Ακόμα  99  χρόνια  Άλωση;

ΣΤΙΣ 29 ΤΟΥ ΜΑΗ έχουμε την τραγική επέτειο της άλωσης της Πόλης από τους Οθωμανούς. Βέβαια η άλωση της Πόλης είχε πραγματοποιηθεί πολύ νωρίτερα, από το 1204, όταν οι ευρωπαίοι (Φράγκοι και Λατίνοι παπικοί) σταυροφόροι, «εν ονόματι του Χριστού»,  και με το πρόσχημα  της διέλευσης για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, κατέλαβαν και λεηλάτησαν την σπαρασσόμενη από ενδοβασιλικές έριδες Πόλη. Την κράτησαν σχεδόν 60 χρόνια σκλαβωμένη, μέχρι την απελευθέρωσή της (1261) από τον βασιλιά της Νίκαιας, Μιχαήλ Παλαιολόγο. Ήταν η μεγαλύτερη ληστρική επιδρομή της ιστορίας από υποτιθέμενους ομόθρησκους που, πέρα από αμέτρητες σφαγές και φρικαλεότητες κατά του πληθυσμού της Πόλης, προέβησαν στη μεγαλύτερη διαρπαγή πλούτου και καταστροφή μνημείων αιώνων. Το μέγεθος της καταστροφής ήταν τόσο μεγάλο ώστε η Πόλη ουδέποτε ανέκαμψε. Τα ανείπωτα μαρτύρια που υπέστη ο πληθυσμός της Πόλης από τους «στρατιώτες του Χριστού», πέρασαν στη συλλογική μνήμη  κι οδήγησαν, δύο αιώνες αργότερα, στη γνωστή φιλοτουρκική στάση  απέναντι στον Μωάμεθ, που ενισχυόταν  συστηματικά κι από το Βυζαντινό ιερατείο με πρόσχημα τη θεολογική διαμάχη του με τους Παπικούς: «κρείττον φακιόλιον τούρκων ή καλύπτρα λατινική» έλεγαν στα θρησκόληπτα πλήθη οι χιλιάδες φανατισμένοι, αμαθείς καλόγεροι, αντί να αρπάξουν  τα όπλα και ν’ ανέβουν στα τείχη δίνοντας πρώτοι το παράδειγμα της αντίστασης.  Κανείς τους βέβαια δεν το έκανε, όλοι κρύφτηκαν στα μοναστήρια αφήνοντας την Πόλη ανυπεράσπιστη. Αλλά τότε, πριν 563 χρόνια, σύμφωνα με τις περιγραφές των χρονικογράφων της άλωσης αλλά και του παπύρου του «Βαρβερινού Κώδικα», η άγρια εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων της αυτοκρατορίας από τους ολιγάρχες και την εκκλησία, οι ληστρικοί φόροι,  η απέραντη διαφθορά, η προδοτική στάση της αριστοκρατίας, είχαν οδηγήσει τον κόσμο στην απόγνωση και στη μοιρολατρία. Όλο αυτό το ετερόκλητο πλήθος αριστοκρατών, ρασοφόρων, γραφειοκρατών, φρόντισε πριν αλλά και κατά την διάρκεια των 50 ημερών της πολιορκίας, είτε να μεταφέρουν τα πλούτη τους στο εξωτερικό (Ιταλία) είτε να εξαγοράσουν την ασυλία από τους επελαύνοντες Τούρκους. Και αρκετοί το πέτυχαν, όπως αποδεικνύει το πλήθος των Φαναριωτών και σύσσωμο το ιερατείο, που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον Σουλτάνο τότε αλλά και στους αιώνες που ακολούθησαν μέχρι την εξέγερση του ‘21. Από την άλλη, ο εξαθλιωμένος πληθυσμός της Πόλης, έρμαιο των ψευτοπροφητειών και δεισιδαιμονιών των χιλιάδων ρασοφόρων, πίστευε τυφλά σε όσα του έλεγαν. Κι αυτοί επειδή μισούσαν τους Παπικούς (και δικαίως), τον προέτρεπαν να χωθεί στις εκκλησιές, να σταυροκοπιέται και να ζητάει συγχώρεση των αμαρτιών του. Τον προέτρεπαν να επιλέξει δυνάστη κι όχι να πολεμήσει, λέγοντας πως τάχα «είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει». Έτσι, με το λαό στο περιθώριο, εκκλησία και αριστοκρατία πρόσφεραν τη νίκη στον Μωάμεθ, πλασάροντάς την μάλιστα σαν λύτρωση από τα δεινά και θεϊκή τιμωρία για τις αμαρτίες του. Στέρησαν  από το λαό όχι μόνο την αξιοπρέπεια της αντίστασης, αλλά και την δυνατότητα σωτηρίας από τον εξανδραποδισμό, κρατώντας τον στη συνέχεια για τέσσερες αιώνες  σε βαθιά καταστολή.

 ΥΠΑΡΧΟΥΝ εφιαλτικές αναλογίες με όσα ζούμε στις μέρες μας. Τα 60 χρόνια ένταξης της Ελλάδας στις ΝΑΤΟϊκές  και Ευρωπαϊκές δομές επέφεραν το ίδιο καταστρεπτικό αποτέλεσμα που είχε για την Πόλη η εξηντάχρονη (στρατιωτική) κατάληψή της από τους τότε ευρωπαίους κλέφτες κι εγκληματίες. Έστρωσαν το δρόμο για την δεύτερη και τελειωτική της κατάληψη. Όπως σήμερα στρώνουν το δρόμο για την απώλεια της χώρας, με την ίδρυση της Ανώνυμης Εταιρίας (γιγάντιου μεσιτικού γραφείου), που φιλοδοξούν να λειτουργεί για 99 χρόνια και η οποία  θα ξεπουλήσει το σύνολο της πατρίδας μας στους δανειστές και στα κάθε είδους αρπακτικά. Έτσι, στις δεκαετίες της ευρωπαϊλας χειραγωγήθηκε επαρκώς ο άσκεφτος και εύπιστος λαός μας από τους επαγγελματίες, ντόπιους και ξένους, διαμορφωτές της  κοινής γνώμης με τσιτάτα όπως: το δημόσιο βλάπτει την οικονομία και πρέπει να συρρικνωθεί ή και να εξαφανιστεί, το ευρώ διασφαλίζει τα εισοδήματά μας, η Ευρωζώνη είναι ο παράδεισος, η ΕΕ είναι μια ένωση ισότιμων εταίρων, ο διαρκής ανταγωνισμός μας κρατάει υγιείς, η απληστία γεννάει πλούτο, η ελευθερία των αγορών είναι μια απόδειξη δημοκρατίας, οι αγορές(καπιταλισμός) είναι το μόνο σύστημα διαρκούς ανάπτυξης. Κι άλλα τέτοια «σοφά». Κι όλη αυτή η πολύχρονη ιδεολογική πολιορκία  για να καταστούν «απόλυτες αλήθειες» τα δόγματα του σύγχρονου καπιταλισμού, μπορεί να παραλληλιστεί  με όσα συνέβαιναν στην πρώτη Άλωση (1204) της Πόλης, όπου προσπαθούσαν δια πυρός και σιδήρου  (δεν υπήρχε τότε τηλεόραση) να τους πείσουν ότι μόνο αν υποταχτούν στον θεομπαίχτη απατεώνα Πάπα και στα αποβράσματα που καθοδηγούσε, θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους και θα επιβιώσουν. Σήμερα,  επειδή πιστεύουν ότι η λαϊκή πλειοψηφία έχει θανάσιμα προσαρμοστεί στους κανόνες της πολύχρονης «προσαρμογής» στα ευρωπαϊκά «ιδεώδη», οι σύγχρονοι πολιορκητές έχουν πετάξει τις μάσκες της ισότητας, της αλληλεγγύης, των ίσων ευκαιριών και της δημοκρατίας δείχνοντας το αποτρόπαιο πρόσωπό τους. Υπάρχει μόνο το αποφασίζουμε και διατάσσουμε, μόνο τελεσίγραφα κι εκβιασμοί: Διαλύστε την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία. Κόψτε μισθούς και συντάξεις. Εφαρμόστε εργασιακές σχέσεις λάστιχο, απλήρωτη και μαύρη εργασία. Παραδώστε όλη τη δημόσια περιουσία στους δανειστές. Δουλέψτε μέχρι να πεθάνετε. Αλλιώς διακοπή χρηματοδότησης (δανεισμού). Δηλαδή ασφυξία, θάνατος αφού δεν έχουμε δικό μας νόμισμα.  Κι έχουν βρει πιο πρόθυμους από τους εθελόδουλους Φαναριώτες της Πόλης. Οι σύγχρονοι ξεφτιλισμένοι μνημονιολάτρες Αριστεράς και Δεξιάς τους ξεπερνούν. Συνθηκολόγησαν με χειρότερους όρους, παραπλανούν τον κόσμο σκιαμαχώντας και διαπληκτιζόμενοι στις τηλεοράσεις για τον ποιός φταίει περισσότερο και για το ποιος θα εφαρμόσει γρηγορότερα και πληρέστερα τα μέτρα των πολιορκητών, σαν τους Ενωτικούς (με τον Πάπα) κι Ανθενωτικούς (με τους τούρκους) της Πόλης. Την ίδια στιγμή στέλνουν όσα αφαιρούν από τον ελληνικό λαό στους φορολογικούς παραδείσους της καπιταλιστικής οικουμένης και στις τσέπες της συμμορίας των δανειστών. Εναπόκειται λοιπόν στους αμάχους - απλούς εργαζόμενους, συνταξιούχους και άνεργους - να οργανωθούν στα ταξικά συνδικάτα και οργανώσεις, να ξεκινήσουν μαζικές κινητοποιήσεις διαρκείας - όπως στη Γαλλία- να νεκρωθούν όλα μέχρι την ολική ανατροπή. Έφτασε η στιγμή να υπερασπιστούμε την Πόλη και τη ζωή μας, αν χρειαστεί ακόμη και με τη βία, και από τους πολιορκητές και από τους συνεργάτες τους.  

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                     Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

        Ο αγωγός ΤΑΡ 

και τα πανηγύρια τους

ΜΕΤΑ την κατασκευασμένη, από τις υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, νίκη της ταταρο-ουκρανής Τζαμάλα στην Γιουροβίζιον  για το αντικομμουνιστικό άσμα «1944», όπου μοιρολογάει για την μεταφορά-εκδίωξη (από τον κακό Στάλιν βέβαια) των γερμανοτσολιάδων τατάρων της Κριμαίας στο Ουζμπεκιστάν το 1944, έρχεται και νέο χτύπημα από τις  νεοναζιστικές ηγεσίες της ΕΕ και των ΗΠΑ. Αυτή τη φορά αφορά σχετίζεται με την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ (Trans Adriatic Pipeline) που θα επιφέρει μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση και έλεγχο της ΕΕ από τις ΗΠΑ, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για αμερικανικών συμφερόντων αγωγό που ξεκινάει από το προτεκτοράτο τους, το Αζερμπαϊτζάν, και μέσω Τουρκίας, Ελλάδας κι Αλβανίας  καταλήγει στην Ιταλία. Όλο το μνημονιακό συνονθύλευμα της Ελλάδας πανηγυρίζει γιατί προβλέπονται γερές μάσες στους διαπλεκόμενους που θα συμμετάσχουν  στην κατασκευή του, χωρίς καμία ωφέλεια για τον ελληνικό λαό και τη χώρα καθώς οι αμερικανοί απαίτησαν και κέρδισαν την δωρεάν διέλευση του αγωγού μέσα από το ελληνικό έδαφος, από ολόκληρη δηλαδή τη Β. Ελλάδα. Έτσι, και η ανεκδιήγητη Τσιπροπαρέα βοηθάει δωρεάν την εκπλήρωση των σχεδίων των ευρωατλαντικών απατεώνων, την ώρα που η Ρωσία μας χρυσοπλήρωνε, με πέντε δις ευρώ ετησίως,  να δεχτούμε την διέλευση του πολύ μεγαλύτερου αγωγού «Νότιο Ρεύμα».  Βέβαια οι ίδιοι αυτοί Συριζαίοι, που σήμερα πανηγυρίζουν για την δήθεν «ενεργειακή αναβάθμιση» της χώρας, το 2013 σαν αντιπολίτευση, απέρριπταν και σωστά, κάθε σκέψη για τον συγκεκριμένο αγωγό, καθώς ελάχιστα οφέλη θα έχει για το λαό.  Καμία ελληνική εταιρία δεν συμμετέχει στην κοινοπραξία ΤΑΡ. Συμμετέχουν η βρετανική ΒΡ με 20%, η αζέρικη SOCAR με 20%, η ιταλική SNAM με 20%, η βελγική FLUXYS 19%, η ισπανική ENAGAS με 16% και η ελβετική AXPO με 5%.  Είναι κι αυτό άλλο ένα έργο των αμερικανών ιμπεριαλιστών, κυριολεκτικά ένα ενεργειακό πραξικόπημα, όπως συνηθίζουν άλλωστε οι αμερικανοί σε όλα τα είδη των δράσεών τους. Πρώτα εξασφάλισαν τoν περιορισμό της ροής του ρωσικού αερίου από την Ουκρανία, οργανώνοντας το ναζιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο το 2014. Και στη συνέχεια καλλιέργησαν ένα έντονα αντιρωσικό κλίμα στην ΕΕ, επισείοντας την δήθεν «ρωσική επιθετικότητα» και πιέζοντας  ασφυκτικά τα τσιράκια τους να αλλάξουν σε τέτοιο βαθμό την ενεργειακή πολιτική της Ένωσης, ώστε να είναι αδύνατη η συμμετοχή ρωσικών ενεργειακών εταιρειών στην τροφοδοσία της ΕΕ με ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Η προκλητικότητα και το θράσος των αμερικανών δεν έχει όρια. Χρησιμοποιούν κατά κόρον το «επιχείρημα» της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι είναι εκείνοι που μονοπωλούν την ενέργεια στην περιοχή αλλά και πέραν αυτής.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, παρακολουθούσαν στενά τις κινήσεις των τελευταίων Βουλγαρικών κι Ελληνικών κυβερνήσεων γύρω από την ενεργειακή τους πολιτική  και προλάμβαναν, παρενέβαιναν και ματαίωναν οτιδήποτε κινιόταν  σε κατεύθυνση διαφορετική απ’ αυτή της εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων. Έτσι με πιέσεις, απειλές κι εκβιασμούς στους οσφυοκάμπτες Καραμανλή και Παπανδρέου κατάφεραν την ακύρωση της συμφωνίας με τους ρώσους για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Μετά προκάλεσαν την πλήρη ρήξη των Ρωσοτουρκικών σχέσων, μέσω του πολέμου στη Συρία, ώστε να είναι πλέον αδύνατη ακόμη και η σχεδίαση του ρωσικού αγωγού «Νότιο Ρεύμα».  Και δεν σταματούν εδώ. Κάνουν τα πάντα να εκδιώξουν τον Άσαντ από τη Συρία, άρα και τους ρώσους, ώστε να κατασκευάσουν τον αγωγό Κατάρ- Σ. Αραβία - Συρία-Τουρκία,  για να πλημμυρίσουν την Ευρώπη με Καταριανό αέριο το οποίο βέβαια δεν είναι του Κατάρ αλλά της αμερικανικής Exxon. Έτσι σχεδιάζουν την αποκοπή και απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο. Με την κατασκευή δε, επέκταση και εκσυγχρονισμό εγκαταστάσεων LNG (υγροποιημένου αερίου) σε Ρεβυθούσα και Αλεξανδρούπολη, σχεδιάζουν την μεταφορά, αποθήκευση και διάθεση στην ΕΕ τεραστίων ποσοτήτων υγροποιημένου αερίου από τα σχιστολιθικά πετρώματα της Αμερικής  εκτοπίζοντας  συνεχώς και μέχρι πλήρους διακοπής, το ρωσικό αέριο από την Ευρώπη. Κεντρικός τους στόχος είναι από τη μια η πλήρης εξάρτηση της ΕΕ από το αμερικανικό αέριο κι από την άλλη ο συνακόλουθος οικονομικός στραγγαλισμός και η πλήρης αποδυνάμωση της Ρωσίας ώστε να μην αποτελεί αντίπαλο στη λεηλασία του πλανήτη που επιδίδονται από αιώνες όλα τα δυτικά αρπακτικά. Η Ρωσία βέβαια μπροστά σ’ αυτήν την επιθετικότητα κι αρπακτικότητα των αμερικανών γκάνγκστερ δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα χέρια, γνωρίζοντας ότι  όποιος  καταφέρει να κυριαρχίσει στο χώρο της ενέργειας, θα κυριαρχεί στην Ευρώπη για έναν αιώνα, όπως λένε και οι μεγάλοι πετρελαιάδες. Η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο όπου και το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε ολοκαύτωμα. Παρακολουθούμε έναν αδυσώπητο πόλεμο που διεξάγεται σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο με κίνδυνο γενίκευσης του τελευταίου.  

ΣΤΙΣ 28 ΜΑΗ θα έρθει ο Πούτιν, γι αυτό και βιάστηκαν να υπογραφεί, υπό την σκιά του αμερικανού εντεταλμένου Άμος Χοκστάϊν, δέκα μέρες πριν την άφιξη του ρώσου Προέδρου,  η συμφωνία για την κατασκευή του ΤΑΡ, ώστε να μην έχει ελπίδες αποδοχής  πιθανή πρόταση του Πούτιν στον Τσίπρα για ρωσικό αγωγό. Βέβαια οι ρώσοι δεν παραιτούνται εύκολα, αφού κατάφεραν ήδη να υπογράψουν μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της Γκάζπρομ, της ΔΕΠΑ και της Ιταλικής Edisson για την κατασκευή αγωγού μεταξύ Ελλάδος –Ιταλίας. Αλλά κι αυτός ο αγωγός για να φτάσει στην Ελλάδα πρέπει να περάσει τουλάχιστον από Βουλγαρία  άρα οι ελπίδες υλοποίησής του είναι ασήμαντες. Ο πόλεμος των αγωγών δεν πρόκειται να σταματήσει κι ο παραδομένος Τσίπρας είναι πάλι στη μέση όπως και οι προκάτοχοί του στο Μαξίμου. Αντί  να εργασθεί με πείσμα στην κατεύθυνση της εξόρυξης των ελληνικών υδρογονανθράκων περιμένει, μαζί με τα υπόλοιπα μνημονιακά σκύβαλα, ποιος αγωγός θα περάσει από την Ελλάδα να εισπράξουν ψίχουλα ή τίποτα ώστε να ικανοποιήσουν τα αφεντικά τους.  Για πόσο καιρό ακόμα ο κόσμος θα ανέχεται την διακυβέρνηση της χώρας από τόσο ουτιδανούς υπηρέτες του κεφαλαίου;

                                             Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                   Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης       

,

                

           

    Μνημόνια και

 κόφτες για πάντα

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ τελικά της «Ευρωπαϊκής Ένωσης», είναι γνωστή στους σοβαρούς ερευνητές της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, σαν μια «συγκεκαλυμμένη επιχείρηση» (covert operation) της CIA που ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος του Β’Π.Π. Γι αυτό και η τρομερή προσπάθεια που καταβάλει για χρόνια, η αμερικανική ηγεσία προκειμένου να  εξασφαλίσει την υπογραφή στην περιβόητη «Διατλαντική Εταιρική Σχέση» (ΤΤΙΡ), η οποία θα υποτάξει τους λαούς και τις κυβερνήσεις της Ευρώπης στις θελήσεις των αμερικανικών πολυεθνικών, αποτελώντας την τελική πράξη της «επιχείρησης» αποικιοποίησης της Ευρώπης. Είναι η μεγαλύτερη «επιχείρηση», της αμερικανικής ολιγαρχίας που στοχεύει στην καταστροφή κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας στην Ευρώπη και την αντικατάστασή της με μια υπερεθνική οντότητα απόλυτα εξαρτημένης και ελεγχόμενης από την Ουάσιγκτον. Διότι  είναι πολύ ευκολότερο για την ηγεσία των ΗΠΑ, να ελέγχει μια κεντρική εξουσία στην ΕΕ, παρά δεκάδες χωριστές κυριαρχίες. Η ΕΕ, όπως μας πληροφορούν αποχαρακτηρισμένα (πρώην άκρως απόρρητα) έγγραφα της CIA, ουσιαστικά γεννήθηκε στο αρχηγείο της υπηρεσίας, εν μέσω του «ψυχρού πολέμου» και σε συνεργασία με ευρωπαίους ηγέτες, ως πολιτικό συμπλήρωμα του ΝΑΤΟ. Βασική τους επιδίωξη ήταν να κατασκευασθεί ένα ισχυρό στρατιωτικό – πολιτικό – οικονομικό ανάχωμα απέναντι, τότε, στην Σοβιετική Ένωση, αλλά και προγεφύρωμα για μελλοντική επίθεση εναντίον της. Η Ρωσία, λόγω του αμύθητου πλούτου της, είτε σαν τσαρική, είτε σαν σοσιαλιστική, είτε σαν καπιταλιστική βρίσκεται μονίμως στο στόχαστρο των δυτικών ιμπεριαλιστών. Είναι ο μεγάλος διαχρονικός τεχνητός εχθρός, απαραίτητος για  την  δικαιολόγηση της αμερικανικής επιθετικότητας και της παρουσίας των αμερικανών γκάνγκστερ στην Ευρώπη για την «προστασία» της.   Γι αυτό και με το Σχέδιο Μάρσαλ απαγορεύτηκε στους ευρωπαίους να συνάψουν σοβαρές εμπορικές σχέσεις με την τότε ΕΣΣΔ και να αναζητούν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης που θα μπορούσαν να πλήξουν την εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον. Ενώ σήμερα, μέσω ενός άλλου Σχεδίου, των κυρώσεων με πρόσχημα το Ουκρανικό, ορθώνουν φράχτη στις σχέσεις Ρωσίας –Ευρώπης με στόχο να πλήξουν και τις δύο. Μεταπολεμικά λοιπόν και σύμφωνα με τις οδηγίες και την παντοειδή πολιτική και οικονομική υποστήριξη της CIA κυρίως σε αριστερά  (ριζοσπαστικά, σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά), μη κομμουνιστικά κόμματα και κινήματα της Ευρώπης, στήθηκε ένας τεράστιος  μηχανισμός προώθησης της «Ευρωπαϊκής Ιδέας», που κατέληξε σήμερα σ’ αυτόν τον τερατώδη χρηματοπιστωτικό, κλεπτοκρατικό μηχανισμό των Βρυξελλών που ελέγχει και την παραμικρή δραστηριότητα της οικονομικής ζωής των κρατών - μελών της ΕΕ, επιτυγχάνοντας  ταυτόχρονα και τον απόλυτο πολιτικό τους έλεγχο. Διότι, αυτό που θέλουν είναι μια παγκόσμια αυτοκρατορία χωρίς σύνορα κι ελέγχους ώστε οι πολυεθνικές τους να έχουν το ελευθέρας να οργιάζουν στον πλανήτη κατά βούληση.

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ καπιταλιστικό σύστημα, για άλλη μια φορά, έχει απορρυθμιστεί τελείως. Ένας ανελέητος εμπορικός-και όχι μόνο- πόλεμος για την διατήρηση ή την κατάκτηση από τους αντιπάλους μεριδίων στην παγκόσμια αγορά βρίσκεται σε εξέλιξη. Η παραγωγή πλούτου είναι τόσο μεγάλη ώστε το σύστημα δεν μπορεί να τον καταναλώσει. Υπάρχει τόσο μεγάλη μεγέθυνση των παραγωγικών του δυνάμεων που δεν μπορούν να αναπτυχθούν περαιτέρω. Το παγκόσμιο εμπόριο έχει φρακάρει, η αγορά δεν μπορεί πια να αναπτυχθεί. Η λύση που διαθέτει ο καπιταλισμός μπροστά σε τέτοια αδιέξοδα, είναι μόνο μια: Η καταστροφή. Η καταστροφή του περισσεύματος  των παραγωγικών δυνάμεων και εργασίας. Αυτό ακριβώς που παρακολουθούμε σήμερα στην Ελλάδα, Ευρώπη, ΗΠΑ. Δηλαδή εκεί που οι λαοί δεν αντιστέκονται στο όργιο της καταστροφής που επιβάλλουν οι καπιταλιστές. Ιδιαίτερα δε οι υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, είτε βρίσκονται εντός μνημονίων είτε έχουν βγει (π.χ Ιρλανδία, Κύπρος), θα παραμείνουν για απροσδιόριστα μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια ασφυκτική οικονομική και πολιτική εποπτεία (κατοχή). Και στη διάρκειά της, οι χώρες αυτές θα πληρώνουν πανάκριβα γι αυτήν την εποπτεία μαζί με τα πανωτόκια και τα ληστρικά δάνεια που τους επέβαλαν, αποδεχόμενες και την καταστροφή της παραγωγικής τους βάσης.   Με ένα πλήθος νομοσχεδίων κι εφαρμοστικών νόμων που υπαγορεύονται από τα επιτελεία και τις εταιρείες των δανειστών, οδηγούν την εθνική τους παραγωγή, μέσω της ύφεσης, στη διάλυση. Με συνεχείς περικοπές των δημοσίων δαπανών, με αναγκαστικά ξεπουλήματα δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, με απανωτές φοροληστείες και με το βίαιο κλείσιμο μιας σειράς εθνικών βιομηχανιών, ξεθεμελιώνουν εκ βάθρων τις οικονομίες τους.  Έτσι ένα μεγάλο μέρος των παραγωγικών τους δυνάμεων καταστρέφεται, ενώ ένα μεγάλο επίσης μέρος της εσωτερικής τους αγοράς μη μπορώντας να αντέξει τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών, περνάει στην κατοχή κι έλεγχό τους.  Σε άλλες χώρες όπου λαοί και ηγεσίες αντιστάθηκαν ή αντιστέκονται στην επέλαση των πολυεθνικών γίνεται στρατιωτική επέμβαση και εμφύλιος, ώστε να υπάρξει πλήρης καταστροφή και οι πλουτοπαραγωγικές τους πηγές να περάσουν με βίαιο τρόπο στα χέρια των πολυεθνικών των νικητών που μοιράζονται βέβαια και την εσωτερική αγορά αυτών των χωρών, αν μπορέσουν να τις καθυποτάξουν.

ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και οι ομάδες που κατέχουν την οικονομική και κοινωνική εξουσία, πιστά στην «Ευρωπαϊκή Ιδέα», δεν έχουν καμία άλλη πρόταση για τη χώρα εκτός από το καταστροφικό πρόγραμμα της ληστοσυμμορίας των δανειστών (ΔΝΤ-ΕΚΤ-Κομισιόν-ESM). Ένα πρόγραμμα που δεν προβλέπει βέβαια ούτε την σωτηρία ούτε την ανάπτυξη της Ελλάδας αλλά την σωτηρία του ευρώ, των ευρωπαϊκών τραπεζών και των κερδοσκόπων. Κι εδώ έγκειται το έγκλημα που διαπράττει το μπουλούκι των εξωνημένων του ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζουν ακόμα να «διαπραγματεύονται» τα όσα έχουν ήδη υπογράψει και αποδεχτεί από πέρυσι, ψευδολογώντας κι εξαπατώντας ασύστολα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε πως έτρεφε αυταπάτες σχετικά με τους ευρωπαίους «εταίρους». Ε, αφού το κατάλαβε (έστω και αργά) γιατί συνεχίζει να σέρνεται επαιτώντας στα πόδια των αδίστακτων ευρωκαθαρμάτων και δεν  απευθύνεται στο λαό  να του εξηγήσει με τι αλητεία έχουμε μπλέξει  και τι αγώνες θα χρειαστούν για να ξεμπλέξουμε. Δεν το κάνει γιατί έχει επιλέξει τον εύκολο δρόμο της υποταγής και της εφαρμογής των συνταγών του κουαρτέτου των  απατεώνων  της επιτροπείας. Συνεχίζει ξεδιάντροπα την εφιαλτική, αδιέξοδη πολιτική των προκατόχων του, την κατά Σκαρίμπα, «επιτήδεια τέχνη της ξεπούλας». Πρόκειται συνεπώς για πλήρες αδιέξοδο, μια πολιτική και ιδεολογική χρεοκοπία χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της πατρίδας μας από μια κυβέρνηση υποτίθεται της Αριστεράς. Κι επειδή ο αδυσώπητος πόλεμος που έχουν κηρύξει οι ευρωπαίοι και οι ντόπιοι βαστάζοι τους εναντίον του λαού μας, έχει πλέον χαρακτηριστικά κοινωνικού αφανισμού, δεν μας μένει παρά μαζική συμπόρευση και οργάνωση στα ταξικά συνδικάτα και οργανώσεις για τη δικιά μας αντεπίθεση, για να πάρουμε την πατρίδα μας και τη ζωή μας πίσω. 

                                                         Κ. Α. Αποστολόπουλος 

                                             Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης