Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

         











                         Εσαεί Μνημόνια ;

Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
Μα ακούγονταν ευχάριστα στ’ αφτιά μας
Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά
Κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας
( Άγγελος – Εξάγγελος του Διον. Σαββόπουλου)

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ η κατάσταση αλλάζει καθημερινά προς το χειρότερο. Ο λαός της εξαθλιώνεται, η χώρα κομματιάζεται κι εκποιείται κάτω από τα χτυπήματα μιας ανεξέλεγκτης κι αδίστακτης συμμορίας ξένων κι εγχώριων οικονομικών δολοφόνων. Και η «αριστερή» της κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να διευκολύνει το έργο τους. Έχει αποδυθεί σε ένα ολοκληρωτικό πόλεμο ψεύδους  στον οποίο και η ίδια  πέφτει συχνά θύμα, προσπαθώντας αγωνιωδώς με νέα χειρότερα ψέματα να δικαιολογήσει προηγούμενα. Με ψεύδη αναρριχήθηκε στην εξουσία και συνεχίζει να ψεύδεται ασύστολα προκειμένου να παραμείνει. Οδήγησαν τη χώρα σε ένα νέο Μνημόνιο που χαρακτηρίζεται επίσημα σαν «Συμπληρωματικό Μνημόνιο Συμφωνίας» καθώς συμπληρώνει και επικαιροποιεί το 3ο μνημόνιο. Αυτά που δημοσιοποιήθηκαν είναι ένα μέρος της συμφωνίας, ενώ τα πρωτόκολλα και όλα όσα συμφωνήθηκαν με πλήρη μυστικότητα, μαζί με τις «τεχνικές εκθέσεις»,  θα τα βιώνουμε στη πράξη και πάνω στη πετσί μας. Αυτά έχουν οι μυστικές «διαπραγματεύσεις» ανάμεσα σε αφέντες και υποταχτικούς που κυρίως ενδιαφέρονται να αποσπάσουν την υποστήριξη των  αφεντικών τους για την πολιτική τους επιβίωση. Κι αυτό είναι γενικός κανόνας και στις κάθε λογής συνάξεις (Σύνοδοι κορυφής) της ευρωμαφίας. Ποτέ δεν δημοσιοποιούνται τα πρακτικά τέτοιων συναντήσεων, για να μη μαθαίνει ο κόσμος τι πραγματικά σχεδιάζουν εναντίον του. Όλα διενεργούνται, κυριολεκτικά, με μεθόδους μαφίας. Παζάρια, εξαγορές, πιέσεις, απειλές, εκβιασμοί, είναι οι καθιερωμένες πρακτικές στην «δημοκρατική Ευρώπη» που τόσο πολύ κόπτονται να μοιραζόμαστε τις «αξίες» της. Μάθαμε πάντως ότι η νέα ισοπεδωτική συμφωνία με τους δανειστές, ξεκινάει με μία απειλητική ρήτρα: «Η επιτυχία προϋποθέτει την ιδιοκτησία της μεταρρυθμιστικής ατζέντας από τις Ελληνικές αρχές. Ως εκ τούτου η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα μπορεί να καταστούν κατάλληλα για το σκοπό αυτό, καθώς αλλάζουν οι συνθήκες. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να συμβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ, και το ΔΝΤ, για όλες τις ενέργειες που σχετίζονται με την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Μνημονίου, πριν αυτές οριστικοποιηθούν και εγκριθούν νόμιμα». Άρα οι απατεώνες αυτοί απαιτούν:  Κυβέρνηση και  κοινοβούλιο να υπάρχουν μόνο για την επικύρωση των εντολών τους και την επίβλεψη της υλοποίησης των «στόχων της Συμφωνίας». Τίποτα άλλο. Και απ’ ότι είναι διεθνώς γνωστό, η τωρινή «αριστερή» κυβέρνηση είναι η μόνη κυβέρνηση χρεωμένης χώρας, που έχει υπογράψει τέτοια κατάπτυστη ρήτρα υποτέλειας. Βέβαια αυτή η ρήτρα δεν είναι τωρινή, καθιερώθηκε από το Γιούρογκρουπ και την αποδέχτηκαν οι ΤσιπροΚαμένοι στις 20/2/15, παραδίδοντας την χώρα μας αλυσοδεμένη στις ορέξεις της Τρόϊκας.

ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ πια ότι όλοι οι νόμοι στη χώρα μας, είναι οι νόμοι που επέβαλαν οι δανειστές κι εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντά τους. Η Δικαιοσύνη προσαρμόστηκε απόλυτα σ’ αυτό, έγινε «δικαιοσύνη» των δανειστών, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Οι δυσβάστακτοι φόροι επιβάλλονται πλέον από μια ιδιωτική «Ανεξάρτητη Αρχή των Δημοσίων Εσόδων» που δεν τολμάει κανείς να πειράξει και να ελέγξει, δεν λογοδοτεί πουθενά, παρά μόνο στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ. Δουλειά της είναι να εισπράττει φόρους και να εκδίδει κατασχετήρια. Το δικαίωμα στη σύνταξη σταδιακά καταργείται. Καταντάει ένα ισχνό επίδομα (εθνική σύνταξη). Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν λίγο χρόνο ζωής ακόμα, αφού το ταμειακό τους έλλειμμα είναι ήδη στα 20 δις ευρώ, η ανεργία στα ύψη, ενώ η μαύρη εργασία  κυριαρχεί. Οι εργασιακές σχέσεις έχουν ήδη καταλυθεί, οι ομαδικές απολύσεις στην ημερήσια διάταξη, οι αμοιβές ασήμαντες και όποτε γουστάρει ο εργοδότης. Μέσα δε στις τόσες «απελευθερώσεις», δεν ήταν δυνατόν να γλυτώσουν οι πλειστηριασμοί που γίνονται πλέον ηλεκτρονικά και αθόρυβα. Και στους οποίους μόνο «πιστοποιημένοι», κυρίως ξένα κοράκια, μπορούν να πάρουν μέρος, κλέβοντας τα κόπια ζωής χιλιάδων ελλήνων. Όλα τα περιουσιακά στοιχεία και δικαιώματα (υλικά και άυλα) της χώρας μας περνούν στην αρμοδιότητα του «Υπερταμείου». Ουσιαστικά όλη η χώρα, όλες οι βασικές υποδομές της, ο αέρας, η θάλασσα, η ξηρά, το υπέδαφος είναι υποθηκευμένα ή ξεπουλιούνται συστηματικά σε ιδιώτες.

Σ’ ΑΥΤΟ  το κλίμα και με τη χώρα συνεχώς να βυθίζεται στην ανυποληψία, οι  ΝΑΤΟϊκοί, με πρόσχημα την ανάσχεση προσφυγικών ροών, έχουν εντείνει την παρουσία τους στο Αιγαίο και ενθαρρύνουν τον Ερντογκάν να διεκδικεί τα πάντα, ώστε να επιτευχθεί συγκυριαρχία με την Ελλάδα στο Αρχιπέλαγος.  Επιδίωξή τους είναι να εγκατασταθεί και τουρκικός στρατός στα νησιά, έτσι ώστε σαν ΝΑΤΟϊκή δύναμη πλέον, ελληνικές και τουρκικές δυνάμεις,  να χρησιμοποιηθούν από τους αμερικανούς κατά των Ρωσικών πολεμικών πλοίων που κινούνται προς ή από την  Μεσόγειο, στην περίπτωση που οι ΝΑΤΟϊκοί τυχοδιώκτες προκαλέσουν ευρύτερη σύγκρουση με αφορμή το Συριακό. Βέβαια, όλο αυτό το σκηνικό, θα το κάνουν να φανεί σαν αναπόφευκτο και σαν μοναδικό ελιγμό προκειμένου να αποφευχθεί ο πόλεμος με την Τουρκία που θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα και μεγαλύτερες απώλειες. Συνεπώς, σήμερα, δεν διακυβεύονται μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις μας, διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη της πατρίδας μας, κάτι που δεν έχει συνειδητοποιηθεί από πολλούς. Η πλατεία Συντάγματος πρέπει να γίνει τόπος μόνιμης αντίστασης κατά των μέτρων που λαμβάνονται ερήμην κι εναντίον μας. Οι  ολιγόωρες διαδηλώσεις είναι εντελώς αναποτελεσματικές κι έχουν μόνο εκτονωτικό χαρακτήρα. Όχι μόνο δεν ιδρώνει το αυτί των κυβερνώντων, αλλά περιπαικτικά δηλώνουν ότι αποτελούν «δημοκρατικό δικαίωμα» για τους διαφωνούντες. Πρέπει όλες οι δημοκρατικές – αντιμνημονιακές δυνάμεις  να συνεννοηθούν για ανθεκτική οργάνωση πολυήμερης κατάληψης της πλατείας και αποκλεισμό του κοινοβουλίου μέχρι την κατάρρευση των μνημονιακών καθαρμάτων. Διαφορετικά, αν ο λαός προτιμήσει την οδύνη δίχως τέλος, το έργο θα επαναλαμβάνεται μετά από κάθε νέο μνημόνιο που θα φέρνουν οι διάφοροι επίδοξοι  «σωτήρες» μας.

                                                        Κ. Α. Αποστολόπουλος


                                         Δημοτικός σύμβουλος  Μεσσήνης

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

















       Η σαρωτική συμφωνία και  η  ΔΕΗ 

Το σχέδιο εκποίησης, ξεπουλήματος της ΔΕΗ, την στρατηγικής σημασίας επιχείρηση για την εθνική οικονομία και την υψίστης σημασίας επιχείρηση για την εθνική ασφάλεια και την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας, είναι ένα εθνικό έγκλημα και πρέπει με κάθε τρόπο να αποτραπεί. (Αλ. Τσίπρας, Ιούλιος 2014, λίγο πριν γίνει πρωθυπουργός)

ΑΥΤΑ έλεγε, προς τους εργαζόμενους του λιγνιτικού σταθμού της Κοζάνης, ο ανεκδιήγητος νυν πρωθυπουργός της χώρας. Ο άνθρωπος - πρότυπο διεθνούς πολιτικού απατεώνα. Αυτός που τάδωσε όλα για να πάρει την πρωθυπουργική καρέκλα και συνεχίζει να τα δίνει όλα προκειμένου να συνεχίζει να κάθεται σ’ αυτήν. Έτσι, με την πρόσφατη συμφωνία της «κυβέρνησης» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την συμμορία των (Θ)εσμών, ξεκινάει νέα περίοδος σκληρών δοκιμασιών για το χειμαζόμενο λαό μας, καθώς οι ληστρικοί δανειστές εξασφάλισαν διαδικασία ανελλιπούς πληρωμής των αυξημένων τόκων του χρέους, χωρίς καμία δέσμευση για ελάφρυνσή του. Με τα δημοσιονομικά πλεονάσματα, για τα οποία κοκορεύεται η Τσιπραϊκή κλίκα, να γίνονται μηχανισμός δήμευσης,  αρπαγής, λεηλασίας των εισοδημάτων και της περιουσίας των ελλήνων πολιτών. Όμως, είναι γνωστό διεθνώς, ότι κανένα πρωτογενές πλεόνασμα, ούτε προγράμματα λιτότητας βοήθησαν ποτέ καμία οικονομία να αναπτυχθεί. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι η απορρόφηση χρημάτων απ’ αυτήν. Τώρα δε, που  ο μηχανισμός αυτός είναι στα χέρια «ανεξάρτητων αρχών» (δηλαδή αρχών ελεγχόμενων από ανθρώπους-πράκτορες των Βρυξελλών), που έχουν απεριόριστη εξουσία και πλήρη νομική ασυλία, ολόκληρος ο κρατικός προϋπολογισμός λειτουργεί αποκλειστικά προς το συμφέρον των δανειστών και εκείνων  που συνδέονται μαζί τους. Σαν αποτέλεσμα, η διαδικασία  διάλυσης και εκποίησης της  χώρας και φτωχοποίησης του λαού της, ενισχύεται κι επιταχύνεται συνεχώς.  Σε λίγο – ως τα τέλη του 2018 – η συμμετοχή του κράτους στα δημόσια αγαθά (παιδεία, υγεία, πρόνοια, ασφάλιση, νερά, ενέργεια κλπ) θα είναι από ασήμαντη ως ανύπαρκτη. Καμία υπηρεσία δεν θα παρέχεται δωρεάν. Ολόκληρο το ελληνικό κράτος ιδιωτικοποιείται και υπάγεται στους υπερεθνικούς μηχανισμούς της ΕΕ. Θα είμαστε το πρώτο κράτος-μέλος της ΕΕ που θα χάσει εντελώς την οντότητά του, εντασσόμενο  πλήρως και κυβερνώμενο από αυτούς τους μηχανισμούς. Όσο για τον δανεισμό, διαρκώς θα αυξάνεται, καθώς θα τον εγγυάται και θα τον διαχειρίζεται ο ΕΜΣ (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) που, κατά τον Σόϊμπλε, σύντομα θα μεταλλαχθεί σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο ώστε να αντικαταστήσει το ΔΝΤ και να γίνει ο ισχυρότερος ίσως θεσμός της ΕΕ.  Όσον αφορά τους όρους των δανείων που προκλητικά τους αποκαλούν «μεταρρυθμίσεις», στην ουσία είναι αντι-μεταρρυθμίσεις αφού σχετίζονται με την ακύρωση όλης της προόδου που είχε πετύχει το εργατικό κίνημα τα τελευταία 70 χρόνια. Άλλωστε, για την Ελλάδα υπεγράφησαν τόσο μεγάλα δάνεια ώστε να μην μπορεί ποτέ να τα αποπληρώσει. Κι όταν φέρουν μια χώρα σε τέτοια κατάσταση ώστε να μην μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της, τότε της ζητάνε να ξεπουλήσει όλο το δημόσιο τομέα της. Τη γη, τα μέσα μεταφοράς, τις επικοινωνίες, αεροδρόμια, λιμάνια, εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τα πάντα, έτσι ώστε να πάψει να υφίσταται σαν κράτος και να μετατραπεί σε μια αρένα ανταγωνιζόμενων «επενδυτών» της αρπαχτής, με το λαό σε πλήρη εξαθλίωση.  

 ΕΤΣΙ, με την μνημονιακή διάλυση της χώρας, για τη ΔΕΗ, τη μεγαλύτερη επιχείρηση των Βαλκανίων, η μάχη είναι άγρια. Και η άθλια Τσιπροκυβέρνηση σπεύδει να ικανοποιήσει όλους τους ενδιαφερόμενους μνηστήρες, προωθώντας με την ψήφιση της νέας συμφωνίας- μνημονίου στη Βουλή, με διαδικασίες εξπρές, το «σκότωμα» και της επιχείρησης, ώστε να αποκρύψει το μέγεθος του εθνικού εγκλήματος από το λαό. Υπέκυψε στις απαιτήσεις της ΕΕ και των αεριτζήδων «επενδυτών», να πάρουν τζάμπα το 40% των πιο κερδοφόρων λιγνιτικών μονάδων μαζί με τα γειτονικά τους ορυχεία, καθώς και τα εξίσου κερδοφόρα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μαζί με τα φράγματα ώστε να ελέγχουν και τα νερά που διατίθενται για τη γεωργία. Παράλληλα απαιτούν και το 66% της ΔΕΣΦΑ (φυσικό  αέριο). Επιδίωξη των ευρωκαθαρμάτων ήταν να αποσπάσουν οι ιδιώτες από τη ΔΕΗ τα λιγνιτικά και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια διότι σε αυτά η επιχείρηση παράγει τόσο φτηνή ενέργεια που δεν μπορούν να τη συναγωνισθούν οι μονάδες φυσικού αερίου που οι ιδιώτες κατέχουν. Κι αυτό το πέτυχαν με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου παρακαλώ! Οπότε, και με τη βούλα του ευρωδικαστηρίου, μας αρπάζουν ένα μεγάλο κομμάτι  πλούτου, ανεκτίμητης αξίας, που ανήκει στο λαό μας στα πλαίσια της «απελευθέρωσης της Ενέργειας», που απαιτούν οι κανόνες της ΕΕ για το άνοιγμα των αγορών και τη λειτουργία μιας ενιαίας ιδιωτικής καπιταλιστικής οικονομίας, χωρίς κρατικά μονοπώλια κι επιχειρήσεις.  Αλλά δεν τους φτάνουν αυτά. Τα θέλουν όλα και γρήγορα. Ήδη από 6/6/2016 εγκρίθηκε από την «κυβέρνηση» το σχέδιο εφαρμογής δημοπρασιών ΝΟΜΕ (Νέα Οργάνωση της Αγοράς Ηλεκτρισμού). Πρόκειται για ένα μοντέλο γαλλικής έμπνευσης, που υιοθετήθηκε από την ΕΕ και υποχρεώνει τις κρατικές εταιρείες να πωλούν μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγουν, σε τιμές κάτω του κόστους, μέσω (στημένων όπως γίνεται στη πράξη) δημοπρασιών ανά τρίμηνο, σε ενδιαφερόμενους προμηθευτές. Δηλαδή σε ιδιώτες αεριτζήδες μεταπωλητές ενέργειας, όπως ακριβώς προβλέπεται από το 3ο Μνημόνιο και όπως γίνεται σε όλη την ΕΕ που υποτίθεται δεν έχει μνημόνια. Έτσι, οι απατεώνες αυτοί έχοντας τη δυνατότητα να προσφέρουν «ελκυστικά πακέτα» φθηνότερης ενέργειας στους καταναλωτές,  αποσπούν το μεγαλύτερο και καλύτερο κομμάτι των πελατών της κρατικής επιχείρησης μέχρι να την απαξιώσουν και να την χρεοκοπήσουν. Μετά, ως γίνεται  συνήθως μετά τις ιδιωτικοποιήσεις, οι τιμές πάνε στα ύψη και οι εργαζόμενοι απολύονται. Πρόκειται για κομπίνα ολκής, πανευρωπαϊκής εμβέλειας, με στόχο την συστηματική υπόσκαψη των δημοσίων επιχειρήσεων και την επικράτηση των ιδιωτικών. Συγκεκριμένα για τη ΔΕΗ προβλέπεται ότι μέχρι το τέλος του 2019, το μερίδιό της στην αγορά θα πρέπει να συρρικνωθεί στο 49% από το 90% που είναι σήμερα. Αν δε  οι δημοπρασίες, δεν μειώσουν τα μερίδια της ΔΕΗ στα ποσοστά στόχους, θα ληφθούν «δομικά μέτρα», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την ύπαρξή της. Την ΔΕΗ, μια δημόσια επιχείρηση αξίας άνω των 30 δις ευρώ, η ευρωαλητεία με τους ντόπιους συνειδητούς εθελόδουλους συνεργάτες της, την αποτιμά μόνο στα 600 εκατομμύρια, όπως υποτιμά όλα τα στρατηγικά φιλέτα της χώρας, ώστε να ξεπουληθούν και να μετατραπεί η Ελλάδα σε ζώνη επιχειρηματικής ασυδοσίας που δεν θα ανήκει τίποτα στον ελληνικό λαό, που θα αποτελείται από άνεργους, ανασφάλιστους, πεινασμένους και υποαπασχολούμενους. Η Ελλάδα δεν θα υπάρχει μετά και το 4ο μνημόνιο. Ποιά πατρίδα λοιπόν θα σώσουν  οι μνημονιακοί; Την ανύπαρκτη; Ας φροντίσουν λοιπόν να σωθούν  εκείνοι από τα λαϊκά δικαστήρια που αργά ή γρήγορα θα στηθούν γι αυτούς.

                                                    Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης


Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

        

















     Μακρόν: Φιλί ζωής για τη γερμανική ΕΕ

ΚΑΙ ΤΙ  δεν ακούσαμε τις τελευταίες βδομάδες πριν τις (τυπικές) προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, από τα συστημικά ΜΜΕ, ντόπια κι ευρωπαϊκά, για το λατρεμένο παιδί και κατασκεύασμα των διεθνών τραπεζιτών (Rothschild), τον Εμ. Μακρόν. Είναι ο αντισυστημικός, η «ελπίδα της δημοκρατίας» που θα τα βάλει με το τέρας του φασισμού, θα κατατροπώσει τους λαϊκιστές, ούτε αριστερά  ούτε δεξιά, θα βάλει μπρός την ανάπτυξη και θα βοηθήσει τον ταλαιπωρημένο από την κρίση γαλλικό λαό να σταθεί ξανά στα πόδια του, θα αλλάξει την Ευρώπη και πολλά άλλα ηχηρά παρόμοια. Κι όλα αυτά για το απόλυτο τίποτα, ένα ουσιαστικά άγνωστο ανθρωπάκι, που είχε διατελέσει κάποιους μήνες υπουργός του γελοίου Ολλάντ εφαρμόζοντας τις πιο ακραίες πολιτικές λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων της Γαλλίας. Η εκλογή του πάντως έδειξε κάτι πολύ επικίνδυνο για τους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Ότι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα διαθέτει τόσο αποτελεσματικούς μηχανισμούς χειραγώγησης, ώστε μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπορεί να ανασύρει από την αφάνεια, να κατασκευάσει και να επιβάλει σε θέσεις εξουσίας ελεγχόμενες «προσωπικότητες», που θα του κάνουν χωρίς δισταγμούς τη «δουλειά». Στη περίπτωση της Γαλλίας  μάλιστα, το σύστημα λειτούργησε με μεγαλύτερη δημοκρατικοφάνεια, αποσπώντας την λαϊκή ψήφο για τον αχυράνθρωπό της, κάτι που στην Ελλάδα με τον Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον Μόντι δεν χρειάστηκε. Ο Μακρόν, πέραν των συνεχών όρκων του για Ευρώπη, δικές του προτάσεις, ιδέες, λύσεις και απαντήσεις δεν έχει για τίποτε. Γι αυτό και αποτελεί την καλύτερη επιλογή για τη μεγάλη μερίδα του γαλλικού και ευρωπαϊκού τραπεζικού κι επιχειρηματικού κεφαλαίου, που βλέπουν ότι θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος βέβαια των λαϊκών τάξεων τις οποίες περιμένει μεγαλύτερη φτώχεια, περισσότερες απολύσεις (120.000 δημοσίων υπαλλήλων), επέκταση ιδιωτικοποιήσεων, τεράστια μείωση των δημοσίων δαπανών και  καταστολή, αφού ήδη ανήγγειλε την πρόσληψη 10.000 αστυνομικών. Μ’ αυτόν τον τρόπο, «θα στηθεί στα πόδια του ο γαλλικός λαός» από την μαριονέτα Μακρόν, που όπως αποκάλυψαν χάκερς που υπέκλεψαν δεκάδες χιλιάδες μηνύματα του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου, σχετίζεται με οφσόρ στις Μπαχάμες, με ναρκωτικά, με γκέϊ, με τζόγο και πολλά άλλα ενδιαφέροντα που θα συνεισφέρουν βεβαίως στη «σωτηρία» του γαλλικού λαού και στην «αλλαγή στην Ευρώπη» που οραματίζεται κι ο Τσίπρας με την κλίκα του. 

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ στη Γαλλία κλήθηκαν τελικά να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο εκδοχές της καπιταλιστικής διαχείρισης: του φασισμού της Λεπέν και του φασισμού των ευρωτραπεζιτών ( Μακρόν), κατευθυνόμενοι προς τον δεύτερο. Οι υποψήφιοι των βουτηγμένων στη διαφθορά και στην παρακμή κομμάτων της γκωλικής Δεξιάς και του δήθεν σοσιαλιστικού,  καταποντίστηκαν. Ενώ η νεφελώδης τύπου Σύριζα Αριστερά του Μελανσόν και  το ενσωματωμένο υποτυπώδες γαλλικό «Κομμουνιστικό» Κόμμα έσπρωξαν τους ψηφοφόρους τους κυρίως προς τον Μακρόν. Να θυμήσουμε εδώ, ότι το πρώτο ΚΚ που αυτοδιαλύθηκε και μεταλλάχθηκε ουσιαστικά σε Λέσχη, μετά την Γκορμπατσοφική προδοσία του 1989, ήταν το γαλλικό. Έτσι, τις τραγικές συνέπειες της ανυπαρξίας ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων στη Γαλλία και στην Ευρώπη τις βλέπουμε σήμερα όπου η καπιταλιστική βαρβαρότητα κυριαρχεί ανεμπόδιστα με τα θύματά της, τα εκατομμύρια πένητες, άνεργους, ψευτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους της πεντάρας, ανασφάλιστους, να αναζητούν καταφύγιο όχι στο φυσικό τους χώρο ( Αριστερά-Κομμουνιστές) αλλά στην φασιστική ακροδεξιά, πιστεύοντας (εσφαλμένα) ότι δεν έχει ενσωματωθεί και δεν αποτελεί εναλλακτική για το σύστημα.

Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ Τσίπρας, ενώ στήριζε τον Μελανσόν χαρακτηρίζοντας τον Μακρόν ως «παιδί των Τραπεζών», δεν δίστασε ούτε στιγμή να αλλάξει γνώμη μετά τη νίκη του Μακρόν και να του τηλεφωνήσει από τους πρώτους, αποκαλώντας τη νίκη του «Ανάσα για τη Γαλλία και ολόκληρη την Ευρώπη.» Και ότι «μαζί θα συνεργαστούμε στενά προκειμένου να αλλάξει πορεία η Ευρώπη».  Τέτοια υποκρισία και φαρισαϊσμός.  Στο ίδιο μήκος κύματος κι όλο το μνημονιακό κακό συναπάντημα (Κούλης, Φώφη, Σταύρος) πανηγυρίζουν για τη νίκη του «δικού» τους ανθρώπου και του μνημονιακού καθεστώτος σε όλη την Ευρώπη, γλύφοντας από πάνω ως κάτω τον νέο Γάλλο πρόεδρο. Η πολιτική αγυρτεία και ο αμοραλισμός της Τσιπραϊκής κλίκας δεν γνωρίζει φραγμούς και όρια. Εξακολουθούν να μας εμπαίζουν λέγοντας πως με το παρακολούθημα της Μέρκελ και του Σόϊμπλε - τον Μακρόν – θα αλλάξουν την Ευρώπη και θα την «απαλλάξουν από τον εφιάλτη της ακροδεξιάς». Το μόνο που θα πετύχουν, αν οι λαοί παραμείνουν απαθείς και με προβατοειδή συμπεριφορά, είναι η απόλυτη κυριαρχία του γερμανικού κεφαλαίου όχι μόνο στην Ελλάδα και στη Γαλλία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ όλοι τους της αγιάτρευτης παρακμής ενός βάρβαρου και σάπιου συστήματος, ενώ υπόσχονται ότι έχουν το φάρμακο για την γιατρειά του, διαψεύδονται διαρκώς με τον πιο παταγώδη τρόπο, οδηγώντας την ανθρωπότητα στο πιο σκοτεινό μέλλον. Το σύστημά τους - ο καπιταλισμός -αδυνατώντας να αυτορυθμιστεί και να εξυγιανθεί  ακουμπάει σε  τυχάρπαστους «σωτήρες» και σαλτιμπάγκους προκειμένου να ξεγελάσει και να κερδίσει χρόνο. Η «αριστερά», αφού δούλεψε σαν εφεδρεία του συστήματος, και στην Ελλάδα και αλλού, φαίνεται τους τέλειωσε. Αναμασάνε πάλι τα περί Κέντρου μπας και καταφέρουν να ξεγελάσουν τους απηυδισμένους, οργισμένους κι εξαπατημένους ανθρώπους. Το σύστημα  έχει μπλοκάρει και πριν οδηγηθεί στο μαρασμό και στο θάνατο, όπως και τόσα άλλα στην ιστορία, εφευρίσκει κάθε τόσο ψευδοεχθρούς ώστε καταστρέφοντάς τους να μακροημερεύει. Δεκάδες χώρες, οι ηγέτες και οι λαοί τους έπεσαν θύματα  αυτής της συστημικής βαρβαρότητας. Και δυστυχώς τον Μακρόν προώθησαν στην προεδρία  κυρίως οι περγαμηνές έντονου αντιρωσισμού που επέδειξε στο μικρό  έστω πολιτικό του βίο. Αν το αντιρωσικό μέτωπο ολοκληρωθεί με τις εκλογές και στη Ιταλία, τότε οι ΝΑΤΟϊκοί πολύ πιθανόν να αποτολμήσουν μια ευρύτερη σύγκρουση με τη Ρωσία και αυτό είναι που πρέπει να αποτρέψουν τα λαϊκά κινήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη.

                                                          Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης