Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

Άλλαξε ο Μανωλιός…

«Τους άλλαξε όλους για να μην αλλάξει τίποτα». ( Λ. Βισκόντι)
Το τσούρμο των ακρίδων της εξουσίας (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), συνεχίζει να μας εξουθενώνει και να μας εμπαίζει ανελέητα. Και γιατί όχι, αφού κατάφεραν κι εξαπάτησαν πάλι το 1/3 του εκλογικού σώματος στις πρόσφατες εκλογές, τους δόθηκε το δικαίωμα να εξακολουθούν να «αγωνίζονται» για την «σωτηρία» μας. Δηλαδή για την κλοπή του εισοδήματός μας και την λεηλασία του πλούτου της χώρας προς όφελος των δανειστών. Για να σπάει δε η ρουτίνα της φριχτής καθημερινότητας παράγουν γεγονότα που ενώ δεν έχουν καμία σημασία προβάλλονται ως κορυφαία. Τελευταία τέτοια περίπτωση ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Επιμένουν να παρουσιάζουν σαν κορυφαίο πολιτικό γεγονός, τον ανασχηματισμό, δηλαδή την ανακύκλωση των πιο πρόθυμων, των πιο γλοιωδών στοιχείων από τη χωματερή των πιστών υπερασπιστών της τρόϊκας και την τοποθέτησή τους σε κυβέρνηση επιστατών ορθής εφαρμογής των μνημονίων. Όλοι οι νεοεισερχόμενοι έδιναν καθημερινά εξετάσεις, ωρυόμενοι στα τηλεπαράθυρα των διαπλεκόμενων μιντιαρχών, για την αναγκαιότητα των μνημονιακών πολιτικών και την ισχυρότερη πρόσδεση με την ΕΕ και το ευρώ. Ε, αυτό εκτιμήθηκε κι ανταμείφθηκαν. Έτσι, επιλέχτηκαν με μοναδικό προσόν την θέλησή τους όχι μόνο να διατηρηθεί αυτή η πολιτική αλλά και να εφαρμόσουν τα νέα απάνθρωπα αντιλαϊκά μέτρα του αναθεωρημένου μεσοπρόθεσμου, υπακούοντας σε εντολές του ΔΝΤ και του Σόϊμπλε για «μή χαλάρωση των μέτρων». Η πιο απτή απόδειξη ότι όχι μόνο δεν θα αλλάξει τίποτα αλλά θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη σκληρότητα η εφαρμοζόμενη καταστροφική πολιτική, είναι η τοποθέτηση του Γκ. Χαρδούβελη στο ΥΠ.ΟΙΚ. Πρόκειται για άνθρωπο του διεθνούς τραπεζικού συστήματος που χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης του, γιατί με το θεωρητικό και πρακτικό του έργο έχει συμβάλει ουσιαστικά στη διάσωση των τραπεζών (αμερικανικών, ευρωπαϊκών, ελληνικών) σε βάρος της τσέπης των λαϊκών στρωμάτων. Άλλωστε δεν είναι τυχαία η τοποθέτηση σε καίριες κυβερνητικές θέσεις όλων των ευρωπαϊκών χωρών, ανθρώπων που έχουν πάρει την ίδια παιδεία από τα ίδια αμερικανικά και αγγλικά πανεπιστήμια κι έχουν θητεύσει στους ίδιους διεθνείς αμερικανοκρατούμενους οργανισμούς και πιστωτικά ιδρύματα. Είναι ορκισμένοι στυλοβάτες της Νέας Τάξης και φανατικοί υπερασπιστές της γιγάντιας καπιταλιστικής καμόρας που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το εγκληματικό μόρφωμα που καταδυναστεύει τους ευρωπαϊκούς λαούς και σήμερα βρίσκεται σε δεινή κρίση. Ολόκληρο το οικοδόμημα του ευρώ έχει αρχίσει να καταρρέει. Γιατί το ευρώ δημιουργήθηκε για την ενδυνάμωση και την κερδοφορία των τραπεζικών κολοσσών, των αγορών κεφαλαίου, της κερδοσκοπίας του χρήματος και όχι για την βιωσιμότητα των οικονομιών μέσα στην Ευρωζώνη. Υπήρξε λοιπόν βασικός παράγοντας στη δημιουργία της κρίσης και συντείνει στο βάθεμα και στη διάρκειά της. Η ευρωζώνη ελάχιστα απέχει από το να μπει σε τροχιά αποπληθωρισμού με συνέπεια η συνεχιζόμενη πολιτική αυστηρής λιτότητας να την φέρνει όλο και πιο κοντά στην κατάρρευση. Τη χώρα μας όπως και την Κύπρο τις έχουν σπρώξει ήδη στον αποπληθωρισμό (διαδικασία συνολικής απαξίωσης της οικονομίας λόγω μακρόχρονης ύφεσης) που σε συνδυασμό με το τεράστιο χρέος, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Κι επειδή, οι πιο ισχυροί της ευρωζώνης βλέπουν την επερχόμενη διάλυση, φροντίζουν μέσω του αποπληθωρισμού να κανιβαλίσουν τις ασθενέστερες χώρες ώστε να δώσουν την τελική μάχη επιβίωσής τους από ισχυρότερες θέσεις.
Μπροστά στα μαύρα σύννεφα που συσσωρεύονται όλο και πιο απειλητικά στον οικονομικό και πολιτικό ορίζοντα της χώρας, το ευρωλάγνο αστικό πολιτικό σύστημα παίρνει τα μέτρα του. Προετοιμάζει το έδαφος για μια νέα «οικουμενική» ή «εθνικής ενότητας» κυβέρνηση με συνιστώσες τους «καλούς» της «λαϊκής δεξιάς» και τους δεκάδες βερμπαλιστές επαγγελματίες καιροσκόπους και απατεώνες της ανεκδιήγητης αριστεράς και κεντροαριστεράς. Δηλαδή, τα εμετικά πολιτικά συνονθυλεύματα που ανδρώθηκαν ή κατασκευάστηκαν ελέω της καπιταλιστική κρίσης και απευθύνονται σε πολιτικά ανεπαρκείς ή ηλιθίους τηλεθεατές και απολίτικους νέους και νέες. Η χρησιμοποίηση αυτού του αριστερού πολιτικού χυλού από τους καπιταλιστές σε περιόδους κρίσης έχει διασώσει πολλάκις το σύστημά τους διότι λειτουργεί σαν ηρεμιστικό της οργής των μεγάλων λαϊκών μαζών και σαν μια ελπιδοφόρα προοπτική που αποτρέπει μαζικές κινητοποιήσεις. Το ζητούμενο είναι η καλλιέργεια της απάθειας των λαϊκών μαζών, η παραίτησή τους από διεκδικήσεις και ριζικές αλλαγές και η προσαρμογή τους σ’ αυτά που προσφέρουν οι καπιταλιστές. Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις για την εμφάνιση μιας κρίσιμης μάζας που ψελλίζει «βρείτε τα», χωρίς όμως να ξέρει ποια πράγματα να βρουν. Απλά για να ησυχάσει από την ταλαιπωρία αναζήτησης πολιτικού φορέα λόγω της πολιτικής της άγνοιας. Κι αυτό είναι ένα κάλεσμα απελπισίας μπροστά σε όσα έχει υποστεί και στα χειρότερα που ξέρει ότι την περιμένουν αφού στις τελευταίες εκλογές ουσιαστικά ψήφισε την «παραμονή στο ευρώ». Ήδη με την έκθεσή του για την Ελλάδα το ΔΝΤ, προσγείωσε ανώμαλα όλους τους χαζοχαρούμενους που είχαν πιστέψει για τέλος του μνημονίου και για ανάπτυξη. Αντ’ αυτών έρχονται: α) νέο ( μνημονιακό) δάνειο από τους ευρωπαίους ληστές, λόγω «χρηματοδοτικού κενού» 12,6 δις ευρώ από τα μέσα του 2015 . β) νέα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων για να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος λόγω του «Δημοσιονομικού κενού». Βλέπετε το ένα κενό δημιουργεί το άλλο. γ) περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, διότι το επίπεδό τους, κατά τους λεβέντες του ΔΝΤ, είναι ακόμη υψηλό! δ) ελευθερία στις ομαδικές απολύσεις γιατί αλλιώς το κόστος του «επιχειρείν» θα παραμείνει υψηλό! ε) θεσμοποίηση του Lock out (ανταπεργία εργοδοτών). Και πολλά πολλά άλλα…ανακουφιστικά. Συνεπώς μέσα στην ευρωπαϊκή φυλακή δεν υπάρχει καμία ευοίωνη προοπτική για τη χώρα μας και το λαό της. Άλλωστε το μόνο που ενδιαφέρει τα τραπεζικά κι επιχειρηματικά καρτέλ της ευρωσυμμορίας είναι η δια πυρός και σιδήρου «εξυπηρέτηση» του χρέους που μας δημιούργησαν, με δάνεια επί δανείων που μετατρέπουν τη χώρα μας σε κρανίου τόπο και τους ανθρώπους της σε γκαρσόνια, είλωτες και περιπλανώμενους ανέργους. Οι αγορές, προκειμένου να λεηλατήσουν μια χώρα δεν ορρωδούν προ ουδενός. Οι ανταγωνισμοί τους οδήγησαν στη συντριβή δεκάδων χωρών την τελευταία εικοσαετία. Δίπλα μας αιματοκύλισαν την Συρία, καταστρέφουν τώρα την Ουκρανία κι ετοιμάζονται για την Βουλγαρία μετά την διακοπή των εργασιών για τον ρωσικό αγωγό «Νότιο Ρεύμα» ύστερα από εντολή ΗΠΑ και ΕΕ. Μήπως έρχεται και η σειρά μας; Οι καπιταλιστικές αγορές αποδείχτηκε ότι δεν διψούν μόνο για χρήμα, διψούν και για αίμα. Αυτές λοιπόν είναι ο εχθρός μας κι αυτές πρέπει να είναι ο στόχος ενός πραγματικού λαϊκού κινήματος που προσβλέπει σε λαϊκή εξουσία.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Δημοτικός σύμβουλος δήμου Μεσσήνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου