Βάρβαρες και άνευ ουσίας παραδόσεις

Για άλλη μια φορά και φέτος είχαμε νεκρό στο δήθεν «Ζεϊμπέκικο της Φωτιάς» από τα «επαναστατικά» μπουλούκια, στο πάρκινγκ  - αρένα της Καλαμάτας. Ο άτυχος εικονολήπτης Κ.Θ, βιντεοσκόπησε τον θάνατό του από σαϊτα-πύραυλο  που ξέφυγε από τα χέρια σαϊτομάχου. Άφησε την τελευταία του πνοή στο βωμό της ενημέρωσης για εκδηλώσεις ενός «πολιτισμού» που δεν έχει καμία σχέση με πολιτισμό αλλά  με αγριότητα. Κι ενώ τα άλογα των Τούρκων το βάζανε στα πόδια βλέποντας τις σαϊτες των  αγωνιστών πριν 200 χρόνια χωρίς να σκοτώνεται κανένα,  σήμερα οι σαϊτες αυτές προκαλούν και θανάτους ειρηνικών θεατών. Αυτό το απαράδεκτο πλέον έθιμο, αποτελεί  ένα κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς Καλαμάτας και Μεσσήνης των τελευταίων 150 χρόνων, που ήρθε η ώρα να καταργηθεί άμεσα λόγω της επικινδυνότητάς του. Δεν προσφέρει απολύτως τίποτα –εκτός από θανάτους και τραυματισμούς- στον τουρισμό και στην εμπορική κίνηση της περιοχής. Ο κόσμος δεν έρχεται στην Καλαμάτα για να πνιγεί στον καπνό βλέποντας σεληνιασμένους να κουνάνε τα ανθρωποκτόνα πυραυλάκια τους, έρχεται για να απολαύσει τη φύση, τη θάλασσα, τις αρχαιότητες, τα θαυμάσια προϊόντα της, την φιλοξενία των ανθρώπων της. Να όμως που και ο ίδιος ο δήμαρχος και υποψήφιος περιφερειάρχης Π. Νίκας, υπερασπίζεται με ζέση το άθλιο αυτό «πολιτιστικό»  προϊόν λέγοντας ότι «είναι στο DNA των Καλαματιανών και αν το απαγορεύσουμε θα υπάρξουν αντιδράσεις».  Ε, και τι έγινε αν υπάρξουν αντιδράσεις από μερικές δεκάδες μπουλουκιών; Ας βρουν κάτι άλλο πιο ειρηνικό να ασχοληθούν. Ή ας τους προτείνει και ας βοηθήσει η δημοτική Αρχή για κάτι πιο ανθρώπινο. Αλλά εδώ πρυτανεύει η πολιτική αναλγησία. Μπροστά στις επερχόμενες εκλογικές μάχες, η απώλεια ζωών, είτε από σαϊτες είτε από μπαλωθιές σε άλλα μέρη της χώρας, είναι προτιμότερη από πιθανή απώλεια ψήφων. Κι έτσι, οι νεκροί στον βωμό ενός υποτιθέμενου πολιτισμού προερχόμενου από τα χρόνια της τουρκοκρατίας θα αυξάνονται, ενώ η απώλειά τους θα δικαιολογείται με την υποκριτική και  εύκολη μεταφυσική της «κακιάς στιγμής».

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                           Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης       

 

 Θύμα της Λιτότητας η Παναγία των Παρισίων

Βλέπετε οι πολιτικές διαρκούς λιτότητας, που  αποτελούν καθεστώς πλέον στην Ευρωένωση, χτύπησαν και τον υπέρλαμπρο ναό της Παναγίας των Παρισίων σαν μια υπενθύμιση ότι είναι ισχυρότερες ακόμα και από τις «παντοδύναμες» χριστιανικές θεότητες. Ο Χριστιανικός Θεός πάντως,  φαίνεται πως ήταν «παντελώς απών», και όχι «πανταχού παρών», όπως λένε οι Γραφές. Η δε Παναγία που συνήθως «βάζει το χέρι της», ακόμη και για ασήμαντα πράγματα, εδώ δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή του καλύτερου ναού της. Ο δε «Θεός της αγάπης», δεν μπορεί να αποτρέψει ούτε  τις απάνθρωπες οικονομικές πολιτικές των ηγεσιών  ΕΕ και ΗΠΑ εναντίον του ποιμνίου του, αλλά ούτε και τους εγκληματικούς πολεμικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς τους εναντίον των λαών του πλανήτη. Έτσι, οι δραστικές περικοπές στην χρηματοδότηση για την συντήρηση των μνημείων του πολιτισμού, έφεραν το περίτεχνο αυτό μνημείο στα όρια της κατάρρευσης. Με συνέπεια, στις τεράστιες εγκαταστάσεις που απαιτήθηκαν  για την συντήρησή του, ύστερα από πολυετή εγκατάλειψη, να συμβεί το μοιραίο, ίσως από ένα σπινθήρα. Ο γελοίος πρόεδρος Μακρόν, πρώην τραπεζίτης, υλοποιεί αταλάντευτα τις μνημονιακού τύπου πολιτικές της συμμορίας των τραπεζιτών, χρηματιστών, κερδοσκόπων και πολυεθνικών που αποτελούν τις κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ, φέρνοντας σε απόγνωση εκατομμύρια Γάλλων που διαδηλώνουν καθημερινά στους δρόμους των Γαλλικών μεγαλουπόλεων για την επιβίωσή τους. Καρφί δεν του καίγεται για τις ανάγκες των απλών ανθρώπων της χώρας του, θα νοιαστεί για τα μνημεία της; Αυτός νοιάζεται μόνο για την εξασφάλιση της κερδοφορίας του μεγάλου Γαλλικού κεφαλαίου και για το πως θα αντιμετωπίσει τους  Γερμανούς και Αμερικάνους ανταγωνιστές του. Κάποτε οι Βυζαντινοί πίστευαν πως δεν είναι ανάγκη να πολεμάνε οι ίδιοι τους βαρβάρους γιατί τους προστατεύει η Παναγία  εξολοθρεύοντας τους εισβολείς μόνη της, σεργιανόντας επί και εκτός των τειχών. Και το αποτέλεσμα αυτής της πίστης το  ξέρουμε όλοι μας. Φαίνεται πως ο Μακρόν και η παρέα του θα πίστευαν ότι δεν χρειάζονται πολλά για να συντηρηθεί ο ναός, γιατί γι αυτό θα φρόντιζε η Παναγία, αφού ήταν δικός της οίκος. Κι έτσι την πάτησαν. Κι ενώ ο ναός είναι υπό την προστασία και εποπτεία της ΟΥΝΕΣΚΟ, ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ούτε η υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ μπόρεσε να προσφέρει πολλά πράγματα για την συντήρησή του καθώς οι βασικοί χρηματοδότες, Αμερικανοί, εγκατέλειψαν την υπηρεσία και διέκοψαν την χρηματοδότησή της αφήνοντας και ένα χρέος 550 εκατομμυρίων δολαρίων που ουδέποτε βέβαια θα πληρώσουν. Μαζί τους βέβαια και το Σιωνιστικό Ισραήλ. Ο λόγος; Η απόφαση του ΟΗΕ να δεχτεί ως ισότιμο μέλος του Οργανισμού την Παλαιστινιακή Αρχή. Αυτή ήταν η πρόφαση. Στην πραγματικότητα η απόφαση εγκατάλειψης της ΟΥΝΕΣΚΟ λήφθηκε επειδή δεν ήταν «επαρκώς φιλοαμερικανική και λόγω της προκατάληψης που δείχνει έναντι του Ισραήλ», στις ενέργειές της παγκοσμίως. Παράλληλα οι Αμερικάνοι θέσπισαν νόμους που εμποδίζουν την χρηματοδότηση κάθε χώρας ή οργανισμού που αναγνωρίζει την Παλαιστίνη.  Με λίγα λόγια. Αν είσαι μαζί με τους αμερικάνους σε κάθε τους τυχοδιωκτισμό, μπορεί να πάρεις μερικά ψίχουλα αν έχεις σημαντικά μνημεία. Αν δεν είσαι, τότε ή τα αφήνεις να καταρρεύσουν ή θα δεχτείς την «ανθρωπιστική» τους «επίσκεψη»,  όπως έγινε στο Ιράκ και στη Συρία όπου καταστράφηκαν, τεμαχίστηκαν και κλάπηκαν μνημεία, από τους Αμερικάνους, τους συμμάχους και τους μισθοφόρους τους, τριών και τεσσάρων χιλιάδων ετών, πολύ πιο σημαντικά από ένα χριστιανικό ναό 800 ετών. Βέβαια η απώλεια  των τόσο σημαντικών αυτών μνημείων, πέρασε στα ψιλά των δυτικών ενσωματωμένων στο σύστημα ΜΜΕ, σε αντίθεση με τον θόρυβο που σήκωσαν και θα σηκώνουν για πολλές μέρες σχετικά με το, αναντίρρητα, θαυμάσιο μνημείο που έχει την τύχη όμως να βρίσκεται στη Γαλλία. Ωστόσο, είναι η Γαλλία που συμμετέχει σε όλες τις εκστρατείες των αμερικανών εναντίον του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης κλπ, καταστρέφοντας και λεηλατώντας τα μνημεία των χωρών αυτών. Λέτε να είναι «Θεία δίκη»; Λέτε οι Θεοί της Βαβυλώνας και των Ασυρίων να παίρνουν την εκδίκησή τους;  Δεν αποκλείεται. Ευτυχώς, στον δικό μας Παρθενώνα δεν έχει μείνει ούτε ίχνος από την περίφημη ξύλινη στέγη του, αλλιώς θα είχε κι αυτός την τύχη του Γαλλικού μνημείου με δεδομένη την  «φροντίδα» για τα μνημεία της Ανθρωπότητας που προσφέρουν η αλητεία της ΕΕ και οι  ντόπιοι υπηρέτες της.

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

               

            Το επιθετικό ΝΑΤΟ, 70 ετών

Όταν αυτοί που είναι ψηλά μιλάνε για ειρήνη, οι λαοί πρέπει να ξέρουν ότι έρχεται πόλεμος. (Μπέρτολντ Μπρέχτ).

ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ κεφαλαιοκράτες-αποικιοκράτες- ιμπεριαλιστές, από την πρώτη μέρα της Οκτωβριανής Επανάστασης, αντιμετώπιζαν την σοσιαλιστική  ΕΣΣΔ σαν τον μεγαλύτερο εχθρό τους, γιατί προσπαθούσε να εφαρμόσει ένα κοινωνικό-οικονομικό σύστημα εντελώς αντίθετο από το απάνθρωπο, ληστρικό καπιταλιστικό. Με το νέο σύστημά της, το σοσιαλιστικό, η ΕΣΣΔ, κατάφερε μέσα σε μόλις 15 χρόνια από την επικράτηση της Επανάστασης (μετά τον εμφύλιο και τις εξωτερικές επεμβάσεις), να οργανώσει μια πρωτόγνωρη παραγωγική μηχανή, να κινητοποιήσει το λαό και το στρατό της σε τέτοιο βαθμό, που μπόρεσε να συντρίψει το 1945 τη ναζιστική Γερμανία πληρώνοντας ωστόσο, ασύλληπτο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και σε υποδομές. Η μεγαλειώδης νίκη της που συνοδεύτηκε από μια ανείπωτη ανθρωποθυσία του σοβιετικού λαού, της είχε προσδώσει τεράστια αίγλη στους λαούς της οικουμένης, που παρά την συστηματική και αδιάλειπτη αντισοβιετική προπαγάνδα που υφίσταντο, έβλεπαν στη χώρα των σοβιέτ το παράδειγμα που έπρεπε να ακολουθήσουν στη πάλη για ελευθερία,  σοσιαλισμό και απαλλαγή από τους ληστές αποικιοκράτες. Αυτές οι εξελίξεις ήταν που  κυριολεκτικά τρομοκράτησαν τις ηγεσίες των μητροπόλεων του καπιταλισμού και αποφάσισαν να τις αντιμετωπίσουν με κάθε τρόπο, οικονομικό και στρατιωτικό, προκειμένου να διασώσουν το σύστημα και τα κέρδη τους.

Η ΜΟΝΗ κερδισμένη - στρατιωτικά και κυρίως οικονομικά   - από τους δύο παγκόσμιους πολέμους  χώρα,  ήταν οι ΗΠΑ. Στρατιωτικά γιατί ανέπτυξε την μεγαλύτερη πολεμική βιομηχανία του πλανήτη, που πούλαγε όπλα σε όλους  και οικονομικά γιατί μετά τον Α’ Π.Π έγινε και ο μεγαλύτερος δανειστής του κόσμου. Με το τέλος του Β’ ΠΠ, έριξε τις δύο ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι (Αυγ. 1945), χωρίς να υπάρχει κανένας στρατιωτικός λόγος, αλλά για να δείξει σε όλους και κυρίως στην ΕΣΣΔ, ότι μόνο η Αμερική διαθέτει το υπερόπλο της αποκάλυψης  και άρα, από δω και πέρα, θα έχει το πάνω χέρι στις διεθνείς μεταπολεμικές εξελίξεις. Όπως κι έγινε, μέχρι το 1949 που κατασκεύασε και η ΕΣΣΔ τη δική της βόμβα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1946 ο πρόεδρος Τρούμαν εξαγγέλλει το αντικομμουνιστικό του δόγμα, όπου οι ΗΠΑ αυτοδιορίζονται ως ο χωροφύλακας του πλανήτη εναντίον της ΕΣΣΔ και κάθε προοδευτικού κινήματος (πρώτη του κίνηση, η πρόκληση εμφυλίου και άμεση επέμβαση στην Ελλάδα), και τον επόμενο χρόνο εξαγγέλλει το Σχέδιο Μάρσαλ, ένα τεράστιο σχέδιο δανεισμού των χωρών της Ευρώπης προκειμένου να επουλώσουν τις πληγές του πολέμου αγοράζοντας όμως αποκλειστικά Αμερικανικά προϊόντα. Αφού λοιπόν έδεσαν οικονομικά, με τα δεσμά του χρέους, την Δ. Ευρώπη, σκέφτηκαν ότι  το δέσιμο και η εξάρτησή της θα ήταν πλήρη μόνο αν της πρόσθεταν  και στρατιωτικά   δεσμά. Κι αυτό έγινε  στις 4  Απριλίου του 1949 όπου  ιδρύθηκε στην Ουάσιγκτον, με πρωτοβουλία των πιο σκοτεινών κύκλων των ΗΠΑ και της Αγγλίας, μια στρατιωτική οργάνωση-συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην οποία συμμετείχαν ο Καναδάς και 10 χώρες της Δ. Ευρώπης,  με στόχο την «αντιμετώπιση του διεθνούς κομμουνισμού» και την ανάσχεση της  Σοβιετικής Ένωσης, που κατά τον μεγάλο αντικομμουνιστή της εποχής, Ουϊνστον Τσόρτσιλ, είχε ρίξει ένα «σιδερένιο παραπέτασμα» ανάμεσα στη δυτική και Ανατολική Ευρώπη.

ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ έσπρωξαν στην εγκληματική οργάνωση του ΝΑΤΟ την ίδια μέρα με την Τουρκία τον Φεβρ. του 1952 προκειμένου να συνδράμει τους Αμερικανούς στην άγρια εκστρατεία τους εναντίον του Κορεατικού λαού (πρώτη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση), καθώς εκεί επιδίωκαν την  εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων,  κοντά στα σύνορα της ΕΣΣΔ και της Κίνας. Πρώτο Γ.Γ του ΝΑΤΟ οι Αμερικανοί διόρισαν τον Λόρδο Ίσμέϊ που, χωρίς περιστροφές, δήλωσε ότι: «σκοπός του ΝΑΤΟ είναι να κρατάει τους Αμερικανούς μέσα (στην Ευρώπη), τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω».  Η Δ. Ευρώπη τότε μετατράπηκε σε ένα τεράστιο προτεκτοράτο των ΗΠΑ, που μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ από την κλίκα Γκορμπατσόφ, επεκτάθηκε και στην Ανατολική, παρά τις διαβεβαιώσεις των απατεώνων Ρήγκαν, Μπούς, Κλίντον στο γελοίο Γκορμπατσόφ, και στον μεθύστακα Γιέλτσιν ότι «το ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να μετακινηθεί ούτε μια ίντσα ανατολικά». Κι ενώ ο πλανήτης περίμενε να διαλυθεί το ΝΑΤΟ, αφού εξέλιπε ο «κίνδυνος» που υποτίθεται το δημιούργησε, αντίθετα άρχισε  η ραγδαία επέκτασή του προς Ανατολάς με αφορμή τον καινούργιο φόβο που δημιούργησαν οι Αμερικανοί, την «τρομοκρατία», που αντικατέστησε τον φόβο του κομμουνισμού. Ο πλανήτης πρέπει πάντα να ζει υπό την απειλή κάποιου τεχνητού εχθρού, ώστε να έχει πάντα την ανάγκη των Αμερικανών «σωτήρων». Έτσι, όλες οι χώρες του πρώην σοβιετικού συνασπισμού μαντρώθηκαν στην ένοπλη οργάνωση των Αμερικανών και για όσες δεν μπόρεσαν να εντάξουν, λόγω της Ρωσικής αντίδρασης, επινόησαν έναν ύπουλο μηχανισμό εγκλωβισμού τους, μέσω του λεγόμενου «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη», όπου παρέσυραν πολλές χώρες της Ασίας-πρώην σοβιετικές δημοκρατίες κυρίως. Μετά και την τρομοκρατία, βρήκαν νέους εχθρούς, την  Ρωσία  και την Κίνα, που λόγω της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος τους, αμφισβητούν έμπρακτα πλέον την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ και της Δύσης  που απεργάζονται την περιθωριοποίηση και τον οικονομικό στραγγαλισμό τους, υπό το πρόσχημα της «ενεργειακής ασφάλειας», της «ασφάλειας του διαδικτύου» και του «αθέμιτου ανταγωνισμού». Συνεπώς η ενίσχυση και επέκταση του ΝΑΤΟ είναι, για το κακοποιό καθεστώς των ΗΠΑ, πρώτιστο καθήκον. Το ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του έδρασε και δρα ως διεθνής εκβιαστικός ή και κατασταλτικός μηχανισμός  και στο εσωτερικό των κρατών-μελών του και διεθνώς, με στόχο  την προώθηση και προστασία  των συμφερόντων κυρίως των αμερικανικών πολυεθνικών.  Η 70χρονη παρουσία του ΝΑΤΟ, της μεγαλύτερης και ισχυρότερης εγκληματικής οργάνωσης στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι μια ιστορία διαρκών πολέμων, σφαγών, καταστροφών και λεηλασιών ολόκληρων χωρών, καλυμμένων κάτω από μανδύες υπεράσπισης της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. 20 εκατομμύρια είναι οι νεκροί που προκάλεσαν οι «ανθρωπιστικοί του»  πόλεμοι μετά το τέλος του Β’ ΠΠ και δεκάδες εκατομμύρια οι πρόσφυγες και μετανάστες. Σε αυτό το απεχθές ΝΑΤΟ, που ουσιαστικά δρα ανεξέλεγκτα, χωρίς την έγκριση των κυβερνήσεων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο πρωτοστατεί σε όλους τους δολοφονικούς σχεδιασμούς του, μαζί βέβαια με τον μνημονιακό αστικό συρφετό, αλλά έχει μετατρέψει όλη τη χώρα σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο-εφαλτήριο  για επιθέσεις εναντίον χωρών της ευρύτερης περιοχής και κυρίως κατά της Ρωσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ύπαρξη της ίδιας μας της χώρας. Σε όλες λοιπόν τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, η ενισχυμένη, καθαρή ταξική ψήφος θα είναι σοβαρό εμπόδιο για την υλοποίηση αυτών των επικίνδυνων σχεδιασμών.

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης