ΠΡΑΓΜΑΤΙ οι στρατιωτικοί αναλυτές συμφωνούν ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος χρήσης τέτοιου τρομερού όπλου καθώς η Ιαπωνία εκείνη την εποχή είχε στρατιωτικά και οικονομικά καταστραφεί. Άλλωστε η Ιαπωνική κυβέρνηση είχε εκδηλώσει από τον Μάϊο την πρόθεσή της να παραδοθεί. Ο Στάλιν, γνωρίζοντας την κατάσταση πλήρους κατάρρευσης της Ιαπωνίας, πρότεινε στον Τρούμαν και στον Τσώρτσιλ να αποσταλεί ένα τελεσίγραφο παράδοσης άνευ όρων, στον αυτοκράτορα Χιροχίτο, υπογεγραμμένο και από τους τρείς, ενώ ο Κόκκινος Στρατός είχε ήδη εξουδετερώσει δύο εκατομμύρια άνδρες του ιαπωνικού στρατού στην Μαντζουρία. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι ο Χιροχίτο και οι επιτελείς του βλέποντας τις τρείς υπογραφές και με την Ιταλία και την Γερμανία παραδομένες θα υπέκυπτε εντός ωρών. Τα δύο μαντρόσκυλα του καπιταλισμού όμως δεν δέχτηκαν την λογικότατη και άνευ οιουδήποτε κόστους πρόταση του Στάλιν, προτίμησαν να σπείρουν τον θάνατο με το νέο υπερόπλο τρομοκρατώντας τους λαούς της ανθρωπότητας και κυρίως δείχνοντάς τους ποιος είναι το νέο αφεντικό στον πλανήτη από δω και πέρα. Από την άλλη, δεν ήθελαν να επαναληφθεί αυτό που έγινε στη Γερμανία όπου ένα τμήμα της πήραν οι Σοβιετικοί. Τώρα οι αμερικάνοι ήθελαν όλη την Ιαπωνία για πάρτι τους, πράγμα που δυστυχώς κατάφεραν αφού σε κάθε αντίδραση ή διεκδίκηση από τη μεριά των σοβιετικών, κράδαιναν το πανίσχυρο ατομικό όπλο, που κατείχαν μόνον αυτοί, επιβάλλοντας τις θελήσεις τους. Η Ιαπωνία ήταν πολύ κοντά στη Σοβιετική Ένωση και συνεπώς ανεκτίμητης αξίας στρατιωτική βάση για μελλοντική επίθεση ενάντια στη χώρα του σοσιαλισμού - μοναδικού αντίπαλου στην ευρωατλαντική καπιταλιστική συμμορία τραπεζιτών και βιομηχάνων - που σχεδιαζόταν ήδη πριν τον πόλεμο από τους διεστραμμένους εγκεφάλους της ηγεσίας των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Μάλιστα ο χυδαίος αντικομμουνιστής Τσώρτσιλ, σε λιγότερο από ένα χρόνο από τη ρίψη της βόμβας, τον Μάρτη του 1946, εκφώνησε ένα λόγο μπροστά σε όλη την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ στο Φούλτον του Μισούρι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα διεθνείς πολιτικοστρατιωτικές εξελίξεις. «Η χώρα σας», είπε ο Τσώρτσιλ, «έχει στα χέρια της ένα κοσμοϊστορικό όπλο. Μόνο εσείς έχετε την ατομική βόμβα. Λύστε τώρα τις διαφορές σας με την Μόσχα, πριν αποκτήσει κι εκείνη πυρηνικά όπλα. Σήμερα κι όχι αύριο, πριν είναι αργά.» Ήταν η επίσημη κήρυξη αυτού που ονομάστηκε «ψυχρός πόλεμος» και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας με τη Ρωσία είτε σοσιαλιστική είτε καπιταλιστική. Η αγγλοαμερικανική ηγεσία δεν έβλεπε ποτέ με καλό μάτι την προοπτική μιας μακρόχρονης περιόδου ειρήνης που τότε ήταν και είναι γενική απαίτηση των λαών. Το κλεπτοκρατικό καπιταλιστικό τους σύστημα, επειδή βρίσκεται σχεδόν μόνιμα σε κρίση, απαιτεί πολέμους για να κινηθεί η οικονομία του και για βραχυπρόθεσμη έξοδο από τις κρίσεις του. Έτσι, με απανωτές ανθρωποθυσίες, καταστροφές και εξαθλίωση των λαών, διασώζει τις χρεοκοπημένες τράπεζες κι επιχειρήσεις που μετά από κάθε πόλεμο ορμάνε στις κατεστραμμένες χώρες για δάνεια κι «επενδύσεις», δηλαδή για ξέφρενο πλιάτσικο και κυριαρχία. Με πρόσχημα λοιπόν τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», που με μαεστρία κατασκεύασαν και προώθησαν σαν τρομερή απειλή για τον δήθεν «ελεύθερο κόσμο» τους, δημιούργησαν τον στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ σαν μια τεράστια αγορά για την γιγάντια πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ, και την ΕΟΚ ( πρόδρομο της ΕΕ) σαν μια Ευρωπαϊκή ένωση τραπεζών, βιομηχάνων και λοιπών επιχειρηματικών ομίλων που στόχευαν στην υπονόμευση και καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης. ΤΟ 1990 ΠΕΤΥΧΑΝ το στόχο τους με τη συνεργασία, στη τελική φάση, της ηγετικής κλίκας του Γκορμπατσώφ που νόμισε ότι οι δυσκολίες που εμφανίστηκαν στη σοσιαλιστική οικονομία θα ξεπερνιούνταν με την εισαγωγή καπιταλιστικών μεθόδων. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ που ακολούθησε λόγω των «μεταρρυθμίσεων» της γκορμπατσοφικής «καταστρόϊκας» αποτέλεσε την μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το αδιανόητο συνέβη. Το κεφάλαιο πλέον χωρίς αντίπαλο, διεθνοποιήθηκε και κυριάρχησε στην υδρόγειο. Τράπεζες φανερές και σκιώδεις, χρηματιστήρια, κερδοσκόποι, οφσόρ, μονοπώλια, τζογάρουν και κλέβουν έκτοτε σε καθημερινή βάση τις περιουσίες λαών και κρατών όσο σε καμία άλλη ιστορική περίοδο. Υποχρεώνουν σε τεράστιο δανεισμό τις κυβερνήσεις- μαριονέτες των κρατών αποκομίζοντας μυθώδη κέρδη. Όσες κυβερνήσεις δεν δέχονται πλήρη συμπόρευση με τους ευρωατλαντικούς απατεώνες και υποχρεωτικό δανεισμό (δηλαδή κλέψιμο) από τα ληστρικά πιστωτικά τους ιδρύματα, υφίστανται οικονομικό πόλεμο, ή νατοϊκή επέμβαση ή εμφύλιο πόλεμο. Ο κόσμος παρακολουθεί τώρα με αγωνία και φόβο την ολομέτωπη επίθεση του ευρωατλαντισμού από την Αφρική ως την Ουκρανία. Παίζουν το τελευταίο τους χαρτί καθώς οι οικονομίες τους, βυθισμένες στη κρίση, παραπαίουν. Ελπίζουν ότι το οικονομικό κι ενδεχομένως το στρατιωτικό χτύπημα που σχεδιάζουν ενάντια στην ανταγωνίστρια Ρωσία, μέσω Ουκρανίας, να την γυρίσει στο ανυπόληπτο κράτος του Γιέλτσιν-τη χρυσή εποχή για όλα τα δυτικά αρπακτικά. Εκθειάζουν τα μίνι πυρηνικά όπλα που διαθέτουν σαν «ανθρωπιστικές» βόμβες, επειδή προκαλούν δήθεν μικρές ανθρώπινες απώλειες, ενώ δεν αποκλείουν και τη χρήση όπλων με δυνατότητες «περιβαλλοντικής τροποποίησης». Κι ενώ είναι βέβαιο ότι θα αποτύχουν, εντούτοις, όλοι οι ευρωληστές μαζεύτηκαν, με πρώτη τη Σαμαροβενιζελική σπείρα, κάτω από τα φτερά του αμερικανικού αετού ελπίζοντας στα ψίχουλα που θα τους αφήσει στην απίθανη περίπτωση υπερίσχυσης στην επερχόμενη σύγκρουση. Ο ελληνικός λαός λοιπόν, πρέπει να είναι έτοιμος όχι μόνο να αντιταχθεί με κάθε τρόπο στην εμπλοκή της χώρας μας στα σχέδια των κανιβάλων του ιμπεριαλισμού, αλλά να αδράξει την ευκαιρία να απαλλάξει την πατρίδα μας από τα νύχια του ευρωατλαντισμού.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου