Η επίθεση ΗΠΑ- ΕΕ στην Βενεζουέλα

Στα πλαίσια της λυσσαλέας προσπάθειας ΗΠΑ – ΕΕ(ΝΑΤΟ) για παγκόσμια γεωπολιτική ανατροπή σε βάρος Ρωσίας και Κίνας, εντάσσεται και η νέα ωμή παρέμβαση – πραξικόπημα των ΗΠΑ εναντίον της εκλεγμένης κυβέρνησης της Βενεζουέλας και του προέδρου της Νικολάς Μαδούρο. Κι έτσι η Βενεζουέλα έχει τώρα δύο προέδρους: έναν που εξέλεξε ο λαός της κι έναν που διόρισε ο Τραμπάκουλας. Ουκρανία, Βαλκάνια, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Υεμένη, Λιβύη, Κεντρική Αφρική, Νότια Κινεζική Θάλασσα, είναι τα μέτωπα που έχει ανοίξει εδώ και χρόνια ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, συντηρώντας μια κατάσταση ανασφάλειας, φόβου και χάους στον πλανήτη, με αποκλειστικό σκοπό να δικαιολογεί την ένοπλη παρουσία του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του. Να καταλαμβάνει χώρες και να εγγράφει στα πελατολόγια των πολυεθνικών του, όσους περισσότερους  λαούς του κόσμου μπορεί και ανεμπόδιστα να λεηλατεί τον πλούτο των χωρών που καταλαμβάνει.  Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι παρεμβάσεις του σε χώρες με μη «αρεστές» κυβερνήσεις, άρχιζαν με απάνθρωπα οικονομικά μέτρα (κυρώσεις- αποκλεισμούς –δεσμεύσεις χρημάτων-χρυσού- εμπάργκο) και  κατέληγαν σε στρατιωτικές επεμβάσεις με μισθοφόρους (που τους βαφτίζουν αντάρτες ή δημοκρατικές δυνάμεις), κυβερνοπόλεμο ή υβριδικό πόλεμο. Τώρα, με την Βενεζουέλα, ύστερα απο μια πενταετία οικονομικών αποκλεισμών κάθε είδους, που έφεραν την πλειοψηφία του λαού της χώρας στα όρια του λιμού, προκάλεσαν κοινωνικές εντάσεις και έξαρση φαινομένων διαφθοράς, ο ανεκδιήγητος βαψομαλιάς πρόεδρος Τράμπ, προχώρησε σε τηλεοπτικό διορισμό ενός από τους πιο πιστούς πράκτορες των αμερικανικών συμφερόντων στη Ν. Αμερική, του Γκουαϊντό, στη θέση του (προσωρινού) προέδρου της πολυβασανισμένης χώρας, ώστε με το πελατειακό καθεστώς που θα προκύψει να διευκολυνθεί η λεηλασία των οικονομικών πόρων της χώρας, να εξαχρειωθεί ο λαός της και να γίνει  ορμητήριο για περαιτέρω επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες που οι ΗΠΑ θεωρούν αντιπάλους. Η ατολμία και του Τσάβες και του Μαδούρο να κοινωνικοποιήσουν το τραπεζικό σύστημα και τα βασικά μέσα  παραγωγής της χώρας, άφησε όλη την οικονομική  εξουσία στους ολιγάρχες της χώρας που ελέγχονται απόλυτα από τους Αμερικανούς και προκάλεσαν αυτήν την χαώδη κατάσταση (με απόκρυψη τροφίμων, δολοφονίες, σαμποτάζ κλπ) που μόνο με δραστικά μέτρα και αίμα μπορεί να λυθεί τώρα.  Ποτέ οι ΗΠΑ δεν είχαν αποτολμήσει κάτι τέτοιο, το έκαναν τώρα πιστεύοντας ότι η τραγική κατάσταση στην οποία έφεραν το λαό της Βενεζουέλας τα εγκληματικά τους μέτρα, θα ευνουχίσουν το λαό από κάθε διάθεση αντίστασης και θα παραδοθεί εύκολα στον κάθε απατεώνα που θα του υποσχεθεί «σωτηρία» από τον «σοσιαλισμό του δικτάτορα Μαδούρο». Αλλά στη Βενεζουέλα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ένοπλοι νέοι και ένας στρατός πιστός στον πρόεδρό του κι όχι στο ανδρείκελο που διόρισαν τηλεοπτικά οι ΗΠΑ. Και οι ιμπεριαλιστές γενικά, διστάζουν να επέμβουν στρατιωτικά, αν το τίμημα  που θα πληρώσουν είναι υψηλό και πολιτικά αντιδημοφιλές. Αλλά, επί πλέον ασφυκτικά οικονομικά μέτρα θα πάρουν και ήδη πήραν, δεσμεύοντας λογαριασμούς της Βενεζουέλας και εκτρέποντάς τους στη μαριονέτα τους, τον καραγκιόζη Γκουαϊντό.   Βέβαια, ο βασικός στόχος των ηγετικών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ, που κινούν τα νήματα σε όλες αυτές τις εξελίξεις, είναι να δείξουν ότι οποιοσδήποτε ηγέτης θέλει να εφαρμόσει κοινωνικά φιλολαϊκά μέτρα, να προστατεύσει τον πλούτο της χώρας του από τα νύχια των διεθνών κερδοσκόπων «επενδυτών» και να μην εκτίθεται σοβαρά στις αρπακτικές διαθέσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που ελέγχει η Γουόλ Στρίτ, είναι «αυταρχικός», «τύραννος», «δικτάτορας». Αυτά  είναι τα  γνωστά φληναφήματα με τα οποία βομβαρδίζουν μέρα- νύχτα την διεθνή κοινή γνώμη, ώστε να αποδέχεται τις κατηγορίες και να μην αντιδρά στις προσπάθειες ανατροπής τέτοιων κυβερνήσεων. Το έργο το έχουμε δει δεκάδες φορές τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά την  Γκορμπατσοφική προδοσία και κατάρρευση της ΕΣΣΔ, και πρέπει πια ο κόσμος να αντιληφθεί το βρώμικο παιχνίδι του μεγάλου κεφαλαίου ΗΠΑ-ΕΕ σε βάρος των λαών της ανθρωπότητας. Και η Βενεζουέλα  είναι μια  μεγάλης σπουδαιότητας χώρα με τεράστιο ενεργειακό και ορυκτό πλούτο, που τον εκμεταλλεύεται η ίδια με την συνεργασία Ρωσικών και Κινεζικών εταιριών, και όχι Αμερικάνικων (ασυγχώρητο αυτό).

Κατά την CIA, έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, γι αυτό και ο αρχιγκάνγκστερ Σύμβουλος Ασφαλείας του Τράμπα, ο Μπόλτον,  δήλωσε χθές ότι: «Θα ήταν πολύ σημαντικό για τις ΗΠΑ να έχουμε αμερικανικές εταιρίες πετρελαίου εγκατεστημένες εκεί και να παράγουν και να εξάγουν πετρέλαιο». Είναι μια χώρα που βοήθησε την Κούβα να σταθεί στα  πόδια της (άλλο έγκλημα), την ώρα που δεχόταν (και δέχεται) τεράστια πίεση από τους Αμερικανούς γιάνκηδες για να καταρρεύσει. Μια χώρα για την οποία μετέρχονται τα πάντα ώστε να αποτύχει και να μην βρει μιμητές το πείραμά της σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Δίπλα της η Βολιβία που έκανε κάποια βήματα προς την κατεύθυνση αυτή και πάρα πάνω η Νικαράγουα που αγωνίζεται  να επιβιώσει κάτω από την συνεχή απειλή και τον εμφύλιο που της προκάλεσαν οι Βορειοαμερικάνοι γκρίνγκος.  Όλες αυτές τις χώρες τα αμερικανικά αρπακτικά, θεωρούν σαν απειλή για την απόλυτη αμερικανική κυριαρχία στη Ν. Αμερική και άρα πρέπει να «συνετισθούν». Στα σχέδια λοιπόν, των μεγάλων ανατροπών, που αποφασίστηκαν πριν δυο μήνες από τα αμερικανικά επιτελεία, αμέσως μετά την δήλωση του Τράμπα για δήθεν αποχώρηση από τη Συρία, περιλαμβάνονταν η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα και η Κούβα. Ξεκίνησαν από την Βενεζουέλα, αφού πρώτα εγκατέστησαν τον φασίστα Μπολσονάρο στη Βραζιλία, νομίζοντας ότι θα είναι ο πιο εύκολος κρίκος. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο ενδεχομένως νομίζει η εγκληματική συμμορία Τραμπ. Διότι μπορεί ο λαός να πεινάει, αλλά  θα αγωνιστεί μαζί με τον στρατό για να μην αφήσει την πατρίδα του να ξαναγίνει μπανανία.  Παράλληλα, υπάρχει και η στήριξη που παρέχουν στον Μαδούρο  Ρωσία και Κίνα, καθώς εκεί διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντά τους που δεν πρόκειται να τα παραδώσουν στους αδηφάγους αμερικανούς γκάνγκστερ. Η εποχή που οι αμερικανοί γιάνκηδες έκαναν περιπάτους,  καταστρέφοντας χώρες κι εξαθλιώνοντας λαούς έχει περάσει, αλλά μέχρι να το εμπεδώσουν αυτό καλά οι αμερικάνοι, θα χυθεί πολύ αίμα ακόμη στον πλανήτη. Υπάρχει όμως και η ΕΕ. Το τραγικό με τα ανδρείκελα της ΕΕ, είναι ότι δεν άντεξαν πάνω από δύο μέρες στις Τραμπικές πιέσεις και ευθυγραμμίστηκαν με τους Αμερικάνους για να προασπιστούν (εδώ γελάνε) τις «αξίες» της ΕΕ, συμβάλλοντας στον δια πείνας θάνατο ενός ολόκληρου λαού. Η αμερικανόδουλη Συριζαϊκή «κυβέρνηση»,  επειδή έχει τηρήσει θετική στάση απέναντι στην κυβέρνηση του Ν.Μαδούρο, βρίσκεται τώρα σε δεινή  θέση, καθώς οι Συριζαίοι δεν έχουν καταλάβει ότι οι Αμερικάνοι δεν αρκούνται  στα περισσότερα, τα θέλουν  όλα. Όμως, ο λαός μας και οι λαοί του κόσμου μετά απ’ αυτές τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις θα πρέπει να εμπεδώσει την μεγάλη αλήθεια: ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ, Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ, που εκφράζεται από το μεγάλα κεφάλαιο των ΗΠΑ – ΕΕ και τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ. Η ανελέητη πάλη εναντίον τους με κάθε μέσο και τρόπο είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Και είναι η τελευταία διέξοδος για την ανθρωπότητα πριν την ολική καταστροφή.

                                                    Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης                    

Διεθνείς εξελίξεις και τα Επακόλουθα της   υποτέλειας

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ και ΝΑΤΟϊκοί βρίσκονται σε συναγερμό. Βλέπουν με δέος ότι οι δύο γιγάντιες χώρες - Ρωσία και Κίνα - που προσδοκούσαν να τις διαμελίσουν και να τις λεηλατήσουν μετά την ανατροπή και εγκατάλειψη των σοσιαλιστικών καθεστώτων τους, έγιναν οι πιο επίφοβοι ανταγωνιστές και αμφισβητίες της πλανητικής τους κυριαρχίας. Η μία στρατιωτικά κυρίως και η άλλη οικονομικά και τεχνολογικά τους έχουν κάνει να χάνουν τον ύπνο τους. Λόγω περιορισμένου χώρου δεν θα αναφερθώ στα στρατιωτικά. Στην παγκόσμια οικονομία όμως, από την οποία προέρχονται οι μεγαλύτερες τριβές και απειλές, δύο κυρίως θέματα κυριαρχούν: Το ενεργειακό και η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας μεταφοράς δεδομένων. Στο ενεργειακό παρατηρούμε την ασταμάτητη προσπάθεια των Αμερικανών να σταματήσουν την τροφοδοσία της ΕΕ με ρωσικό αέριο και πετρέλαιο, υπό το πρόσχημα της «διαφοροποίησης πηγών ενέργειας», όπως αποκαλούν την βρώμικη προσπάθειά τους να αποκλείσουν τη Ρωσία και να την αντικαταστήσουν αυτοί στις Ευρωπαϊκές αγορές, με ακριβότερο αμερικανικό αέριο. Στο Βορρά συναντούν μεγάλες δυσκολίες καθώς η Γερμανία δεν κάνει πίσω στον Ρωσικό αγωγό Nord Stream II μέσω Βαλτικής, ακριβώς γιατί φοβάται την απόλυτη εξάρτησή της από το αμερικανικό αέριο. Στο Νότο όμως τα πράγματα είναι πολύ ρευστά. Μέχρι σήμερα και με τη συνέργεια της αμερικανόδουλης «κυβέρνησης» Σύριζα, απετράπη από τους Αμερικανούς η κατασκευή του μεγάλου ρωσικού αγωγού South Stream, που θα τροφοδοτούσε την ΕΕ με αέριο από το Νότο, μέσω Ελλάδας, Σκοπίων, Σερβίας, ενώ με δεύτερο κλάδο του, μέσω Ελλάδας, Αλβανίας, Ιταλίας, με τεράστιο οικονομικό όφελος για τη χώρα μας. Αντί αυτού του αγωγού, τους υποχρέωσαν να δεχτούν τον πολύ μικρότερο αγωγό ΤΑΡ, προερχόμενο από το αμερικανικό προτεκτοράτο του Αζερμπαϊτζάν, που θα περνάει από την Ελλάδα, χωρίς «διόδια», και μετά από Αλβανία και Σκόπια για ΕΕ.

ΚΙ ΕΝΩ, λόγω του ενεργειακού, η δολοφονική συμμορία του ΝΑΤΟ, το σιωνιστικό Ισραήλ, και οι εμίρηδες του Κόλπου, έχουν καταστρέψει και λεηλατήσει σειρά ολόκληρη χωρών με εκατομμύρια νεκρούς, πρόσφυγες και μετανάστες, στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας, ο πόλεμος είναι ύπουλος και μασκαρεμένος κάτω από κυρώσεις, δασμούς, απαγορεύσεις και κυβερνοπόλεμο.  Οι ΗΠΑ, αποτελούν αποδεδειγμένα, την μεγαλύτερη απειλή για την ελευθερία και την ασφάλεια του Διαδικτύου. Από κοντά και η Κίνα με τις τεράστιες εταιρίες υψηλής τεχνολογίας που διαθέτει, οι οποίες τις παρέχουν τρομακτικές δυνατότητες ελέγχου μέσω Διαδικτύου. Η Ρωσία δεν υστερεί, αλλά λόγω των διαρκών κυρώσεων δεν μπορεί να επεκταθεί στις δυτικές αγορές. Η τεχνολογία αιχμής, γύρω από την οποία στήνεται το νέο σκηνικό ανηλεούς σύγκρουσης μεταξύ κυρίως ΗΠΑ- ΚΙΝΑΣ,  ακούει στο όνομα, «Ασύρματα Δίκτυα επικοινωνίας 5G» και αναμένεται να εγκατασταθούν μέσα στη δεκαετία του 2020. Τα δίκτυα αυτά είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και πολυπλοκότερο από όλα τα προηγούμενα 2G, 3G, ή 4G. Είναι ένα πληροφοριακό πλέγμα κατασκευασμένο για να αλληλεπιδρά και να συνδέει αυτοκινούμενα οχήματα, εικονική πραγματικότητα, μεταφορικά Drones, «έξυπνα» κινητά, πληθώρα συσκευών (οικιακών) με το διαδίκτυο (Internet of Things, IoT), προηγμένα ρομποτικά συστήματα βιομηχανικής παραγωγής, αλλά και για οπλικά συστήματα, την Τεχνητή νοημοσύνη, τους κβαντικούς υπολογιστές  και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός. Το πλεονέκτημα της τεχνολογίας αυτής είναι η πολύ μεγάλη ταχύτητα  διακίνησης δεδομένων που θα είναι της τάξεως των 10 Gbps, σε σχέση με 1Gbps που ειναι σήμερα. Άρα όλες οι σημερινές συσκευές πρέπει να αλλάξουν, με νέες, συμβατές στη νέα τεχνολογία. Πράγμα που σημαίνει τζίρους τρισεκατομμυρίων για τους  τεχνολογικούς κολοσσούς που θα αναλάβουν το στήσιμο των δικτύων στις διάφορες χώρες και την παραγωγή και πώληση των νέων συσκευών σε δισεκατομμύρια ανθρώπους και επιχειρήσεις. Ωστόσο, η ακριβής επίπτωση που θα έχει στην παγκόσμια οικονομία η τεχνολογία αυτή δεν μπορεί ακόμη να εκτιμηθεί, καθώς θα αποτελέσει καταλύτη για ανάπτυξη νέων αγορών  και δημιουργία   νέων κλάδων της οικονομίας. Γι αυτό και οι Αμερικανοί έχουν θορυβηθεί τόσο πολύ με την πρόοδο και τις δυνατότητες της Κίνας στον τομέα αυτόν, καθώς είναι η πρώτη φορά που νοιώθουν να διακυβεύεται ο απόλυτος έλεγχος που ασκούσαν μέχρι τώρα στο διαδίκτυο, με δραματικές συνέπειες στην οικονομική τους κυριαρχία και στην πολιτική και στρατιωτική τους επιρροή στον πλανήτη. Το αμερικάνικο οικονομικό περιοδικό Forbes, σε άρθρο του με τίτλο «Ο πόλεμος για το μέλλον του κόσμου στο δίκτυο 5G», σημειώνει: Σήμερα η Αμερική έχει κλειδώσει σε αγώνα τεχνολογικής υπεροχής με την Κίνα….Όποιος κερδίσει αυτόν τον αγώνα θα γίνει η κυρίαρχη υπερδύναμη τον 21^ο αιώνα… Όποιες εταιρίες και χώρες σχεδιάσουν κι επενδύσουν πάνω σε αυτήν την τεχνολογία θα έχουν το πάνω χέρι όχι μόνο στο πως θα μεταδίδονται οι πληροφορίες μέσω των δικτύων 5G, αλλά και στο πως οι άλλοι θα έχουν πρόσβαση σε αυτό το σύστημα…»

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΘΕ τώρα γιατί γίνεται αυτός ο χαμός στη γειτονιά μας και στη χώρα μας. Είναι μέρος της προετοιμασίας ενός πολέμου τελικής κυριαρχίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, όπου η κάθε μια προσπαθεί να καταλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα και καλύτερα ερείσματα σε σχέση με την άλλη. Οι Αμερικάνοι έχουν προλάβει, λόγω της μεγάλης προ 30 ετών, Γκορμπατσοφικής προδοσίας,   να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη που περιλαμβάνει τις πιο προηγμένες χώρες.  Συνεπώς έχουν περισσότερα ατού στα χέρια τους και βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση από ότι η Ρωσία και η Κίνα. Αν οι δύο αυτές χώρες δεν προηγηθούν  στην τεχνολογική κούρσα, μία κατακλυσμική σύγκρουση με τις ΗΠΑ φαίνεται μάλλον αναπόφευκτη, καθώς δεν πρόκειται να δεχτούν την υποταγή τους στα αρπακτικά της Ουάσιγκτον. Το ίδιο όμως μπορεί να συμβεί και στην αντίθετη περίπτωση. Κι εδώ θα έπρεπε η Ελληνική κυβέρνηση  να παίξει έναν συμφιλιωτικό και κατευναστικό ρόλο μεταξύ των υπερδυνάμεων και μόνη της και μέσω ΕΕ. Ωστόσο, οι ανεγκέφαλοι, μικρόνοες και δυτικόδουλοι του Σύριζα και των άλλων αστικών κομμάτων, προτίμησαν να ευθυγραμμιστούν με τους παρανοϊκούς των ΗΠΑ και να γίνουν σημαιοφόροι του αντιρωσισμού  των κανιβάλων της Ουάσιγκτον, στην προσπάθειά τους να κλείσουν το ΝΑΤΟϊκό φράχτη στα Βαλκάνια με την ένταξη και των Σκοπίων στην συμμορία τους. Η πρεμούρα της Τσιπραϊκής κλίκας να κλείσει άρον – άρον την Συμφωνία των Πρεσπών, αντανακλά τις αφόρητες πιέσεις των Αμερικανών για να προλάβουν να αρπάξουν το μεγαλύτερο μέρος της Σκοπιανής πίτας από τους Γερμανούς και να αρχίσουν μετά την πίεση στη Σερβία, που είναι η μοναδική χώρα των Βαλκανίων με υπολογίσιμη Ρωσική επιρροή. Οι πιέσεις αυτές στο αστικό πολιτικό προσωπικό της χώρας μας, είχαν σαν αποτέλεσμα τις βρώμικες εκδηλώσεις αλληλοεξευτελισμού μεταξύ των κομματικών στελεχών του (προδότες και αποστάτες), εντός κι εκτός Βουλής, που άναυδοι παρακολουθούμε αυτές τις μέρες. Ωστόσο, αυτά δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν γιατί πρόκειται για μετακινήσεις και μεταγραφές στελεχών μεταξύ κομμάτων και αποκομμάτων που οι κεντρικές πολιτικές τους δεν διαφέρουν σε τίποτα: Πίστη σε καπιταλισμό, ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ. Τα πολιτικά μικρομάγαζα τύπου ΑΝΕΛ, Ποτάμι, ΕΚ, ΚΙΝΑΛ, χρησιμοποιούνται σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη για να διασώζουν το απάνθρωπο σύστημα σε ώρες κινδύνου, δίνοντας την κατάλληλη στιγμή, τις πολυπόθητες πλειοψηφίες για να κρατηθούν όρθια  τα κόμματα εξουσίας.  Ταυτόχρονα, η βαβούρα με τα μικρομάγαζα   αξιοποιείται τελικά  στην αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος, και μάλιστα ενόψει εκλογών, αλλά και στην εκτροπή της προσοχής του κόσμου από την υλοποίηση των μνημονιακών μέτρων και την επιδείνωση της κατάστασης στην περιοχή. Στην Ελληνική Βουλή είδαμε επανάληψη των όσων συνέβησαν στην Σκοπιανή με την διαφορά ότι εκεί ψάχνανε για οχτώ – με το αζημίωτο - πρόθυμους  κι εδώ για έξι. Και στις δύο χώρες, οι «δημοκρατικοί» θεσμοί  και τα Συντάγματα νίκησαν με την αμέριστη «βοήθεια» του ίδιου ξένου παράγοντα: Αμερικανών και Γερμανών. Οι υποτελείς πολιτικοί και στις δύο χώρες, πρόθυμοι να προωθήσουν τα συμφέροντα των ξένων και ντόπιων αφεντικών τους και προκειμένου να μη θιγεί το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν, έκαναν το θέλημα των κυρίων τους, αδιαφορώντας για την όξυνση της έντασης, την έξαρση των αλυτρωτισμών και τον διχασμό που θα προκαλέσει στους λαούς η υλοποίηση των ΝΑΤΟϊκών  επιλογών τους. Η μπάλα τώρα είναι στα χέρια του λαού. Στις επερχόμενες εκλογές το κάρφωμα πρέπει να είναι τελειωτικό. 

   

                                                           Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                             Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

                   

                               ΝΟΒΑΡΤΙΑΔΑ

O καπιταλισμός είναι θρησκεία. Οι τράπεζες είναι εκκλησίες. Οι τραπεζίτες  ιερείς. Ο πλούτος ειναι ουρανός. Η φτώχεια είναι κόλαση. Οι πλούσιοι είναι άγιοι. Οι φτωχοί είναι αμαρτωλοί. Η πολυτέλεια είναι ευλογία. Το χρήμα είναι Θεός. (Miguel D. Lewis, Aμερ. καθηγητής φιλοσοφίας)

ΣΤΟ ΓΟΝΙΜΟ για καλλιέργεια μικρών και μεγάλων παρασίτων έδαφος της καπιταλιστικής ζούγκλας, που καλύπτει σήμερα τον πλανήτη, αναπτύσσονται τα πάντα, αλλά κυριαρχούν μόνο τα αγριόχορτα και τα αρπακτικά, στις διαθέσεις και ορέξεις των οποίων υποτάσσεται οτιδήποτε άλλο θέλει απλά να επιβιώσει. Η απληστία, το κυνήγι του κέρδους που οδηγεί στην εμπορευματοποίηση των πάντων και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο αποτελούν το σήμα κατατεθέν του αχαλίνωτου καπιταλισμού των ημερών μας, του καπιταλισμού των χρηματαγορών. Ο έλεγχος του μυαλού, η μαζοποίηση και η χειραγώγηση των μαζών επιτυγχάνεται μέσω της αδιάλειπτης, ανηλεούς διαφήμισης που αποτελεί και το κύριο εργαλείο-όπλο των καπιταλιστών. Εργαλείο, που σου δημιουργεί τεχνητές καταναλωτικές ανάγκες οι οποίες σταδιακά γίνονται συνήθειες, και σε αιχμαλωτίζουν, ιδιαίτερα στο χώρο των γκάτζετς. Έτσι, με «καμμένα» τα μυαλά της πλειοψηφίας των ανθρώπων πελατών-καταναλωτών, οι καπιταλιστές παίζουν μεταξύ τους τις τύχες της ανθρωπότητας στην παγκόσμια αρένα, με τους λαούς άπραγους θεατές. Δεκαετίες τώρα, γινόμαστε μάρτυρες των κολοσσιαίων αυτών συγκρούσεων για υπερίσχυση, συγχώνευση, εξαγορά ή εκμηδενισμό (ανταγωνισμό τις λένε), ανάμεσα στις γιγάντιες πολυεθνικές, που ουσιαστικά κυβερνούν τον πλανήτη καταδυναστεύοντας την ανθρωπότητα, και αποκαλύπτονται συνήθως με τη μορφή βολικών για το σύστημα «σκανδάλων» διαφθοράς. Είναι οι ευκαιρίες που αναζητά το σύστημα να απαλλαγεί από ορισμένα «βαρίδια» του, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα πρόσωπα που εμφανίζονται ως διώκτες της διαφθοράς και προωθούνται σε υψηλά επιχειρηματικά ή κομματικά πόστα διασφαλίζοντας την σωτηρία και διαιώνιση του συστήματος. Η υπόθεση ΝΟΒΑΡΤΙΣ, όπως και η ΖΗΜΕΝΣ και δεκάδες άλλες παλιότερα, είναι στα πλαίσια αυτών των διαδικασιών του πολέμου επικράτησης μεταξύ μεγάλων πολυεθνικών. 

     

ΤΟ ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, με τους δήθεν προστατευόμενους μάρτυρες στην υπόθεση ΝΟΒΑΡΤΙΣ, δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη και γεμάτη σκάνδαλα χρηματισμού ιστορία μας. Ο ένας μετά τον άλλον οι μάρτυρες αυτοί, διαισθανόμενοι ότι είναι εντελώς απροστάτευτοι, προσπαθούν να σώσουν το τομάρι τους αλληλοκαρφωνόμενοι και αρνούμενοι να «δώσουν» πολιτικά πρόσωπα που ενέχονται στην βρώμικη αυτή υπόθεση  προώθησης των σκευασμάτων της ΝΟΒΑΡΤΙΣ. Διότι φοβούνται ότι θα την πληρώσουν οι ίδιοι, προκειμένου να γλυτώσουν τα μεγάλα στελέχη-τρωκτικά των δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ), που  κυβέρνησαν και συγκυβέρνησαν τη χώρα. Και δεν είναι μόνο ο χώρος του φαρμάκου με την ΝΟΒΑΡΤΙΣ. Οποιαδήποτε σύμβαση για την διενέργεια κάποιου έργου, μικρού ή μεγάλου, προϋποθέτει λάδωμα κάποιων για την κατασκευή του. Αλλά και σε επίπεδο «κοσμάκη», ανάλογα φαινόμενα διαφθοράς εκδηλώνονται με το «φακελάκι», αφού υπηρεσίες και προσωπικό δεν επαρκούν για όλους. Έτσι, βαφτίζοντάς την «εξυπηρέτηση», η συναλλαγή διαχύθηκε σταδιακά στην κοινωνία και κατέληξε να γίνει αποδεκτή, σχεδόν από όλους, σαν «κανονικότητα».  Είναι η «κανονικότητα» του καπιταλιστικού μηχανισμού που είναι αδύνατο να λειτουργήσει χωρίς λάδωμα. Και για όσους διατηρούν ακόμη  αμφιβολίες περί ευθύνης και χρηματισμού πρωθυπουργών και υπουργών ήρθε πριν λίγες μέρες με δηλώσεις του, ο δεύτερος φοβισμένος μάρτυρας και πρώην στέλεχος της Εταιρίας, να μας διαβεβαιώσει ότι: «οι πολιτικοί δεν ήταν στον τομέα ευθύνης μου». Που σημαίνει ότι αυτόν τον τομέα τον είχαν αναλάβει άλλα στελέχη της Εταιρίας. Ήταν από τις πιο ηχηρές καταγγελίες για τις πρακτικές των μεγάλων Εταιριών και την διαπλοκή τους με κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Διότι με τις υποθέσεις ΖΗΜΕΝΣ, ΝΟΒΑΡΤΙΣ και πολλών άλλων τέτοιου και μεγαλύτερου μεγέθους πολυεθνικών, αποκαλύφθηκε πρώτα στις ΗΠΑ όπου γίνονται και οι μεγαλύτερες μίζες λόγω του τεραστίου μεγέθους της αγοράς, ότι το 10% του τζίρου τους χρησιμοποιείται για την προώθηση των συμφερόντων τους (προϊόντων τους). Τα χρήματα αυτά ονομάζονται «χρήσιμες δαπάνες», ή «μυστικές πληρωμές» και σκοπεύουν στη διατήρηση της κυρίαρχης θέσης της εταιρίας στη διεθνή αγορά. Γι αυτό ακριβώς θεωρούνται σαν έξοδα της επιχείρησης και εκπίπτουν από την φορολόγηση. Επαφίεται όμως στην κάθε εταιρία ο τρόπος που θα διαθέσει τα ποσά (η μέθοδος που θα χρηματίσει δηλαδή τα κατάλληλα πολιτικά πρόσωπα)  αυτά ώστε να μην μπορέσουν οι ανταγωνιστές της να την κατηγορήσουν για «αθέμιτο ανταγωνισμό».  Ζούμε στην εποχή της πιο άγριας μορφής καπιταλισμού, του αχαλίνωτου καπιταλισμού της υπερσυσσώρευσης (πραγματικών και εικονικών) χρημάτων και αγαθών, όπου τα πάντα έχουν εμπορευματοποιηθεί, η εκμετάλλευση  ανθρώπου από άνθρωπο κατέληξε η αποκλειστική σχέση εργασίας και ο νόμος της ζούγκλας - ο «θάνατός σου η ζωή μου» - κυριαρχεί Κι επειδή παίζονται  κολοσσιαία ποσά της τάξεων των πολλών δις ή και τρις δολαρίων, η υπόληψη ή η ζωή κάποιων ανθρώπων ανεξάρτητα από ιδιότητα ή αξίωμα, η καριέρα αλλά και η ζωή κάποιων πολιτικών, ακόμη και η ύπαρξη ολόκληρων χωρών,  ουδόλως λαμβάνονται υπόψη. Θεωρούνται αναλώσιμα μπροστά στα δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια που διακυβεύονται καθημερινά, στην παγκόσμια αρένα των χρηματιστηριακών αγορών. Μην περιμένουμε λοιπόν από κάποιους «καθαρούς ή εμπλεκόμενους» δικαστές να βγάλουν γρήγορα δίκαιες αποφάσεις που να ανταποκρίνονται στη βαρύτητα των αδικημάτων που εκδικάζονται. Διότι, από τη μια αισθάνονται - και είναι - εντελώς ανυπεράσπιστοι απέναντι σε εντεταλμένους δολοφόνους των πολυεθνικών μεγαθηρίων, ενώ  από την  άλλη ρισκάρουν την σταδιοδρομία τους αν δεν προβλέψουν σωστά την ντόπια πολιτική συμμορία που θα είναι κυβέρνηση την επόμενη φορά.  Ποτέ λοιπόν η «αδέκαστη» και «τυφλή» δικαιοσύνη δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά και αντικειμενικά στον μαφιόζικο κόσμο που ζούμε. Οι αποφάσεις της είναι προϊόν συμβιβασμού μεταξύ των αντιδίκων, ισχυρής πολιτικής πίεσης και φόβου. Άλλωστε με την άθλια υπόθεση, το μεγαλύτερο σκάνδαλο των «ΠΡΕΣΠΩΝ» σε εκκρεμότητα, δεν μπορούμε να περιμένουμε να λυθεί το μικρότερο της ΝΟΒΑΡΤΙΣ. Διότι στο πρώτο παίζονται και τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα των πιο ισχυρών «συμμάχων» μας.

 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, το Σύνταγμα και οι νόμοι των καπιταλιστικών χωρών (αστικών δημοκρατιών) είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των επιχειρήσεων, καθώς είναι κατασκευασμένα από κόμματα – εκπροσώπους και υπηρέτες τους. Συνεπώς οι δικαστές που έχουν ορκιστεί να τηρούν το Σύνταγμα και τους νόμους αυτό είναι υποχρεωμένοι να κάνουν. Να προστατεύουν τις επιχειρήσεις έναντι και του κράτους και των θιγομένων πολιτών. Γι αυτό και οι διαδικασίες για την περαίωση μιας υπόθεσης που εμπλέκεται μεγάλη εταιρία ειναι χρονοβόρες και συνήθως δεν καταλήγουν πουθενά, «ελλείψει στοιχείων». Αν κάποιες φορές «τιμωρηθούν», επιβάλλονται πρόστιμα, τα οποία ωστόσο ουδέποτε καταβάλλονται ή καταβάλλεται, ύστερα απο διακανονισμό μεταξύ των εμπλεκομένων, .ένα ασήμαντο μέρος τους, πολύ μικρότερο από τα κέρδη που αποκόμισαν  μιζάροντας. Συνεπώς η μιζαδόρικη δραστηριότητα δεν πρόκειται να σταματήσει ούτε εδώ ούτε παγκοσμίως. Θα συνεχίζεται κανονικότατα αφού και στην εταιρία δεν επιφέρει ζημία και το σύστημα ωφελεί καθώς, μοχλεύοντας χρήμα δίνει ζωή στο σύστημα. Συνεπώς, με την οργανωμένη, σε ταξική κατεύθυνση πάλη των λαών, σε συνδυασμό με την μαζική εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που μας δίνουν τα ΜΚΔ και ο κυβερνοχώρος γενικότερα,  υπάρχει δυνατότητα ισχυρής παρέμβασης και τελικά ανατροπής του διεφθαρμένου συστήματος  της σύγχρονης δουλείας.

                                                     Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης