Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019


        



















Δίκτυα 5G:  ΗΠΑ κατά Κίνας

 ΒIΩNOYME την 4η βιομηχανική επανάσταση, που ακούει στο όνομα «Ασύρματα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας πέμπτης γενιάς (5G)”. Επανάσταση, υπό την έννοια ότι οι καινοτομίες και οι ραγδαίες αλλαγές που θα επιφέρει σε όλους τους τομείς των σύγχρονων κοινωνιών, θα είναι πρωτόγνωρες και  συγκλονιστικές. Ατυχώς όμως για την ανθρωπότητα, η έλευσή της δρομολογεί μια βαθιά γεωπολιτική σύγκρουση ανάμεσα στις δυο οικονομικά ισχυρότερες χώρες του πλανήτη, τις ΗΠΑ και την Κίνα,  προκαλώντας ήδη μεγάλες τριβές στην παγκόσμια οικονομία και πυροδοτώντας αντιθέσεις που ενδέχεται να οδηγήσουν σε σημαντικές διαφοροποιήσεις και μετατοπίσεις στις διεθνείς οικονομικές και εμπορικές ισορροπίες - χωρίς να αποκλείσουμε  και  θερμή πολεμική σύγκρουση ΗΠΑ- Κίνας. Και τούτο διότι η Κίνα, μέσω του κολοσσού της κινητής τηλεφωνίας Huawei, αλλά και της ΖΤΕ, υπερτερεί σημαντικά από αντίστοιχες Αμερικανικές (Verizon, ΑΤ&Τ, Τ-Mobile) και ευρωπαϊκές (Ericson, Nokia) εταιρίες, τόσο στην ταχύτητα του δικτύου όσο και στο μικρότερο  κόστος του. Καμία Αμερικανική εταιρία δεν κατασκευάζει συσκευές που μεταδίδουν ασύρματα σήματα υψηλής ταχύτητας. Πρώτη είναι η Ηuawei και σε μεγάλη απόσταση ακολουθεί η σουηδική Εricson και τρίτη η φινλανδική Νokia. Η Ηuawei σήμερα είναι ο κορυφαίος «παίκτης» του 5G παγκοσμίως. Αποτελεί τον μεγαλύτερο προμηθευτή εξοπλισμών δικτύων στον πλανήτη και η υπεροχή της τρομάζει το αμερικανικό βαθύ κράτος περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.  Οι Αμερικανοί ειδικοί λένε ότι: «Στη χώρα που θα είναι ηγέτιδα στα 5G, θα ανήκουν πολλές από τις πατέντες των νέων συσκευών και συνεπώς, αυτή θα καθορίζει τα πρότυπα για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτή η χώρα, προς το παρόν, είναι απίθανο να είναι οι ΗΠΑ».

ΓΙΑ ΝΑ κατανοήσουμε τη σημασία του δικτύου 5G, πρέπει να δούμε πόσο διαφορετικό είναι από το σημερινό δίκτυο 4G. Για απλή χρήση, το 5G είναι περίπου 20 φορές γρηγορότερο από το 4G, ενώ μπορεί να φτάσει και τις 100 φορές σε ειδικές χρήσεις. Δεν αφορά δε μόνο σε σερφάρισμα στο Ιντερνέτ, αλλά θα αποτελέσει την ιστορικότερη τεχνολογική μεταμόρφωση της ανθρώπινης κοινωνίας. Και ο βασικότερος λόγος για την μετάβαση στην τεχνολογία 5G, είναι η δυνατότητα που έχει να υποστηρίζει τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό συσκευών που απαιτούν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Πολλές από τις οποίες χρειάζονται τόσο μεγάλο εύρος ζώνης (εύρος ζώνης=  όγκος πληροφοριών που διαχειρίζεται ένα μέσο στη μονάδα του χρόνου στο Ιντερνέτ)  για να λειτουργήσουν κανονικά , ώστε το υπάρχον δίκτυο 4G δεν επαρκεί πια. Με το 5G θα δοθεί μια ηλεκτρονική ταυτότητα σε όλα τα πράγματα (συσκευές) - εντός ή εκτός του σπιτιού μας -  ώστε να μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους σαν να ήταν άνθρωποι. Αυτή είναι και η διαφορά του Ιντερνέτ των Πραγμάτων (IoT), που διαδέχεται με ταχείς ρυθμούς το Ιντερνέτ του σήμερα. Προϋπόθεση να ενταχθεί μια συσκευή στο IoT είναι να είναι «ευφυής», δηλαδή να ενσωματώνει τεχνητή νοημοσύνη. Έτσι, για να κάνετε μια εγχείρηση δεν χρειάζεται να είναι παρόν ο χειρούργος αλλά ένα χειρουργικό ρομπότ που θα εκτελεί πιστά τις εντολές του χειρούργου που μπορεί να είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Οι αγρότες στα χωράφια δεν θα φυτεύουν μόνο σπόρους αλλά και μικρά chips που θα ελέγχουν όλες τις εργασίες, από τη σπορά μέχρι την άρδευση, λίπανση, διάγνωση ασθενειών, φυτοφάρμακα και τη συγκομιδή με αυτοματοποιημένα τρακτέρ χωρίς οδηγό. Όλες οι συσκευές των σπιτιών, τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις, τα αυτόνομα αυτοκίνητα (χωρίς οδηγό), οι πολεμικές βιομηχανίες, τα οπλικά συστήματα, θα μπορούν να ελέγχονται και να λειτουργούν από απόσταση χωρίς την παρουσία ανθρώπων, χωρίς καθυστερήσεις και με σχεδόν ακαριαία ανταπόκριση μετά το πάτημα ενός πλήκτρου. Τα 5G λοιπόν, ενισχύουν  σημαντικά τις δυνατότητες του νέου Διαδικτύου Πραγμάτων (ΙοΤ), προωθούν την ανάπτυξη «έξυπνων» πόλεων (χρονοδιάγραμμα μεταφορών, φωτισμός δρόμων, παρακολούθηση ποιότητας αέρα, σωστή χρήση νερού, χώρους στάθμευσης, κυκλοφορία οχημάτων, αποχέτευση, συλλογή απορριμμάτων, ρύθμιση αστικών συγκοινωνιών, κλπ).   Οι τηλεπικοινωνίες, η διασύνδεση συστημάτων και συσκευών, οι «έξυπνες» πόλεις, τα αυτόνομα αυτοκίνητα, οι ανεπηρέαστες τηλεφωνικές κλήσεις, ο ταχύτατα μεταφερόμενος ασύλληπτος όγκος δεδομένων, είναι μερικά μόνο από τα επιτεύγματα της εντυπωσιακής αυτής τεχνολογίας. Με τα 5G δεν πραγματοποιείται μόνο ασύρματη σύνδεση ανθρώπων μέσω συσκευών, αλλά μια αδιάκοπη σύνδεση κάθε συσκευής με όλες τις άλλες. Ασταμάτητα, ταχύτατα και πιο αποτελεσματικά από ποτέ  Άρα πρόκειται για μια ελεγχόμενη ροή δυσθεώρητου όγκου πληροφοριών που όλοι θαυμάζουν αλλά ταυτόχρονα  φοβούνται. Αυτός ο απόλυτος αυτοματισμός στην διακίνηση και διαχείριση ενός τόσο μεγάλου όγκου πληροφοριών για πράγματα και ανθρώπους όλου του πλανήτη, που θα ελέγχεται από Κινεζικές συσκευές και εταιρίες, έχει κάνει τους Αμερικάνους να χάσουν τον ύπνο τους. Το θεωρούν ως το υπέρτατο όπλο κατασκοπείας, ή/και μοχλού πίεσης για ενδεχόμενο έλεγχο ζωτικής σημασίας υποδομών, όπως η ενέργεια, τα πολεμικά συστήματα, ή τα προσωπικά δεδομένα. Κι επειδή υστερούν, προσπαθούν να σταματήσουν την Κινεζική διείσδυση μέσω απαγορεύσεων και στο εσωτερικό των ΗΠΑ και στους συμμάχους τους, καθώς θεωρούν το 5G «εργαλείο κυριαρχίας» και στον οικονομικό και στο στρατιωτικό τομέα. 
  
ΤΑ 5G ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ σε διαφορετικές ζώνες ραδιοσυχνοτήτων, ελαχιστοποιούν τις καθυστερήσεις (μόνο χιλιοστά του δευτερολέπτου), και παρέχουν εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες.  Για να πραγματοποιείται  όμως η συνεχής ροή ενός τέτοιου υπέρμετρου όγκου πληροφοριών και με τεράστιες ταχύτητες, της τάξεως ακόμη και των 10 Gbps (100 φορές μεγαλύτερες από τις σημερινές των 4G) απαιτείται η χρήση πολύ υψηλών συχνοτήτων, της τάξεως των 20 έως 30 GHz, ακόμη και 300 GHz. Αυτήν την  υψηλή συχνότητα της ακτινοβολίας προβάλλουν πομπωδώς σαν κίνδυνο για την υγεία μας διάφοροι άσχετοι αλλά και σχετικοί πλην όμως ελεγχόμενοι και χρηματιζόμενοι από Αμερικανικές ανταγωνιστικές εταιρίες και την CIA, με στόχο την μη προώθηση των Κινεζικής κατασκευής δικτύων και συσκευών. Στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που είναι αδαείς σε θέματα επιστήμης και τεχνολογίας, οι προβαλλόμενοι κίνδυνοι για καρκίνο ή στείρωση ανδρών και γυναικών από την συνεχή έκθεση σε ακτινοβολία 5G προκαλούν πανικό και δημιουργούν αρνητικές αντιδράσεις για τα νέα δίκτυα, με συνέπεια την μη προώθησή τους. Αυτό που επιδιώκουν δηλαδή οι Αμερικανοί, μέχρι να κατασκευάσουν τα δικά τους, οπότε όλοι αυτοί οι φόβοι θα παραμεριστούν για να ανοίξει η αγορά στα δικά τους προϊόντα. Έχουν όμως κάποια βάση αυτοί οι φόβοι; Απολύτως καμία, και θα εξηγήσω το γιατί: α) Ακόμη και αν χρησιμοποιηθεί η ακτινοβολία με την μέγιστη συχνότητα των 300 GHz, υπάγεται στις λεγόμενες ΜΗ ΙΟΝΙΖΟΥΣΕΣ ακτινοβολίες, δηλαδή στις ακίνδυνες για τον άνθρωπο ακτινοβολίες, καθώς το μόνο που μπορεί να προκαλέσουν είναι μια τοπική θέρμανση στο μέρος του σώματος που θα είναι σε επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα με μια κεραία εκπομπής. Κάτι που ασφαλώς δεν συμβαίνει ποτέ. β) Η ακτινοβολία αυτή είναι χιλιάδες φορές ασθενέστερη από την ορατή ακτινοβολία (400.000 – 800.000GHz) που μας λούζει όλους/ες, κάθε μέρα σε όλη μας την ζωή, χωρίς να παθαίνουμε τίποτα. γ) Λόγω της μικροκυματικής της υφής διαδίδεται σχεδόν ευθύγραμμα, οπότε απαιτεί μεγάλο αριθμό μικρών κεραιών που θα βρίσκονται σε πολύ κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους, για να μην διακόπτεται από τα εμπόδια.  Συνεπώς δεν θα απαιτείται μεγάλη ισχύς εκπομπής, άρα θα είναι ακόμα πιο ακίνδυνη και από την υπάρχουσα 4G που απαιτεί λίγες κεραίες αλλά με μεγάλη ισχύ.    Βέβαια η 5G δεν θα καταργήσει ολοκληρωτικά τα δίκτυα της 4G αλλά θα λειτουργεί συμπληρωματικά λόγω των ιδιομορφιών του αναγλύφου και των αστικών ιστών.

 Η ΧΡΗΣΗ του ατμού έκανε την παραγωγή μηχανική (1760) και σηματοδότησε την 1η βιομηχανική επανάσταση, η χρήση του ηλεκτρισμού για την κίνηση μηχανών - εκατό χρόνια αργότερα (1870) – έφερε τις γραμμές συναρμολόγησης και την μαζική παραγωγή ξεκινώντας την 2η επανάσταση, η οποία παρέδωσε την σκυτάλη στη  χρήση της ηλεκτρονικής, της πληροφορικής και των κομπιούτερ (1970), που αυτοματοποίησαν την παραγωγή, και απογείωσαν την παραγωγικότητα, εκτοξεύοντας τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών στα ύψη. Επιτεύχθηκαν αδιανόητες μέχρι τότε ταχύτητες συλλογής και επεξεργασίας μεγάλου όγκου δεδομένων σε ελάχιστο χρόνο, ευφυής εκμάθηση και αυτό-εκπαίδευση μηχανών, επιστήμη των δεδομένων και τεχνητή νοημοσύνη, που συνδυαστικά δημιουργούν εκπληκτικά πράγματα, επαναπροσδιορίζοντας και την σχέση ανθρώπου – μηχανής. Και τώρα να, η 4η επανάσταση, που βασίζεται πάνω στη ψηφιακή τεχνολογία, στους αλγόριθμους, στο διαδίκτυο των πραγμάτων (Ιnternet οf Τhings), στα Μεγάλα Δεδομένα, στην ανάλυσή τους σε πραγματικό χρόνο, ενώνοντας όλες τις σύγχρονες επιστήμες: Βιοτεχνολογία, μοριακή βιολογία, γενετική, νανοτεχνολογία, τρισδιάστατη εκτύπωση, κβαντική υπολογιστική, κρυπτονομίσματα, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα σε φυσικό, ψηφιακό, βιολογικό... Με την 1η και την 2η  επανάσταση, οι ατμομηχανές και οι ηλεκτροκινητήρες, έσπασαν τα όρια που έθετε στην εργασία η μυϊκή δύναμη του ανθρώπου, ενώ η 3η  και η 4η απογείωσαν και απογειώνουν τις ισχυρότερες πτυχές της ανθρώπινης φύσης: Αντιληπτικότητα, επινοητικότητα, δημιουργικότητα. Έδωσαν τη δυνατότητα επεξεργασίας κολοσσιαίων  όγκων δεδομένων και την εκτέλεση μεγα-υπολογιστικών πράξεων και πολυσύνθετων εντολών, ταχύτατα και σε πολλαπλά πεδία. Πρόκειται για αλλαγές που σίγουρα θα πυροδοτήσουν μια ριζική διαφοροποίηση των εργασιακών σχέσεων, την μεταμόρφωση όλου του συστήματος παραγωγής, άρα και της πολιτικοκοινωνικής τάξης πραγμάτων. Παράλληλα, θα τροποποιήσουν ριζικά τη ζωή και την ταυτότητά μας, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πρόοδο, την ανάπτυξη, την ιδιοκτησία, την κοινωνικότητα.

ΑΤΥΧΩΣ και τα τρία  αυτά γιγάντια άλματα της ανθρώπινης σκέψης και εφευρετικότητας, συνέβησαν  ενώ κυριαρχούσε στον πλανήτη το απάνθρωπο σύστημα του καπιταλισμού, δηλαδή το σύστημα που προωθεί την  ιδιοκτησία των πάντων σε λίγους, την διαφθορά, την βία, τους πολέμους. Έτσι και στις τρείς αυτές περιόδους της ανθρωπότητας σημειώθηκε τεράστια ανεργία, έξαρση ανισοτήτων, μεγάλες οικονομικές κρίσεις από την υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε χέρια  ολίγων που δεν έβρισκαν συμφέροντες τρόπους να επενδύσουν τα αμύθητα κέρδη τους. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν πάντα ο πόλεμος για την έξοδο από τις κρίσεις, αλλά και οι κοινωνικές αναστατώσεις και επαναστάσεις.  Οι μεγάλες βέβαια αλλαγές στα μέσα και στον τρόπο παραγωγής, απαιτούσαν και εργαζόμενους ανάλογων προσόντων, γνώσεων και δεξιοτήτων προκειμένου να χειριστούν τις νέες μηχανές ή να αντιλαμβάνονται και να συμμετέχουν στις νέες διαδικασίες. Τα παλαιά επαγγέλματα δεν χρησίμευαν σε τίποτα πλέον αφού λίγες μηχανές αντικαθιστούσαν εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπους παράγοντας γρηγορότερα πολύ περισσότερα και καλύτερα. Νέα επαγγέλματα και δεξιότητες αναδύονταν μέσα σε ένα πλαίσιο διαρκούς τεχνολογικής εξέλιξης, που μειώνει σε ένα βαθμό την ανεργία, όχι μεταξύ των ανειδίκευτων, αλλά στις τάξεις των εξειδικευμένων. Τώρα με την 5G τα πράγματα χειροτερεύουν για μεγάλο μέρος των εργαζομένων. Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας είπε ότι 150 εκατ. άτομα θα χάσουν τη δουλειά τους ως το 2022, ενώ ως το 2030, με την επέλαση των ρομπότ στην αγορά εργασίας θα χαθούν 800 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, το 1/5 του σημερινού παγκόσμιου εργατικού δυναμικού. Τα νούμερα είναι εφιαλτικά , ζαλίζουν, προκαλούν απόγνωση.  Προς τα πού λοιπόν πρέπει να κινηθούν τα εργατικά κινήματα στον πλανήτη; α) Κυρίως προς την απαίτηση για μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών καθώς η συνεχώς αυξανόμενη παραγωγικότητα της εργασίας το επιτρέπει. β) Μπροστά στον κίνδυνο ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας να μείνει χωρίς αντικείμενο εργασίας, να απαιτηθεί δραστική αλλαγή των προγραμμάτων εκπαίδευσης και επανεκπαίδευση των μεγαλύτερων σε νέες ειδικότητες-επαγγέλματα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εναντιωθούμε στη νέα τεχνολογία, όπως το κάνουν μερικοί ανεγκέφαλοι σε δήμους της χώρας, καθώς δεν υπήρξε τεχνολογία από την απαρχή της ανθρωπότητας, που να μην χρησιμοποιήθηκε και εναντίον του ανθρώπου. Όχι λοιπόν αντίθεση στην τεχνολογία, αλλά σ’ εκείνους  που την χρησιμοποιούν σε βάρος των ανθρώπων.

                                                   Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                           Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός



Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019






















ΝΑΤΟ: 70 χρόνια πόλεμοι, αστάθεια και χάος

ΜAZEYTHKAN στο Λονδίνο όλοι οι πολιτικοί εκπρόσωποι της πιο μεγάλης και αιμοσταγούς ένοπλης συμμορίας που έχει εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη, σε μια συνάντηση που στοχεύει στο να συζητηθούν και να αμβλυνθούν, αν είναι δυνατόν, οι ογκούμενες αντιθέσεις τους, σε πολιτικό οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.  Η απόλυτη Αμερικανική επικυριαρχία στον Οργανισμό, έχει αρχίσει πλέον και αμφισβητείται έντονα από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις (Γαλλία, Γερμανία) που διαπιστώνουν ότι το μεγάλο αφεντικό (ΗΠΑ), δρα μονομερώς - οικονομικά και στρατιωτικά - χωρίς να μπαίνει στο κόπο να ζητά την γνώμη τουλάχιστον των πιο ισχυρών μελών της «συμμαχίας». Κι επειδή, όπως έχει διαπιστωθεί πολλές φορές, μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης,  οι δεκάδες στρατιωτικές επεμβάσεις της Οργάνωσης ποτέ δεν έγιναν για τους λόγους που ειπώθηκαν, αλλά για εξυπηρέτηση μόνο των Αμερικανικών οικονομικών συμφερόντων, τα μικρότερα αρπακτικά της συμμορίας αισθάνονται ριγμένα και θέλουν κι αυτά το μερτικό τους. Αυτή την έννοια είχε η έκρηξη του Μακρόν για «εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ». Με απλά λόγια είπε στον Τράμπα, με αφορμή τις Τουρκοαμερικανικές τριβές στη Συρία, ότι «δεν μπορείς να ενεργείς χωρίς να μας ρωτάς», καθώς η Γαλλία έχει τεράστια συμφέροντα στη Συρία και μάλιστα πριν την Αμερική. 

ΕINAI γνωστό ότι ο αμερικάνικος καπιταλισμός ξεπέρασε την κολοσσιαία οικονομική κρίση  του 1929, με την συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β’ ΠΠ, όπου γιγαντώθηκαν οι πολεμικές  βιομηχανίες οι οποίες έδωσαν τεράστια ώθηση και στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας τους. Έτσι το σύνολο σχεδόν της Αμερικανικής οικονομίας μεγεθύνθηκε και εξαρτήθηκε σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό από την πολεμική βιομηχανία που πλέον απόκτησε την δυνατότητα παρέμβασης στα δύο κόμματα των ΗΠΑ, στο Πεντάγωνο και στις μυστικές υπηρεσίες και άρα να κατευθύνει την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική. Το τέλος του πολέμου προκάλεσε πανικό στο βαθύ κράτος των ΗΠΑ που είδε τις εξοπλιστικές παραγγελίες να πέφτουν κατακόρυφα και συνεπώς να αυξάνεται η ανεργία και να πλήττονται και οι άλλοι τομείς της οικονομίας. Έπρεπε τώρα να εφευρεθεί νέος «εχθρός» προκειμένου να δοθεί ώθηση στην ασθμαίνουσα αμερικανική οικονομία. Και βρέθηκε πολύ γρήγορα. Ήταν η Σοβιετική Ένωση, το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της οποίας ήταν στον αντίποδα του Αμερικανικού καπιταλισμού. Άρχισε συστηματικά να δαιμονοποιείται σαν «ανελεύθερο» και «αντιδημοκρατικό» και η χώρα να ανακηρύσσεται «εχθρός του ελεύθερου κόσμου» που έπρεπε να αντιμετωπιστεί στρατιωτικά και οικονομικά. Έτσι πρόκυψε το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο (ΝΑΤΟ), που σήμερα και μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, αριθμεί τριάντα μέλη, τα οποία εξοπλίζονται κυρίως από τις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες παρέχοντάς τους  τεράστια κέρδη. Βέβαια δεν αρκούνται μόνο στις παραγγελίες εξοπλισμών, αλλά τους χρησιμοποιούν στους διάφορους πολέμους που προκαλούν, προκειμένου να λεηλατούν, αφού πρώτα καταστρέψουν, χώρες με πλούσιο υπέδαφος ειδικά σε ενεργειακά ορυκτά, τα οποία μετά εκμεταλλεύονται αμερικανικές εταιρίες.

ΕINAI λοιπόν φανερό ότι οι Αμερικάνοι δεν σκοπεύουν να αφήσουν να διαλυθεί το ισχυρότερο και πιο προσοδοφόρο εργαλείο τους, το ΝΑΤΟ, γιατί την επομένη θα διαλυθεί και η χώρα τους αφού θα καταρρεύσει ταχύτατα η οικονομία τους. Συνεχώς λοιπόν εφευρίσκουν ή κατασκευάζουν νέους «εχθρούς», ώστε να δικαιολογούν όχι μόνο την αναγκαιότητα της παρουσίας του αλλά και της ενίσχυσής του.  Ενώ λοιπόν εξέλιπε η ΕΣΣΔ,  βρήκαν την διάδοχό της Ρωσία, όπου της φόρτωσαν ο,τι κακό συμβαίνει στον πλανήτη, χρησιμοποιώντας την ίδια χυδαία ρητορική που χρησιμοποιούσαν για την ΕΣΣΔ και αφαιρώντας μόνο τη λέξη «κομμουνισμός».  Παρά τις ρητές διαβεβαιώσεις των Ρήγκαν, Μπούς, στους Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν, ότι δεν πρόκειται να επεκταθεί το ΝΑΤΟ Ανατολικά ούτε ίντσα, αυτοί έφτασαν (Βαλτικές χώρες) 130 χμ από το Λένινγκραντ και 500 χμ (Ουκρανία) από την Μόσχα, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στη Ρωσική αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα λόγω του μικρού χρόνου προειδοποίησης επερχόμενου όπλου από τα ραντάρ. Κι επειδή η Ρωσία  είναι αδύνατο να καταπολεμηθεί  με απ’ ευθείας σύγκρουση, κατασκεύασαν (οι μυστικές τους υπηρεσίες) σμήνη ολόκληρα εκπαιδευμένων μισθοφόρων – τρομοκρατών (στην πλειοψηφία τους ισλαμιστές και ναζί), τους οποίους εξαπολύουν κατά «ανυπάκουων» χωρών, ώστε αυτές να μην αποτελέσουν πιθανά γεωπολιτικά ερείσματα Ρωσίας ή Κίνας, ή να διευκολύνουν εμπορικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς των δύο αυτών δυνάμεων.  Ωστόσο παρά την φανερή και κρυφή δυσαρέσκεια ΝΑΤΟϊκών πολιτικών και στρατιωτικών, η τοποθέτηση άκρως φιλοαμερικανικών στοιχείων (με το αζημίωτο) σε θέσεις κλειδιά στους στρατούς, μυστικές υπηρεσίες, σώματα ασφαλείας και κυβερνήσεις όλων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ έχει λάβει τέτοια έκταση, ώστε κάθε έντιμο και αξιοπρεπές στέλεχος  που θα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για όσα απαράδεκτα συμβαίνουν εντός της «συμμαχίας», απομακρύνεται αμέσως από τη θέση του. Ο φόβος κυριαρχεί, αλλά οι εκβιασμοί και τα πολλαπλά μπόνους που λαμβάνουν πολιτικοί και στρατιωτικοί της γιγάντιας αυτής μαφίας, τους καθιστούν υπάκουους και πολύ ευλύγιστους μπροστά στις αμερικανικές απαιτήσεις. Με συνέπεια να υπογράφουν και να συμφωνούν σε κάθε εγκληματικό σχεδιασμό του Πενταγώνου, όπως αυτόν που υπέγραψαν όλοι (και ο δύστροπος Ερντογάν) στο Λονδίνο και αφορά μια πολύ επικίνδυνη επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των Αμερικανικών δυνάμεων στην Πολωνία. Επέκταση για την οποία η Ρωσία θα υποχρεωθεί να πάρει πολύ σοβαρά αντίμετρα, με αποτέλεσμα την συνεχή κλιμάκωση της αντιπαράθεσης. Η χώρα μας αντί να παίζει ρόλο πυροσβέστη και διαμεσολαβητή μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας, λόγω της σπουδαίας γεωστρατηγικής θέσης που κατέχει, έχει μετατραπεί σε πειθήνιο όργανο των ΗΠΑ και πρωτοστατεί σε αντιρωσικές ενέργειες. Κι ενώ οι συνεχιζόμενες προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας εναντίον της χώρας μας και της Κύπρου, ουδόλως απασχολούν την «συμμαχία», ο Κυριάκος προβαίνει σε αντιρωσικές δηλώσεις λίγο πριν συναγελαστεί με το ΝΑΤΟϊκό κοπάδι στο Λονδίνο. Μήπως θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας να αφήσει  τις πολλές γονυκλισίες στο μεγάλο αφεντικό και να ανοιχτεί λίγο και προς τη Μόσχα;  Με το «ανήκομεν εις την Δύσιν», μόνο σφαλιάρες εισπράττουμε.

                                   Κ. Α. Αποστολόπουλος

                           Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός                                     



Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019
























           Το Πολυτεχνείο, ακόμα ζει

Η ΕΛΛΑΔΑ, ήταν η πρώτη χώρα-θύμα της πρωτοφανούς επιθετικότητας των ΗΠΑ εναντίον του κομμουνισμού και της χώρας που τον εκπροσωπούσε, της τότε ΕΣΣΔ. Με τον εμφύλιο, που προκάλεσαν Βρετανία- ΗΠΑ, να έχει διχάσει δραματικά τον λαό μας, δημιούργησαν ένα κράτος προτεκτοράτο των ΗΠΑ, όπου την πραγματική εξουσία ασκούσαν ο στρατός και η αστυνομία με κύριο σκοπό την δίωξη του κομμουνισμού. Η Ελλάδα με την Τουρκία εντάχθηκαν από τις πρώτες  στο ΝΑΤΟ, για να αποτελούν προγεφυρώματα και ορμητήρια εναντίον της ΕΣΣΔ που είχαν αρχίσει και την περικύκλωναν με δεκάδες βάσεις, ώστε να «αναχαιτίσουν την επέκτασή της». Αλλά και μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, η επιθετικότητά των αμερικανικών αρπακτικών συνεχίστηκε αμείωτη, εναντίον κάθε πιθανού ανταγωνιστή ή απείθαρχης στις εντολές τους χώρας. Ουσιαστικά όλους τους λαούς της ανθρωπότητας η υπερδύναμη   τους βλέπει σαν υποψήφιους πελάτες των πολυεθνικών της και τις χώρες τους σαν πεδία λεηλασίας, ρισκάροντας ακόμα και παγκόσμια πολεμική αναμέτρηση, προκειμένου να φρενάρει την επιταχυνόμενη παρακμιακή της πορεία. Εχθροί και φίλοι είναι στο στόχαστρό της και απειλούνται με αφανισμό αν δεν υποταχθούν. Τα παραδείγματα πάμπολλα, δεν χρειάζεται να τα απαριθμήσω.

 ΟΤΑΝ Η CIA  λοιπόν, αντελήφθη ότι ο κομμουνισμός δεν εξοντώθηκε με τον εμφύλιο, αλλά αντίθετα, αποτελούσε τον πυρήνα συγκέντρωσης των περισσότερων προοδευτικών στοιχείων της χώρας που διεκδικούσαν πλέον την διακυβέρνησή της, τρομοκρατήθηκε για πιθανή απώλεια του ελληνικού προγεφυρώματος, άρα και των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή. Έτσι, δόθηκε εντολή στα οργανωμένα ένστολα τσιράκια τους για  πραξικόπημα, ώστε να σταματήσει δια της βίας κάθε τέτοια εξέλιξη. Για εφτά χρόνια, σχεδόν όλα, μπήκαν στο «γύψο». Η εξέγερση στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του ’73, ήταν η μοναδική μαζική αντίδραση, της νεολαίας κυρίως, εναντίον της χούντας των πραξικοπηματιών, που απετέλεσε και την αρχή της ραγδαίας πτώσης τους. Με κυρίαρχα συνθήματα: ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ,  ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ, ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ, ΨΩΜΙ –ΠΑΙΔΕΙΑ –ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η νεολαία μας ζητούσε έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό για την ανατροπή της χούντας, για ελευθερία, για δικαίωμα στην εργασία, στη μόρφωση. Έδινε το στίγμα της παλλαϊκής απαίτησης για απαλλαγή της χώρας από τους νέους δυνάστες, ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, και την ανάκτηση της κυριαρχίας και της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Δυστυχώς όμως, στο Πολυτεχνείο όπως και σε κάθε ανάλογο γεγονός της ιστορίας μας, δεν υπήρξε ούτε ενότητα, ούτε ομοφωνία μεταξύ των συμμετεχόντων. Φοιτητές από τις δύο παρατάξεις του τότε διασπασμένου ΚΚΕ (ΚΝΕ και Ρήγας), πάμπολλες αριστερίστικες ομάδες, φοιτητές του ΠΑΚ (Ανδ. Παπανδρέου), στοιχεία της Καραμανλικής δεξιάς, και χιλιάδες ανένταχτοι φοιτητές συγκροτούσαν ένα εκρηκτικό μίγμα που ήταν εξαιρετικά δύσκολο και κάποιες φορές αδύνατο να καταλήξουν σε κοινές αποφάσεις και δράσεις μέσω της Συντονιστικής Επιτροπής (Σ.Ε) που είχε φτιαχτεί για τις ανάγκες της εξέγερσης. Για παράδειγμα η πρόταση των κομμουνιστών φοιτητών της ΚΝΕ - που όμως δεν έγινε δεκτή - είχε δύο σημεία: α) Να βγουν έξω από το κτίριο και να ενωθούν με τις  λαϊκές μάζες που είχαν ήδη ξεχυθεί στους δρόμους και β)  Να μην δεχτεί το κίνημα, η ανατροπή της χούντας να προέλθει από συνεννόηση και συνεργασία των Αμερικανών με τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ώστε η διάδοχη λύση να είναι πάλι μία από τα ίδια: Κοινοβουλευτική δημοκρατία – υπηρέτης των ξένων και εγχώριων τραπεζικών και  επιχειρηματικών ομίλων. Αλλά να έχει χαρακτήρα ριζοσπαστικό με στόχο την λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική ανεξαρτησία. Κι ενώ μέσα στο Πολυτεχνείο κυριαρχούσε η ασυνεννοησία, έξω όλο και μεγάλωνε το πλήθος των διαδηλωτών, πράγμα που τρομοκράτησε τη χούντα για γενίκευση  της εξέγερσης και απώλεια ελέγχου. Έτσι  έστειλε τα τάνκς για βίαιη καταστολή της εξέγερσης, με την γνωστή τραγική κατάληξη.

ΜΕΤΑ από  8 μέρες είχαμε πραξικόπημα μέσα στο πραξικόπημα. Ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο που με τη σειρά του ανατράπηκε από τους Αμερικανούς σε 8 μήνες, μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο, την εισβολή των Τούρκων και τον διαμελισμό του νησιού. Ύστερα από τις εξελίξεις αυτές, οι Αμερικάνοι πέταξαν τον άχρηστο, γι αυτούς, Ιωαννίδη και σε συμφωνία με Γάλλους και Βρετανούς, έφεραν την εφεδρεία τους από το Παρίσι, τον αναβαπτισμένο σε δημοκράτη, Κ. Καραμανλή, ώστε να μην υπάρξει ο παραμικρός κίνδυνος για τα συμφέροντά τους στην Ελλάδα, από το κυβερνητικό κενό που είχε δημιουργηθεί. Από τότε και μέχρι σήμερα, όχι μόνο δεν έχει γίνει το παραμικρό βήμα προς την κατεύθυνση για την οποία αγωνίστηκαν εκείνα τα παιδιά, αλλά αντίθετα έχουμε καθολική υποταγή στον ξένο παράγοντα με το βάθεμα της ενσωμάτωσης της χώρας στις οικονομικές και στρατιωτικές δομές των δυτικών ιμπεριαλιστών.  Την πλήρη απώλεια της κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας, την χρεοκοπία και το ξεπούλημα της χώρας σε «επενδυτές» της αρπαχτής. Με την διαφορά ότι η τωρινή ενσωμάτωση και η χρεοκοπία, υλοποιήθηκαν με την βοήθεια πιο αποτελεσματικών τάνκς, των τραπεζικών κι όχι των στρατιωτικών. Σ’ αυτό συνήργησαν και κάποιοι/ες που παρ’ όλον ότι υπήρξαν μέλη της Σ.Ε, εξαργύρωσαν την τότε συμμετοχή τους υπηρετώντας στη συνέχεια πιστά το σύστημα που κάποτε, υποτίθεται, πως πολέμησαν. Αυτά τα άθλια υποκείμενα (από τους χώρους του ΠΑΣΟΚ και του  σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) μας τα πλασάρουν, τα παπαγαλάκια του συστήματος, σαν «γενιά του Πολυτεχνείου», επιδιώκοντας να ενισχύσουν την εικόνα  ενός συστήματος που όλα τα ενσωματώνει, άρα είναι μάταιος ο αγώνας εναντίον του. Βέβαια, το σύστημα αντέδρασε, άντεξε και μεταλλάχτηκε στη σημερινή αποκρουστική μορφή του χρηματιστηριακού καπιταλισμού. Οι καπιταλιστές με τις κάθε μορφής παρεμβάσεις και επεμβάσεις τους, πέτυχαν τον κεντρικό τους στόχο: την πολιτική σύγκλιση–σύμπλευση της Σοσιαλδημοκρατίας (αριστεράς) και της Δεξιάς διεθνώς. Έναν αχταρμά πολιτικών δυνάμεων όπου κυριαρχεί το ιδεολογικό αλαλούμ. Στα κόμματα αυτά, ενώ βρίσκει κανείς όλες τις απόψεις και τις αντίθετές τους να συνυπάρχουν και να διαλαλούνται ανάλογα με την ώρα και την ημέρα, εντούτοις ορκίζονται στην ίδια θεά: Στην άναρχη αγορά. Δηλαδή στο μοντέλο που παράγει φτώχεια για τους πολλούς, πλούτο για τους λίγους, και οδηγεί σε αποκλεισμούς, αστυνομοκρατία, πολέμους, προσφυγιά, κατεδάφιση των εθνών κρατών, ξερίζωμα κοινωνικών προσδοκιών και σε ένα όλο και πιο αδιαφανές και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που στέκεται μόνο χάρις στους δύο πυλώνες που έχει δημιουργήσει: Στο πανίσχυρο επικοινωνιακό σύστημα  και στο στρατιωτικό και αστυνομικό σύμπλεγμα. Έτσι μπορούν και χειραγωγούν τις τυφλές και χωρίς προοπτική κινητοποιήσεις, για να αποθαρρύνουν μελλοντικές αγωνιστικές   διεκδικήσεις. Ωστόσο, τρέμουν μη τυχόν και βρεθεί η δύναμη εκείνη που θα μετουσιώσει την λαϊκή οργή σε οργανωμένη κοινωνική δράση για την κατάργηση των αιτίων που  οδηγεί την ανθρωπότητα στο σημερινό αδιέξοδο. Δηλαδή για την κατάργηση του κυρίαρχου σήμερα συστήματος εκμετάλλευσης, του καπιταλισμού.

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός


Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019


       




















       Συρία: Κοινοπραξία ΗΠΑ – ISIS

ΠΟΛΛΟΙ νομίζουν ότι η Συρία είναι πολύ μακριά και τα συμβαίνοντα εκεί δεν μας αφορούν και δεν μας επηρεάζουν. Ήρθαν λοιπόν τα καραβάνια των προσφύγων και των μεταναστών να μας το επισημάνουν με τον πιο δυσάρεστο τρόπο, καθώς τα τεράστια πλήθη αυτών των ξεριζωμένων από τους πολέμους και την πείνα ανθρώπων, έχουν διχάσει την Ελληνική κοινωνία που ήταν εντελώς απροετοίμαστη για μια τέτοια «εισβολή». Και αντί να ξεσηκωθούμε όλοι, καταγγέλλοντας καθημερινά τους υπεύθυνους αυτής της συμφοράς, που είναι οι ΗΠΑ, όλες οι ΝΑΤΟϊκές χώρες, (συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας) και το σιωνιστικό Ισραήλ, τα βάζουμε με τους κυνηγημένους.  ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, έχουν τεράστια ευθύνη για την καταστροφή, την ισοπέδωση φιλικών  μας χωρών, όπως  είναι, το Ιράκ, η Λιβύη και η Συρία από τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα, τους μισθοφόρους τους τζιχαντιστές και δολοφόνους ιδιωτικών εταιριών, καθώς επέτρεψαν να γεμίσει η χώρα μας αμερικανικές βάσεις και να γίνει το βασικότερο πολεμικό ορμητήριο της Μεσογείου για τις άτυχες αυτές χώρες. Για τις τρεις αυτές χώρες - και όχι μόνο - οργανώθηκε, από τους κακοποιούς της Ουάσιγκτον, μια πρωτοφανής οικονομική και στρατιωτική επιχείρηση ανατροπής των καθεστώτων, με στόχο την καταλήστευση του ορυκτού τους πλούτου - κατά κύριο λόγο του πετρελαίου και αερίου - υπό τον μανδύα «ανθρωπιστικών δικαιωμάτων» και διάσωσης του πληθυσμού από «αυταρχικά καθεστώτα». Στη συνέχεια βέβαια κλάπηκαν ολόκληρες βιομηχανίες που μεταφέρθηκαν  κυρίως στην Τουρκία, αγροτικές παραγωγές, αρχαιότητες, αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος απο τις κεντρικές τους τράπεζες, προκειμένου να οδηγηθούν οι λαοί τους στην πείνα και στην εξαθλίωση και να διευκολυνθεί έτσι η  (οργανωμένη) φυγή εκατομμυρίων ανθρώπων από τις χώρες τους, με βασικούς διακινητές τις εκατοντάδες χρυσοπληρωμένες κι  εξειδικευμένες ΜΚΟ. Όσον αφορά στη Συρία, που άντεξε στην πολυεπίπεδη επίθεση του ΝΑΤΟ, των μοναρχιών του Κόλπου και του Ισραήλ, χάρη στην έστω και καθυστερημένη επέμβαση της Ρωσίας, τα πράγματα μετά την θρασύτατη εισβολή της Τουρκίας στα βόρεια εδάφη της, δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς σχεδίαζε η συμμορία Ερντογάν μετά την συνάντηση Πούτιν –Ερντογάν στο Σότσι. Ο Συριακός στρατός, με την υπόδειξη των Ρώσων στρατιωτικών, κατέλαβε τα 3/4 της ζώνης που σχεδίαζαν να καταλάβουν οι Τούρκοι αφήνοντάς τους ένα κομμάτι έρημο. Από την άλλη οι Κούρδοι, ένας σημαντικός παράγοντας στην περιοχή  και κόκκινο πανί για τους Τούρκους, υποχρεώθηκαν από τη συμφωνία στο Σότσι, να αποσύρουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις σε απόσταση 30 χμ από τα Τουρκικά σύνορα, ενώ οι άμαχοι παρέμεινα στις πόλεις τους.

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ όμως του μεγαλύτερου μέρους της ΒΑ Συρίας από τον Συριακό στρατό σχεδόν αμαχητί, θορύβησε την Αμερικάνικη στρατιωτική και επιχειρηματική συμμορία, που λυμαίνεται τα πλούσια πετρελαϊκά πεδία της ΝΑ Συρίας  κερδίζοντας 30 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα, η οποία αγνόησε  τις μεγαλοστομίες του Τράμπ και αντί να φύγει ενίσχυσε τις δυνάμεις της στην περιοχή. Σύμφωνα με τον Γκόρντον Ντάφ, έναν βετεράνο του πολέμου στο Βιετνάμ και πρόεδρο τώρα του ΔΣ του περιοδικού Veteran Today, «ΗΠΑ και ISIS έχουν κάνει κοινοπραξία για κλοπή όχι μόνο πετρελαίου αλλά και κάθε είδους περιουσιακού στοιχείου από τις χώρες –στόχους. Γύρω από τις πετρελαιοπηγές έχουν μεταφερθεί πάνω από 1000 αμερικανοί κομάντος με βαρύ οπλισμό και κάλυψη αεροπορίας, μαζί με 3500 μισθοφόρους τζιχαντιστές και μισθοφόρους ιδιωτικών εταιριών για να μην επιτρέψουν στον Συριακό στρατό, που απέχει λίγα χιλιόμετρα από τα πεδία αυτά, να τα καταλάβει και να τα επιστρέψει στον ιδιοκτήτη τους που είναι η πατρίδα του η Συρία». Ενώ, ο θερμοκέφαλος Αμερικανός ΥΠΕΘΑ, με περισσή προκλητικότητα δήλωσε, ότι «ο στρατός μας είναι εκεί για να προστατεύσει τις πετρελαιοπηγές από τον…. ISIS». Δυστυχώς, η θέση  του Συριακού στρατού είναι πολύ δύσκολη, διότι αν τους επιτεθεί, θα επικαλεστούν το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ και θα υποχρεώσουν όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ να επιτεθούν εναντίον της Συρίας, του Ιράν, και της Ρωσίας που δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια, με ανυπολόγιστες βέβαια συνέπειες, ειδικά για τη ΝΑΤΟϊκή μας χώρα. Αντίθετα με τις ΗΠΑ, η Ρωσία δίνει εξαιρετικά δείγματα διπλωματικών και πολιτικών ελιγμών, ώστε να βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, που ξεκίνησαν στην Γενεύη, όλες τις πλευρές των αντιμαχόμενων που προέκυψαν  στη Συρία, και οι οποίες μέχρι τώρα αλληλοσκοτώνονταν στα πεδία των μαχών, με θετικά μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Αυτό, οι Αμερικανοί σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να συντελεστεί και θα κάνουν ό, τι μπορούν για να ναυαγήσουν οι διαπραγματεύσεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα αναγκαστούν να φύγουν από την Συρία και όλοι οι σχεδιασμοί τους για την καταλήστευση του πλούτου της περιοχής, για το χτύπημα του Ιράν, για την κατασκευή αγωγών προς την Ευρώπη ώστε να απεξαρτηθεί από το Ρωσικό αέριο και πετρέλαιο, πάνε χαμένοι. Ταυτόχρονα, η  επιρροή της Ρωσίας θα εκτοξευτεί, καθώς χωρίς χρήση βίας (μόνο κατά των τζιχαντιστών),  κατάφερε να συνομιλεί με όλους και να παίζει ρόλο πραγματικού ειρηνοποιού, σε μια τόσο ταραγμένη και ματωμένη περιοχή από τις αδιάκοπες επεμβάσεις των δυτικών ιμπεριαλιστών.

                                                      Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός





Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019






















Η επιθετική Τουρκία και οι ευθύνες των

Κούρδων


ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ πριν πέντε χρόνια, ένας Έλληνας πολιτικός σαλτιμπάγκος και αρχηγός «αριστερού» μάλιστα κόμματος θα βάραγε τα νταούλια και θα χορεύανε οι αγορές. Κι έγινε ακριβώς το αντίθετο. Οι αγορές βαράνε ακόμα τα νταούλια και από τότε ένας ολόκληρος άσκεφτος κι εξαπατημένος λαός που πίστεψε στα κραυγαλέα ψεύδη του απατεώνα Τσίπρα, χορεύει στο σκοπό τους. Ο Ερντογάν και η κλίκα του, λειτουργούν αντίθετα με τους δυτικούς Τσίπρες. Λένε ακριβώς τι σκέπτονται να κάνουν και το κάνουν, γιατί έχουν όλους τους δυτικούς απατεώνες στο χέρι. Και όλοι αυτοί που τώρα καμώνονται πως ενοχλούνται από την επιθετικότητα της Τουρκίας, είναι εκείνοι ακριβώς που της έδωσαν αυτή την δυνατότητα, με τις τεράστιες οικονομικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές επενδύσεις τους στη χώρα. Η Τουρκία εκμεταλλεύεται την εξαιρετική γεωστρατηγική της θέση και οχυρώνεται πίσω από την ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ για να προωθήσει εκβιαστικά ό,τι αντιλαμβάνεται ως εθνικό της συμφέρον και το οποίο δεν μπορεί να παρεμποδιστεί χωρίς τον κίνδυνο διάλυσης της ίδιας της συμμαχίας. Κάτι που εργαλειοποιούν άριστα οι Ερντογανικοί και μέχρι στιγμής κάνουν όλους να χορεύουν στο ρυθμό τους. Άλλωστε, η συμβολή της Τουρκίας ήταν καθοριστική στην υλοποίηση των εγκληματικών σχεδίων των ΗΠΑ για «αλλαγές καθεστώτων» στην ευρύτερη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική. Ειδικά στη περίπτωση της Συρίας, από την Τουρκία πέρασαν ασύλληπτες ποσότητες  όπλων και πυρομαχικών, αλλά και δεκάδες χιλιάδες μισθοφόροι - αποβράσματα από όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Αυτοί εξοπλίστηκαν, τροφοδοτήθηκαν, εκπαιδεύτηκαν σε ειδικά στρατόπεδα εντός της Τουρκίας και μετά μπήκαν στη Συρία να ανατρέψουν το  καθεστώς Άσαντ, εμφανιζόμενοι από τα κατευθυνόμενα δυτικά ΜΜΕ ως δήθεν «αντάρτες» εναντίον του «αιμοσταγούς δικτάτορα». Κι αυτό για να φανεί, ότι στη Συρία γίνεται τάχα εμφύλιος και άρα οι φιλοδυτικοί αυτοί «μαχητές», πρέπει να υποστηριχτούν απο τη Δύση για να «ελευθερωθεί ο λαός της Συρίας». Τα ίδια ακριβώς που λέγανε για το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη, τη Γιουγκοσλαβία, την Τυνησία, την Αίγυπτο κλπ. Ποσώς βέβαια τους ενδιέφερε η «απελευθέρωση από δικτάτορες», αλλά ο έλεγχος, η λεηλασία των χωρών αυτών από τις πολυεθνικές τους και η χρήση τους σαν ερεισμάτων και ορμητηρίων  εναντίον Ρωσίας και Κίνας. Η επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, ύστερα από έκκληση της Συριακής κυβέρνησης, γλύτωσε την χώρα από την πλήρη καταστροφή και την τύχη της Λιβύης, και διέλυσε τα σχέδια των ΗΠΑ – ΕΕ – Τουρκίας – Ισραήλ για ληστρική της εκμετάλλευση και επίθεση στο Ιράν.  Μετά την κατάρρευση των  μισθοφόρων  τους του ISIS, που όσοι γλύτωσαν, βρήκαν καταφύγιο στην Τουρκία, οι Αμερικάνοι βρήκαν ένα πολύ έξυπνο τρόπο να παρατείνουν τη παρουσία τους στη Συρία, καθώς δεν είχαν πλέον δικαιολογία να παραμείνουν εκεί.  Απευθύνθηκαν στους Κούρδους που ήταν ευάλωτοι, καθώς ήταν κατακερματισμένοι σε πολλές πολιτικές και στρατιωτικές οργανώσεις και αποδυναμωμένοι από τα πλήγματα κυρίως των Τούρκων, αλλά και των τζιχαντιστών, βρίσκοντας θετική ανταπόκριση.

ΔΙΕΘΕΣΑΝ αρκετά χρήματα, και μαζί με τους Ισραηλινούς, εξαγόρασαν τις ηγεσίες τους  και τους έκαναν όργανά τους στην υλοποίηση των βρώμικων σχεδίων τους για την συνέχιση του πολέμου εναντίον της Συρίας, μέχρι να πετύχουν τον κεντρικό τους στόχο: Την ανατροπή του Άσαντ και την μετατροπή της Συρίας σε Λιβύη.  Άλλωστε, ο πόλεμος δεν τους στοίχιζε σχεδόν τίποτε, αφού όλα τα έξοδα έβγαινα από την πώληση του πετρελαίου και αερίου που έκλεβαν και κλέβουν καθημερινά από την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή που έχουν καταλάβει Αν. του Ευφράτη. Έτσι εξόπλιζαν ταυτόχρονα και τους Κούρδους και τους δικούς τους τζιχαντιστές   προκειμένου να γίνονται σποραδικές μάχες, και σαμποτάζ, ώστε να μπορούν να ισχυρίζονται ότι ο πόλεμος δεν τελείωσε, δικαιολογώντας έτσι την εκεί παραμονή τους ως δήθεν διώκτες  του ΙSΙS, και ως εγγυητές της ασφαλείας των   Κούρδων από πιθανή Τουρκική επίθεση. Στους αφελείς Κούρδους βέβαια πούλαγαν και το παραμύθι της δημιουργίας μεγάλης κρατικής Κουρδικής οντότητας που θα περιελάμβανε εδάφη της Τουρκίας, της Συρίας Ανατολικά του Ευφράτη, και του Ιράκ. Και για γίνουν πιο πειστικοί, τους έδωσαν το δικαίωμα της «διοίκησης» της περιοχής Αν. του Ευφράτη όπου ασκούν καθήκοντα χωροφύλακα άρα και καταπίεσης του ντόπιου πληθυσμού. Ταυτόχρονα τους έδωσαν το δικαίωμα λαθρεμπορίου μεγάλων ποσοτήτων πετρελαίου και αερίου που εξορύσσουν  και κλέβουν καθημερινά οι Αμερικανικές εταιρίες από την πλούσια στα αγαθά αυτά περιοχή.  Η πώληση των προϊόντων αυτών σε Τουρκία και Ισραήλ, έκαμε πάμπλουτους τους ηγέτες και τα στελέχη των Κούρδων που βολεύτηκαν και καλόμαθαν στο εύκολο χρήμα, μετατρεπόμενοι σε ενεργούμενα των Αμερικανών και Ισραηλινών. Έτσι συγκροτήθηκε μια τεράστια διεφθαρμένη δομή η οποία προορίζεται για νέο Κουρδικό «κράτος», που μπορεί μεν να θέλουν Αμερικανοί και Ισραηλινοί, δεν θέλει όμως η Τουρκία που εποφθαλμιά όλη την περιοχή που κατέχουν οι Κούρδοι λόγω των εκεί τεραστίων κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων και της μη συγκρότησης Κουρδικού κράτους. Οι Κούρδοι ήταν πάντα εχθρικοί με το Συριακό καθεστώς, ήδη  από τα χρόνια της αμερικανοκίνητης «Αραβικής άνοιξης», όπου πολεμούσαν μαζί με τους τζιχαντιστές. Και παρ’ όλο που ο Άσαντ το 2011 πολιτογράφησε 300.000 Κούρδους πρόσφυγες κυνηγημένους από Τουρκία, ως Σύριους πολίτες, δεν υπήρξε ποτέ καμία αναγνώριση από τη μεριά τους. Το αντίθετο μάλιστα, συμμάχησαν με τους εχθρούς της Συρίας. Εξακολουθούν να μην θέλουν τη συνεργασία με τη Ρωσία, το Ιράν και την  Συριακή κυβέρνηση, που δέχεται να τους παραχωρήσει εκτεταμένη αυτονομία εντός των ορίων όμως του Συριακού κράτους. Αυτοί εξακολουθούν να ονειρεύονται δικό τους κράτος, χωρίς να υπάρχουν όμως οι προϋποθέσεις γι αυτό. Παρακαλούν ακόμα τα αφεντικά τους Αμερικανούς, να κηρύξουν την περιοχή τους «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων», για να γλυτώσουν από την Τουρκική αεροπορία και μόλις χθες ζήτησαν περιορισμένη στρατιωτική συνεργασία - προ του κινδύνου αφανισμού τους - με τον Άσαντ και τη Ρωσία που εγγυάται την αυτονομία τους. Αν το έκαναν αυτό νωρίτερα, θα ήταν πολύ πιο εύκολα να υλοποιηθεί η πρόταση του Πούτιν για «απομάκρυνση από τη Συρία όλων των παράνομα ευρισκομένων εκεί ξένων δυνάμεων, αλλά και της Ρωσίας αν το απαιτήσει η Συριακή κυβέρνηση». Επί πλέον έχουν τη φωλιά τους πολύ λερωμένη από τις κατά καιρούς πρακτικές τους. Όπως για παράδειγμα, την προδοτική τους στάση πρόπερσι στη πολιορκία του  Αφρίν από τους Τούρκους. Εκεί, ενώ συμφώνησαν αρχικά την βοήθεια από τον Συριακό Στρατό και άρχισαν οι πρώτες μονάδες του να μπαίνουν στην πόλη, τον πρόδωσαν ύστερα από  μια γενναία χρηματική προσφορά που τους έκαναν οι Τούρκοι και εγκατέλειψαν την πόλη στα χέρια τους. Μετά πήγαν  Αν. του Ευφράτη και παρέδωσαν όλη την περιοχή  στους Αμερικανούς για να χτίσουν τις βάσεις τους. Τα ίδια έκαναν και στη πολιορκία του Χαλεπίου το 2016 όπου συμμάχησαν με τους τζιχαντιστές εναντίον του Συριακού στρατού. Λοιπόν, μετά απ’ αυτά και πολλά άλλα, ποιος μπορεί να τους εμπιστευθεί;  Σωστό, επαναστατικό Κουρδικό κίνημα, υπήρχε όσο υπήρχε  Οτζαλάν. Μετά την παράδοσή του στους Τούρκους από τη κλίκα Σημίτη-Πάγκαλου, το κίνημά τους προδόθηκε και έσβησε, καταλήγοντας  σε εντολοδόχο των Αμερικανών.  Οι απόψεις αυτές για τους Κούρδους, μπορεί να φανούν αιρετικές κάτω απο τον καταιγιστικό ορυμαγδό των δυτικών κατευθυνόμενων ΜΜΕ υπέρ των Κούρδων και του ύποπτου ενδιαφέροντος κύκλων των ΗΠΑ, όλης της ΕΕ και του σιωνιστικού Ισραήλ. Και αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να μας κάνει να αποβάλουμε τον συναισθηματισμό που μας καταλαμβάνει για κυνηγημένους λαούς, όταν πια ενεργούν απροκάλυπτα για τα συμφέροντα  των ιμπεριαλιστών.   
        
ΠΑΝΤΩΣ οι Αμερικανοί, παρά τις παλινωδίες του ανεκδιήγητου προέδρου Τράμπ, που έχει γίνει περίγελος διεθνώς με την ασχετοσύνη του, δεν θα  εγκαταλείψουν τους Κούρδους όπως πιστεύεται γενικά, διότι καλυπτόμενοι πίσω τους διατηρούν υπό την κατοχή τους το πλουσιότερο σε ορυκτό πλούτο μέρος της Συρίας,  και  από την άλλη, δεν θέλουν να δείξουν σε φίλους και συμμάχους τους ότι σε περίπτωση κινδύνου τους εγκαταλείπουν. Αυτό θα αποτελούσε μεγάλο πλήγμα για το γόητρό τους διεθνώς και παρά τις κραυγαλέες διαφορές συμφερόντων, μεταξύ των κέντρων οικονομικής, στρατιωτικής και πολιτικής ισχύος στην Ουάσιγκτον, το πιο πιθανό είναι να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση ώστε να μην απομακρυνθεί οριστικά η Τουρκία από τη Δύση, ούτε να χαθεί το έρεισμά τους στη Συρία. Ήδη οι Κούρδοι διατάχθηκαν από τους Αμερικανούς να οπισθοχωρήσουν στα ενδότερα σε καλά οχυρωμένες θέσεις ώστε να δυσκολευτεί πολύ η δράση του Τουρκικού στρατού και να καταστεί ασύμφορη η συνέχιση της επίθεσής του σε ένα τόσο μεγάλο μέτωπο. Τότε οι Τούρκοι θα μιλήσουν για «επίτευξη στόχων και σταμάτημα της προέλασης», οπότε Ρώσοι και Ιρανοί θα τους θυμίσουν την συμφωνία περί «εδαφικής ακεραιότητας» και την υποχρέωση αποχώρησης από τα Συριακά εδάφη, ώστε να μην φανεί σαν ήττα του Ερντογάν. Πιστεύω όμως πως οι Τούρκοι, με την συναίνεση όλων, θα αποτρέψουν τη δημιουργία κουρδικής κρατικής οντότητας σπρώχνοντας κι αυτοί τους Κούρδους προς την συγκατοίκηση με τον Άσαντ. Αυτό σημαίνει συνέχιση του πολέμου με την προηγούμενη μορφή του στη Συρία, ικανοποίηση των απαιτήσεων της Τουρκίας όχι όμως στη Συρία όπου η Ρωσία είναι κάθετη στο θέμα της εδαφικής ακεραιότητας του Συριακού κράτους, αλλά προς το Αιγαίο και την Κύπρο, όπου η αντίδραση της αμερικανόδουλης κυβέρνησης της ΝΔ και των υποτελών κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι από ασήμαντη έως ανύπαρκτη. Ενώ ανάλογα με το πια κλίκα στην Ουάσιγκτον θα υπερισχύσει, θα δρομολογηθεί και το είδος των πιέσεων  που θα ασκήσουν, μαζί με το Ισραήλ, προς το Ιράν. Αναμφισβήτητα πάντως η Τουρκική εισβολή περιπλέκει όλες τις σχέσεις μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, με την Ελλάδα, του «ανήκομεν εις την Δύσιν», να είναι στη μεριά των χαμένων γύρω από τα ρευστά συμφέροντα των εμπλεκόμενων δυνάμεων. Οι δυτικοί εταίροι φάνηκε ότι ουδεμία εγγύηση είναι σε θέση να προσφέρουν στη χώρα μας, που εξακολουθεί να είναι δεμένη  επικίνδυνα με τις στρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ.  

                                                     Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                             Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός     

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019


      



















        Το κατά Πομπέο ανάγνωσμα

Οι υποτελείς της κυβέρνησης Μητσοτάκη όπως και οι προηγούμενοι εθελόδουλοι της παρέας Τσίπρα, νόμισαν ότι ένας Αμερικάνος ΥΠΕΞ που έρχεται στην Ελλάδα, ξεχνάει ότι είναι εκπρόσωπος του τερατώδους, σκοτεινού, μαφιόζικου μηχανισμού των πολυεθνικών της υπερδύναμης  και ήλπιζαν  ότι θα έτριζε τα δόντια στην γειτονική Τουρκία για τις όντως προκλητικές της ενέργειες σε Αιγαίο και ΑΟΖ Κύπρου. Ξεχνούν όμως ότι η Τουρκία έχει πολύ πιο  σημαντική γεωστρατηγική θέση από την Ελλάδα και ότι, και οι δύο, ανήκουν στην ίδια δολοφονική συμμορία του ΝΑΤΟ συμμετέχοντας σε όλα τα εγκλήματα που διαπράττει η «συμμαχία» εναντίον γειτονικών χωρών, αλλά  και της ευρύτερης περιοχής. Και οι δύο χώρες, φιλοξενούν στα εδάφη τους δεκάδες επικίνδυνων στρατιωτικών εγκαταστάσεων στραμμένων κατά του κύριου εχθρού των ΗΠΑ, την Ρωσία. Και στις δύο χώρες είναι εγκατεστημένες πολυεθνικές των ΗΠΑ - ΕΕ με δεκάδες εκατομμύρια πελατών. Είναι διάδρομοι διέλευσης τεράστιων αγωγών αερίου, ενώ σχεδιάζονται από Αμερικανικές κυρίως αλλά και Ευρωπαϊκές εταιρίες, νέοι μεγαλύτεροι για την μεταφορά προς την Ευρώπη των υδρογονανθράκων που είναι θαμμένοι στη λεκάνη της Α. Μεσογείου. Ο στόχος των Αμερικανών είναι  να τροφοδοτούν οι δικές τους κυρίως εταιρίες την Ευρώπη με το αέριο αυτό, αποκλείοντας τις Ρωσικές και σε μικρότερο βαθμό οι Ιρανικές, όπως συμβαίνει σήμερα. Παράλληλα κατασκευάζουν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μια τεράστια εγκατάσταση για αποθήκευση Αμερικανικού ΥΦΑ που σκοπεύουν να το στέλνουν κι αυτό σε Βαλκανικές και Ευρωπαϊκές χώρες, επιτυγχάνοντας έτσι πλήρη διακοπή τροφοδοσίας της ΕΕ με Ρωσικό αέριο και  καταφέροντας, όπως πιστεύουν,   ισχυρό πλήγμα στη Ρωσική οικονομία. Ταυτόχρονα προορίζουν την Αλεξανδρούπολη για αφετηρία του Βόρειου διαδρόμου γρήγορης μεταφοράς ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων και οπλισμού που θα περνάει από όλες τις Αν. χώρες και θα φτάνει  στις Βαλτικές χώρες, πλησίον πάντα των Ρωσικών συνόρων. Και όσο σχετικά καλά τα πάνε οι Αμερικάνοι στο Βορρά, τόσο άσχημα τα πάνε στο Νότο, όπου από το Ιράν ως τη Λιβύη η περιοχή είναι ένα καζάνι που βράζει με ανοιχτά τα μέτωπα του Περσικού της Υεμένης, της Συρίας, της Λιβύης, με αποκλειστική ευθύνη των ίδιων των Αμερικανών που άρχισαν την επίθεση από το 1999 διαλύοντας  Γιουγκοσλαυία,  Ιράκ,  Αφγανιστάν, Λιβύη,  Συρία,  Σουδάν, Υεμένη. Ο πιο πρόθυμος σύμμαχός τους στα εγκλήματα αυτά ήταν η Τουρκία,  οποία έχει βάλει πόδι σε όλες τις παραπάνω περιοχές και διεκδικεί σθεναρά μερίδιο από την τεράστια λεία (ορυκτό πλούτο, γεωγραφικό χώρο, ανθρώπινο δυναμικό). Μερίδιο το οποίο (όσο και αν καμώνονται πως αντιδρούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), οι Αμερικάνοι είναι διατεθειμένοι να της παραχωρήσουν (όπως φάνηκε από τις δηλώσεις Πομπέο) προκειμένου να μην χάσουν το κυριότερο προγεφύρωμά τους, την Τουρκία,  στο σχεδιασμό τους εναντίον της Ρωσίας. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι ηγεσίες των  εγχώριων  αστικών  κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), δεν έχουν  αντιληφθεί την ουσία της ΝΑΤΟϊκής «συμμαχίας»: Ό, τι είναι μια ένοπλη συμμορία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ με κεντρικό σκοπό την ηγεμονία των ΗΠΑ στον πλανήτη και συνακόλουθα την εξόντωση οποιουδήποτε την αμφισβητεί.  Τους  Αμερικάνους ενδιαφέρει βασικά η απόκτηση ερεισμάτων σε θέσεις κλειδιά στον πλανήτη, προκειμένου από πλεονεκτικές θέσεις να απειλούν ή αν χρειαστεί να χτυπήσουν τους αντιπάλους τους, Ρωσία και Κίνα. Οι πόλεμοι, στρατιωτικοί, οικονομικοί, υβριδικοί, που διεξάγονται σε πολλές περιοχές του πλανήτη, γίνονται για να αποσπαστούν από Ρωσία και Κίνα τα δικά τους ερείσματα, ή για να μην τους επιτραπεί να αποκτήσουν.  Γι αυτό όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν υπογράψει και αποδεχτεί ότι «στο χώρο της συμμαχίας δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ των χωρών -μελών», ώστε οι στρατιωτικές κινήσεις να γίνονται ταχύτατα. Για τους Αμερικάνους δεν υπάρχουν χώρες με κυριαρχικά δικαιώματα στην επικράτειά τους, υπάρχουν χώροι στους οποίους θέλουν να κινούνται ασύδοτα και χωρίς τον παραμικρό περιορισμό είτε οικονομικά είτε στρατιωτικά. Ο Πομπέο τους τα υπενθύμισε αυτά και χωρίς την παρουσία καμερών με πολύ σκληρότερα λόγια: Θέλετε ΝΑΤΟ και ΕΕ; Απλά θα υπακούτε.

                                                            Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                               Φυσικός, σ/χος εκπαιδευτικός  
.