ΝΟΒΑΡΤΙΣ  και  ΣΙΑ

ΑΛΛΟΣ ένας ακόμη γύρος σκανδαλολογίας, που υποτίθεται, «θα ταράξει συθέμελα το πολιτικό σύστημα», αυτή τη φορά με την υπόθεση της ελβετικής (με πολλά γερμανικά κεφάλαια) πολυεθνικής του φαρμάκου NOVARTIS. Κορυφαία στελέχη (πρωθυπουργοί και υπουργοί) των μνημονιακών κομμάτων της διαπλοκής και διαφθοράς – ΝΔ και ΠΑΣΟΚ – συνηθισμένα να λειτουργούν «εύρυθμα» μόνο καλολαδωμένα, συμμετείχαν σε πολύχρονο μίζα-πάρτι της συγκεκριμένης εταιρίας, που απέφερε στα ταμεία της δισεκατομμύρια κέρδη, ενώ στους «συνεργάτες» της μερικά εκατομμύρια ευρώ. Γραμματείς, Σύμβουλοι και συνεργάτες υπουργών, διοικητές δημοσίων Οργανισμών Ασφάλισης, μέλη επιτροπών τιμολόγησης φαρμάκων, και πάνω από 4000 γιατροί (η γνωστή ΒΑΥΕR, έχει …μόνο 850 γιατρούς), αποτελούσαν το τεράστιο δίκτυο διαφθοράς  που έστησε  η ΝΟΒΑΡΤΙΣ στην Ελλάδα. Και δεν ήταν μόνο αυτοί. Είναι τόσο πολυπληθές το δίκτυο, που κάποιοι μίλησαν ακόμη και για δυνατότητα δημιουργίας κόμματος –κινήματος ΝΟΒΑΡΤΙΣ στη χώρα. Η συγκεκριμένη εταιρία, ως πιο εύρωστη οικονομικά, δωροδοκώντας δημοσιογράφους και ιδιοκτήτες καναλιών, έχοντας μεγάλο δίκτυο πρακτόρων-μεσαζόντων, πρόλαβε τις ανταγωνίστριες φαρμακευτικές εταιρίες και δελεάζοντας περισσότερο τους υποψήφιους «συνεργάτες» της, πήρε σταδιακά το μεγαλύτερο κομμάτι της πίττας του φαρμάκου.   Ωστόσο, το εξοργιστικό με την περίπτωσή μας είναι ότι συνέβη στη χειρότερη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας μας όπου τα ντόπια και ξένα μνημονιακά πιράνχας, ενώ υποτίθεται είχαν πέσει όλα επάνω μας να μας «σώσουν», μας αφαίρεσαν άλλα 70 δις ευρώ με το πλιάτσικο στον τομέα του φαρμάκου, που αντί για αγαθό παρεχόμενο δωρεάν από το κράτος, οι καπιταλ(η)στές το μετέτρεψαν σε χρυσοφόρο εμπόρευμα. Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης των πάντων, που με συνέπεια υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και πιο ακραία ολοκληρώνει η «για πρώτη φορά Αριστερά», είχε σαν θύμα της και το φάρμακο, όπου η όλη διαδικασία παραγωγής και διάθεσής του παραδόθηκε σε ξένα κυρίως αρπακτικά, όπως η παραπάνω εταιρία. Πρέπει να επισημανθεί, ότι η περίπτωση ΝΟΒΑΡΤΙΣ, εντάσσεται στη  λυσσαλέα διαμάχη κορυφαίων επιχειρηματικών ομίλων, σε κάθε τομέα, για διεθνή επικράτηση, που έχει βέβαια και επικίνδυνες γεωπολιτικές προεκτάσεις.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο, για παράδειγμα, ότι η υπόθεση αυτή που αφορά ελβετικά και γερμανικά κεφάλαια, έσκασε στις ΗΠΑ όπου η άπληστη ΝΟΒΑΡΤΙΣ θέλησε να αποσπάσει από την αγορά του φαρμάκου μεγαλύτερο κομμάτι από τις αμερικάνικες πολυεθνικές του είδους, μεταχειριζόμενη «αθέμιτες πρακτικές» ανταγωνισμού. Λες και στη καπιταλιστική ζούγκλα είναι δυνατόν να επιβιώσει επιχείρηση μέσω του «υγιούς» ανταγωνισμού. Έτσι οι αμερικάνικες Αρχές, στα πλαίσια της αμείλικτης πολιτικής τους για προώθηση των συμφερόντων των γιγάντιων εταιριών τους διεθνώς (οι εξαγωγικές τους επιδόσεις στο φάρμακο είναι πολύ πίσω σε σχέση με τις αντίστοιχες της Γερμανίας, Ελβετίας, Βελγίου, Γαλλίας),  άρχισαν την δίωξη της ΝΟΒΑΡΤΙΣ ήδη από το 2005, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αλλά οι «τιμωρίες» (πρόστιμα) που τελικά της επέβαλλαν, είναι για γέλια μπροστά στα δισεκατομμύρια που κερδίζει. Πράγματι, ενώ οι δικαστικές Αρχές της  καταλόγισαν 3.5 δις δολάρια, οι πολιτικές Αρχές ήρθαν σε συμβιβασμό με την εταιρία που πλήρωσε μόνο 350 εκατομμύρια, δηλαδή δέκα φορές λιγότερα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική της, που συνεχίζεται αναλλοίωτη. Όντως, το θράσος των στελεχών της ΝΟΒΑΡΤΙΣ δεν έχει όρια. Δραστηριοποιείται σε 180 χώρες του πλανήτη, εφαρμόζοντας παντού τις ίδιες βρώμικες πρακτικές κι όταν την πιάσουν βγαίνει αμέσως και κάνει την εξής ανακοίνωση: «Συνεργαζόμαστε με τις Αρχές και δεσμευόμαστε να διορθώσουμε οποιαδήποτε παρατυπία, καθώς θεωρούμε ότι οι υποθέσεις αυτές είναι μεμονωμένα περιστατικά. Λαμβάνουμε εξαιρετικά σοβαρά κάθε ισχυρισμό για πιθανό παράπτωμα κι εξετάζουμε διεξοδικά όλες τις αναφορές». Δεν μας παραξενεύει καθόλου, διότι αυτή είναι η κλασσική γλώσσα των απατεώνων. Όμως, η συνεργασία γίνεται αφού έχει καταστρέψει ή αλλοιώσει αρχεία, «δίνοντας» ακόμη και στελέχη της, που τα εξασφαλίζει ωστόσο πλουσιοπάροχα στη περίπτωση που τιμωρηθούν. Έτσι, η κλοπή δισεκατομμυρίων από τους λαούς αποκαλείται «παρατυπία» και αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Οι πρακτικές αυτές των μεγάλων εταιριών (η SIEMENS μας έμαθε πολλά σ’ αυτόν τον τομέα), είναι συνηθισμένο και συχνό φαινόμενο στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Και αξιοποιούνται ευρέως στις διαμάχες των αστικών κομμάτων, ιδιαίτερα όταν υπάρχει ανάγκη εκτροπής της προσοχής του κόσμου από φλέγοντα οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά θέματα, προκειμένου να κρατηθούν σε ελεγχόμενο επίπεδο οι δικαιολογημένες αντιδράσεις του κόσμου. Τα σκάνδαλα και η διαφθορά, ενώ αποτελούν βασικά προϊόντα της λειτουργίας του συστήματος, φορτώνονται σε ελάχιστους υπηρέτες του, προκειμένου αυτό να μείνει στο απυρόβλητο. Έτσι καλλιεργούνται αυταπάτες στο λαό ότι με κάποιους «τιμωρημένους» θα επιτευχθεί η κάθαρση και η εξυγίανση του συστήματος, αρκεί βέβαια ο λαός να υποστεί νέες θυσίες. Παράλληλα, επηρεάζουν και εξελίξεις στο εσωτερικό των αστικών κομμάτων με πιθανές αναδιατάξεις πολιτικών δυνάμεων και μετακινήσεις παραγόντων τους.

ΣΗΜΕΡΑ, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, τίποτα δεν ξεκινάει χωρίς μίζα, που θεωρείται πλέον κάτι φυσιολογικό, όπως ακριβώς απαιτείται και για το ξεκίνημα μιας μηχανής. Καπιταλιστική αγορά χωρίς μίζα, απλά δεν λειτουργεί. Άλλωστε, η ατιμωρησία είναι δεδομένη, καθώς οι αστικοί νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι  για την «στήριξη της επιχειρηματικότητας» και των επιχειρηματιών. Στη προκειμένη περίπτωση, οι Συριζαίοι θέλουν να εφαρμόσουν το νόμο «περί ευθύνης υπουργών» εναντίον εκείνων που τον έφτιαξαν.  Μα  τόσο αφελή θεωρούν τα έμπειρα λαμόγια της διαπλοκής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ;  Θα έφτιαχναν νόμο με τον οποίο θα μπορούσαν οι ίδιοι να καταδικαστούν; Σε καμία περίπτωση. Στην ουσία, πρόκειται περί νόμου «μη ευθύνης υπουργών», που θωρακίζει νομικά τη διαφθορά στην Ελλάδα αφού, μεταξύ άλλων, τα πάντα παραγράφονται σε χρόνους  ρεκόρ. Τώρα τι τους έμεινε στο κατηγορητήριο, αφού όλα σχεδόν τα παραπτώματα έχουν παραγραφεί; Η διαδρομή,  λένε οι Συριζαίοι, του «μαύρου χρήματος» που πήραν οι εμπλεκόμενοι. Ναι, αλλά αυτή η διαδρομή είναι τόσο δαιδαλώδης και πολύπλοκη, με τόσους πολλούς μεσάζοντες, με τόσες πολλές οφσόρ, ώστε τα ίχνη του όποιου απατεώνα τη χρησιμοποιεί, καθίστανται αόρατα. Γι αυτό και βλέπουμε όλους τους εμπλεκόμενους, προεξάρχοντος του «σεξιστή, δοτού, μουσαφίρη» Άδωνη, να έχουν ανέβει στα κεραμίδια, απειλώντας θεούς και δαίμονες, ότι θα πάρουν εκδίκηση.  Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι το μαύρο χρήμα δεν πρόκειται να βρεθεί και φωνασκούν εκ του ασφαλούς. Όποιοι αμφιβάλλουν ας γκουγκλάρουν το «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» στον υπολογιστή τους και είμαι βέβαιος θα πάθουν σόκ από  τους δεκάδες τρόπους που χρησιμοποιεί η «βιομηχανία ξεπλύματος», ώστε πρώτα να το εξαφανίζει και στη συνέχεια, «απορρυπαίνοντάς» το να αποδίδεται πεντακάθαρο στον ιδιοκτήτη του, με τρόπο, ώστε να μη πληρώνει δεκάρα τσακιστή στο Δημόσιο (εφορία). Όσο λοιπόν η χώρα μας είναι ενταγμένη σε καπιταλιστικές ενώσεις, όπως η ΕΕ, τέτοια φαινόμενα όχι μόνο δεν πρόκειται να εκλείψουν, αλλά θα γίνονται συχνότερα και εντονότερα. Η έξοδος από την ΕΕ και η οργάνωση ενός άλλου τρόπου – σοσιαλιστικού – παραγωγής, είναι η κατεύθυνση που πρέπει να κινηθούμε.

                                                 Κ.Α. Αποστολόπουλος

                                       Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης