Η γιορτή της … δημοκρατίας

Ο καπιταλισμός έχει φτιάξει μια «Δημοκρατία» στα μέτρα του. Μέσω αυτής κατορθώνει να εξαπατά και να προβάλλει την θέλησή του σαν λαϊκή θέληση. Έχει οργανώσει λοιπόν καθολικές και μυστικές, υποτίθεται, ψηφοφορίες με τις οποίες νομιμοποιεί όλες τις βρώμικες κατά των λαών ενέργειες των εκπροσώπων του. Η πλασματική, εικονική και ψευδεπίγραφη δημοκρατία του είναι ο φερετζές αλλά και το εργαλείο για την εξάπλωση, ενίσχυση και θεοποίηση των αγορών, που γεννούν τη βία, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, την απάτη, διαστρέφοντας ότι ανθρώπινο χαρακτηρίζει τον άνθρωπο. Την ελεύθερη οικονομία ο καπιταλισμός την χρησιμοποιεί για να συσσωρεύει κεφάλαια στα χέρια των εκπροσώπων του και να μετατρέπει όλους τους εργαζόμενους σε σκλάβους, που όμως να νομίζουν πως είναι ελεύθεροι. Την σχεδιασμένη και διευθυνόμενη οικονομία (όπως είναι η σοσιαλιστική και κυρίως η κομμουνιστική) την απεχθάνεται γιατί σε μια τέτοια οικονομία δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευση του λαού από τα καπιταλιστικά παράσιτα που έτσι οδηγούνται σε μαρασμό και θάνατο. Για να προστατέψουν λοιπόν το βάρβαρο σύστημά τους και να διασφαλίσουν την εξουσία τους, φροντίζουν την διακυβέρνηση των χωρών να την έχουν μόνιμα οι κατά τόπους μαριονέτες τους. Έτσι σε κάθε εκλογική διαδικασία, οι καπιταλιστές και τα τσιράκια τους, θέτουν σε λειτουργία κοστοβόρους μηχανισμούς με στόχο την («δημοκρατική» βέβαια) χειραγώγηση του εκλογικού σώματος και την αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος προς όφελός τους. Οι μηχανισμοί αυτοί κινούνται προς τρείς κατευθύνσεις: Τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, το Διαδίκτυο και την απ’ ευθείας εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων. Τα ΜΜΕ προωθούν τον βασικό σχεδιασμό των ευρωαπατεώνων και των ντόπιων ανδρεικέλων τους που είναι η δημιουργία κλίματος πανικού. Γιατί μόνο με την πιο ακραία καλλιέργεια και πολιτική εκμετάλλευση του φόβου, μπορεί να εξισορροπηθεί η οργή που προκαλείται στους μικρομεσαίους ψηφοφόρους, από την ενδεχόμενα βίαιη ανατροπή των σταθερών του βίου τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές του αμερικανικού Ινστιτούτου Συμπεριφορικής Έρευνας και Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, η μεγάλη διάδοση του Διαδικτύου και η συνεχής αναζήτηση που κάνουν οι υποψήφιοι ψηφοφόροι σ’ αυτό, ασκούν σημαντική επίδραση στις προτιμήσεις κύρια των αναποφάσιστων, από τους οποίους κρίνεται ως συνήθως το αποτέλεσμα. Η υπερπροβολή των ευρωπαϊστών υποψηφίων και φιλοευρωπαϊκών κομμάτων μέσω στημένων δημοσκοπήσεων σε διάφορους ιστοτόπους, συμβάλει στο να κερδίζουν πόντους στη μάζα των αναποφάσιστων που μπορεί να φτάσει, σύμφωνα με τους ερευνητές, μέχρι και 15%. Οι γνωστές μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο, μπορούν εν δυνάμει να ανατρέψουν ένα εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς οι άνθρωποι πέφτουν εύκολα θύματα επιστημονικής χειραγώγησης, όπως έχει αποδειχτεί από την αποτελεσματικότητα της διαφημιστικής καμπάνιας των μεγάλων επιχειρήσεων στο πλασάρισμα των προϊόντων τους. Όμως το πιο βρώμικο αλλά αποτελεσματικό μέσο είναι η εξαγορά ψήφων από τις πιο εξαθλιωμένες ομάδες του πληθυσμού που έχουν διογκωθεί λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης. Πεδίον δόξης λαμπρό για κυβερνητικά ή αυτοδιοικητικά λαμόγια. Για ανθρώπους δηλαδή που βλέπουν βουλευτικούς, υπουργικούς, ή δημαρχιακούς θώκους σαν βατήρες προς λαφυραγώγηση δημόσιου ή κοινοτικού χρήματος. Για παράδειγμα, είναι κοινό μυστικό ότι τις παραμονές των εκλογών γίνονται χοντρά αλισβερίσια μεταξύ υποψηφίων γαλαζοπράσινων δημάρχων και των αρχηγών της κάθε γύφτικης φάρας και φυλής. Η προκλητικότητα και η θρασύτητά τους χτυπάει κόκκινο. Στην περιοχή μας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια συμπολιτών μας, γινόταν το έλα να δεις από τις κραυγές και τις απειλές για αθέτηση συμφωνημένων μοιρασιάς, μεταξύ αρχηγών και απλών μελών της φυλής. Εικόνες ντροπής, για τις οποίες δεν ξέρω πόσο υπερήφανοι αισθάνονται οι δύο τοπικοί μονομάχοι που κόπτονται ότι συμμετείχαν σε «ένα έντιμο και αξιοπρεπή αγώνα». Μάλιστα ο ένας είπε για τον άλλο «ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί». Ενώ θα έπρεπε να πει για «σπίτια» κι όχι για «σπίτι». Το εκλογικό αποτέλεσμα πάντως δείχνει ότι και οι δύο φιναλίστ πρέπει να είχαν περίπου τις ίδιες οικονομικές δυνατότητες. Παλεύουν τώρα για μία (1) ψήφο στο πρωτοδικείο και σύντομα θα αρχίσει το σήριαλ της επανακαταμέτρησης. Ωστόσο, θα έπρεπε να επιληφθεί ο εισαγγελέας, να ακυρώσει το εκλογικό αποτέλεσμα και να πάμε σε επαναληπτικές εκλογές στις οποίες να μην επιτρεπόταν η συμμετοχή όσων μετέρχονται τέτοια και άλλα απαράδεκτα μέσα για την υφαρπαγή των ψήφων. Δυστυχώς, η πλειοψηφία του κόσμου-από τη συνεχή επανάληψη- έχει συμφιλιωθεί πλέον με τέτοιες συμπεριφορές, τις θεωρεί φυσιολογικές και δεν αντιδρά. Όμως το κακό που προκαλείται στη νοοτροπία και στον χαρακτήρα, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, από την παγίωση της συναλλαγής και της διαφθοράς είναι ανήκεστο. Αυτό όμως καθόλου δεν απασχολεί ούτε τους ντόπιους ούτε τους παραπάνω εξουσιαστές. Εκείνο που τους απασχολεί είναι η διατήρηση της εξουσίας τους και η θωράκιση του συστήματος που πλουσιοπάροχα τους ανταμείβει και τους τρέφει. Για όσες και όσους απείχαν, πρέπει να ξέρουν ότι προσέφεραν τις χειρότερες υπηρεσίες στο κοινό μας μέλλον. Διότι εκχωρούν την δυνατότητα στους εξαγορασμένους και στους φοβισμένους να ορίζουν εκείνοι, με την επιλογή τους, το τρόπο που θα ζούμε. Συνεπώς είναι το ίδιο υπεύθυνοι για το ζοφερό μας μέλλον όσο κι εκείνοι τους οποίους σιχαίνονται. Κατά τα άλλα είχαμε άλλη μία γιορτή της δημοκρατίας που νίκησε με βασικό κανόνα ότι: «δεν υπάρχει κανόνας».

Κ. Α. Αποστολόπουλος

Δημοτικός σύμβουλος δήμου Μεσσήνης