Εκλογές και το τοξικό χρέος

«Το χρέος της Ελλάδας δεν προέρχεται από την Ελλάδα. Προέρχεται από αυτές τις άλλες χώρες που έχουν χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως χωματερή τοξικού χρέους. Και τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις απαιτούν να αποπληρώσει αυτό το τοξικό χρέος ο Ελληνικός λαός.» (Max Keiser, γερμανός διεθνής οικονομικός αναλυτής)

 ΠΡΑΓΜΑΤΙ, όλα τα δεινά του λαού και της χώρας, ιδιαίτερα την τελευταία (μνημονιακή) δεκαετία οφείλονται στην αποδοχή και εξυπηρέτηση, από τα  αστικά κόμματα ΝΔ -ΠΑΣΟΚ(ΚΙΝΑΛ) - ΣΥΡΙΖΑ ενός δυσθεώρητου χρέους που του φόρτωσαν στις πλάτες με τέτοιες μεθοδεύσεις, ώστε να μην μπορεί να αποπληρωθεί ποτέ, παρ’ όλη την εξοντωτική αφαίμαξη που του επιβάλουν.  Μέσα στα  ευρωατλαντικά τείχη,  αυτό είναι η βασική αιτία του Γολγοθά που ζούμε, αλλά κανένα από τα αστικά κόμματα που διεκδικούν την διακυβέρνηση της χώρας δεν τολμά να θίξει καθώς το ζήτημα είναι από τα πρώτα που έχει «διευθετηθεί» μνημονιακά κι έχει ξεχαστεί. Έτσι, το θέμα του χρέους επιμελώς αποσιωπάται σε όλες τις τηλεμαχίες, στις οποίες οι εκπρόσωποι των ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ με δυσκολία  προσπαθούν να αποκρύψουν την απόλυτη σύμπλευσή τους και την πειθαρχία στους μημονιακούς νόμους, που άλλωστε μαζί ψήφισαν και εφαρμόζουν. Σύσσωμη η απάνθρωπη ηγεσία απατεώνων της ΕΕ, τονίζει συνεχώς την ανάγκη η Ελλάδα να έχει σαν προτεραιότητα την εξυπηρέτηση  του υπέρογκου, παράνομου και μη βιώσιμου χρέους της και όχι βέβαια τις λαϊκές ανάγκες.  Έτσι, παρέχει κάλυψη και ενθαρρύνει τα εγχώρια αστικά κόμματα στην άσκηση των πιο άγριων πολιτικών λιτότητας, που φτωχαίνοντας τον λαό, πλουτίζουν ασταμάτητα τις ξένες πολυεθνικές και  την επιχειρηματική ελίτ της χώρας, την πιο διεφθαρμένη ελίτ της Ευρώπης. Το χρέος της Ελλάδας αλλά και όλων των χωρών μελών της ΕΖ, αυξήθηκε κατακόρυφα μετά την ένταξη στο ευρώ. Ακόμη λοιπόν και αν οι Έλληνες επιμείνουν  καπιταλιστικά, πρέπει να αντιληφθούν ότι αν δεν εγκαταλείψουμε το ευρώ, δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την γενικευμένη πτωχοποίηση των λαϊκών τάξεων και την συνολική  εκποίηση της χώρας μας.   Σωτηρία εντός του ευρώ, σύμφωνα με τις απόψεις σοβαρών ξένων αναλυτών,  απλά   δεν υπάρχει, διότι μέσα στο ευρώ, το χρέος αντί να μειώνεται συνεχώς αυξάνει. Ήδη από 120% του ΑΕΠ, στην  αρχή των μνημονίων, είμαστε ύστερα από δέκα χρόνια «σωτηρίας», στο 185% του ΑΕΠ με ανοδικές τάσεις  Πρόκειται για ένα χρέος που βαφτίστηκε δημόσιο, ενώ πρόκυψε από ζημίες και υποχρεώσεις ιδιωτικών τραπεζών, που έχουν έδρα στην Ελλάδα, προς άλλες τράπεζες του Ευρωσυστήματος. Συνεπώς, η  μετονομασία του χρέους των τραπεζών, σε δημόσιο χρέος και η μεταβίβασή του στους προϋπολογισμούς του κράτους αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα σε βάρος του λαού και της χώρας από την ίδρυσή της. Κι όμως, τους αστούς πολιτικούς και τα κόμματά τους, που διέπραξαν το έγκλημα αυτό αντί να τους τιμωρήσει ο λαός εξαφανίζοντάς τους από το πολιτικό προσκήνιο της χώρας, τους επαναφέρει με τιμές και δόξες, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι έτσι ψηφίζει την συνέχιση της εφαρμογής των μέτρων που τον εξαθλιώνουν.

Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ του καπιταλισμού έχει οργανώσει πολύ καλά την παγκόσμια επίθεσή της κατά του κόσμου της εργασίας. Το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο ΟΟΣΑ είναι τα ισχυρότερα όπλα ανορθόδοξων πολέμων της Ουάσιγκτον. Είναι οι μοχλοί για την επιβολή της επιθυμητής στην Ουάσιγκτον εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και της υποταγής ή ανατροπής κυβερνήσεων. Την χρήση των αμερικανοκρατούμενων αυτών οργανισμών απο την Ουάσιγκτον, περιγράφει με λεπτομέρειες το στρατιωτικό εγχειρίδιο του Πενταγώνου που αποκάλυψε η ομάδα των Wikileaks. Το «Αμερικανικό εγχειρίδιο Πραξικοπημάτων» που έφεραν στο φως οι Wikileaks, αποκαλύπτει πως αυτοί οι «θεσμοί»  αποτελούν τα βασικά «οικονομικά όπλα» που είναι σε χρήση από τις αμερικανικές κυβερνήσεις για να υποτάσσουν χώρες στις θελήσεις τους. Μαζί με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), το εγχειρίδιο, τους αποκαλεί «χρηματοπιστωτικά εργαλεία Αμερικανικής Εθνικής Ισχύος και Ανορθόδοξου Πολέμου», μέσω των οποίων «η αμερικανική κυβέρνηση ασκεί μονομερή και έμμεση εξουσία σε θέματα χορήγησης και όρους δανείων ,δωρεών, ή άλλης χρηματοπιστωτικής βοήθειας σε κρατικούς ή μη παράγοντες». Και αυτά τα χρηματοπιστωτικά όπλα χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν «οικονομικά κίνητρα ή αντικίνητρα, προκειμένου να πείσουν ανταγωνιστές, συμμάχους ή εντολοδόχους, να αλλάξουν στάση στο στρατηγικό, τακτικό ή εκτελεστικό επίπεδο».  Βέβαια, όλες οι επιχειρήσεις του είδους διεξάγονται με απόλυτη συντονισμό του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και της CΙΑ.  Αποκαλεί δε το ΔΝΤ και την Παγκόσμια τράπεζα, οργανικά μέρη του «Παρόντος Συστήματος Παγκόσμιας Διακυβέρνησης». Σαν αποτέλεσμα της απόλυτης επιρροής των ΗΠΑ στη λειτουργία αυτών των οργανισμών, οι «θεσμοί» αυτοί χρησιμοποιούν τα δάνεια και τις επιχορηγήσεις τους, για να παγιδεύουν ολόκληρες χώρες στις δαγκάνες του χρέους και επιβάλουν στις δέσμιες κυβερνήσεις προγράμματα οικονομικής «μεταρρύθμισης», τα οποία οδηγούν σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις της κρατικής περιουσίας, στην πλήρη απορρύθμιση της οικονομίας και στην λιτότητα. Δηλαδή σε μέτρα επωφελή για ξένες μεγάλες πολυεθνικές, σε βάρος όμως της εγχώριας οικονομίας. Ταυτόχρονα με πιέσεις, εκβιασμούς, χρηματισμό πολιτικών και οικονομικών παραγόντων των χωρών –θυμάτων απορρυθμίζουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα τους δημιουργώντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα που στη συνέχεια ενδιαφέρονται δήθεν να τα λύσουν, επιδεινώνοντάς τα.  Η Ελλάδα υπήρξε και συνεχίζει να είναι ένα από τα πειραματόζωα αυτών των τεράτων του καπιταλισμού.

ΣΗΜΕΡΑ, οι κάτοχοι του μεγάλου κεφαλαίου έχουν επιδοθεί σε ένα σαφάρι λεηλασίας και αρπαγής του πλούτου λαών και χωρών της υφηλίου. Οι αστικές κυβερνήσεις, ανά την υφήλιο, αδυνατούν να ελέγξουν την οικονομία οι δυνάμεις της οποίας είναι πλέον παγκόσμιες. Κι αυτές οι οικονομικές δυνάμεις δεν ενδιαφέρονται για την τοπική  κλίμακα. Οι τοπικές νομοθεσίες, οι προτιμήσεις, το σύστημα αξιών των ανθρώπων της χώρας που δραστηριοποιούνται, ελάχιστα τους απασχολούν. Με την παραμικρή δυσκολία που συναντούν σε κάποιο κράτος σηκώνονται και φεύγουν πηγαίνοντας σε χώρες που τους συμφέρει με ασήμαντα μεροκάματα, ανύπαρκτους περιβαλλοντικούς νόμους, υποτυπώδη φορολογία και διαφθορά στο έπακρο. Εκατομμύρια δολάρια μεταφέρονται αστραπιαία από τη μια άκρη της γης στην .άλλη, με το πάτημα ενός κουμπιού στο πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή ή ενός κινητού. Αυτοί έχουν την πραγματική εξουσία κι όχι οι πολιτικοί που απλά τους υπηρετούν και τους  εξυπηρετούν. Οι χρηματαγορές πιέζουν αφόρητα και ελέγχουν ασφυκτικά και απόλυτα. Έτσι, η Ευρώπη κατάντησε μια Ευρώπη των δυναστών – δανειστών και όχι βέβαια Ευρώπη των λαών, όπως αρέσκεται να αναμασά η «προοδευτική συμμαχία» του ΣΥΡΙΖΑ. Στα αστικά κόμματα παρατηρεί κανείς την εμφάνιση όλο και περισσότερων προθύμων να συμβάλουν προς την καθιέρωση και ολοκλήρωση αυτών των βρώμικων σχεδιασμών, μέσω της αλληλοδιαδοχής κυβερνήσεων συνεργασίας, που στην ουσία αποτελούνται από αδίστακτα, άβουλα και πειθήνια όργανα  της πιο βρωμερής, απάνθρωπης και ανίερης συμμαχίας κεφαλαιοκρατών των δύο τελευταίων αιώνων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Εντός της ΕΕ,  καμία αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να υιοθετήσει την μία ή την άλλη πολιτική, χωρίς να λάβει υπ’ όψη της τις αντιδράσεις των αγορών. Αντίθετα κυριαρχούν τα χρηματιστήρια, που όταν εντοπίσουν κάποια αδυναμία ή κίνηση κατά των αγορών, διογκώνουν την επικινδυνότητά της μέσω των ΜΜΕ, προκαλούν πτώσεις μετοχών και υποτιμήσεις νομισμάτων, δίνοντας σήμα στους «γύπες» για εκκινήσεις οργίων κερδοσκοπίας σε βάρος πάντα των λαών. Η χώρα μας έχει ισοπεδωθεί από τα μνημόνια, μετά δε τις εκλογές και τη διαφαινόμενη επικράτηση της ορίτζιναλ Δεξιάς, τίποτα προς το καλύτερο για τα λαϊκά στρώματα, δεν μπορεί να δρομολογηθεί. Η πρώτη φάση της εκλογικής αναμέτρησης ανάμεσα στις δυο πολιτικές συμμορίες - ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚ και ΝΔ – που νέμονται τον τόπο, έκλεισε με νίκη της γαλάζιας μαφίας που αναλαμβάνει όλους σχεδόν τους δήμους και περιφέρειες της χώρας. Μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων ψήφισε εκδικητικά με στόχο να εκδιωχθούν οι ψευτοαριστεροί απατεώνες του Σύριζα, όπως ακριβώς το 1981, ο κόσμος ψήφισε με μοναδικό κριτήριο «να φύγει η Δεξιά». Η Τσιπραϊκή κλίκα, με την πολιτική του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, στην ΕΕ και στις ΗΠΑ, απογοήτευσε το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου της εργασίας-  αριστεράς και δεξιάς - που πίστεψε ότι η αριστερά δεν θα αποποιηθεί το κοινωνικό της πρόσωπο για να ικανοποιήσει την μαφία των δανειστών. Διαψεύστηκε και τώρα ετοιμάζεται να ψηφίσει με τον ίδιο αδιέξοδο τρόπο, αδιαφορώντας για τα αποτελέσματα μια τέτοιας άσκεφτης ψήφου. Προβληματίζει όμως το γεγονός ότι, το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού - και όχι μόνο- δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει ένταξη μιας χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Νομίζει ότι μια χώρα μέσα στις δομές αυτές μπορεί να εφαρμόζει άνετα τη δικιά της πολιτική κι όχι μια πολιτική ενίσχυσης των συμφερόντων και της κερδοφορίας των μεγάλων τραπεζικών, χρηματιστικών και επιχειρηματικών ομίλων. Δεν ξέρω αν θα το αντιληφθεί ποτέ, καθώς μέσω της συνεχούς τρομοκράτησής του απο τα ΜΜΕ και δημιουργίας κλίματος ανασφάλειας, έχει πειστεί σε μεγάλο βαθμό ότι εκτός των ευρωατλαντικών δομών υπάρχουν μόνο το χάος και η καταστροφή. Ωστόσο, η  διαρκής εναλλαγή Δεξιάς και «Αριστεράς», μας χώνει όλο και πιο βαθιά στο βάλτο της εκμετάλλευσης, της εξαθλίωσης  και της ανυποληψίας.  Βγήκαμε (τυπικά) από τα μνημόνια αλλά είμαστε σε χειρότερη κατάσταση, από πριν, καθώς από δω και πέρα η χώρα θα κινείται μόνιμα στις σταθερές μνημονιακές τροχιές που χτίστηκαν τα χρόνια των μνημονίων, υπό αυξημένη μάλιστα εποπτεία για την αποφυγή «ατυχήματος». Το αδιανόητο είναι ότι η κάλπη φαίνεται να λειτουργεί ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τους πρωταίτιους  (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ-  ΣΥΡΙΖΑ) της ερημοποίησης της χώρας.  Φοβάμαι ότι ριζική αλλαγή σε αυτή τη  νοοτροπία του κόσμου χωρίς κάποιο παγκόσμιο συνταρακτικό γεγονός δεν μπορεί να συμβεί. Μπορεί να προκύψει μόνο ύστερα από μια νέα πολύ μεγάλη οικονομική κρίση, που φαίνεται ότι επέρχεται, ή μετά από μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική σύγκρουση, που δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί στις μέρες μας, αφού οι παρανοϊκοί της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ δεν βλέπουν άλλο τρόπο να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις τους με τα άλλα κέντρα ισχύος του πλανήτη, Ρωσία και Κίνα.  Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταυρώσουμε τα χέρια και να περιμένουμε ουρανόπεμπτες λύσεις. Αντίθετα, ο καθένας και η κάθε μία, ανάλογα με τις αντοχές και τις δυνατότητες που έχει, οφείλει να συμβάλει στην ενημέρωση του κόσμου και στην ενίσχυση της ταξικής του συνείδησης, προκειμένου την κατάλληλη στιγμή να μην κάνει πάλι λάθος επιλογή. Η ενίσχυση λοιπόν των ταξικών δυνάμεων - στη προκειμένη περίπτωση του ΚΚΕ, του μόνου συνεπούς, έντιμου, αξιοπρεπούς κόμματος που απόμεινε σ’ αυτή τη χώρα, αποτελεί προϋπόθεση για την παρεμπόδιση ή ακόμη και την μη εφαρμογή αντιλαϊκών νόμων ή επικίνδυνων φιλοπόλεμων εγκληματικών σχεδιασμών των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ–Ισραήλ, στην ευρύτερη περιοχή.

 

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

       

      Με τους  S-400 ο Ερντογάν κυριαρχεί

ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ οι Τούρκοι – γιατί η εξωτερική πολιτική τους δεν είναι τωρινή- κατάφεραν να γκριζάρουν όλο σχεδόν το Αιγαίο από την εποχή του γλοιώδους Σημίτη, αμφισβητώντας την Ελληνική κυριαρχία σε αέρα, θάλασσα και νησιά, έρχονται τώρα να τα διεκδικήσουν εφοδιαζόμενοι με ένα πανίσχυρο οπλικό σύστημα, ένα game changer (ανατροπέα κανόνων παιχνιδιού), το  αντιαεροπορικό/αντιπυραυλικό σύστημα S-400. Ένα σύστημα που έχει δυνατότητα Α2/AD (Άρνηση πρόσβασης/ Απαγόρευση χρήσης περιοχής). Δηλαδή σε μια περιοχή ακτίνας 400 χμ γύρω απο κάθε συστοιχία, οποιοδήποτε εχθρικό μαχητικό ή πύραυλος μπορεί να καταρριφθεί με πιθανότητα 98%, αφού διαθέτει το πιο μοντέρνο και περίπλοκο σύστημα ραντάρ, ικανό να εντοπίσει οποιονδήποτε εναέριο στόχο που ίπταται χαμηλά ή ψηλά. Είναι σήμερα το πιο προηγμένο (εκτός από τους S-500) αντιαεροπορικό σύστημα στον κόσμο με πολλαπλάσιες δυνατότητες από το αντίστοιχο Αμερικανικό σύστημα Πάτριοτ, (που, ας σημειωθεί, είναι πολύ ακριβότερο) ως προς την εμβέλεια, την αντιμετώπιση τεχνικών κορεσμού αεράμυνας, την αντιμετώπιση Η/Μ και ηλεκτρονικών παρεμβολών, τον εντοπισμό (αοράτων) μαχητικών στέλθ και εφοδιασμένο με τέσσερες κατηγορίες βλημάτων με διαφορετικά βεληνεκή. Είναι αυτές οι δυνατότητες του Ρωσικού συστήματος, που έχουν θορυβήσει τόσο πολύ τους Αμερικανούς και απειλούν θεούς και δαίμονες να μην το αποκτήσει η Τουρκία, καθώς από τη μια έχασαν μια παραγγελιά δισεκατομμυρίων, κι από την άλλη φοβούνται μήπως η αποτελεσματικότητά του οδηγήσει και άλλες νατοϊκές χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Τουρκίας. Απέναντι στο οπλικό αυτό σύστημα, τα παλαιά F-16 της πολεμικής μας Αεροπορίας και οι πύραυλοι που διαθέτουν δεν έχουν καμία τύχη, όπως επίσης και τα νεώτερα των Αμερικανών γκάνγκστερ και Ισραηλινών σιωνιστών. Αν στηθούν στη Δυτική ακτή της Τουρκίας μια τεράστια περιοχή από την Βουλγαρία, Ελλάδα, Αιγαίο, Κύπρο, Συρία μέχρι Ισραήλ, θα ευρίσκονται μέσα στους «θόλους» ελέγχου τους.  Ήταν η πιο έξυπνη και ζυγισμένη κίνηση του Ερντογάν που θα αναβαθμίσει σοβαρά την στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας, η οποία θα μπορεί πλέον από θέση ισχύος να διεκδικεί  και να παίρνει αυτά που θέλει (συνδιαχείριση του Αιγαίου, συμμετοχή στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο),  κραδαίνοντας απλά τους συγκεκριμένους πυραύλους. Διότι από τους Ευρωπαϊκές μεγάλες δυνάμεις καμία δεν τολμάει να τα βάλει μαζί του, καθώς έχουν τεράστιες επενδύσεις στην Τουρκία και μια αγορά 80 εκατ. κατοίκων. Για αυτό και όλη τους η αντίδραση εξαντλείται σε ευχολόγια για τήρηση του «Διεθνούς Δικαίου» και του «δικαίου της θαλάσσης». Δηλαδή σε λόγια άνευ ουσίας, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι το Διεθνές Δίκαιο οι πρώτοι που το παραβιάζουν είναι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι. Και το σημαντικότερο, το Διεθνές Δίκαιο, οι ισχυροί το έχουν καταργήσει εδώ και αιώνες, εφαρμόζοντας ο καθένας το δικό του δίκαιο του ισχυρού.   Μόνο μικρές και αδύναμες χώρες, όπως κατάντησαν την Ελλάδα, επικαλούνται διάφορα διεθνή «δίκαια», απλώς για να καλύπτουν την αδυναμία  τους.

ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ είχε προβεί έγκαιρα στην αγορά αυτού του οπλικού συστήματος, όπως μας πρότειναν εδώ και χρόνια οι Ρώσοι, σήμερα δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα παραβίασης εναέριου χώρου από τα Τουρκικά μαχητικά, ούτε και αμφισβήτηση θαλάσσιου χώρου, ΑΟΖ και νησιών. Αλλά οι ευρώδουλες και αμερικανόδουλες κυβερνήσεις  του «ανήκομεν εις την Δύσιν»,  έχοντας υποταχθεί στους Αμερικάνους κι ευρωπαίους «συμμάχους», αδυνατούν, σε κάθε περίπτωση, να ασκήσουν εθνική πολιτική, παρά μόνο πολιτική που εξυπηρετεί τα αφεντικά τους. Ελλάδα και Κύπρος, κράτη με κυβερνήσεις μαριονέτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα δεχτούν την όποια «λύση» υπαγορεύσει η μαφία της Ουάσιγκτον προς όφελος κυρίως της Τουρκίας, καθώς εκείνο που μετράει είναι η αποτροπή ρηγμάτωσης  του ΝΑΤΟ (από ενδεχόμενη έξοδο της Τουρκίας) κι όχι η ικανοποίηση ενός μικρού και δεδομένου μέλους του. Και πράγματι,  την ίδια  την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά και οι πάντες έχουν ανέβει στα κεραμίδια στις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία συμμετέχουν  σε όλες τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας από την Βαλτική ως την Αν. Μεσόγειο.  Όσο δε αφορά την Ελλάδα, που είναι το πιο υπάκουο πιόνι του ΝΑΤΟ, είναι αναμενόμενο. Η Τουρκία όμως δείχνει για άλλη μια φορά την κορυφαία ικανότητά της στα παζάρια και με τους Αμερικάνους και με τους Ρώσους. Αφήνει τους Αμερικάνους να πιστεύουν ότι δεν φεύγει από τη ΝΑΤΟϊκή συμμορία, τους δε Ρώσους ότι μπορεί να την εμπιστεύονται σε κάποια πράγματα στρατιωτικού και οικονομικού χαρακτήρα. Άλλωστε η Τουρκία σε κανένα πόλεμο μέχρι σήμερα δεν πήρε θέση υπερ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου. Περίμενε πάντα να δει προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα και μετά να πάει με τον νικητή. Βέβαια σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα, πολύπλοκα κι επικίνδυνα από ότι πριν μερικές δεκαετίες.

 ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ όλοι μας τον εν εξελίξει οικονομικό, εμπορικό, ενεργειακό, ψηφιακό πόλεμο, πλανητικής κλίμακας, αλλά και τις στρατιωτικές συγκρούσεις μικρής κλίμακας με μισθοφόρους,  μεταξύ των ΗΠΑ –ΝΑΤΟ από τη μια και της Ρωσίας και Κίνας από την άλλη. Έναν πόλεμο που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι δεν θα οδηγήσει σε θερμό. Τα συμβαίνοντα με την Τουρκία, στην Αν. Μεσόγειο και στην ευρύτερη Μ. Ανατολή, σχετίζονται άμεσα με τον ενεργειακό πόλεμο στον οποίο έχουν επιδοθεί οι ΗΠΑ, προκειμένου να αποκόψουν ενεργειακά την ΕΕ  από την Ρωσία  και να την οδηγήσουν σε ενεργειακή εξάρτηση από τις ΗΠΑ. Οι κυβερνήσεις πολιτικών συμμοριών, και όχι μόνο, στην Ελλάδα, Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία και άλλες Βαλκανικές χώρες που έχουν εγκαταστήσει οι Αμερικανοί τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν ένα βασικό ρόλο: Την απρόσκοπτη διέλευση αγωγών αμερικανικών συμφερόντων με αέριο από την Αν. Μεσόγειο  προς τις χώρες της ΕΕ και την δημιουργία ενός τεράστιου πλέγματος ΝΑΤΟϊκών βάσεων για την διασφάλιση της μόνιμης παρουσίας των Αμερικανών στην περιοχή, την αποτροπή της Ρωσικής επιρροής καθώς και σαν προμαχώνες για την περίπτωση σύγκρουσης με την Ρωσία.  Η Ρωσία έχει λοιπόν κάθε συμφέρον όχι μόνο να  καθυστερήσουν οι διαδικασίες εξόρυξης του αερίου, αλλά και να δημιουργηθούν αρκετές προστριβές μεταξύ των νατοϊκών «συμμάχων», καθώς υπάρχουν πολλά αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ Αμερικανικών κι ευρωπαϊκών εταιριών εξόρυξης. Τα λεφτά είναι πολλά και οι τριβές θα είναι μεγάλες. Από την άλλη, δεν είναι καθόλου απίθανο να έχει συμφωνήσει με τον Ερντογάν την συμμετοχή της στο μερίδιο που θα αποσπάσει η  Τουρκία, όπως το έκανε ήδη με την Αίγυπτο.  Οι εξελίξεις λοιπόν ενέχουν σημαντικούς κινδύνους ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ελλάδα που ήδη της έχει αφαιρεθεί «οριστικά και αμετάκλητα» η εθνική κυριαρχία από το πρώτο κιόλας μνημόνιο. Οι δανειστές της Ελλάδας έχουν λόγο στις διαπραγματεύσεις για τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο, η Ελλάδα ΟΧΙ. Ας σταματήσει πια ο εμπαιγμός του λαού από τα αστικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ) περί αγώνα για υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας,  αφού την έχουν ήδη παραδώσει σε ξένους.  Μόνο οι ταξικές πατριωτικές δυνάμεις μπορούν να αγωνιστούν για την ανάκτηση και υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας κι αυτό πρέπει να φανεί πολύ έντονα στις εκλογές της 7^ης Ιούλη.

                                              Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης     

.