Υποκρισία κι επιλεκτική αγανάκτηση για τη

                          Συρία

Στον πόλεμο η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη, που θα πρέπει πάντοτε να προστατεύεται από μια φρουρά από ψεύδη.  (Ουίνστον Τσόρτσιλ)

ΤΑΔΕ έφη ο μέγας μάγιστρος του ψεύδους, ο κατασκευασμένος από τα δυτικά ΜΜΕ ως «πατέρας της νίκης» στον Β’ Π.Π. Ο βρετανός ηγέτης που πρότεινε στον πρόεδρο Τρούμαν τη ρίψη ατομικών βομβών εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης αμέσως μετά το τέλος του μεγάλου πολέμου για να «πνίξουν το μωρό στην κούνια, πριν προλάβει να κάνει δικό της ατομικό όπλο». Είναι αυτή η εγκληματική φυσιογνωμία, η οποία σε συνεργασία με το «γέρο της δημοκρατίας», τον εγχώριο μέγιστο πολιτικό απατεώνα Γ. Παπανδρέου, προκάλεσαν τον καταστρεπτικό εμφύλιο στην πατρίδα μας, δίνοντας  εντολή στα αγγλικά  στρατεύματα που κατέλαβαν την Ελλάδα, μετά την αποχώρηση των γερμανών ναζιστών, να «συμπεριφέρονται σαν σε χώρα υπό κατοχή». Ξεκίνησε έτσι, μια σφαγή όλων εκείνων που είχαν πολεμήσει τους χιτλερικούς κατακτητές,  ώστε να παραδοθεί η εξουσία σ’ εκείνους που συνεργάστηκαν με τους γερμανούς κατακτητές, αφού τώρα συνεργάζονταν με τους Άγγλους. Η Ελλάδα, όπως  σήμερα στον οικονομικό τομέα, αποτέλεσε τότε το εργαστήριο εφαρμογής των πιο βρώμικων μεθόδων (Άγγλων και Αμερικανών) εξόντωσης ενός λαϊκού κινήματος και των  αγωνιστών του, με τραγικές συνέπειες που πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Αμέσως μετά, σειρά είχαν η Κορέα, χώρες της Λ. Αμερικής, της Αφρικής, το Βιετνάμ, το Ιράν κ.ά ων ουκ έστιν αριθμός. Σε κάθε επέμβαση, οι ιμπεριαλιστές, όχι μόνο βελτίωναν τις εγκληματικές τους μεθόδους, αλλά και χρησιμοποιούσαν στρατιώτες από τις χώρες που είχαν κατακτήσει σε προηγούμενες επεμβάσεις, όπως ακριβώς έκαναν οι Ρωμαίοι και μετέπειτα οι Γερμανοί ναζιστές. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος δημιουργίας του ΝΑΤΟ. Να χρησιμοποιούν ξένους για την προώθηση κι εξυπηρέτηση κύρια των συμφερόντων της αμερικανικής ολιγαρχίας, χωρίς ή με ελάχιστες απώλειες για τους ίδιους τους αμερικανούς. Τα τελευταία 15 χρόνια  όλες οι μεγάλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία), με μπροστάρη και συντονιστή τις ΗΠΑ, δημιούργησαν δεκάδες εμφυλίους και στη συνέχεια  επιτέθηκαν μέσω «αντιπροσώπων» (νέο κόλπο που τους επιτρέπει δικαιολογημένη επέμβαση δήθεν για ειρήνευση και ανθρωπιστικούς λόγους), σε μια σειρά χώρες της Β. Αφρικής και της Μ.  Ανατολής με στόχο την διάλυσή τους, την αρπαγή κι εκμετάλλευση του φυσικού τους πλούτου (κύρια του ενεργειακού)  και τον εξανδραποδισμό των λαών τους. Ταυτόχρονα πετύχαιναν και την παρεμπόδιση πρόσβασης κύρια της Ρωσίας αλλά και της Κίνας στις αντίστοιχες περιοχές. Τα κατάφεραν παντού εκτός από τη Συρία. Εκεί έσπασαν τα μούτρα τους, με τεράστιο κόστος βέβαια για το λαό και τις υποδομές της χώρας.  Γι αυτό και τέτοιο μένος εναντίον του Άσαντ, του ηγέτη της χώρας που μπόρεσε και οργάνωσε το μεγαλύτερο μέρος του λαού του να αντισταθεί νικηφόρα στα στίφη των μισθοφόρων αποκεφαλιστών που έστειλαν οι «ευαίσθητοι δημοκράτες» της Δύσης να υπερασπιστούν δήθεν τα ανθρώπινα δικαιώματα που αυτός και η κυβέρνησή του καταπατούσαν. Ο ίδιος  ο Άσαντ έχει πει, πολύ σωστά, για την επίθεση που δέχεται η χώρα του, ότι: « Αυτός είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος εναντίον της Συρίας, με δεκάδες χώρες εναντίον μας. ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Κατάρ, κ.ά, χρηματοδοτούν, εκπαιδεύουν κι εξοπλίζουν τους τρομοκράτες. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτική λύση κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Μόνο αν αυτές οι χώρες σταματήσουν τις παρεμβάσεις τους, ο πόλεμος θα τελειώσει και τότε μπορούμε να καθίσουμε στο τραπέζι του διαλόγου για εύρεση λύσης». Ο λόγος λοιπόν που κάλεσε τη Ρωσία να τον βοηθήσει ήταν  ακριβώς γιατί μια μικρή χώρα όπως η δική του, δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τη συνδυασμένη επίθεση Δύσης και εμίρηδων του Κόλπου. Κι εκ των πραγμάτων φαίνεται πως έκανε πολύ καλή επιλογή.

 ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης έχουν φρικάρει μετά την συντριπτική ήττα που υπέστησαν στο Χαλέπι, οι χαϊδεμένοι τους μισθοφόροι δολοφόνοι από τις δυνάμεις του «κακού» Άσαντ και των «κακών» Ρώσων. Οι δυτικοί χάνουνε τη «δουλειά», για την οποία τόσα είχαν επενδύσει, κι έχουν πέσει σε ένα άνευ προηγουμένου  θρήνο και οδυρμό για τους δήθεν μετριοπαθείς «αντάρτες», μεγιστοποιώντας το υποκριτικό ενδιαφέρον τους και για τους αμάχους. Την ίδια στιγμή, μεταδίδουν συστηματικά ψεύδη περί βιαιοτήτων, μαζικών εκτελέσεων και βιασμών του άμαχου πληθυσμού από κυβερνητικούς στρατιώτες, ενώ αυτά έγιναν από   τα ισλαμιστικά αποβράσματα προκειμένου  να τρομοκρατήσουν τους αμάχους και να τους  χρησιμοποιήσουν σαν ανθρώπινη ασπίδα ώστε να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς από το στρατό και τη ρωσική αεροπορία.  Και μάλιστα, όταν Ρώσοι και Άσαντ ζήτησαν την δημιουργία «ανθρωπιστικών διαδρόμων» για τη διαφυγή των αμάχων, οι τζιχαντιστές δεν άφησαν να φύγει κανείς, σκοτώνοντας και όποιον αποτολμούσε να διαφύγει. Ακόμα και μετά την συντριβή τους, οι τζιχαντιστές που βαφτίστηκαν «αντάρτες» από τα δυτικά ΜΜΕ, εκμεταλλεύτηκαν την δυνατότητα αποχώρησης που (κακώς) τους έδωσαν Ρώσοι και Σύριοι, για να βγάλουν από την πόλη – μέσα σε ασθενοφόρα - μεγάλες ποσότητες κλεμμένου συναλλάγματος και  χρυσού, όπλα, πολλούς αιχμαλώτους στρατιώτες καθώς και 14 (σύμφωνα με Σύριους δημοσιογράφους) Νατοϊκούς αξιωματικούς, που τους καθοδηγούσαν στη διάρκεια των μαχών. Αυτό το τελευταίο ήταν η αιτία που σταμάτησε προσωρινά η εκκένωση της πόλης για να γίνονται προσεκτικότεροι έλεγχοι και οι πράκτορες αυτοί να χρησιμοποιηθούν αργότερα σαν διαπραγματευτικό ατού στα χέρια του Άσαντ. Με την πάροδο του χρόνου πάντως, θα αποκαλυφθεί σε όλο της το βάθος και έκταση η εγκληματική επέμβαση της Δύσης στη μαρτυρική χώρα.  Ωστόσο δεν προκαλεί εντύπωση η υιοθέτηση του αμερικανοΝατοϊκού αφηγήματος για τον πόλεμο στη Συρία από την δημόσια τηλεόραση και την υποταγμένη κυβέρνηση των ΣυριζοΑνέλ. Ενοχλεί όμως η στάση ορισμένων τμημάτων της Αριστεράς που είτε συντάσσονται με τους ευρωατλαντιστές,  είτε τηρούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα. Εδώ όμως πρέπει να επιλέξουμε συνειδητά πλευρά, καθώς η πλευρά του αραβικού  τζιχαντισμού και των Νατοϊκών πατρώνων του, αντιπροσωπεύει κάτι εξαιρετικά επαχθές και μη διαχειρίσιμο πολιτικά από τη δική μας πλευρά. Δεν πρέπει δε να ξεχνάμε ότι οι «ίσες αποστάσεις» ευνοούν πάντα την πλευρά του ισχυρότερου.

                                                       Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                             Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

                  

       Κυπριακό και  μνημονιακή λεηλασία

Στην αρχή μας αγνοούν, μετά μας γελοιοποιούν, στη συνέχεια μας πολεμούν και στο τέλος νικάμε. ( Μαχάτμα Γκάντι)

ΑΜΦΙΡΡΟΠΕΣ κι εντελώς απρόβλεπτες οι εξελίξεις στη γεωπολιτική σφαίρα από τη στιγμή που η Νέα Τάξη, την οποία επέβαλλε βίαια το δυτικό κεφάλαιο στην υφήλιο, βρίσκεται σε πανικό αλλά δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει αμαχητί την εξουσία. Η εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ άλλαξε τα δεδομένα, και πλέον όλα είναι ρευστά. Πανίσχυρες ομάδες οικονομικών συμφερόντων στις ΗΠΑ ευνοημένες από το προηγούμενο καθεστώς Κλίντον - Ομπάμα, διαβλέπουν ότι θα χάσουν την πρωτοκαθεδρία τους από ανάλογες ομάδες γύρω από τον νέο πρόεδρο μετά τις 20 Γενάρη. Και μαζί με τις Κλιντονικές ομάδες θα πληγούν ενδεχομένως και τα διαπλεκόμενα μ’ αυτές συμφέροντα στην ΕΕ, γι αυτό και παρακολουθούμε μια  συστηματική και συντονισμένη επίθεση, μέσω των μεγάλων γνωστών συγκροτημάτων ΜΜΕ εκατέρωθεν του Ατλαντικού, εναντίον του νεοεκλεγέντος προέδρου. Η ηγεμονία των ΗΠΑ αμφισβητείται έμπρακτα πλέον στην Ασία από την Κίνα, στην δε Ευρώπη και Μ. Ανατολή από την Ρωσία. Ο Τράμπ δείχνει να έχει την πρόθεση να δώσει μεγαλύτερο βάρος στο εσωτερικό των ΗΠΑ, και να αποδεχτεί πλανητική συγκυριαρχία και με άλλους άλλους πόλους του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ο νέος πρόεδρος και το επιτελείο του, φαίνεται έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι το «φθινόπωρο» της αμερικανικής ηγεμονίας στον πλανήτη έφτασε και πρέπει να βρεθεί σύντομα ένα βιώσιμο mondus vivendi με τους άλλους διεθνείς «παίκτες» ( κυρίως Κίνα και Ρωσία), πριν η σημερινή περίοδος της μεγάλης αστάθειας και όξυνσης των ανταγωνισμών  εγκατασταθεί για τα καλά  στον κόσμο.

ΣΤΙΣ συνθήκες αυτές, η Ελλάδα είναι εντελώς αποδυναμωμένη σε οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο. Βιώνουμε συνθήκες που αντιστοιχούν στις χειρότερες φάσεις της ιστορίας μας, ως νεοελληνικού κράτους. Οι  άθλιες, παραδομένες στις απαιτήσεις της συμμορίας των δανειστών, κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να παρακολουθήσουν και συνεπώς να αξιοποιήσουν, τις ρευστές και δραματικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις και το ιδιότυπο χάος προς το οποίο οδεύει ο πλανήτης. Απλά σέρνονται πίσω από τις επιλογές των ευρωπαίων απατεώνων και της απερχόμενης εγκληματικής αμερικανικής διοίκησης. Οδηγούν τη χώρα μας στο περιθώριο και σε τέτοια διεθνή ανυποληψία, ώστε  κινδυνεύει να  υποστεί στο άμεσο μέλλον νέους «εθνικούς ακρωτηριασμούς». Η ένταξη στην ΕΕ και ειδικά στην ευρωζώνη δολοφόνησαν την Ελλάδα μετατρέποντάς την σε τυμπανιαίο πτώμα που ο καθένας τρέχει να αρπάξει ό,τι μπορεί. Δεν είναι τυχαία λοιπόν η συντονισμένη και μεθοδευμένη επίθεση (φραστική προς το παρόν) από νεοοθωμανούς Τούρκους, Αλβανούς και  Σκοπιανούς, που ο καθένας τους διεκδικεί μεγαλύτερο ή μικρότερο κομμάτι γης μας, προβάλλοντας βέβαια αστεία επιχειρήματα. Παρ’ όλα αυτά      πρέπει να ευγνωμονούμε τον Ερντογκάν γιατί με την αδιαλλαξία του (σε κάθε υποχώρηση της κυπριακής πλευράς ζητάει όλο και περισσότερα) απέτρεψε, προς το παρόν, τη συμφωνία, δηλαδή την κατάλυση του κυπριακού κράτους, μέσω απερίγραπτων διαπραγματεύσεων του ίδιου τύπου που κάνουν οι Συριζαίοι με τους (Θ)εσμούς. Πράγματι, αρχικά οι ευρωνατοϊκοί έχωσαν τον Αναστασιάδη και τον τουρκοκύπριο Ακιντζή μέσα σε ένα απομονωμένο ξενοδοχείο σε ένα βουνό της Ελβετίας, απαγόρεψαν στους δημοσιογράφους την είσοδο και πίεσαν για συμφωνία πάνω σε χειρότερη εκδοχή του σχεδίου Ανάν (δύο συνιστώντα κράτη, με τον τουρκικό στρατό κατοχής να παραμένει στο νησί, τελικά διχοτόμηση και απείραχτες οι βρετανικές βάσεις)  που ο κυπριακός λαός το είχε απορρίψει με σχεδόν 80% το 2004. Κι όλα αυτά για να μη γίνουν δήθεν διαρροές και χαλάσουν οι συνομιλίες, στην πραγματικότητα όμως, για να μην πληροφορηθούν οι κύπριοι έγκαιρα τι τους περιμένει.  Διότι τα δυτικά αφεντικά, γνωρίζουν πολύ καλά ότι με την  ελληνική και κυπριακή ηγεσία δεν θα έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα, καθώς εκείνο που τις διακρίνει είναι η υποτέλεια και η υποχωρητικότητα. Υποχωρούν διαρκώς για να δείξουν πόσο «αξιόπιστες» είναι. Εξάλλου, η άθλια κατάσταση στην Ελλάδα, τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα στην ΕΕ,  και η εξόντωση των τζιχαντιστών μισθοφόρων των ΗΠΑ-ΕΕ στο μέτωπο της Συρίας, από τα συνδυασμένα χτυπήματα της Ρωσικής ΠΑ και του συριακού στρατού, δημιουργούν κινδύνους γενικότερης αποσταθεροποίησης προς όφελος της Ρωσίας στην περιοχή.

ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ λοιπόν, οι εκβιασμοί και οι απειλές Τούρκων και Νατοϊκών προς τις ασπόνδυλες, άλλωστε, ηγεσίες της Ελλάδας και Κύπρου θα ενταθούν μέχρις ότου έγκαιρα συμφωνήσουν και υπογράψουν τα πάντα ώστε να αλυσοδεθεί και η Κύπρος στο Νατοϊκό άρμα. Γι αυτό, και το προσωρινό αδιέξοδο στις συνομιλίες του παραδομένου Αναστασιάδη και του Ακιντζή (μαριονέτας του δουλέμπορα Ερντογκάν), στην Ελβετία, εκνεύρισε αμερικανούς, βρετανούς και ευρωπαίους αξιωματούχους που κατέφθασαν στη Λευκωσία μεταφέροντας το μήνυμα ότι «το παιχνίδι δεν τέλειωσε». Φυσικά, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, ακολουθώντας το παράδειγμα των ελλαδιτών συναδέλφων του, δεν θα δυσκολευτεί να υπογράψει τελικά ό,τι του πλασάρουν σαν «λύση», ώστε να ικανοποιηθεί η Τουρκία και να μην προβάλλει προσκόμματα  στα γενικότερα σχέδια των ΗΠΑ- ΕΕ για Ιράκ, Ιράν, Κουρδικό, καθώς έχουν θορυβηθεί από την επερχόμενη απώλεια της Συρίας προς όφελος της Ρωσίας. Η συμμορία Ερντογάν, έχοντας συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι χάθηκε η Συρία στην οποία είχαν επενδύσει πολλά, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει από αλλού. Οπότε, Κύπρος και Ελλάδα, διαλυμένες από την μνημονιακή επέλαση και με ανύπαρκτες ηγεσίες, θεωρούνται πιο ευάλωτοι στόχοι για επίθεση. Για την Ελλάδα ανακάλυψε την «Λωζάνη» και τα «σύνορα της καρδιάς», ενώ για την Κύπρο πιέζει για «λύση» που ουσιαστικά θα αφαιρεί από τους ελληνοκύπριους κάθε δυνατότητα για τον έλεγχο του νησιού. Είναι πολύ πιθανό, στις 12 Γενάρη  που θα γίνει η νέα συνάντηση, να υπογραφεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου της Κυπριακής Δημοκρατίας και να συμβεί το αντίθετο από εκείνο για το οποίο αγωνίστηκε ο τέως πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος: Ο καταστροφικός θεατρίνος Αναστασιάδης, ενώ «παρέλαβε κράτος να παραδώσει κοινότητα», που να μην μπορεί να προβάλλει αντιρρήσεις ή διεκδικήσεις στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής από αμερικανικές, ευρωπαϊκές, τουρκικές και ισραηλινές εταιρίες. Να προωθηθεί ο σχεδιαζόμενος αγωγός Ισραήλ-Τουρκίας, και βέβαια να αποτραπεί ενδεχόμενη ανάμειξη της Ρωσίας στην περιοχή. Επιδίωξή τους είναι, μέσω του σχεδιαζόμενου αυτού αγωγού, να πλημμυρίσουν την Ευρώπη με μεσογειακό αέριο ώστε να εκτοπιστεί εντελώς το ρωσικό, επιφέροντας έτσι σοβαρό πλήγμα στην ρωσική οικονομία. Ιθύνοντες κύκλοι ΗΠΑ και ΕΕ, βιάζονται πολύ ώστε να υπάρξουν «τετελεσμένα», φοβούμενοι πιθανή επανεξέταση της αυτοκρατορικής πολιτικής των ΗΠΑ υπό τη νέα διακυβέρνηση Τράμπ, καθώς και ενδεχόμενη αντίδραση του ελληνικού λαού στη συνεχιζόμενη μνημονιακή λεηλασία που ίσως οδηγήσει και σε αμφισβήτηση του γεωπολιτικού στάτους της χώρας.   Οι ΣυριζΑνέλ βέβαια δουλεύουν χοντρά το λαό  για δήθεν σύντομη έξοδο από την σκληρή ταξική επταετή κρίση, ενώ  με τα νέα μέτρα θα έχουμε περεταίρω επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων, αφού το συνεχιζόμενο «πρόγραμμα» πτωχοποιεί περισσότερο την ελληνική κοινωνία και δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες για τα επόμενα 44 τουλάχιστον χρόνια (ως το 2060). Ας ελπίσουμε ότι στις επερχόμενες εκλογές ο λαός δεν θα ξαναψηφίσει ανακύκλωση των μνημονιακών δυνάμεων, αλλά έξοδο από το ληστρικό ευρωπαϊκό μόρφωμα, με άρνηση του χρέους που μας επέβαλαν.

                                                     Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

            

Ο Κάστρο έφυγε θριαμβευτής

Γενικά οι άνθρωποι κρίνουν περισσότερο με τα μάτια τους παρά με το μυαλό, γιατί ενώ όλοι βλέπουν, ελάχιστοι μπορούν να εννοήσουν. Ο καθένας βλέπει εκείνο που φαίνεται, λίγοι μπορούν να καταλάβουν την πραγματικότητα. ( Μακιαβέλλι, «Ο ηγεμών»)

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ μέρα του θλιβερού συμβάντος, του θανάτου του μεγάλου Φιντέλ, όλα τα δυτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αρκέστηκαν σε μια απλή  αναγγελία του γεγονότος χωρίς, όπως φάνηκε,  να το καλοπιστεύουν. Από την επομένη όμως, δόθηκε σήμα από  αμερικανικά κι ευρωπαϊκά χαλκεία, ώστε ν’ ανοίξουν συντονισμένα όλοι οι υπόνομοι του ευρωατλαντισμού, εκχέοντας μέσω των ΜΜΕ όλη τη λάσπη  που παρήγαγαν οι κιτρινοφυλλάδες της κουβανέζικης «δημοκρατικής» μαφίας που εδρεύει στο Μαϊάμι και χρηματοδοτείται από την CIA. Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις μέρες από όλα αυτά τα βρωμερά υποκείμενα και τους πληρωμένους κοντυλοφόρους. Από χυδαιότητες όπως ότι ο ηγέτης της Επανάστασης πήδηξε 35.000 γυναίκες τα τελευταία 50 χρόνια, δηλαδή 60 περίπου γυναίκες το μήνα, άρα δύο την ημέρα επί 50 χρόνια!!! Και δεν αναρωτήθηκαν πότε αυτή η ακατάβλητη… σεξομηχανή  έβρισκε χρόνο όχι  μόνο να κυβερνάει, αλλά και να αντιμετωπίζει τις εκατοντάδες (640) απόπειρες δολοφονίας του από τη CIA. Κατά μέσον όρο μία απόπειρα το μήνα επί 50 συναπτά χρόνια. Αλλά και τους γνωστούς χαρακτηρισμούς, «δικτάτορας», «εγκληματίας», «καταπιεστής» κ.ά, που χρησιμοποιούν για όλους τους μη αρεστούς ηγέτες που δεν υποτάσσονται στην αυτοκρατορία του κακού, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κομμουνιστές, όπως ο Κάστρο, που φρόντισαν να τον φορτώσουν και με την κατηγορία της πολυτελούς διαβίωσης σε βίλες κλπ.  Δεν θέλουν βέβαια να μαθευτεί ότι ο Φιντέλ, σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της ζωής του, ουδέποτε κοιμήθηκε στο ίδιο μέρος για περισσότερο από δύο βραδιές, για λόγους ασφαλείας εξαιτίας των δολοφόνων της CIA. Πόσες βίλες πια θα έφτιαχνε; Και πως θα κουβάλαγε  από τη μια στην άλλη τα πλούτη του; Ή το μεγάλο ψεύδος, με τον δήθεν εκατομμυριούχο γιό του, που ανακάλυψαν ότι έχει περιουσία 900 εκ. δολαρίων, ενώ το ποσό αυτό αναφερόταν σε εκτίμηση της δημόσιας περιουσίας της Κούβας από το περιοδικό Forbes, που συμπέραινε ότι αφού είναι δικτάτορας του ανήκει όλη η περιουσία του νησιού. Τόσο απλά. Τα νεοφιλελέ γίδια, φαίνεται έχουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε διανοητικά ανάπηρους. Έλεος. Αλλά  και πιο εκλεπτυσμένες κατηγορίες όπως ότι ο Κάστρο ήταν «αμφιλεγόμενη» προσωπικότητα, που αναπαράχθηκε από τα διεθνή ενσωματωμένα πρακτορεία από εγχώριους σοβαροφανείς δημοσιογράφους της δημόσιας τηλεόρασης.  Μια υποτιμητική, ανεπίτρεπτη, ανιστόρητη θέση για τον μεγάλο επαναστάτη, και μάλιστα από εκείνους που είχαν βγει στα κάγκελα για το «μαύρο» στην ΕΡΤ. Αλλά η θεσούλα τους εκεί, όπως αποδείχτηκε επανειλημμένα,  δεν είναι χωρίς ανταλλάγματα, κύρια της αξιοπρέπειας. Όμως, και πολλοί έλληνες αστοί πολιτικοί του μνημονιακού τόξου, δεν έχασαν την ευκαιρία να  δώσουν εξετάσεις στα ευρωατλαντικά αφεντικά τους κατηγορώντας τον Κάστρο, απλά και μόνο για να δείξουν ότι υπάρχουν. Αιδώς ασήμαντοι, νάνοι, κοπρίτες. Δεν πήγε πίσω όμως και ο Αλέξης που καπηλεύτηκε όλα όσα αντιπροσωπεύει ο Κάστρο, χαρακτηρίζοντάς τον «παγκόσμιο Αριστερό», για να δείξει ότι κι αυτός είναι  «αριστερός», πηγαίνοντας  μάλιστα στην Αβάνα για την κηδεία του. Αλλά ευτυχώς ο Κάστρο δεν υπήρξε αριστερός και μάλιστα τύπου Τσίπρα, διότι αν ήταν τέτοιος, η Κούβα θα ήταν σήμερα το καζινάδικο και το πορνείο των γκρίνγκος. Θα την κυβερνούσε όλο το αχρησταριό του Μπατίστα, όπως κυβερνάει σήμερα την Ελλάδα όλο το μνημονιακό αχρησταριό των αστών. Η Κούβα γλύτωσε από τα νύχια των «δημοκρατών» του «ελεύθερου κόσμου», και άντεξε τον εξηντάχρονο αποκλεισμό της, ακριβώς επειδή είναι σοσιαλιστική. Σε αντίθετη περίπτωση, αν ήταν δηλαδή καπιταλιστική, δεν θα άντεχε ούτε εξήντα ώρες, όπως θα συμβεί με την Ελλάδα αν μας κάνουν πλήρες εμπάργκο, έστω και για εξήντα ώρες, έχοντας μνημονική κυβέρνηση. Αυτή είναι άλλωστε η ανωτερότητα του σοσιαλισμού.

Η ΚΟΥΒΑ διαθέτει ίσως τα καλύτερα συστήματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας στον κόσμο (πολύ καλύτερα από των ΗΠΑ, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα). Έχει  τον χαμηλότερο δείκτη παιδικής θνησιμότητας και έναν από τους μεγαλύτερους σε προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως. Η Κούβα με τον Φιντέλ, έφτασε ως εδώ όρθια, χωρίς να προσκυνήσει, χωρίς να υποταχθεί, χωρίς να ταπεινωθεί. Ο λαός της συνεχίζει να έχει το όπλο παρά πόδα και αποφασίζει ο ίδιος για τη χώρα του και τη ζωή του. Ο Φιντέλ ήταν ο εφιάλτης των ιμπεριαλιστών. Το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να τον σταματήσουν και έκανε τη  μικρή του χώρα πραγματικά ανεξάρτητη να εφαρμόζει τη δική της πολιτική, δίνοντας και το παράδειγμα σε άλλους φοβισμένους λαούς, έκανε τους γιάνκηδες έξαλλους. Γι αυτό προσπάθησαν και προσπαθούν να την υπονομεύσουν και να την γονατίσουν. Όμως ματαιοπονούν. Ο Comandante μπόλιασε το λαό του με ισχυρές δόσεις περηφάνιας, αξιοπρέπειας και θέλησης για πορεία στο δρόμο του σοσιαλισμού. Καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας του για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ασφυκτικής ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, ιδιαίτερα μετά την γκορμπατσοφική προδοσία και διάλυση της ΕΣΣΔ. Υπήρξε αφοσιωμένος κομμουνιστής επαναστάτης, πατριώτης, διεθνιστής (βοήθησε δεκάδες λαϊκά κινήματα στον κόσμο), αδιάλλακτος εχθρός της αδικίας, της εκμετάλλευσης και του ιμπεριαλισμού. Δεν  είναι απώλεια μόνο για το λαό της Κούβας, αλλά για όλους τους λαούς του πλανήτη. Ο Φιντέλ έφυγε πλήρης ημερών, νικητής και θριαμβευτής. Το παράδειγμά του, το έργο του αντέχει και αποδίδει καρπούς σε Λατινική Αμερική, Αφρική, Ασία, όπου εκατομμύρια άνθρωποι εμπνεύστηκαν, αντιστάθηκαν, πολέμησαν, νίκησαν. Ο Φιντέλ θα ζει για πάντα ανάμεσά μας.

                                                      Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                             Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

  

                

                        Πολυτεχνείο και Ομπάμα

Μισό περίπου αιώνα μετά τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, και οι εξελίξεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο είναι άκρως αρνητικές για τους λαούς και βρίσκονται σε αντιδιαμετρική κατεύθυνση από εκείνη που οραματίζονταν οι φοιτητές του Νοέμβρη του ’73. Όμως το πιο εξοργιστικό είναι, ότι πολλοί απ’ αυτούς που βρίσκονταν μέσα στο πολυτεχνείο, καπηλεύτηκαν την εκεί συμμετοχή τους και επιδεικνύοντας περγαμηνές «αντίστασης» κατά της χούντας, στελέχωσαν το ΠΑΣΟΚ, αργότερα τον ΣΥΝ και κυριάρχησαν για δεκαετίες στην πολιτική ζωή της χώρας. Στη συνέχεια, έγιναν βουλευτές και υπουργοί που με λύσσα υποστήριξαν και υποστηρίζουν εκείνα τα οποία τότε με αγώνες καταδίκαζαν, προκαλώντας αισθήματα αηδίας και αποτροπιασμού στο μεγάλο εκείνο κομμάτι του λαού που πίστευε στο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», χωρίς να γνωρίζει ότι πολλοί της εκπρόσωποι  ήταν άτομα χωρίς ηθική. Σήμερα οι επίγονοί τους στην κυβέρνηση ΑνελοΣυριζοπασόκ επιχαίρουν για την επίσκεψη Ομπάμα, αξιοποιώντας την σαν δείγμα υποστήριξης των ΗΠΑ προς την παραπαίουσα κυβέρνηση των μνημονίων, ζώντας και με την ψευδαίσθηση ότι ο μαυριδερός εκπρόσωπος της Γουόλ Στρήτ, θα πει κι ένα καλό λόγο στα φασιστοειδή του Βερολίνου για κούρεμα του ελληνικού χρέους. Ακόμα ζουν στον κόσμο τους. Δεν έχουν καταλάβει με τι απατεώνες και κοινούς γκάνγκστερ έχουν μπλέξει. Νομίζουν ότι πίσω από τους βαρύγδουπους τίτλους των προέδρων, των υπουργών και των επιτρόπων κρύβονται σοβαρές προσωπικότητες. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι συνομιλούν με  υπαλλήλους των πιο στυγνών, αδίστακτων και απάνθρωπων χρηματοοικονομικών κέντρων του πλανήτη, που δεν τους καίγεται καρφί για το αν με τις ενέργειές τους καταστρέφουν χώρες κι εξαθλιώνουν τους λαούς. 

ΗΡΘΕ λοιπόν ο θρασύτατος και προκλητικός Ομπάμ(ι)ας, να διακηρύξει  περί δημοκρατίας και σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την  Ακρόπολη, μολύνοντας με την εκεί παρουσία του τον πιο ιερό χώρο της πατρίδας μας. Ο άνθρωπος, που προηγήθηκε του Τσίπρα σε ασύστολα ψεύδη και υποσχέσεις απέναντι και στον αμερικανικό λαό και στην ανθρωπότητα ολόκληρη, ήρθε να μας κάνει μαθήματα δημοκρατίας κι ανθρωπισμού. Ας κάνουμε όμως έναν μερικό απολογισμό της θητείας του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ. Επί προεδρίας του ξεκίνησε η μεγαλύτερη οικονομική κρίση  στον πλανήτη που συνεχώς επιδεινώνεται χωρίς το παραμικρό σημάδι ανάκαμψης. Είχε δεσμευτεί, πριν την εκλογή του, να δημιουργήσει ένα κόσμο χωρίς πυρηνικά,  και  αντίθετα διέταξε τη δέσμευση ενός τεράστιου ποσού 1000 δις δολαρίων σε βάθος 30 χρόνων, για επέκταση και ενίσχυση του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ. Αντί να απαλλάξει την ανθρωπότητα από την κληρονομιά του «ψυχρού πολέμου», όπως υποσχότανε, βάφτισε τον αντικομμουνισμό αντιρωσισμό, δημιούργησε τον μισθοφορικό στρατό των τζιχαντιστών δολοφόνων του ISIS, και με τη βοήθειά του πραγματοποίησε επεμβάσεις σε 7 χώρες (Λιβύη, Συρία, Σουδάν, Υεμένη, Σομαλία, Ιράκ, Αφγανιστάν)  καταστρέφοντάς τες ολοκληρωτικά. Υπερδιπλασιάστηκαν οι χώρες στις οποίες δρουν οι εγκληματικές αμερικανικές ειδικές δυνάμεις (από 60 επί Μπούς σε 134 επί Ομπάμα). Άνοιξαν δεκάδες νέες βάσεις σε πολλές χώρες του πλανήτη, κύρια στην Ευρώπη. Στέλνει συνεχώς στρατεύματα κι επιθετικό εξοπλισμό κατά μήκος των συνόρων Ευρώπης – Ρωσίας.  Οργάνωσε το ναζιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία ενάντια στους ρωσόφωνους πολίτες της  και στη Ρωσία. Γέμισε με μυστικές φυλακές τις χώρες της Α. Ευρώπης, και ψήφισε νόμους που επιτρέπουν την δολοφονία, από τις μυστικές υπηρεσίες, ατόμων που «απειλούν την κυριαρχία των ΗΠΑ». Απέλασε 2.000.000 μετανάστες και ύψωσε φράχτη στα σύνορα με το Μεξικό αξίας 8 δις δολαρίων. Και τώρα, με περισσή υποκρισία καταγγέλλει τον Τράμπ. Συνέχισε να στηρίζει όλες τις δικτατορίες στον πλανήτη, αρκεί να εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Έχει διατάξει περισσότερους από 20.000 αεροπορικούς βομβαρδισμούς στη διάρκεια της θητείας του. Δημιούργησε εκατομμύρια προσφύγων, προκαλώντας την μεγαλύτερη προσφυγική κρίση που γνώρισε η ανθρωπότητα, απειλώντας τις ίδιες τις ΗΠΑ και τους ευρωπαίους υποτελείς.  Αλλά και στο εσωτερικό των ΗΠΑ επέκτεινε τις φοροαπαλλαγές των πλουσίων, πάγωσε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, προώθησε τις απόλυτα ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αλλά έσωσε τις τράπεζες δωρίζοντάς τους εκατοντάδες δις δολαρίων. Στα χρόνια της προεδρίας του πραγματοποιήθηκε πρωτοφανής ανισοκατανομή πλούτου στις ΗΠΑ, όπου ελάχιστοι καρπώθηκαν τα πάντα, ενώ οι πολλοί τίποτα. Γι αυτόν λοιπόν  τον  μαύρο εγκληματία τιποτολόγο στρώθηκαν κόκκινα χαλιά κι έτρεξε όλο το μνημονιακό σκυλολόϊ (κυρίως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΝΔ) να προσκυνήσουν, εμπαίζοντας τον ελληνικό λαό, ότι η επίσκεψή του «αναβαθμίζει τον γεωπολιτικό ρόλο της χώρας», άρα… «ανάπτυξη». Εμφανίζουν την συμμετοχή και συνενοχή της χώρας μας στα διαρκή εγκλήματα της υπερδύναμης, σαν αναγκαία κι επιβεβλημένη τακτική. Βοηθούν στον αφανισμό γειτονικών λαών και στην καταστροφή των χωρών τους, θωρώντας το προϋπόθεση για τη βελτίωση της θέσης της Ελλάδας και της ζωής του λαού της.

     

Ο ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΥ  είπε ότι  «Ο Ομπάμα λειτουργεί την μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση που έχει υπάρξει σ’ όλη την παγκόσμια ιστορία». Είναι ο πιο πολεμοχαρής πρόεδρος των ΗΠΑ που μετέτρεψε τη χώρα του σε «έθνος δολοφόνων», καθώς στη διάρκεια της θητείας του οι ΗΠΑ διεξάγουν φανερές και κρυφές πολεμικές επιχειρήσεις σε 120 χώρες του κόσμου. Αντί λοιπόν να δικαστεί σαν εγκληματίας πολέμου, του πρόσφεραν και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Και δεν είναι καθόλου τυχαίος ο ερχομός του στην Ελλάδα, τις μέρες του Πολυτεχνείου. Ήρθε να μαγαρίσει την επέτειο που ο λαός μας θυμάται τους αγώνες για την κατάρρευση της made in USA χούντας. Πήρε όμως την απάντηση και είδε τα πραγματικά αισθήματα του ελληνικού λαού από τις χιλιάδες των νέων μας που  διαδήλωναν και σιχτίριζαν τις πολιτικές του στους δρόμους της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας.  

                                                Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                 Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης             

   

  Αμερικανικές  εκλογές, η ψήφος της οργής

Οι απλοί αμερικανοί είναι αηδιασμένοι κι αγανακτισμένοι με την μαφία των απόλυτα διεφθαρμένων, εξαγορασμένων κι εξαρτώμενων Κλίντον από την ολιγαρχία και τα πλήρως ελεγχόμενα από τις μυστικές υπηρεσίες αμερικανικά ΜΜΕ. Ο τέως πρόεδρος Τζ. Κάρτερ δήλωσε ότι «οι ΗΠΑ δεν είναι πια μια λειτουργούσα δημοκρατία αλλά κυβερνάται από μια σκοτεινή ολιγαρχία.  Εάν δε η Χίλαρι ενθρονιστεί από την ολιγαρχία αυτή, τότε ο πόλεμος με τη Ρωσία και την Κίνα θα είναι αναπόφευκτος».  Οι διαρκείς πόλεμοι της μητρόπολης του καπιταλισμού Ουάσιγκτον, για να ξεπεράσει τα οικονομικά και κοινωνικά της αδιέξοδα, στοχεύοντας και στην παγκόσμια  ηγεμονία, έχουν διαλύσει δεκάδες χώρες, έχουν προκαλέσει εκατομμύρια θανάτων, ατέλειωτες φάλαγγες προσφύγων, κολοσσιαίες καταστροφές, δραματικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις.  Και  αυτό, όπως δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, «η Ρωσία πλέον δεν μπορεί να το ανεχτεί». Η αλαζονεία και η απληστία του αμερικανικού κεφαλαίου απειλεί να καταστρέψει τη ζωή στον πλανήτη. Η μεγαλύτερη απειλή σήμερα για τη ζωή της ανθρωπότητας είναι η εγκληματική συμμορία της Ουάσιγκτον που εξουσιάζει τις ΗΠΑ, και εκπροσωπεί την πιο αρπακτική ομάδα του αμερικανικού κεφαλαίου. Με το πέρασμα του χρόνου, αυτό που για πολλές δεκαετίες διαφήμιζαν σαν «αμερικανικό όνειρο» έχει μετατραπεί σε «αμερικανικό εφιάλτη». «Η χώρα οδηγείται στην κόλαση», έλεγε ο πολύ πιο λογικός και προσγειωμένος υποψήφιος πρόεδρος, Ντόναλντ Τράμπ. Αυτό το γνωρίζει το βαθύ αμερικανικό κράτος (Γουόλ Στρήτ, Βιομηχανία, Πεντάγωνο) κι επεδίωκε, τη σημερινή συγκεκαλυμμένη δικτατορία  στις ΗΠΑ, να την μετατρέψει σε απροκάλυπτη μετά από ενδεχόμενη νίκη της μαριονέτας τους Χίλαρι. Έτσι σκόπευαν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την εξουσία τους στις ΗΠΑ, αλλά και στο πλήθος των «προθύμων» συμμάχων τους όπου γης, που μοιραία θα υποταχθούν στη νέα αμερικανική εξουσία, συμπαρασυρόμενοι στη δίνη του επερχόμενου αμερικανικού κράχ. Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύ σοβαρά όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Κοινός τόπος πλέον είναι ότι η κρίση γενικεύεται. Και όσο το πρόβλημα του χρέους δεν επιλύεται-και μάλιστα διεθνώς- το «φάσμα απρόβλεπτων εξελίξεων» αρχίζει και οργανώνεται.

 ΠΑΡΑ την σύνεση και αυτοσυγκράτηση που επιδεικνύει η Μόσχα, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια προβοκατόρικη ενέργεια των Νατοϊκών στη Βαλτική, στην Ουκρανία ή στη Συρία, που θα οδηγήσει σε γενικευμένη σύγκρουση. Από την άλλη, η ένταση στις αγορές είναι μεγάλη, η αβεβαιότητα κυριαρχεί, καθώς η παγκόσμια «φούσκα» προσλαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η «φούσκα» είναι περίπου 20 φορές μεγαλύτερη από το παγκόσμιο ΑΕΠ (80 τρις δολάρια) ετησίως, με το 20% απ’ αυτό να είναι από το εμπόριο. Ενώ ο τζίρος των χρηματαγορών αγγίζει τα 1500 τρις δολάρια. Άρα οι χρηματαγορές δημιουργούν το φοβερό πρόβλημα του «αέρα» που δεν μπορεί να καλύψει η πραγματική οικονομία ούτε με την πιο ακραία λιτότητα. Ζούμε στην εποχή του πιο ξεχειλωμένου, του πιο βάρβαρου καπιταλισμού. Οι φούσκες είναι παντού και εξίσου επικίνδυνες γιατί η μία τροφοδοτεί την άλλη. Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, υπολογίζει ότι το 2015 το παγκόσμιο χρέος είναι στα 152 τρις δολάρια, ή το 225%  του παγκόσμιου ΑΕΠ. Η απειλή ενός νέου κράχ που δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο, είναι  πια αισθητή κύρια στους ιθύνοντες του διεθνούς συστήματος. Ωστόσο το πρόβλημα, σύμφωνα με πολλούς οικονομολόγους, είναι τουλάχιστον τρείς φορές μεγαλύτερο απ’ αυτό που περιγράφουν οι εκθέσεις διαφόρων ιδρυμάτων. Συνεπώς, μπροστά σ’ αυτά τα ιλιγγιώδη νούμερα, οι πολιτικές λιτότητας τύπου Σόϊμπλε μοιάζουν γελοίες αν δεν είναι απροκάλυπτος φασισμός. Το ίδιο ισχύει και για την περιβόητη QE (πιστωτική χαλάρωση) της ΕΚΤ, της FED και της BoE που απλά μεταθέτουν το πρόβλημα. Ένα κρίσιμο λοιπόν ερώτημα που ανακύπτει με συνεχώς αυξανόμενη ένταση τον τελευταίο καιρό,  είναι αν ο γεωοικονομικός πόλεμος που διεξάγεται στις αγορές, θα μετατραπεί σε πόλεμο με συμβατικά όπλα ή ακόμη χειρότερα αν θα γίνει με πυρηνικά. Στις σοβαρές, κυρίαρχες συζητήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, τίθεται το δίλημμα αυτό, καθώς η ρητορική αλλά και οι συνεχείς στρατιωτικές κινήσεις και οι τοπικοί πόλεμοι, δείχνουν μια συνεχή κλιμάκωση. Η μερίδα του πιο επιθετικού αμερικανικού κεφαλαίου που κινεί την ανεγκέφαλη Σκίλαρι Κλίντον, προωθεί τον διαρκή παρεμβατισμό τύπου Μπούς στην υδρόγειο και τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Η επικίνδυνη αυτή πραγματικότητα, τρόμαξε τον μεγιστάνα Τράμπ και ανακοίνωσε ότι είναι προτιμότερο να συνεργαστεί και να κάνει μπίζνες με τη Ρωσία και την Κίνα, παρά να τινάξουν τον πλανήτη στον αέρα. Παράλληλα υποσχέθηκε δουλειές στα δεκάδες εκατομμύρια των εξαθλιωμένων αμερικανών που ζουν με μισθούς πείνας, ή με κοινωνικά επιδόματα, η στα διάφορα συσσίτια εκκλησίας και φιλανθρωπικών οργανώσεων. Αυτά, σε συνδυασμό με τη  δήλωσή του ότι «θα καθαρίσουμε το βάλτο της Ουάσιγκτον», δηλαδή τον πιο μισητό, στις λαϊκές τάξεις χώρο, που παράγονται οι πλέον εγκληματικές, εναντίον του αμερικανικού και των λαών της ανθρωπότητας πολιτικές, έδωσαν τεράστια δυναμική στην προεκλογική του εκστρατεία. Δυναμική, που δεν κατέστη δυνατόν να αναστρέψει η πανάκριβη, άρτια  οργανωμένη και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό των ΗΠΑ, αντιΤράμπ εκστρατεία των γιγάντιων ΜΜΕ του συστήματος, ιδιαίτερα των CNN, REUTERS, BBC, καθώς και ο πρωτοφανής ορυμαγδός των κατευθυνόμενων υπέρ Χίλαρι δημοσκοπήσεων   Έτσι  για  πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ, κερδίζει τις προεδρικές εκλογές  ένας υποψήφιος με τόσο εχθρικά εναντίον του τα ΜΜΕ και με όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις - μαριονέτες της Ουάσιγκτον,  με μεγάλο μέρος του ίδιου του κόμματός του,  αλλά και τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, απέναντί του.

 ΠΑΝΤΩΣ, η εκλογική ήττα του βρωμερού συστήματος της Ουάσιγκτον από τα εκατομμύρια οργισμένων αμερικανών (παρά το ότι 80% δεν εμπιστεύεται κανέναν από τους δύο υποψηφίους), δεν σημαίνει ότι το εγκληματικό αυτό σύστημα δεν θα συνεχίσει να κυβερνά και να ελέγχει τους κεντρικούς διαύλους εξουσίας, καθώς, δεν έχει διαβρώσει μόνο όλες τις πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές δομές των ΗΠΑ αλλά και τις αντίστοιχες της ΕΕ και πολλών άλλων χωρών της υδρογείου. Γι αυτό οι ελπίδες ότι κάτι τελικά θα αλλάξει, δεν πρέπει να μας παρασύρουν σε υπερβολικές προσδοκίες.  Αν η ομάδα Τράμπ εννοεί πράγματι αυτά που διακηρύσσει και  δεν μπορέσει να ξεδοντιάσει σύντομα τους βασικούς τουλάχιστον  στυλοβάτες της Νέας Τάξης, στις ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, τότε θα τον ισοπεδώσουν εκείνοι και θα τον αναγκάσουν να ακολουθήσει το δρόμο του μαυριδερού Ομπάμ(ι)α, χωρίς να αποκλείεται και η φυσική του εξόντωση αν αντισταθεί σθεναρά στα σχέδιά τους. Θα τολμήσει ο Τράμπ να οργανώσει τη νεολαία και τα εργατικά συνδικάτα ώστε να υπερασπιστούν έστω κι αυτή τη δειλή διαφορετική πορεία που φαίνεται να γεννιέται τώρα στις ΗΠΑ; Ή θα υπερισχύσει ο φόβος, αυτού και του επιτελείου του, ότι μια τέτοια οργάνωση των λαϊκών μαζών  συνήθως οδηγεί σε πιο ριζοσπαστικές κι επικίνδυνες για το καπιταλιστικό σύστημα λύσεις. Γρήγορα θα το μάθουμε.

                                               Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης    

.

     

                Η απάτη του ανασχηματισμού

Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ, κι άλλη μια, στις τόσες απάτες του Τσίπρα και της ηγετικής κλίκας του Συριζα,  δεν προξένησε καμία εντύπωση στο λαό που βιώνει καθημερινά το τι σημαίνει η προσήλωση σε μια Ευρώπη φιλική προς το μεγάλο κεφάλαιο κι εχθρική προς τους λαούς της. Άλλωστε, στην παρέα Τσίπρα, η απάτη, το ψεύδος, ο εμπαιγμός, ο τυχοδιωκτισμός, έχουν γίνει πια δευτέρα φύσις. Ακόμα και μεταξύ τους, είμαι βέβαιος,  κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν. Όμως τώρα, όλα τα φορτία ψεύδους, κυνισμού, ταχυδακτυλουργίας έχουν τελειώσει. Τίποτα καινούργιο δεν έχουν πια να πουν. Ανακυκλώνουν κι επαναλαμβάνουν τα χιλιοειπωμένα ψεύδη που έλεγαν οι προκάτοχοί τους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να εγκλωβίσουν τη χώρα μας όλο και πιο βαθιά στις δομές της ευρωπαϊκής μαφίας και της ληστρικής συμμορίας του ΝΑΤΟ. Αν δεν τους βλέπεις, αλλά ακούς τους ανιαρούς και προσβλητικούς για την νοημοσύνη μας διαλόγους στην ΤV, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις σε ποιο από τα τρία κόμματα ανήκει ο κάθε ομιλητής. Αυτή είναι η κατάντια των Συριζαίων. Ταύτισαν απίστευτα γρήγορα την πολιτική τους με εκείνη της  ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δυσκολεύοντας εξαιρετικά τη δουλειά του Κούλη, της Φώφης και της κλίκας τους, που αγωνίζονται με κραυγές, απειλές και καραγκιοζιλίκια να δείξουν ότι είναι διαφορετικοί.  Παρ’ ότι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχουν υπογράψει ακριβώς τα ίδια, παρ’ ότι έχουν παραχωρήσει κι αυτοί την εθνική κυριαρχία, παρ’ ότι δρομολόγησαν την εκποίηση της χώρας και την εξαθλίωση του λαού της, δεν μπορούν να χωνέψουν πως αυτό το «κωλόπαιδο», όπως το αποκαλούν, τους ξεπέρασε κι έγινε ο πιο αγαπημένος των αφεντικών τους. Αλλά, η ιστορία μας διδάσκει ότι κόμματα και αρχηγοί που σφετερίζονται, εμπορεύονται και πλαστογραφούν τις ιδέες της Αριστεράς, υπηρετώντας δουλικά τον καπιταλισμό, ξεπερνούν σε καταστροφικότητα όλους τους άλλους υπηρέτες του βάρβαρου  συστήματος, διότι μεταλλάσουν την Αριστερά σε χρήσιμο και πολύ αποτελεσματικό εργαλείο του. Και είναι αυτή ακριβώς η μεγάλη απάτη της «αριστερής» εμπορίας που προσδίδει στον Τσίπρα και την παρέα του την πιο κορυφαία διάσταση των πολιτικών απατεώνων. Όσο δε βλέπουν τη συνεχή δημοσκοπική τους κατάρρευση, έχουν γίνει αδίστακτοι στους λόγους και στις πρακτικές τους, δεν βάζουν όρια, ούτε έχουν αναστολές.

 ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, κατά κανόνα, «ανασχηματίζονται» όταν αρχίζουν να καταρρέουν υπό το βάρος των αδιέξοδων πολιτικών τους. Κάθε ανασχηματισμός είναι μια πράξη εξαπάτησης κι αποπροσανατολισμού του λαού. Διότι, επιχειρεί να αποδώσει τη χρεοκοπημένη κυβερνητική πολιτική σε πρόσωπα, φορτώνοντας σ’ αυτά τους «κακούς» χειρισμούς, που δήθεν θα αποφύγουν οι αντικαταστάτες τους, καλλιεργώντας έτσι νέες αυταπάτες στον κόσμο. Ο τωρινός ανασχηματισμός, είναι η τελευταία προσπάθεια του Τσίπρα να αποφύγει τις εκλογές και ταυτόχρονα να εξακριβώσει με ποιους θα συμπράξει, αν χρειαστεί, στη Βουλή ώστε να μην καταρρεύσει όταν εισηγηθεί τα νέα αντιλαϊκά μέτρα.  Δεν νομίζω όμως ότι σε ένα λαό που βιώνει στο πετσί του την «αριστερή» ισοπέδωση της ζωής και των ονείρων του θα υπάρξουν πολλοί που θα παραπλανηθούν από κάποια αλλαγή των προσώπων-εκτελεστών του. Και μάλιστα, όταν αυτή η αλλαγή προοιωνίζει όχι μόνο επιτάχυνση εφαρμογής των ήδη υφισταμένων «μεταρρυθμίσεων» αλλά και την επιβολή χειρότερων στη χρεοκοπημένη μας χώρα, καθώς μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου που θα μαζευτούν στο Γιούρογκρουπ όλοι οι υποτελείς στο γερμανικό κεφάλαιο, πρέπει - στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης -  να έχουν ληφθεί ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 93 μέτρα, που θα δώσουν και το τελειωτικό χτύπημα στην πολύπαθη  χώρα μας.

ΑΝ ΚΥΤΑΞΕΙ κανείς τα βιογραφικά  των νέων υπουργών, θα καταλάβει τι μας περιμένει. Για παράδειγμα, ο νέος ΥΠΟΙΚ Δημ. Παπαδημητρίου, ένας άνθρωπος των τοκογλύφων και του Σιωνισμού, γεννήθηκε απλά στην Ελλάδα, αλλά μεγάλωσε και σπούδασε στην Αμερική, όπου είναι άριστα δικτυωμένος με αμερικανικούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους. Είναι πρόεδρος του Οικονομικού Ινστιτούτου Levy, που ίδρυσε το 1986 ο σιωνιστής, «φιλάνθρωπος»  αρχαιοκάπηλος Leon Levy, ρημάζοντας τις αρχαιότητες σε Ελλάδα και Ιταλία, κατηγορούμενος και για «αμφισβητήσιμες πρακτικές και παραεμπόριο». Βασικός χορηγός και συνεργάτης του Ινστιτούτου είναι και ο γνωστός μεγαλοαπατεώνας, κερδοσκόπος και συντονιστής των «χρωματιστών επαναστάσεων» Τζ. Σόρος. Ο Levy, ήταν  (ψόφησε το 2006) σύμφωνα με την εφημερίδα του αμερικανικού κεφαλαίου WSJ, «μια επενδυτική ιδιοφυία καθώς δημιούργησε τα hedge funds και τα mutual funds». Δηλαδή δημιούργησε τα «επενδυτικά κεφάλαια» που σήμερα καταληστεύουν όχι μόνο τη χώρα μας αλλά όλη την ανθρωπότητα, επιτείνοντας την κρίση και δημιουργώντας συνθήκες πολέμου. Σ’ αυτό το Ινστιτούτο λοιπόν είναι πρόεδρος ο «έλληνας» ΥΠΟΙΚ , τη δε γυναίκα του, τη Ράνια Αντωνοπούλου (μέλος του think tank του Σόρος), την έκαναν υπουργό γιατί είναι κι αυτή διευθύντρια του τμήματος έρευνας για την ισότητα των δύο φύλων, στο ίδιο Ινστιτούτο Levy, στη Νέα Υόρκη. Εδώ ανέλαβε το αξίωμα της Αναπληρώτριας υπουργού εργασίας αρμόδιας για την καταπολέμηση της ανεργίας, παρακαλώ. Είναι γεγονός πως πιο κατάλληλο πρόσωπο δεν μπορούσε να βρεθεί. Οι άνεργοι πρέπει να πανηγυρίζουν, τα πιόνια του Σόρος θα τους σώσουν. Ανεργία, τέρμα από αύριο. Έτσι οι αμερικανοσιωνιστές με τους ανθρώπους τους σε βασικά υπουργεία, αφαιρούν από τους γερμανούς μέρος του έλεγχου της οικονομίας της χώρας μας. Τελικά, σε όλα τα υπουργεία πλέον  τοποθετήθηκαν υπάκουοι και πρόθυμοι υπουργοί να εφαρμόσουν, κατά γράμμα και γρήγορα, τα μνημόνια που  θα καταργούσαν.  Κι αυτό, γιατί ετοιμάζονται να αποδεχτούν χωρίς γκρίνιες και διαφοροποιήσεις, το 4^ο μεγάλο Μνημόνιο, το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για τη «διευθέτηση»  του χρέους που τους έχουν υποσχεθεί οι αμερικανοί. Θα είναι η τελευταία πράξη του δράματος με τον άθλιο θίασο των ΣυριζΑνέλ, που χρησιμοποίησαν επιτυχώς οι ξένοι και ντόπιοι μαφιόζοι του χρήματος  προκειμένου να εκποιηθεί όλη η χώρα  και να εξαθλιωθεί απόλυτα ο  λαός της. Τώρα αφού η «δουλειά» έγινε, θα τους πετάξουν σαν στημένες λεμονόκουπες και θα επαναφέρουν τους παλιούς για τη «συνέχιση του ανύπαρκτου πλέον κράτους». Τελικά, στο λαό  δεν έχει απομείνει τίποτα παρά μόνον οι αλυσίδες του χρέους. Είναι χρέος λοιπόν κάθε συνειδητού πολίτη αυτής της χώρας να ενταχθεί και να συμπορευτεί με ταξικά συνδικάτα και οργανώσεις ώστε να σπάσουμε οργανωμένα τις αλυσίδες και να ανατρέψουμε αυτούς που μας αλυσόδεσαν.

                                                Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης     

             

                CETA – TTIP – TISA - ΤΡΡ

          Τα υπερμνημόνια των πολυεθνικών

Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ καθηγητής Otmar Issing, ένας από τους αρχιτέκτονες της ΟΝΕ, εκτιμά ότι «το πείραμα του ευρώ απέτυχε από την πρώτη στιγμή και κάποια μέρα ο πύργος από τραπουλόχαρτα θα καταρρεύσει». Σημειώνει δε ότι: «Ουσιαστικά παρακολουθούμε έναν φαύλο κύκλο στον οποίο η μία κρίση διαδέχεται την άλλη, κάτι το οποίο δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστο». Τα ίδια, λίγο ως πολύ, χαρακτηρίζουν και την οικονομία των ΗΠΑ, που πνίγεται κάτω από το αστρονομικό χρέος των 20 τρις δολαρίων, τα βρώμικα παιχνίδια των τραπεζών, τους διαρκείς πολέμους, την επερχόμενη απώλεια της  ηγεμονίας του δολαρίου, την απέραντη διαφθορά του πολιτικού συστήματος και την διαπλοκή του με τις γιγάντιες εταιρίες της αυτοκρατορίας. Μια διαπλοκή, καρπός της οποίας είναι η επιλογή κι όχι εκλογή προέδρου, καθώς όπως είναι γνωστό, ο αμερικανός πρόεδρος επιλέγεται τελικά από το σώμα των εκλεκτόρων (άτομα-πιόνια των εταιριών),  ανεξάρτητα από το αν έχει την πλειοψηφία ή όχι των ψήφων του εκλογικού σώματος. Άλλωστε τα δύο μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ λειτουργούν σαν δύο μεγάλες ανώνυμες εταιρίες όπως και η κυβέρνηση που προκύπτει απ’ αυτά, σύμφωνα με τις επιταγές των Ρότσιλντ, Ροκφέλλερ και άλλων μεγιστάνων του πλανήτη, που δεν ρισκάρουν στο τιμόνι της ισχυρότερης χώρας του κόσμου να  βρίσκεται άνθρωπος που δεν είναι του χεριού τους. Σε κανένα άλλο κράτος της υφηλίου δεν συμβαίνει τόσο προκλητικά αντιδημοκρατική και χονδροειδής εξαπάτηση των πολιτών του. Μόνο στις ΗΠΑ, όπου εδώ και διακόσια χρόνια μια χούφτα πάμπλουτων οικογενειών κυβερνάει τη χώρα, εκμεταλλεύεται και ιδιοποιείται τον μυθώδη πλούτο που παράγεται, ενώ ταυτόχρονα, έχοντας επιβάλλει με στρατιωτική ισχύ την καθιέρωση του δολαρίου σαν παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και νομίσματος διεθνών συναλλαγών, ληστεύει καθημερινά όλες ανεξαιρέτως τις χώρες του πλανήτη, ροκανίζοντας και την κυριαρχία τους. Σ’ αυτό το τελευταίο αντιδρούν πια ανοιχτά οι λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη, κύρια η Ρωσία με την Κίνα, δημιουργώντας δικούς τους μηχανισμούς προστασίας αλλά και επέκτασης των οικονομικών τους συμφερόντων, όπως π.χ η τράπεζα των BRICS, η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων και Υποδομών, ενώ στις μεταξύ τους συναλλαγές προτιμώνται τα εθνικά τους νομίσματα.  Σε στρατιωτικό επίπεδο, η  επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία υπέρ του Άσσαντ, η βοήθεια στους ηρωϊκούς αγωνιστές του Ντονμπάς στην Ουκρανία,  η στήριξη της Βενεζουέλας και άλλων χωρών της Λατ. Αμερικής, αλλά και η ενεργοποίηση της Κίνας στη Ν. κινεζική θάλασσα, δείχνουν  έμπρακτα την αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ.

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ μαφία των ΗΠΑ, φοβούμενη τις συνέπειες από την καταστροφική εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης στην ίδια τους τη χώρα, σε συνδυασμό και με την «επιθετικότητα» των BRICS, τρέχει να προλάβει να εγκλωβίσει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες της υδρογείου σε τεράστια οικονομικά σχήματα (Συμφωνίες) στα οποία, ασκώντας τον απόλυτο έλεγχο, θα αποκλείσει την πρόσβαση στους ΒRICS, ειδικά της Ρωσίας και Κίνας στοχεύοντας στον οικονομικό τους μαρασμό και ασφυξία. Έτσι το  μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη παραδίδεται λάφυρο στα νύχια των αμερικάνικων κύρια πολυεθνικών, αλλά και των αντίστοιχων της ΕΕ και Ιαπωνίας, ώστε   να επιδίδονται ανεμπόδιστα στη ληστρική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου των χωρών και της εργατικής δύναμης των λαών τους. Να λοιπόν μια σημαντική αιτία πολέμου αφού οι δύο μεγάλες (καπιταλιστικές) χώρες θα νοιώσουν την πνιγηρή ανάσα των δυτικών ιμπεριαλιστών στη πλάτη τους και  πιθανώς θα  αντιδράσουν βίαια. Γι αυτό και η μεγάλη μυστικότητα (Όσες πληροφορίες έχουμε προέρχονται από διαρροές  στα Wikileaks),  στις συζητήσεις μεταξύ ΗΠΑ – ΕΕ και Καναδά – ΕΕ, καθώς και ΗΠΑ-Ιαπωνίας-χωρών της ΝΑ Ασίας,  προκειμένου να καταλήξουν σε κάποιες κεντρικές Συμφωνίες για το απώτερο μέλλον του  καπιταλισμού στη Δύση και τον εξοβελισμό κύρια της Ρωσίας και Κίνας  από τις χώρες που είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ σε όλο τον πλανήτη Οι υπό υπογραφή Συμφωνίες μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, είναι η  ΤΤΙΡ (εμπόριο και επενδύσεις) και η ΤΙSΑ (εμπόριο υπηρεσιών).  Ενώ, μεταξύ Καναδά και ΕΕ, η CETA (Συνολική  Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία). Ταυτόχρονα, από την άλλη μεριά της υδρογείου προωθούν την ΤΡΡ (Εταιρική Σχέση Χωρών Ειρηνικού). Με κεντρικό μοτίβο  όλων των συζητήσεων, τη συναίνεση  όλων  των αμερικανόδουλων κυβερνήσεων (60 χωρών εκ των οποίων 28 της ΕΕ) στον πλανήτη, στην πλήρη άρση κάθε εμποδίου στη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών, ώστε η δράση των πολυεθνικών να γίνεται χωρίς νομικούς, εμπορικούς και πολιτικούς φραγμούς. Τελικός στόχος, η δημιουργία μιας τεράστιας ενιαίας ευρωατλαντικής αγοράς (οικονομικό ΝΑΤΟ την αποκαλεί η Σκύλαρι Κλίντον) και μιας εξίσου μεγάλης ασιατοαμερικανικής, στις οποίες οι χώρες που θα συμμετέχουν, διακινούν το 70% του παγκόσμιου εμπορίου. Πρόκειται δηλαδή,  περί εφαρμογής ενός πλανητικού μνημονίου με άξονα τα συμφέροντα των πολυεθνικών σε βάρος των λαών και κρατών των οποίων η κυριαρχία τους πλέον εξουδετερώνεται πλήρως, επιβάλλοντας παράλληλα κι έναν εργασιακό μεσαίωνα στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη. Δεν ήταν τυχαία λοιπόν τα Μάαστριχτ, τα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας στην ΕΕ καθώς αυτά προετοίμασαν το έδαφος για ό,τι ζοφερό έρχεται τώρα. Οι Συμφωνίες αυτές,  σαρώνουν κάθε εργασιακό δικαίωμα, κάθε μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας, της πρωτογενούς παραγωγής (ελεύθερη διακίνηση μεταλλαγμένων), της ασφάλειας του περιβάλλοντος, και παραδίδουν βασικές δημόσιες υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η ύδρευση κ.ά στα νύχια επιχειρηματικών ομίλων. Είναι Συμφωνίες για συντονισμένη έφοδο των πολυεθνικών στους λαούς του πλανήτη, οι οποίες θα καθορίζουν με απίστευτες λεπτομέρειες την τραγική καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Και για να είναι σίγουροι πως ουδείς θα τολμήσει να αμφισβητήσει την ισχύ των συμφωνιών, προσδίδουν στις επιχειρήσεις νομική υπόσταση ισοδύναμη με αυτή ενός κράτους. Έτσι θα μπορεί μια επιχείρηση να ενάγει ένα κράτος σε ιδιωτικά δικαστήρια (Διεθνείς Επιτροπές Διαιτησίας) διεκδικώντας αποζημιώσεις για δήθεν διαφυγόντα κέρδη, αν ορισμένες αποφάσεις και πολιτικές του κράτους αυτού πλήξουν τα επιχειρηματικά τους κέρδη.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ λοιπόν, ότι με εντελώς αδιαφανείς και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, το αμερικανικό κι ευρωπαϊκό κεφάλαιο, πάνε να εφαρμόσουν μέτρα πιο απάνθρωπα κι από τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα. Με τον «διάλογο» και την υποχωρητικότητα προς τους κεφαλαιοκράτες, το λαϊκό κίνημα απλά έδωσε παράταση στην εξουσία τους. Τίποτα λοιπόν δεν δεσμεύει το λαϊκό κίνημα να κινηθεί εναντίον τους οργανωμένα και δυναμικά, για να ανατρέψει αυτούς και τις πολιτικές τους, με τον ίδιο βίαιο τρόπο που κινούνται κι εκείνοι εναντίον μας.

ΥΓ. Όταν γράφονταν τούτες οι γραμμές, ήλθε και μια  ευχάριστη είδηση από την Ευρώπη. Το κοινοβούλιο της Βαλλονίας (το μισό του Βελγίου),  δεν συναίνεσε  στην επικύρωση της CETA, και όλα πήγαν πίσω (και ΤΤΙΡ και η ΤΙSΑ)  καθώς η απόφαση έπρεπε να είναι ομόφωνη. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξουν οι βαλλόνοι βουλευτές στις αφόρητες πιέσεις που τους ασκούνται από την ευρωμαφία και το κοπάδι των υποταγμένων συναδέλφων τους. Αποτελούν όμως μοναδικό παράδειγμα αξιοπρεπούς στάσης απέναντι στα αρπακτικά των αγορών, αντίθετα με τους ψευτοσοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες και τους αξιοθρήνητους ψευτοαριστερούς  του Σύριζα που έσπευσαν πρώτοι να συμφωνήσουν με την επικύρωση της εγκληματικής CETA.

   

                                                    Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης  

                 

         Κίνδυνοι  γενικευμένου πολέμου

Η περίοδος που διανύουμε είναι πιο επικίνδυνη από τον ψυχρό πόλεμο, καθώς η ένταση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία αυξάνει εκθετικά. Οι ενεστώτες χρόνοι είναι διαφορετικοί και πιο επικίνδυνοι από ποτέ.  (Β. Σταϊνμάγιερ, ΥΠΕΞ  Γερμανίας)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλά σημάδια για επικείμενη κατάρρευση του ευρώ και της ΕΕ, καθώς πέρα από τον ισχυρό κλυδωνισμό της κεντρικής Γερμανικής τράπεζας, η ΕΚΤ έφτασε να χρηματοδοτεί με 36% του ΑΕΠ την ευρωζώνη για να επιτύχει μια εικονική ανάπτυξη του ισχνού 1.5%. Καμιά άλλη κεντρική τράπεζα δεν έχει οδηγηθεί σε τόσο μεγάλο αδιέξοδο, ενώ και η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία συνεχίζει να κινείται στα όρια της ύφεσης  βυθιζόμενη σ’ αυτήν  Οι μαφιόζικες πολιτικές-οικονομικές και στρατιωτικές ηγεσίες των ΗΠΑ και της ΕΕ, μπροστά στο φάσμα της πλήρους κατάρρευσης του διεφθαρμένου συστήματός τους, έχουν βαλθεί να ληστέψουν και να ιδιοποιηθούν όλους τους φυσικούς πόρους του πλανήτη, κύρια τους ενεργειακούς. Παράλληλα εμπορευματοποιούν και αποκρατικοποιούν τα πάντα, ώστε τα κράτη να ιδιωτικοποιηθούν και τελικά να καταργηθούν, προκειμένου ο πλανήτης να βρεθεί κάτω από την απόλυτη κυριαρχία  των τραπεζών, των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Κι επειδή, παρά τη σωρεία των σκληρών αντιλαϊκών οικονομικών μέτρων, έχουν αποτύχει να ανακόψουν την πορεία της ύφεσης και της γενικευμένης κατάρρευσης της προσφοράς και ζήτησης για το σύνολο της Ευρωζώνης, στρέφονται πλέον προς τη λήψη σοβαρών πολιτικών-στρατιωτικών μέτρων. Στη πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, αναβίωσε το δόγμα του «πολέμου αποτροπής» κατά του «Ρωσικού επεκτατισμού», ακόμα και με τη χρήση πυρηνικών. Μετά δε τη σύνοδο της ΕΕ στη Μπρατισλάβα, μπήκαμε και επίσημα στην εποχή κατάλυσης των κρατικών συνόρων. Το Διεθνές Δίκαιο, οι Διεθνείς Συμβάσεις και το εθνικό δίκαιο των κρατών δεν καθορίζουν πλέον την νομιμότητα. Αυτήν την καθορίζουν  η θέληση και τα συμφέροντα των ισχυρών σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα, όπου μόνο τα αρπακτικά της ζούγκλας των αγορών θα είναι οι απόλυτοι ρυθμιστές. Η Μέρκελ, υπακούοντας στα υπερατλαντικά αφεντικά της, απαιτεί «πολιτική ένωση» της Ευρώπης, που σημαίνει επιβολή των κυρίαρχων συμφερόντων με κάθε μέσο πολιτικό και κυρίως οικονομικό, προκειμένου η ΕΕ να προετοιμαστεί γρήγορα για τον χειρότερο, τον πιο καταστρεπτικό  πόλεμο που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Οι ανεγκέφαλοι, μικρόνοες  ηγέτες της Δύσης θεωρούν ότι μια στρατιωτική αναμέτρηση με τη Ρωσία είναι πια πολύ πιθανή και ετοιμάζονται συστηματικά για το ενδεχόμενο αυτό. Προσπαθούν να πείσουν τη διεθνή κοινή γνώμη ότι για όλα τα εγκλήματα, οικονομικά και στρατιωτικά,  που διαπράττουν καθημερινά  σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου φταίει αποκλειστικά η Ρωσία, δημιουργώντας, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ, μια άνευ προηγουμένου ρωσοφοβία. Διαθέτουν προς τούτο τέσσερες παγκόσμιες εταιρίες «ενημέρωσης». Το ΑΡ, το REUTERS, το AFP και το DPA, οι οποίες έχοντας την έδρα τους στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στο Βερολίνο αντίστοιχα, μεταδίδουν καθημερινά ειδήσεις που αναφέρονται στα ίδια θέματα, με τον ίδιο τρόπο, τις ίδιες εκφράσεις, την ίδια γραφή και ύφος, σε δεκάδες χιλιάδες ΜΜΕ που τις αναμεταδίδουν αυτούσιες, ποδηγετώντας δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη στην κατεύθυνση των συμφερόντων του ευρωατλαντισμού. Από κοντά βέβαια και οι χιλιάδες ΜΚΟ του Σόρος και άλλων εγκληματικών κρατικών και ιδιωτικών οργανισμών της ΕΕ και των ΗΠΑ, που συμπληρώνουν το έργο της παραπλάνησης και του εγκλωβισμού εκατομμυρίων αφελών, σε βάρος των ίδιων τους των χωρών.

 ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο πλανήτης βρίσκεται στο χείλος του πολέμου. Δικαιολογούν τον διπλωματικό  παροξυσμό και τις συνεχείς στρατιωτικές κινητοποιήσεις τους εναντίον της Ρωσίας, λόγω της ηρωϊκής αντίστασης των πολιτοφυλάκων της Α. Ουκρανίας, της ένωσης της Κριμαίας με τη Ρωσία και τις απανωτές ήττες των τζιχαντιστών μισθοφόρων τους στο Χαλέπι. Εκεί ειδικά, ανατρέπονται τα σχέδια των αμερικανών να επιβληθούν στη Συρία, που λίγο πριν την ολοκληρωτική ήττα των ειδεχθών αποκεφαλιστών «ανταρτών» τους, οι αμερικανοί ανακάλυψαν ότι οι ενέργειες της Ρωσίας και Συρίας συνιστούν «βαρβαρότητα κι εγκλήματα πολέμου», επαναλαμβάνοντας τα όσα έλεγαν κάποτε για τον Μιλόσεβιτς. Κρύβουν όμως την πραγματική αιτία της λύσσας και του πανικού τους: η ήττα των ισλαμοφονιάδων στη Συρία, σημαίνει ότι η χώρα αυτή δεν θα μπορέσει ποτέ να χρησιμοποιηθεί για τη διέλευση αγωγών φυσικού αερίου από το Κατάρ και τη Σ. Αραβία προς την Ευρώπη προκειμένου να καταρρεύσει η Ρωσική Οικονομία, να εξουδετερωθεί το Ιράν και η Μεσόγειος να μετατραπεί σε αμερικανική λίμνη. Δυστυχώς για την ανθρωπότητα, στις ΗΠΑ, μια χαλύβδινη, απρόσωπη πολιτική-επιχειρηματική-στρατιωτική γραφειοκρατία, προωθεί τον αέναο πόλεμο ως βασική πηγή βιομηχανικών πόρων, χρήματος και ισχύος. Εκτρέφει κι εξοπλίζει  «εχθρούς» (τώρα τζιχαντιστές και νεοναζί)  για να μπορεί μετά να επεμβαίνει «ανθρωπιστικά» σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Κινείται στα επικίνδυνα αδιέξοδα μιας αδιάκοπης σύγκρουσης, οικονομικής και στρατιωτικής, με όλον τον υπόλοιπο πλανήτη και κυρίως με τη Ρωσία. Προωθεί την παγκόσμια αποσταθεροποίηση για να αντιμετωπίσει τα τεράστια εσωτερικά  προβλήματα της χώρας. 20 τρις δολάρια το δημόσιο χρέος κι άλλα τόσα το ιδιωτικό. 60 εκατομμύρια αμερικανοί πολίτες (το 20% του πληθυσμού) ζουν από συσσίτια και είναι ανασφάλιστοι. Οι υποδομές του κράτους καταρρέουν από έλλειψη χρηματοδότησης, ενώ το απόλυτα διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο γίνεται όλο και πιο μισητό στους πολίτες. Η φετινή, εμετική προεκλογική περίοδος στις   ΗΠΑ μεταξύ δυο πολιτικών αποβρασμάτων του δικομματισμού, δείχνει την κατάντια και τον ξεπεσμό της παγκόσμιας υπερδύναμης, που σταδιακά χάνει τη θέση της σαν τέτοια. Και το άκρως ανησυχητικό είναι ότι  προσπαθούν να αντιμετωπίσουν  την δεινή τους κατάσταση βλάπτοντας  όλους τους άλλους, κύρια την Ρωσία. Οι αμερικανοί- γεννημένοι εγκληματίες- στρατηγοί και πολιτικοί, πιστεύουν ότι με τις διαρκείς απειλές κι επίδειξη δύναμης, από τη μια θα κρατήσουν μαντρωμένους τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ και αλλού, κι από την άλλη  θα φοβίσουν τη Μόσχα  τόσο, ώστε να υποχωρήσει χωρίς να απαιτηθεί γενικευμένη σύγκρουση. Όμως η «στρατηγική υπομονή», παρά τις διαρκείς προκλήσεις της Ουάσιγκτον, που επιδεικνύει η ρωσική ηγεσία μέχρι σήμερα, εξαντλείται και το μόνο που απομένει είναι οι μαζικές πανευρωπαϊκές λαϊκές κινητοποιήσεις για την διάλυση της εγκληματικής οργάνωσης του ΝΑΤΟ, καθώς στον επαπειλούμενο Αρμαγεδδώνα , η Ευρώπη θα είναι η πρώτη που θα κονιορτοποιηθεί.

                                                    Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                           Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης