Η «μικρή ΔΕΗ» μικραίνει την Ελλάδα

Οι εμετικοί λακέδες της συγκυβέρνησης, οι μαλιστάνθρωποι των ευρωληστών, οι άνθρωποι που μετατρέπουν συστηματικά τη χώρα σε σκράπ, συνεχίζουν ακάθεκτοι το καταστροφικό τους έργο, αφού μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού στις ευρωεκλογές, ενέκρινε δυστυχώς την παρουσία τους στο τιμόνι της χώρας. Σε συνεννόηση με την ηγεσία των ευρωαπατεώνων, όπως κάθε φορά που πρόκειται να υλοποιηθούν κάποια απάνθρωπα μνημονιακά μέτρα, οι απεχθείς θεσμικοί εκπρόσωποι (Μπαρόζο, Όλι Ρεν, Ντάϊσελμπλουμ, Σόϊμπλε, Μέρκελ) των δανειστών εκβιάζουν με την απαγόρευση εκταμίευσης της επόμενης δόσης του δανείου αν δεν «ολοκληρωθούν συγκεκριμένες δράσεις» μέσα στο 2014. Κραδαίνοντας αυτήν την ευρωαπειλή των δανειστών, τα κυβερνητικά ανθρωπάκια δικαιολογούν στο λαό μέτρα για την εκποίηση της χώρας και την περαιτέρω εξουθένωσή του, αποκαλώντας τα «προαπαιτούμενα» για την εκταμίευση της δόσης. Έτσι, ξεσκίζονται τώρα να νομοθετήσουν μέσα στο καλοκαίρι με διαδικασίες εξπρές με τα θερινά υπάκουα πιόνια της ισχνής πλειοψηφίας τους στη Βουλή, πολύ σημαντικά νομοσχέδια, όπως: 1) για το νέο χωροταξικό σχεδιασμό, 2) για περιορισμό της διαφθοράς (ποιοι; οι πλήρως διεφθαρμένοι), 3) δράση για είσπραξη οφειλών (εδώ ήδη παίρνουν άριστα), 4) για μείωση του περιθωρίου κέρδους των φαρμακοποιών και μετακύλιση του κόστους βέβαια στους ασθενείς, 5) δράσεις για το ασφαλιστικό σύστημα και τα επικουρικά ταμεία, δηλαδή τη μεθοδευμένη διάλυση και κατάργησή τους π.χ με την κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων που αποτελεί ουσιαστικό χτύπημα στα ασφαλιστικά ταμεία, 6) για την ιδιωτικοποίηση του νερού, 7) για απελευθέρωση όσων επαγγελμάτων δεν έχουν απελευθερωθεί, 8) για πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, 9) για απολύσεις στο δημόσιο και το νέο μισθολόγιο της πείνας, και 10) το πιο σημαντικό των προαπαιτούμενων, το νομοσχέδιο για την «μικρή ΔΕΗ», δηλαδή το ξεπούλημα σε ιδιώτες του μεγαλύτερου μέρους της ΔΕΗ που είχε απομείνει στα χέρια του Δημοσίου.

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, τα συσσωρευόμενα με ραγδαίους ρυθμούς κεφάλαια στα χέρια λίγων καπιταλιστών (τραπεζιτών, επιχειρηματικών ομίλων, hedge funds, και οφσόρ εταιριών), αναζήτησαν «επενδυτική διέξοδο» σ’ αυτό που ονόμασαν «απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας». Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης, μπήκε ξανά στο στόχαστρο η ΔΕΗ, καθώς το 49% έχει ήδη πουληθεί από την δεκαετία του 90 μετά την συμφωνία του Μάαστριχτ την οποία ψήφισαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ο τότε Συνασπισμός. Οι συνέπειες με την ιδιωτικοποίηση που έγινε ήταν: χειροτέρευση συνθηκών εργασίας, μείωση μισθών και ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων για τους υπαλλήλους της εταιρίας. Δουλεμπόριο με τους εργολάβους, χάσιμο χιλιάδων θέσεων εργασίας και αύξηση της τιμής του ρεύματος για τους μικρούς καταναλωτές. Σήμερα πολλοί απ’ αυτούς που είχαν τότε συναινέσει, κλαίνε και οδύρονται ρίχνοντας όλο το φταίξιμο στη μνημονιακή κυβέρνηση και στην τρόϊκα. Ωστόσο, κυβέρνηση και τρόϊκα, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να επιταχύνουν όλα όσα είχαν από τότε συμφωνηθεί. Έτσι η μικρή ΔΕΗ θα προκύψει από τον τεμαχισμό της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας μας, με εκτιμώμενη αξία από κύκλους της διοίκησης γύρω στο 1,5 δις ευρώ. Ήδη έχουν αποδυναμώσει την ΔΕΗ σπάζοντάς την σε τρείς ξεχωριστούς κλάδους ( Παραγωγή- Μεταφορά- Διανομή) ώστε να είναι ευκολότερη η επέλαση των ιδιωτών-αρπακτικών σε καθένα απ’ αυτούς. Στη «μικρή» θα δοθεί το 30% του παραγωγικού δυναμικού της εταιρίας που σημαίνει ισχύ περίπου 2500 ΜW εκ των οποίων τα 1400 ΜW από λιγνιτικές μονάδες. Σ’ αυτά προστίθενται διοικητικό και τεχνικό προσωπικό ικανό να λειτουργεί αυτές τις μονάδες, αλλά και αναλογικό ποσοστό στην εμπορία (πελατολόγιο). Η ίδια τύχη περιμένει ως το τέλος του χρόνου και το 66% του ΑΔΜΗΕ αλλά και σε ό,τι απομείνει από τη μεγάλη ΔΕΗ στην οποία προβλέπεται η είσοδος στρατηγικού επενδυτή στο 17% του μετοχικού κεφαλαίου που είναι ενταγμένα στο ΤΑΙΠΕΔ. Ενώ μέχρι το τέλος του χρόνου θα δημοπρατηθούν μεγάλες λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες, ώστε να λεηλατηθεί τζάμπα μεγάλο μέρος της περιουσίας του ελληνικού λαού. Αλλά, οι μεγάλες 33 ενεργοβόρες βιομηχανίες θα απολαμβάνουν εκπτώσεις ως και 35% που θα μετακυλίονται φυσικά στις πλάτες του λαού. Είναι λοιπόν ένα διαρκές οικονομικό έγκλημα τα τεκταινόμενα στη ΔΕΗ. Τα προς ψήφιση στη Βουλή κείμενα, παίρνουν τη μορφή φωτογραφικών διατάξεων που στο όνομα της απελευθέρωσης των αγορών ενέργειας είναι γεμάτα με νεολογισμούς και τεχνικούς όρους ακατανόητους στο λαό και στους περισσότερους της Βουλής, γιατί σχετίζονται με ροές εκατομμυρίων ευρώ καθημερινά προς συγκεκριμένους ενδιαφερόμενους απατεώνες (βλέπε Energa Hellas Power). Αυτοί ξέρουν. Στην ουσία πρόκειται για απελευθέρωση της πιο άγριας κερδοσκοπίας με στόχο να κατασπαραχθεί η ΔΕΗ. Kι όλα αυτά με εντολές της Κομισιόν που απαιτεί άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ. Διότι οι περιπλανώμενοι επενδυτές της αρπαχτής που εκτρέφονται στην καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ, δεν είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν ούτε ευρώ από τα κλεμμένα για να δημιουργήσουν τις τεράστιες υποδομές που απαιτούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για οικονομίες μεγάλης κλίμακας. Τα θέλουν όλα έτοιμα γιατί η απόσβεση τέτοιων μεγάλων εγκαταστάσεων ξεπερνάει τα 25 χρόνια, ενώ αυτοί δεν διανοούνται απόσβεση με ορίζοντα μεγαλύτερο της δεκαετίας. Με τη βοήθεια λοιπόν της μαφιόζικης ηγεσίας της ΕΕ δημιουργείται το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο για την εφάπαξ αρπαγή των χρυσαφικών μιας χώρας που στη συνέχεια τα χρησιμοποιούν στο δια βίου ξεζούμισμα του λαού της. Όλες οι μπούρδες για τα καλά του ανταγωνισμού, που θα φέρει μείωση των τιμών και καλυτέρευση των υπηρεσιών πήγαν περίπατο εκεί που πρωτοεφαρμόστηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις. Για παράδειγμα στις ίδιες τις ΗΠΑ, στις λίγες πολιτείες που «απελευθερώθηκε» η αγορά ενέργειας, οι τιμές του ρεύματος εκτοξεύτηκαν στα ύψη και τα μπλακάουτ πολλαπλασιάστηκαν, με συνέπεια τώρα στις ΗΠΑ να έχει ανασταλεί το μέτρο αυτό. Στην ΕΕ όμως δεν κάνουν πίσω παρά το γεγονός της εμφάνισης των ίδιων φαινομένων όπως στις ΗΠΑ. Αντί για ανταγωνισμό οδηγήθηκαν σε αύξηση της συγκέντρωσης. Εφτά μόνο γιγάντιες εταιρίες ηλεκτροπαραγωγής καθορίζουν το ενεργειακό τοπίο στην ΕΕ καθώς παράγουν τα 2/3 της συνολικής ενέργειας και έχουν συμπήξει πανίσχυρο καρτέλ που καθορίζει υψηλότατες τιμές στα πλαίσια του υποτιθέμενου ανταγωνισμού που μας διαφημίζουν.

Συνεπώς, μόνο ένας Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ενέργειας μπορεί να λύσει το πρόβλημα της τροφοδοσίας της χώρας με ενέργεια κι όχι οι ιδιωτικοποιήσεις που στοχεύουν αποκλειστικά στην κερδοφορία λίγων ιδιωτών- ιδιοκτητών. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να γίνει μόνο αν ο λαός αποφασίσει να πάρει την εξουσία από τα τρωκτικά που τον καταδυναστεύουν. Τώρα, μεγάλης κλίμακας συγκεντρώσεις έξω από τη Βουλή τις μέρες συζήτησης των νομοσχεδίων και η κατάληψη των εργοστασίων και εργοταξίων της εταιρίας από τους εργαζόμενους σ’ αυτήν, θα μπορούσαν να αποτρέψουν την πλήρη απογύμνωση, το πλιάτσικο της χώρας μας που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Κ. Α. Αποστολόπουλος

Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης