Ο ιός και οι αγορές που καιροφυλακτούν

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ που περνάει μας φέρνει κοντύτερα στη γνώση του τι είναι πραγματικά αυτός ο κορονοϊός και τι κινδύνους αντιπροσωπεύει. Οι θεωρίες συνωμοσίας δίνουν και παίρνουν από τη μια ότι είναι κατασκευασμένος σε Αμερικανικά εργαστήρια και αμέσως μετά ότι είναι κατασκευασμένος σε Κινεζικά, με την τελευταία να διακινείται από τον ίδιο τον πρόεδρο Τράμπ, που βρήκε μια εύκολη δικαιολογία για τις εγκληματικές ανεπάρκειες και ολιγωρία της κυβέρνησής του στην αντιμετώπιση του ιού. Στοχεύοντας οικονομικά την Κίνα τα δύο τελευταία χρόνια, βρήκε την ευκαιρία να της προσάψει κι άλλο σοβαρό «παράπτωμα» στην προσπάθειά του να εκτρέψει την δικαιολογημένη οργή του αμερικανικού λαού προς τον ίδιο, καθώς οι εκλογές απέχουν λίγους μόνο μήνες και βλέπει την επανεκλογή του να απομακρύνεται.

Πολλοί σοβαροί επιστήμονες του κλάδου (επιδημιολόγοι, ιολόγοι, βιολόγοι κλπ) επανειλημμένα είχαν προειδοποιήσει τα τελευταία δέκα χρόνια, ότι υπάρχει βάσιμη πιθανότητα εμφάνισης πανδημίας με αυτά τα χαρακτηριστικά, καθώς υπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις με τον SARS, MERS κλπ. Και μάλιστα στις ΗΠΑ έγινε άσκηση αντιμετώπισης πανδημίας, με την ονομασία crimson contagion (ραγδαία μόλυνση) ήδη από το καλοκαίρι του 2019, με σενάριο πολύ κοντά σε αυτό που εξελίσσεται τώρα. Καμία λοιπόν δικαιολογία δεν υπάρχει ότι δήθεν δεν τους ενημέρωσε η Κίνα, που ας σημειωθεί, είχε στείλει όλες τις πληροφορίες στις ΗΠΑ και στον ΠΟΥ για το γονιδίωμα του ιού, από τα τέλη Δεκέμβρη του 2019. Παρόλα αυτά η μητρόπολη του καπιταλισμού, ΗΠΑ, και τα παρακολουθήματά της - ισχυρά κράτη της Δύσης – αποδείχτηκαν ανίκανα να προστατέψουν τους λαούς τους από τη νόσο, με τις ΗΠΑ μακάβρια πρωταθλήτρια του κόσμου στον αριθμό θανάτων και κρουσμάτων. Επαληθεύεται έτσι για άλλη μια φορά, ότι στον καπιταλισμό η θέση του ανθρώπου είναι πολύ υποδεέστερη των κερδών. Μεγαλύτερη εκκωφαντική κατάρρευση του μύθου για τα πρωτεία και το διεθνές κύρος των ΗΠΑ δεν μπορούσε να υπάρξει. Τώρα, διαπιστώθηκε περίτρανα ότι ΗΠΑ και οι ισχυρότεροι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ, συνεννοούνται ταχύτατα μόνο όταν πρόκειται για εξαπόλυση πολέμων και οικονομικών κυρώσεων για την καταλήστευση  άλλων χωρών και την εξόντωση των λαών τους. Ενώ όταν πρόκειται για την σωτηρία των ίδιων των λαών τους επιδίδονται σε πειρατεία κλοπής υγειονομικού υλικού ακόμα και μεταξύ τους, καθώς είχαν αδιαφορίσει να προετοιμαστούν, στοιχειωδώς έστω, για την προστασία των λαών τους.  Πώς λοιπόν να συνδράμουν άλλες, ακόμα και συμμάχους χώρες, όπως κάνει η Κούβα για παράδειγμα, αφού δεν μπορούν να συνδράμουν ούτε τους εαυτούς των;

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ είναι επιταχυντής κυρίως και όχι αίτιο οικονομικής κρίσης. Η μεγάλη κρίση που άρχισε το 2008, ουσιαστικά δεν ξεπεράστηκε ποτέ αλλά υποβόσκει σε λανθάνουσα μορφή. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες το χρήμα αποσυνδέθηκε τελείως από την παραγωγή και την αξία της και ακολούθησε τον δικό του δρόμο, εκείνον της ασύδοτης κερδοσκοπίας. Απατεώνες ιδιοκτήτες τραπεζών, έχουν πλέον ως μοναδικό τους έργο την δημιουργία νέου χρήματος από το πουθενά - κάθε φορά που χορηγούν κάποιο δάνειο- επιβάλλοντας τόκους στα  εικονικά αυτά χρήματα που δανείζουν και όχι πάνω στα πραγματικά που κατέχει η τράπεζα. Έτσι η τοκογλυφία φτάνει σε απίστευτα ύψη, ακόμα και με ασήμαντα επιτόκια. Χάρη στον τραπεζικό αυτό δανεισμό,  μια άλλη κατηγορία απατεώνων, τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (Hedge Funds) εκμεταλλεύονται την λεγόμενη πιστωτική μόχλευση που ενισχύει τη δράση τους, με την επινόηση των διαβόητων «παραγώγων». Αυτά επιτρέπουν στους ληστές αυτούς να τζογάρουν/ στοιχηματίζουν π.χ για το αν θα χρεοκοπήσει ή όχι μια χώρα, αν θα ανέβει ή θα πέσει η τιμή μιας μετοχής ή ένας δείκτης, αν θα ανατιμηθεί ή όχι ένα νόμισμα, ή ένα προϊόν κλπ,  κερδίζοντας απίστευτα ποσά. Συνέπεια όλης αυτής της κερδοσκοπικής φρενίτιδας είναι να δημιουργηθεί μια αγορά  «παραγώγων» που έχει αξία δεκάδες φορές την αξία της πραγματικής οικονομίας, δηλαδή μια τεράστια φούσκα με εικονικά χρήματα (χρήματα του αέρα). Χρήματα που αλλάζουν χέρια καθημερινά, χωρίς κανένα έλεγχο,  μεταξύ διαφόρων απατεώνων, μέσα από «σκοτεινές πλατφόρμες» δήθεν επενδυτικών τραπεζών, προσδίδοντας στο καπιταλισμό όλο και πιο αποκρουστικές μορφές. Τα χρήματα αυτά οι κερδοσκόποι τα κρύβουν σε φορολογικούς παραδείσους, την ίδια στιγμή που οι απλοί μισθωτοί ξεματώνουν με τους απανωτούς φόρους. Μόνο 20 περίπου «τράπεζες» σε όλο τον πλανήτη διαχειρίζονται το σύνολο των αγορών παραγώγων και ελέγχουν τον κύριο όγκο των χρηματιστηριακών συναλλαγών παραγώγων. Όλα αυτά τα προϊόντα και παραπροϊόντα του καπιταλιστικού συστήματος οι θεσμοί και οι ηγεσίες των καπιταλιστικών χωρών τα έχουν νομιμοποιήσει και τα ονομάζουν «αγορές», από τις οποίες δανείζονται κράτη και επιχειρήσεις. Γι αυτό και οι σκοτεινοί αυτοί «τραπεζικοί» τύποι του (εικονικού) χρήματος έχουν τεράστια δύναμη και μπορούν να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, να επιβάλουν «τιμωρίες» στους λαούς και μέτρα λιτότητας και να εξαπολύουν πολέμους για να καταστρέψουν χώρες που δεν τους προσκυνάν. Η καπιταλιστική λογική του «πρώτα το κέρδος» έναντι των πάντων και η καθολική εμπορευματοποίηση, οδήγησαν σε γιγάντωση των ανισοτήτων, της  εκμετάλλευσης, της φτώχειας, αλλά και σε τραγικούς ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς που προοιωνίζουν ζοφερό το μέλλον για την ανθρωπότητα.   Εκείνο λοιπόν που έκανε ο ιός ήταν να ξαναβγάλει στην επιφάνεια με μεγαλύτερη ένταση και σε μεγαλύτερη έκταση την οικονομική κρίση. Όμως μια κρίση που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν, επιδιώκουν τώρα να την μετατρέψουν σε ευκαιρία, προωθώντας την μονιμοποίηση των  πιο ακραίων αντιλαϊκών σχεδιασμών και σε επίπεδο εργασίας και σε επίπεδο κοινωνικής ζωής, ώστε τα «σπασμένα» της διπλής κρίσης να τα πληρώσει πάλι ο λαός. Ωστόσο οι ευρωατλαντιστές προβάλουν αυτήν την κρίση ως καινούργια, ως μια άτυχη στιγμή, προκειμένου μεταξύ άλλων, να κερδίσουν την κοινωνική συναίνεση για τις αντιλαϊκές πολιτικές αντιμετώπισής της, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες για ενδεχόμενες μελλοντικές  κοινωνικές    αναστατώσεις και συγκρούσεις. Κι εδώ ακριβώς είναι που πρέπει να σταθούμε όρθιοι και να αντισταθούμε οργανωμένα στην προσπάθεια επιβολής κανόνων περιστολής εργασιακών δικαιωμάτων και ελευθεριών, επιτήρησης και ελέγχου από ένα αστικό κράτος που λειτουργεί μόνο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                    Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός           

             

               Από τον λοιμό στον λιμό

ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΥ παλιά χρόνια - π.χ τον λοιμό στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, ή την επιδημία πανώλης στην Ευρώπη τον 14^ο αιώνα – έτσι εξελίσσονταν τα πράγματα. Μετά από μια γρήγορα εξαπλούμενη επιδημία (λοιμό),  ακολουθούσε μεγάλη πείνα (λιμός), καθώς στη διάρκεια της επιδημίας συμβαίνει ουσιαστική παύση σχεδόν όλων των  οικονομικών δραστηριοτήτων. Ήδη στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ μετά την τρίμηνη επέλαση του ιού και τους δεκάδες χιλιάδες θανάτους που προκάλεσε, τα πάντα σχεδόν έχουν νεκρώσει.  Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται επί ξηρού ακμής. Η πρωτοκαθεδρία της Αμερικής κλονίζεται, ο οικονομικός πόλεμος με την Κίνα μπαίνει σε άλλη φάση και η ΕΕ αντιμετωπίζει καινούργια διλήμματα, ακόμα και για την αναγκαιότητα της ίδιας της ύπαρξής της. Ανοιχτά είναι και όλα τα ενδεχόμενα για κοινωνικές αναστατώσεις διεθνώς. Σχεδόν ο μισός πλανήτης σήμερα είναι σε καραντίνα. Οι δυτικές κυβερνήσεις, ιδίως ΗΠΑ, Βρετανία, Ολλανδία, Σουηδία και αρχικά Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία βοήθησαν με την αδράνεια και τα απανωτά σφάλματά τους να συμπληρωθεί το πάζλ της συμφοράς, αφήνοντας να λειτουργήσει αρχικά η απάνθρωπη θεωρία της «ανοσίας αγέλης», μια ναζιστικού τύπου θεωρία ευγονικής που επέτρεψε στον κορονοϊό να εξαπλωθεί ταχύτατα και να γονατίσει τα ήδη εξουθενωμένα από τις συνεχείς περικοπές δημόσια συστήματα υγείας. Η επερχόμενη ύφεση παγκοσμίως είναι βαθύτατη. Πάμε σε κοινωνίες μαζικής ανεργίας όπου στους ανέργους θα χορηγούνται τα βασικά κοινωνικά επιδόματα για να μην καταρρεύσει η κατανάλωση. Η χώρα μας, δυστυχώς, θα δεχτεί το πιο ισχυρό πλήγμα (ο ΟΟΣΑ μιλάει για ύφεση 30%)  λόγω της υψηλής εξάρτησης από τον τουρισμό. Αλλά και από τις βαρύτατες αρνητικές επιπτώσεις της ΚΑΠ στον αγροτικό τομέα,  από την αποβιομηχάνιση και την δεκάχρονη κόλαση των μνημονίων που αποτέλειωσαν την ελληνική οικονομία.  

 ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ λίγο πριν την κορύφωση της υγειονομικής κρίσης και στην αρχή της οικονομικής που φαίνεται να ξεπερνάει την κρίση του 1929, με δραματική πτώση των ΑΕΠ σε ΗΠΑ και Ευρώπη, κλείσιμο του μεγαλύτερου μέρους των επιχειρήσεων  άρα και ενεργειακή κρίση, δεκάδες εκατομμύρια ανέργων και ελλείψεις σε βασικά είδη διατροφής. Στην Αμερική η νεοφιλελεύθερη απάνθρωπη πολιτική της κλίκας Τράμπ και στον τομέα της υγείας (πάνω από 40 εκατ. ανασφάλιστοι, ασφάλιση και περίθαλψη πλήρως σχεδόν ιδιωτικοποιημένα με τα κόστη νοσοκομειακής περίθαλψης αστρονομικά), έφερε την υπερδύναμη εντελώς γυμνή και απροετοίμαστη στην αντιμετώπιση της «αόρατης» απειλής. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν τον τελευταίο μήνα στην μητρόπολη του καπιταλισμού, Αμερική. Γενικευμένο χάος και στιγμές αποκάλυψης στα ελάχιστα δημόσια νοσοκομεία, καταγγέλλουν νοσηλεύτριες και γιατροί, διατρέχοντας τον κίνδυνο της απόλυσης.  Ο ανεκδιήγητος Τράμπ αναγκάστηκε να ζητήσει υγειονομική βοήθεια από τους μεγάλους του «εχθρούς», Ρωσία και Κίνα. Και για να προμηθευτεί περισσότερο υγειονομικό υλικό στέλνει πράκτορες στα κινεζικά και άλλα αεροδρόμια  με βαλιτσάκια γεμάτα δολάρια, όπου προσφέρουν διπλά και τριπλά λεφτά προκειμένου να αλλάξουν προορισμό (προς ΗΠΑ) κιβώτια με  υλικό που προορίζονταν ακόμα και για τους συμμάχους του. Μια κατάσταση απίστευτης αναρχίας, ανασφάλειας και διάλυσης της διεθνούς δημόσιας τάξης, από μια δύναμη που κόπτεται δήθεν για σταθερότητα, ασφάλεια και προσφορά προστασίας. Μια δύναμη που ώθησε φίλους και συμμάχους στο σώζων εαυτόν σωθήτω. Μια δύναμη που έδειξε την απανθρωπιά και την ανευθυνότητά της σε όλο της το μεγαλείο και που ένας «αόρατος» ιός της κατέστρεψε το προσωπείο της ηγέτιδας του πλανήτη.  Την ίδια στιγμή,  μια μικρή και απομονωμένη - από το 60χρονο εμπάργκο των ΗΠΑ - χώρα, η Κούβα, έσπευσε να βοηθήσει με γιατρούς και υλικό κράτη-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που, ας σημειωθεί, συμμετέχουν στις κυρώσεις εναντίον της.

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, οι ισχυρότερες χώρες της οποίας πλήττονται άγρια από τον ιό, ενώ όλων οι οικονομίες έχουν γονατίσει από την πανδημία, δεν επήλθε κανένας συμβιβασμός  στο τελευταίο Γιούρογκρουπ, αλλά άλλη μία νίκη των σκληρών (Γερμανία – Ολλανδία) της ΟΝΕ. Οι «9» του Νότου δεν πέτυχαν τίποτε, καθώς  η Γαλλία σύρθηκε στην πλευρά της Γερμανίας και οι «8», μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, συμφώνησαν σε όσα τους υπαγόρευσε η Γερμανία. Δηλαδή, το κάθε κράτος –μέλος θα λύσει μόνο του το πρόβλημα που δημιούργησε ο ιός. Πώς; Μα με τον μόνο τρόπο που γνωρίζουν καλά οι νεοφιλελέ τοκογλύφοι της ΕΕ: Με δανεισμό. Η ηγετική ομάδα των  απατεώνων  της ΕΕ, πρότεινε την δημιουργία ενός ταμείου στην ΕΤΕΠ (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων) με αρχικό κεφάλαιο μόλις 25 δις ευρώ, που μέσω μόχλευσης (χρήση δανεισμένων κεφαλαίων για προσπορισμό υψηλού κέρδους τζογάροντας στα χρηματιστήρια), πιστεύοντας ότι θα φτάσει τα 200 δις. Και η άλλη εναλλακτική είναι, τα κράτη να ζητήσουν δανειοδότηση από τον ΕΜΣ  ύψους το πολύ 2% του ΑΕΠ, που για την Ελλάδα αντιστοιχεί στα 3,6 δις ευρώ, δηλαδή ψίχουλα, μπροστά στο «μαξιλάρι» που έχει η χώρα και μπορεί να χρησιμοποιήσει χωρίς να δανειστεί. Και αυτό με «αιρεσιμότητα»,  δηλαδή με μνημονιακούς όρους. Η Γερμανία βέβαια είναι εκτός των συμφωνιών αυτών καθώς η κεντρική της τράπεζα ήδη τυπώνει 1200 δις ευρώ – διπλάσια από τα  δανεικά για όλες τις άλλες χώρες μαζί - για την ενίσχυση της οικονομίας της. Κάτι που δεν επιτρέπει σε άλλες χώρες της ΕΖ. Θαυμάστε ισότητα, αμοιβαιότητα και αλληλεγγύη μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών.  Δεν ξέρω πόσοι ευρωπαϊστές έχουν μείνει σ’ αυτόν τον τόπο, μετά την κυνική στάση των Ευρωπαϊκών «θεσμών»  στην αντιμετώπιση της συμφοράς του  κορονοϊού. Η «αλληλεγγύη» που θα έπρεπε να εκφράζεται με δωρεάν παροχή βοήθειας από τα πάμπλουτα ταμεία της ΕΕ, έχει αντικατασταθεί με απεχθή δανεισμό. Αλλά η αλληλεγγύη είναι εντελώς ασύμβατη με τη ληστρική δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συγκροτήθηκε και λειτουργεί κυρίως για την ενίσχυση της κερδοφορίας του Γερμανικού χρηματοπιστωτικού και βιομηχανικού κεφαλαίου. Άλλωστε, την  μαφιόζικη ηγεσία της ΕΕ δεν  την απασχολεί καθόλου η διάσωση ενός ή περισσότερων λαών από την πανδημία και την πείνα που ακολουθεί. Το αντίθετο μάλιστα,  αυτά  θεωρούνται ευκαιρίες επιβολής μέτρων κερδοσκοπίας, εργασιακής απορρύθμισης και περιστολής των ελευθεριών σε βάρος των λαών. Με τη διαφορά ότι τώρα η συσσωρευμένη αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιας έκτασης έκρηξη που όλο το σαθρό τοκογλυφικό οικοδόμημα που έχτισαν πάνω στο ψεύδος και την απάτη δεκαετιών, να τιναχτεί στον αέρα.  Κι αυτή θα είναι και η θετική προσφορά του ιού όχι μόνο στους λαούς της Ευρώπης αλλά και στην ανθρωπότητα γιατί πιθανώς να δούμε και επιτάχυνση της αποσάθρωσης και δύση της υπερατλαντικής αυτοκρατορίας του κακού.

                                             Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                    Φυσικός συν/χος εκπαιδευτικός