Ελεγχόμενο(;)  γεωπολιτικό  χάος

ΣΕ ΝΕΑ επικίνδυνη φάση για την ευρύτερη περιοχή μπήκε ο υποτιθέμενος πόλεμος ΗΠΑ και των υποτελών τους του ΝΑΤΟ, κατά των ντοπαρισμένων μισθοφόρων του «Ισλαμικού κράτους» (ΙΚ) που καταστρέφουν την Συρία και το Ιράκ. Η γρήγορη κατάρρευση αυτών των έμμισθων παρανοϊκών τεράτων  κάτω από τα συντονισμένα χτυπήματα της Ρωσικής αεροπορίας και του Συριακού στρατού, σήμανε συναγερμό στα ευρωατλαντικά κέντρα που βλέπουν ότι τα φονικά τους «εργαλεία» (τζιχαντιστές), τρέπονται σε φυγή, με τα σχέδιά τους στη περιοχή να κινδυνεύουν με κατάρρευση. Πράγματι, οι στόχοι τους για ανατροπή του προέδρου Άσαντ, τον διαμελισμό της Συρίας αλά Γιουγκοσλαβία  και την τοποθέτηση φιλοδυτικών ανδρεικέλων που θα ξεπουλήσουν τον πλούτο της χώρας όπως στην Ελλάδα, θα επιτρέψουν το πέρασμα συγκεκριμένων αγωγών, θα διευκολύνουν το χτύπημα κατά του Ιράν και  κυρίως θα εξοστρακίσουν τη Ρωσία και την Κίνα από την περιοχή, ανατρέπονται. Είναι κι αυτό ένα «επεισόδιο» στα πλαίσια του λυσσαλέου ανταγωνισμού  των ΗΠΑ και ΕΕ με τα ανερχόμενα κέντρα οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος των BRICS, ιδιαίτερα με Ρωσία και Κίνα. Στην προσπάθειά  της η Δύση (χωρίς να είναι το ίδιο πρόθυμοι όλοι), να παρεμποδίσει ή και να διακόψει την άνοδο αυτών των χωρών, μετέρχεται κάθε δοκιμασμένη από το αποικιοκρατικό παρελθόν της μέθοδο σε χώρες που δυνητικά μπορεί να συνεργαστούν και να ωφελήσουν την άνοδο Ρωσίας και Κίνας. Πέρα από το «διαίρει και βασίλευε», τα ψεύδη, την εξαπάτηση, την αθέτηση συμφωνιών, κατασκευάζει, στηρίζει κι εξαπολύει σκοταδιστικές δυνάμεις (ιδίως ισλαμιστές σε Ασία-Αφρική και ναζιστές σε Ευρώπη) για να προκαλέσει και συντηρήσει χαοτικές καταστάσεις, που εξασθενούν τις χώρες στόχους κι ενισχύουν την ηγεμονία της, αφού έτσι προσπορίζεται γεωπολιτικούς πόντους που χάνουν οι BRICS. Ήδη η Αφρική και η Μέση Ανατολή μέχρι το Αφγανιστάν είναι σε μόνιμη σύρραξη εδώ και δεκαετίες. Από την άλλη, ενισχυτικό του γεωπολιτικού χάους που  δημιούργησαν, είναι και το καπιταλιστικό οικονομικό χάος με την αέναη λιτότητα, την κραυγαλέα ανισότητα, την καλπάζουσα φτώχεια, τις ισοπεδωτικές ιδιωτικοποιήσεις και απορρυθμίσεις που συνοδεύονται από ραγδαίες συρρικνώσεις  κρατών και μετατροπή τους σε επιχειρηματικές ζώνες ασυδοσίας. Πιστεύουν ότι έτσι, με συνδυασμό δηλαδή γεωπολιτικού και οικονομικού χάους, θα επιβραδυνθεί η ανάπτυξη των ΒRICS και θα προκληθούν μεγάλης κλίμακας πολιτικές μεταβολές με φιλοδυτική κατεύθυνση, που θα επιτρέψουν στα δυτικά αρπακτικά να λεηλατήσουν τις οικονομίες τους και να δρουν χωρίς το φόβο ανταγωνιστών. Τώρα, διαπιστώνουν πόσο έξω έπεσαν στις εκτιμήσεις τους.  

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθόλου απίθανο λοιπόν στην φρικαλέα πράξη των τζιχαντιστών στο Παρίσι, αυτοί να ήταν μόνο οι εκτελεστές. Ο σχεδιασμός να είχε γίνει σε συνεργασία ευρωατλαντικών και σιωνιστικών κέντρων ώστε η αποτρόπαια πράξη να δρομολογήσει εξελίξεις με πρακτικές ίδιες με του σχιζοφρενούς προέδρου των ΗΠΑ, Μπούς μετά την 11^η Σεπτεμβρίου. Ήδη, ο σπιθαμιαίος στο σώμα και στο μυαλό Ολλάντ, στο λόγο του επανέλαβε ακριβώς τα λόγια του Μπούς μετά το χτύπημα των πύργων. Δηλαδή την οργάνωση μιας μεγάλης έκτασης Νατοϊκής επιχείρησης που το πρώτο της θύμα δεν θα είναι το ΙΚ, αλλά ο Άσαντ και η επακόλουθη διάλυση της Συρίας. Παράλληλα θα ενδυναμώσουν και την καταστολή όσων δημοκρατικών ελευθεριών έχουν απομείνει στη Δύση, διαχέοντας ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου εν ονόματι της «ασφαλείας». Το κλίμα αυτό βέβαια τους βολεύει αφάνταστα στο πέρασμα ακόμη χειρότερων αντιλαϊκών μέτρων για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης που όλο και βαθαίνει.  Ωστόσο πιστεύω, η εκεί στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας θα αποτρέψει χερσαία επέμβαση του ΝΑΤΟ αφού κι ο αμερικανός πρόεδρος, φοβούμενος πιθανές επιπλοκές, δήλωσε αντίθετος με τέτοιο ενδεχόμενο. Είναι γεγονός πάντως, ότι η αναπάντεχη για τους ευρωατλαντιστές  αντίδραση της Ρωσίας στη Συρία, ανέτρεψε άρδην τα γεωπολιτικά τους σχέδια.  Εκεί που  νόμιζαν ότι την είχαν στριμώξει οικονομικά λόγω των κυρώσεων, και με το ουκρανικό ανοιχτό, πήρε μια  θαρραλέα πρωτοβουλία και ανάγκασε όλους τους υποκριτές, απατεώνες και πλιατσικολόγους της Δύσης να ξανασκεφτούν σοβαρά ότι η Συρία δεν είναι μόνη. Δίπλα της υπάρχει μια πάνοπλη Ρωσία και μια Κίνα σε αναμονή, που δεν θα θελήσουν να περικυκλωθούν από τα δυτικά αρπακτικά.  

ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ δεν υπάρχουν «αντάρτες», ούτε γίνεται εμφύλιος όπως πασχίζουν να  μας κάνουν να πιστέψουμε οι γκανγκστερικές ηγεσίες των ΗΠΑ και της ΕΕ. Διότι, το σύνολο σχεδόν των εγκληματιών που συγκροτούν τους  τζιχαντιστές  του ΙΚ και οι δήθεν «μετριοπαθείς» της αντιπολίτευσης, δεν προέρχονται από τη Συρία, αλλά από 40 διαφορετικές χώρες της υφηλίου, και δολοφονούν μαζικά μόνο για το χρήμα, υπό τον μανδύα των δήθεν μοναδικών εκφραστών του Ισλάμ, Ουαχαμπιτών, τακφιριστών, σαλαφιστών και άλλων τοπικών τάσεων της μεταφυσικής ισλαμιστικής παράνοιας. Γι αυτό και παρατηρείται μεγάλη μεταβλητότητα στη σύνθεση των  διάφορων ομάδων τους καθώς, όντας μισθοφόροι, πολεμούν για όποιον τους δίνει τα περισσότερα και συχνά αλληλοεξοντώνονται. Όλα αυτά τα διεθνή αποβράσματα συγκροτήθηκαν σε πανίσχυρες ένοπλες συμμορίες με την βοήθεια Αμερικανικών, αγγλικών, γαλλικών, τουρκικών, σαουδαραβικών και ισραηλινών μυστικών και φανερών υπηρεσιών, που επιπρόσθετα κατασκεύασαν και πληθώρα «καλών» αντιστασιακών οργανώσεων-σφραγίδων με ηρωϊκά και ποιητικά ονόματα, αποκαλώντας τις «δημοκρατικές» και  «μετριοπαθείς». Αυτές  τις τελευταίες χρησιμοποιούν όχι μόνο για να δικαιολογούν την μόνιμη παρέμβασή τους στη Συρία υπέρ των «καλών», αλλά κυρίως για να διοχετεύουν κρυφά μέσω αυτών οπλισμό στους «κακούς», τους δημίους του ΙΚ, που υποτίθεται πως πολεμούν. Πρόκειται για το αποκορύφωμα της υποκρισίας κι εξαπάτησης.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το συριακό πολύ δύσκολα θα κλείσει γιατί, εκτός των άλλων, έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή-και όχι μόνο-τεράστια  οικονομικά συμφέροντα  με την Τουρκία να πρωτοστατεί στην εκμετάλλευση της τραγωδίας του συριακού λαού. Το τουρκικό κράτος μαζί με το παρακράτος αποτελούν σήμερα τους μεγαλύτερους διακινητές ανθρώπων. Είναι οι  κατ’ εξοχήν  δουλέμποροι του πλανήτη. Ταυτόχρονα, με αγωγούς και βυτιοφόρα μεταφέρουν  το πετρέλαιο που εξάγουν οι τζιχαντιστές από τις πηγές που έχουν καταλάβει, αγοράζοντάς το στη μισή διεθνή τιμή. Τροφοδοτούν έτσι όλη την οικονομία της Ν. Τουρκίας, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη πατώντας στα πτώματα σύρων και ιρακινών, Μεγάλα κυκλώματα αποτελούμενα από Κούρδους του Β.Ιράκ, τζιχαντιστές, εκπροσώπους του τουρκικού κράτους και έλληνες εφοπλιστές με 13 τάνκερ(αποκαλύψεις τουρκικής εφημερίδας «Ζαμάν»), δραστηριοποιούνται για εξαγωγή κλεμμένου πετρελαίου του Β. Ιράκ προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ μέσω τουρκικών λιμανιών, σε πολύ χαμηλές τιμές για να πληγεί η ρωσική οικονομία. Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ είναι στο απυρόβλητο των τζιχανιστών  γιατί  όπως δηλώνουν «ο Θεός δεν τους έχει δώσει εντολή να πολεμήσουν κατά του Ισραήλ». Αλλά πώς να τους δώσει εντολή αφού το Ισραήλ είναι ο καλύτερος πελάτης τους. Και μιλάμε για τεράστιες ποσότητες πετρελαίου που φτάνουν ακόμα και τις 200.000 χιλιάδες βαρέλια την ημέρα. Σύμφωνα δε με έρευνα της Διεθνούς Ένωσης Δημοσιογράφων, οι τρείς πρώτες χώρες που εμπλέκονται με τους περισσότερους πλοιοκτήτες τους σε λαθρεμπόριο όπλων, διακίνηση ναρκωτικών και πετρελαίου με τους τζιχαντιστές, είναι: ΗΠΑ, Γερμανία και Ελλάδα. Οι γαλλικές βιομηχανίες όπλων και φαρμάκων θησαυρίζουν πουλώντας τα προϊόντα τους στους τζιχαντιστές, μέσω βέβαια των «καλών» τζιχαντιστών, κι αυτό παρά το υποτιθέμενο εμπάργκο από το 2012.  Με λεφτά δε της ΕΕ αγοράστηκαν μεγάλες ποσότητες όπλων από την Βουλγαρία και τους ναζιστές της Ουκρανίας που διοχετεύθηκαν  στους τζιχαντιστές. Είναι τα λεφτά που αφαιρούν από τους μισθούς και τις συντάξεις μας και πάνε για…καλό σκοπό.  Δεν τους ενδιαφέρει λοιπόν η λύση αλλά η διαιώνιση του προβλήματος αφού από τη μια τους αποφέρει κέρδη, ιδιαίτερα στις πολεμικές βιομηχανίες, κι από την άλλη τρομοκρατεί τους λαούς και ζημιώνει τους αντιπάλους τους. Όμως, το συριακό και το προσφυγικό θα λύνονταν τάχιστα με δύο κινήσεις: Πρώτα να σταματήσουν οριστικά και να απαγορέψουν κάθε οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς τις ισλαμιστικές συμμορίες, και δεύτερο να προσφέρουν στην κυβέρνηση της Συρίας αυτήν την βοήθεια για να συντρίψει τους ισλαμιστές. Βέβαια με την επικρατούσα πολιτική και οικονομική κατάσταση στον πλανήτη, τέτοια προοπτική δεν υπάρχει. Από την άλλη, ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι αν αρκεστεί στα λουλουδάκια, κεράκια, ευχές, σταυροκοπήματα και υποκριτικές και ψεύτικες δηλώσεις δήθεν συμπαράστασης στα αθώα θύματα, θα βρεθεί σύντομα στη θέση τους.  Ήρθε καιρός για οργανωμένη ταξική αντίδραση στους εκφραστές αυτών των πολιτικών, της ίδιας τάξης μεγέθους  με την επίθεση που μας κάνουν.

                                             Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης              

            

          Τα Τεχνικά   Προγράμματα  των δήμων

Με αφορμή την υποβολή προς έγκριση, από το Δ.Σ του δήμου Μεσσήνης, του νέου τεχνικού προγράμματος που σχεδίασε η δημοτική αρχή για το 2016, η θέση της «Λαϊκής  Συσπείρωσης» περιγράφεται παρακάτω.

 Στο Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Μεσσήνης όπως και στα  αντίστοιχα προγράμματα όλων των δήμων της χώρας, αποτυπώνονται ξεκάθαρα τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών που έχουν δραματικές επιπτώσεις τόσο στους εργαζόμενους των δήμων όσο και στη καθημερινότητα των δημοτών που χρησιμοποιούν τις κουτσουρεμένες πλέον υπηρεσίες των δήμων. Η Αυτοδιοίκηση στα χέρια δυνάμεων κυρίως του μνημονιακού τόξου ( ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΣΥΡΙΖΑ) δεν είναι θύμα αλλά συνεργός και πρωτεργάτης της δημοσιονομικής κρίσης και της γενικότερης εξαθλίωσης του λαού μας, καθώς υπήρξε και συνεχίζει να είναι, ο βασικός μοχλός υλοποίησης της μνημονιακής πολιτικής. Τα ευρωαρπακτικά έχουν φροντίσει, ιδιαίτερα την τελευταία εξαετία, να επιβάλλουν ένα τόσο ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε αν κανείς αυτοδιοικητικός προσπαθήσει να κινηθεί εκτός αυτού του πλαισίου, συναντά ανυπέρβλητα τείχη. Όμως, οι Αυτοδιοικητικές αρχές αντί, μαζί με τους δημότες, να αντιδράσουν στη θηλιά που τις πνίγει προτίμησαν την ευκολία και σιγουριά του αυτόματου πιλότου της πειθαρχίας στις ευρωενωσιακές εντολές. Ενός πιλότου, που αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί για λίγα ακόμα χρόνια, θα οδηγήσει τις Περιφέρειες και τους Δήμους να χάσουν πλήρως τον δημόσιο χαρακτήρα τους μετατρεπόμενοι σε γραφεία εξυπηρέτησης ντόπιων και ξένων ιδιωτικών συμφερόντων. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει στους δήμους αν δεν είναι ενταγμένο σε κάποια συγκεκριμένα  ευρωπαϊκά προγράμματα που τα διαχειρίζεται όμως – με εντολή της ΕΕ- ένας εσμός από εταιρίες (πραγματικές ή φαντάσματα) αρπακτικών, αφαιρώντας ένα σημαντικό μέρος των κονδυλίων σε κοστοβόρες  δήθεν μελέτες και εκπαίδευση, κατευθύνοντάς τα παράλληλα σε επιλεγμένους αποδέκτες. Τίποτα δεν έρχεται στους δήμους αν δεν «φιλτραριστεί» πρώτα απ’ αυτούς τους ειδήμονες της απάτης. Ωστόσο, οι δημοτικές αρχές, όπως και το ευρώδουλο πολιτικό προσωπικό της χώρας,   στο σύνολό τους σχεδόν, έχουν αποδεχθεί το ρόλο του διαχειριστή των πολύ συγκεκριμένων διαδικασιών που έχουν επιβληθεί από την συμμορία των δανειστών. Το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρήματος που προοριζόταν για τους δήμους πάει τώρα στη τσέπη των δανειστών, προκαλώντας τεράστιες δυσκολίες στη μισθοδοσία των εργαζομένων, στην κατασκευή έργων και στις λειτουργικές ανάγκες των δομών του Δήμου, αναγκάζοντας έτσι τους δήμους να απολύσουν το μισό προσωπικό τους και  να το αντικαθιστούν, εν μέρει, από κακοπληρωμένο (από κοινοτικά κονδύλια) προσωπικό ολιγόμηνης απασχόλησης κάθε χρόνο. Χιλιάδες έργα σε όλη την επικράτεια έχουν μείνει στο στάδιο των μελετών ή ημιτελή. Πολλοί μικροί εργολάβοι μένουν απλήρωτοι, ενώ το αντίθετο συμβαίνει με τους «εθνικούς» εργολάβους που αποζημιώνονται αδρά χωρίς να κάνουν τίποτα. Καμία οργανωμένη κι αποτελεσματική αντίδραση για την κατακόρυφη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που έχει επιφέρει δραματική συρρίκνωση των δημοτικών δραστηριοτήτων, από το κεντρικό αυτοδιοικητικό όργανο, την ΚΕΔΕ, που αρκείται σε φιλολογικού χαρακτήρα ανακοινώσεις για την τιμή των όπλων. Αντίθετα, ο πολυπράγμων πρόεδρός της Γ. Πατούλης, μαζί με τον  Γ. Μπουτάρη και τον περιφερειάρχη Π. Τατούλη, εργάζονται πυρετωδώς μόνο για την σύσφιγξη (μέχρι πνιγμού μας) των ελληνογερμανικών σχέσεων μέσω του Δούρειου ίππου της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης (DGV), που έστησαν το 2010 ο ΓΑΠ με την Μερκελ. Πρόκειται για ένα μηχανισμό λεηλάτησης του πλούτου της χώρας μας. Ένα στρατηγικό εγχείρημα της γερμανικής ολιγαρχίας που αποσκοπεί στον έλεγχο κι εκμετάλλευση των πόρων της Ελλάδας (ενέργεια, ακίνητη περιουσία, διαχείριση απορριμμάτων, τουριστικές υποδομές κι εκπαίδευση, κονδύλια του ΕΣΠΑ, κ.ά). μέσω των αυτοδιοικητικών δομών, όπου θα καθορίζεται και το είδος της «αναπτυξιακής» τους πορείας.

 ΤΩΡΑ, το νέο ΕΣΠΑ προβάλλει ως η μόνη πηγή χρηματοδότησης για επενδύσεις στους δήμους, αλλά στη σχεδίασή του δεν έγινε δεκτή καμία πρόταση κι αυτής ακόμα της ευρώδουλης ΚΕΔΕ. Εντωμεταξύ εκατοντάδες έργα μεταφέρονται στο επόμενο ΕΣΠΑ 2014-2020, γεγονός που συνεπάγεται την απώλεια κονδυλίων του τρέχοντος ΕΣΠΑ και αντίστοιχης συρρίκνωσης κονδυλίων του επόμενου προγράμματος. Πρόκειται για ποσά της τάξης των 4.3 δις ευρώ του νέου ΕΣΠΑ που έχουν δεσμευτεί για δράσεις του προηγούμενου. Κι επειδή στο νέο ΕΣΠΑ τα ποσά που προορίζονται για κατασκευή έργων είναι μόλις 4.5 δις, γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για νέα δημόσια έργα τα επόμενα χρόνια. Από την άλλη, η ΣΑΤΑ (Συλλογική Απόφαση Τοπικής Αυτοδιοίκησης) που αποτελεί το μερίδιο των ΟΤΑ από το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) δεν θα ξεπεράσει  τα 130 εκατομμύρια ευρώ για το 2015 και πολύ λιγότερα για το 2016.  Να σημειωθεί ότι η ΣΑΤΑ είναι η μοναδική πηγή χρηματοδότησης για μικρομεσαία έργα στους δήμους, οπότε πετσοκόβοντάς την αφαιρείς κάθε δυνατότητα όποια κατασκευής και στοιχειώδους τοπικής ανάπτυξης. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν τι είδους τεχνικά προγράμματα-κοροϊδία καλούνται να σχεδιάσουν οι δήμοι και να τα υποβάλλουν μάλιστα προς έγκριση στο Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας προς έγκριση. Βέβαια το Παρατηρητήριο, όντας όργανο της τρόϊκας, θα εγκρίνει τα πιο φτωχά για τους δήμους ώστε να μη ξεφεύγουν από το πλαίσιο της βάρβαρης λιτότητας, ενώ για τις περιφέρειες θα εγκρίνει εκείνα που θα ενισχύσουν συμφέροντα συγκεκριμένων μεγαλοκατασκευαστών, προκειμένου να συνεχιστεί η διασπάθιση εθνικών και κοινοτικών πόρων.  Οι μνημονιακές πλειοψηφίες των Δήμων, αμήχανες διαμαρτύρονται χαμηλόφωνα για την κατάντια της αυτοδιοίκησης. Αν έχουν κότσια όμως, ας προκαλέσουν ένα έκτακτο συνέδριο της ΚΕΔΕ που να αποφασίσουν το κλείσιμο των δήμων όλης της χώρας. Θα είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία στη πατρίδα, καθώς με το λαό συμπαραστάτη θα δοθεί ένα συντριπτικό χτύπημα στην κλεπτοκρατική Ευρωένωση και τους ντόπιους συνεργάτες της.

                                        Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                Δημοτικός  σύμβουλος Μεσσήνης     

      

      Ανακεφαλαιοποίηση:   η υπέρτατη απάτη

Εάν ο κόσμος αντιληφθεί πως λειτουργεί το τραπεζικό μας σύστημα, θα ξεσπάσει επανάσταση – και μάλιστα από το επόμενο πρωί.  ( Χένρυ Φόρντ,  αμερ. μεγιστάνας αυτ/των)

ΑΠΟ ΤΟ 2008 που κορυφώθηκε η διεθνής καπιταλιστική κρίση, οι καπιταλιστές ασχολούνται συνεχώς με διασώσεις των βασικών τους εργαλείων: των τοκογλυφικών τραπεζών τους. Οι αμερικανοί ξόδεψαν 700 δις δολάρια, επισήμως, για να τις σώσουν. Ανεπισήμως κάποιοι μιλούν για το αστρονομικό ποσό  των 19 τρις δολαρίων. Οι αντίστοιχες διασώσεις για τις ευρωπαϊκές τράπεζες στοίχισαν στους ευρωπαϊκούς λαούς πάνω από 5.1 τρις ευρώ. Ανάλογα μυθώδη ποσά χρειάστηκαν και οι ιαπωνικές τράπεζες. Οικονομικοί αναλυτές υπολογίζουν ότι  ένα ποσό περίπου ίσο με το 15% του παγκόσμιου ΑΕΠ ( δηλαδή 10 τρις δολάρια) διοχετεύθηκε στους αλητήριους τραπεζίτες για να σωθούν από τη χρεοκοπία και να συνεχίσουν τα βρώμικα παιχνίδια τους σε βάρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Τα λεφτά αυτά έχουν προκαλέσει μια πρωτοφανή πλημμυρίδα ρευστότητας στις ίδιες τις τράπεζες ( όχι σε όλες) και τρομακτική συσσώρευση του παγκόσμιου πλούτου στα χέρια ελάχιστων διεθνών απατεώνων. Πρόσφατη έκθεση της μεγάλης ελβετικής τράπεζας Credit Suisse    συμπυκνώνει σε δύο μόλις αριθμούς τον απολογισμό της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης: Το 0.7% του παγκόσμιου πληθυσμού συγκεντρώνει το 47% του παγκόσμιου πλούτου, την ίδια στιγμή που το 71% του παγκόσμιου πληθυσμού συγκεντρώνει μόλις το 3% του παγκόσμιου πλούτου. Αυτό είναι, μέχρι στιγμής, το αποτέλεσμα και των ληστρικών τραπεζικών διασώσεων που απαιτεί η καπιταλιστική ανάπτυξη παράγοντας την αβυσσαλέα ανισότητα  μεταξύ ανθρώπων αλλά και κρατών. Οι ΣυριζοΑνέλ υπογράφοντας το τρίτο Μνημόνιο ανέλαβαν να ξανασώσουν (για τρίτη φορά σε μια πενταετία) τις τράπεζες υποσχόμενοι στα ευρωαφεντικά τους ότι θα αρπάξουν γύρω στα 14 δις ευρώ από τον διαλυμένο κοσμάκη να τα δώσουν στους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες. Γι αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι το δημοσιονομικό κόστος του τρίτου μνημονίου είναι ίδιο ακριβώς με αυτό που ζητάν οι τραπεζίτες: 14 δις ευρώ. Από το 2008 μέχρι το τέλος του 2014, τα πρασινογάλαζα γιουσουφάκια των τραπεζιτών τους χάρισαν   κρατικό χρήμα 190 δις ευρώ, ενώ τώρα, η για δεύτερη φορά «αριστερά», σκοπεύει σαν πρώτη δόση να τους «φιλοδωρήσει» με 10 δις από αφαίμαξη του κόσμου και άλλα 4 δις αναμένεται να προσφέρουν οι ιδιώτες κερδοσκόποι από τα κλεμμένα. Έτσι ο λογαριασμός  θα ανέβει  στα 204 δις ευρώ. Με βάση όμως την σημερινή χρηματιστηριακή αξία των «ελληνικών» συστημικών τραπεζών, που δεν ξεπερνάει (και των τεσσάρων μαζί) τα 5 δις ευρώ, θα μπορούσε, αν είχαμε πραγματική ελληνική κυβέρνηση, να τις αποκτήσει όχι μία αλλά 40 φορές, εκπαραθυρώνοντας όλα τα τρωκτικά  των ΔΣ των τραπεζών, αρχής γενομένης από την ΤτΕ. Για την  εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, μια λαϊκή κυβέρνηση, όχι μόνο δεν θα έδινε δεκάρα για την «διάσωση», αλλά θα τους ζήταγε και τα ρέστα κλείνοντας όλα τα μέλη των ΔΣ  στη φυλακή.  Ωστόσο, ο εθελόδουλος, τραπεζοεξαρτώμενος  πρωθυπουργός μας,  επειδή το ψεύδος του έχει γίνει πλέον δεύτερη φύση, είπε στο άφωνο ασκέρι των κυβερνητικών βουλευτών του, ότι δήθεν οι τράπεζες που θα χρηματοδοτηθούν (ανακεφαλαιοποιηθούν) θα έχουν και αντίστοιχο management. Δηλαδή συμμετοχή του δημοσίου στο ΔΣ των τραπεζών και στη λήψη αποφάσεων. Κάτι το οποίο όμως  απαγορεύει το 3^ο μνημόνιο που το συριζαϊκό μπουλούκι ούτε καν έχει διαβάσει. Εκεί προβλέπεται «εξυγίανση» (μέσω της ανακεφαλαιοποίησης) των τραπεζών ώστε να παραδοθούν στο ευρωπαϊκό και κυρίως στο γερμανογαλλικό χρηματιστικό κεφάλαιο χωρίς ζημίες.

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ότι ο βασικός κλεπτοκρατικός «θεσμός» που υλοποιεί την ανακεφαλαιοποίηση είναι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) που δήθεν ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο, ενώ στην πραγματικότητα ανήκει στην τρόϊκα και  στήθηκε απ’ αυτήν το 2013 για να επιβλέπει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, δηλαδή την ελληνική οικονομία και να ενημερώνει τα διεθνή αρπακτικά για το που να κτυπήσουν. Η τότε κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πήρε αμέσως ένα  μεγάλο  δάνειο 50 δις ευρώ από τον EFSF και παραχώρησε τα χρήματα στα τρωκτικά του ΤΧΣ, ώστε να αρχίσουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της μαφίας των αφεντικών τους δανειστών. Έτσι, ενώ το Ταμείο  ανήκει στους ευρωαλήτες, διαχειρίζεται ζεστό χρήμα του δυστυχισμένου ελληνικού λαού και σε βάρος του. Σ’ αυτό το Ταμείο, το ΔΣ επιλέγεται από  6μελή επιτροπή οργάνων της ΕΕ, ώστε να το διαχειρίζονται απόλυτα δικοί τους άνθρωποι. Οπότε η «κυβέρνηση» και να θέλει δεν μπορεί να παρέμβει, καθώς η ευρωμαφία έχει επιβάλει και την «ανεξαρτησία» του Ταμείου η οποία πρέπει να «είναι πλήρως σεβαστή». Άρα οι γαλλογερμανοί – κι όχι οι Τσιπροκαμένοι-  ελέγχουν πλήρως το ΤΧΣ και μέσω αυτού τις διοικήσεις και το management των τραπεζών. Επί πλέον, βάσει των μνημονιακών επιταγών, τα μέλη των ΔΣ και τα ανώτατα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών θα ορίζονται χωρίς κρατικές παρεμβάσεις,  περιλαμβάνοντας στη σύνθεσή τους τουλάχιστον τρείς «διεθνείς εμπειρογνώμονες» έκαστο, οι οποίοι και θα προεδρεύουν σε όλες τις επιτροπές των συμβουλίων. Μιλάμε συνεπώς για πλήρη παράδοση της διοίκησης και του management σε εκπροσώπους της διεθνούς χρηματοσυμμορίας  οι οποίοι απαιτούν, το μεν κόστος της διάσωσης  να φορτωθεί πάλι στις πλάτες του ο πενόμενος ελληνικός λαός, ενώ η ιδιοκτησία των τραπεζών να περιέλθει στα χέρια τους. Γι αυτό η μεταφορά κολοσσιαίων ποσών από τα λαϊκά στρώματα για τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και η σκανδαλώδης διαδικασία με την οποία αυτή διενεργείται, επιστρατεύει όλη την αστική υποκρισία και ψευδολογία για να δικαιολογηθεί. Αυτά τα ποσά βαρύνουν άμεσα το Δημόσιο χρέος – δηλαδή τους εργαζόμενους και συνταξιούχους- για να υποστηριχθεί δήθεν η περιβόητη ρευστότητα των τραπεζών. Υπόψιν ότι τα ποσά της ανακεφαλαιοποίησης  πάνε μόνο για αναπλήρωση ζημιών από τα ρισκαδόρικα παιχνίδια της τραπεζικής αγυρτείας, την αποκατάσταση της «κεφαλαιακής τους επάρκειας» και όχι για αύξηση της ρευστότητας στην αγορά ή για δάνεια. Μέχρι σήμερα, το τραπεζικό σύστημα έχει χορηγήσει δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά, επιχειρηματικά άνω των 300 δις. Τα μισά, περίπου (150 δις) είναι πλέον καθυστερούμενα, επισφαλή. Άρα με τις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις όχι μόνο έχουν καλυφθεί οι επισφάλειες αλλά θα έπρεπε να έχουν κι ένα τεράστιο περίσσευμα,  πάνω από 50 δις. Γιατί λοιπόν ζητάνε κι άλλα χρεοκοπώντας το κράτος κι εξαθλιώνοντας τον κοσμάκη; Που πήγαν τόσα λεφτά; Η απάντηση είναι ότι τα πιο πολλά έχουν χαθεί σε τραπεζικά παιχνίδια με χρηματιστηριακές φούσκες και τοξικά παράγωγα που είναι οι αγαπημένες ενασχολήσεις των τραπεζιτών, καθώς και σε θαλασσοδάνεια.

 Η ΤΩΡΙΝΗ ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει σε αναλογία 25% σε κοινές μετοχές και κατά 75% σε μετατρέψιμα ομόλογα (Cocos). Δηλαδή με τα χρήματα που τους δίνει το κράτος (όλοι εμείς δηλαδή) εκδίδουν ομόλογα τα οποία αν δεν αποπληρωθούν (κι αυτό κάνουν οι τραπεζίτες) μετατρέπονται αυτόματα σε μετοχές της ίδιας της τράπεζας.  Από την άλλη, οι τράπεζες με νόμο απαλλάσσονται και από μελλοντική φορολογία (λέγεται Αναβαλλόμενος  Φόρος και μετατρέπει τις ζημίες σε κεφάλαιο) προκειμένου να επιστρέψουν άτοκα –ποτέ δεν τα επέστρεψαν- τα ποσά από τα Cocos. Στη δε αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου που καλούν οι τραπεζίτες   τους μετόχους και μη,  για να μη χρειαστούν μεγάλη κρατική βοήθεια, γίνεται το έλα να δεις. Οι παλαιοί μεγαλομέτοχοι (οι τραπεζίτες) αρκεί να βάλουν στην αρχή το 1/10 της αύξησης και αυτόματα αποκτούν δικαίωμα για αγορά στο μέλλον και των υπολοίπων 9/10 μέσω του κόλπου με τα «δικαιώματα» (warrants). Με αυτά, η μελλοντική τιμή εξαγοράς είναι ίδια με την αρχική. Οπότε οι τραπεζίτες αρκεί να κάνουν ανατίμηση της μετοχής μελλοντικά και δεν χρειάζεται να βάλλουν ούτε ευρώ, εμπορευόμενοι τα κέρδη από τα «δικαιώματα».  Τέλος, όσες μετοχές εκδοθούν αρχικά και δεν καλυφθούν από μελλοντικές αυξήσεις κεφαλαίου ή από αποπληρωμή των Cocos, θα είναι κοινές χωρίς ψήφο. Αυτό αφορά βέβαια το κράτος που ενώ  θα τις κατέχει δεν θα έχει μέρισμα ούτε δικαίωμα στη διοίκηση των τραπεζών, προκειμένου αυτές να μείνουν κυρίως σε ξένα κερδοσκοπικά funds που είναι και η απαίτηση της ΕΕ.  Αυτό το δώρο στο ντόπιο και ξένο τραπεζικό κεφάλαιο έκανε το μνημονιακό τόξο (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-Ε.Κ) που ψήφισαν από κοινού υπέρ της ανακεφαλαιοποίησης  στο κοινοβούλιο.  Δυστυχώς η πλειοψηφία των ελλήνων επιβράβευσε με την ψήφο της αυτόν που τους υποσχέθηκε προεκλογικά, πως θα ολοκληρώσει την καταστροφή που οι προηγούμενοι δρομολόγησαν, με έναν ακόμη πιο βίαιο κι αυταρχικό τρόπο. Τώρα ακινητοποιημένη πληρώνει αγόγγυστα φόρους για την εξυπηρέτηση ενός χρέους που είναι αδύνατον να  αποπληρωθεί. Κι αν δεν αφυπνιστεί, το μέλλον όλων μας είναι ζοφερό και προδιαγεγραμμένο, αφού το έγκλημα που δεν τιμωρείται αποτελεί ένα κατά πολύ μεγαλύτερο έγκλημα.

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης