Άντε και στα δικά μας

ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ κατασκεύασμα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση υπέστη ένα ισχυρό πλήγμα και μάλιστα από τον πιο πιστό  σύμμαχο των ΗΠΑ,  την Βρετανία, όπου  τα εξοργισμένα από την πολύχρονη, άγρια εκμετάλλευση από τους ευρωπαϊκούς «θεσμούς» λαϊκά στρώματα, απαίτησαν με το δημοψήφισμα της 23^ης Ιουνίου,  έξοδο από το ευρωενωσιακό Νταχάου. Ο πανικός που εξακολουθεί ακόμα να κυριαρχεί στις ληστρικές αγορές είναι έκδηλος. Εκατοντάδες δις λίρες, δολάρια και ευρώ άλλαξαν τσέπες σε μια μέρα, από την χειραγώγηση της αξίας των μετοχών στα χρηματιστήρια. Οι γύπες της κερδοσκοπίας, άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε (όπως ο αρχιαπατεώνας Σόρος). Ο τρόμος τους είναι δικαιολογημένος γιατί κανείς τους δεν περίμενε αυτό από την Βρετανία, την κοιτίδα του καπιταλισμού, την δεύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης, καθώς τα κέρδη μεγάλης μερίδας του αγγλικού και διεθνούς κεφαλαίου από την ενσωμάτωση της Βρετανίας  στις κλεπτοκρατικές δομές της ΕΕ είναι μυθώδη. Περισσότερο όμως τους πείραξε το παράδειγμα, ο ψυχολογικός αντίκτυπος που θα έχει στους λαούς της Ευρώπης και παγκόσμια, η έξοδος από την ΕΕ ενός βασικού της πυλώνα, της Βρετανίας. Διότι δυστυχώς, πίσω από το τεράστιο κύμα αντί-ΕΕ που σαρώνει την Βρετανία, δεν υπάρχει καμία προοδευτική οργανωμένη δύναμη να διαφωτίσει τις λαϊκές μάζες για την πραγματική αιτία (τον καπιταλισμό) των δεινών του και να τον οδηγήσει σε παραπέρα αγώνες για την ανατροπή της. Τα δύο μεγάλα αγγλικά κόμματα (συντηρητικοί και εργατικοί) είναι υπέρ της ΕΕ, διαφέρουν μόνο ως προς την ονομασία τους κι εναλλάσσονται στην εξουσία εφαρμόζοντας την ίδια ακριβώς ευρωενωσιακή πολιτική, όπως συμβαίνει και σε κάθε καπιταλιστική χώρα της ΕΕ. Οι λαοί της Ευρώπης πάντως, αναθάρρησαν από το χαρμόσυνο γεγονός καθώς διαπίστωσαν ότι οι ευρωλιγούρηδες δεν είναι αήττητοι, ούτε αποτελούν πλειοψηφία.  Αηδιασμένοι από τα ψεύδη και τις υποσχέσεις δεκαετιών για τον ευρωπαϊκό παράδεισο, εξαγριωμένοι από την πρωτοφανή ανισότητα, τη διαρκή λιτότητα, την ανεργία, την μετατροπή της εργασίας σε ολιγόωρη απασχόληση, την εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας και της ασφάλισης, ετοιμάζονται να δώσουν ένα-ένας το χτύπημα στην ευρωσυμμορία των εκμεταλλευτών. Κι ενώ στα περισσότερα κράτη-μέλη δυναμώνουν τα κινήματα υπέρ της εξόδου από την ευρωφυλακή, ωστόσο την πρωτοβουλία τέτοιων κινήσεων την πήραν ακροδεξιά κόμματα (όπως στην Βρετανία), αφού η ευρωπαϊκή ψευτοαριστερά απογοήτευσε τα λαϊκά στρώματα, προτιμώντας την ενσωμάτωση στο βάρβαρο και σάπιο σύστημα κι όχι την πάλη για την ανατροπή του. Δυστυχώς, πρόθυμοι Τσίπρες υπάρχουν παντού. Σημαιοφόροι της υποταγής και του τίποτα, διαστρεβλωτές, ψεύτες, σφετεριστές εννοιών, πρυτάνεις του σαλτιμπαγκισμού που εξυμνούν με άνεση όλα όσα προδίδουν.   Δεν είναι λοιπόν απίθανο να υπάρξει κι εκεί η γνωστή κωλοτούμπα του «όχι» σε «ναι», γι αυτό ο αγγλικός λαός τώρα χρειάζεται υποστήριξη από όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς που υφίστανται τα δεινά των ευρωενωσιακών πολιτικών. Το σύνθημα «έξω από την Ευρώπη τους» πρέπει να κυριαρχεί σε κάθε κινητοποίηση παντού στην Ευρώπη, ώστε να δεχτούν απανωτά χτυπήματα μέχρι τη διάλυσή τους, πριν προλάβουν πάλι να  αναδιοργανωθούν και να αντεπιτεθούν. Όχι τα επί μέρους συνθήματα  για «ανακούφιση» των δεινών μας. Αυτοί δεν σκοπεύουν να μας ανακουφίσουν αλλά να μας γονατίσουν, συνεπώς εμείς δεν  θα διεκδικούμε ψίχουλα αλλά την πλήρη ανατροπή τους. Άμα η έξοδος από την ΕΕ λάβει την μορφή χιονοστιβάδας, οι δυνατότητές τους για επέμβαση στα εσωτερικά κάθε χώρας θα μειωθούν δραστικά ή και θα εκμηδενιστούν. Τότε μπορεί να ακολουθήσει η δεύτερη φάση, το πραγματικό EXIT από τη θανατηφόρα μέγγενη της ΕΕ που δεν θα έρθει με κάλπες, αλλά με σκληρούς, συνεχείς, βίαιους λαϊκούς αγώνες προς την  κατεύθυνση ανατροπής του καπιταλισμού κι όχι του εξωραϊσμού του.

ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ  μέσα από τις κάλπες, σχετικά εύκολα χειραγωγούνται από τον τερατώδη προπαγανδιστικό μηχανισμό του συστήματος και όταν το αποτέλεσμά τους δεν είναι αρεστό γίνεται προσπάθεια ανατροπής του. Αυτή τη φορά όμως στην Βρετανία  έσπασε αυτή η «παράδοση». Η πλειοψηφία των ταλαιπωρημένων από την ευρωενωσιακή «φροντίδα» ψηφοφόρων ούτε καν τους άκουσε και ψήφισε την φυγή από το πολιτικοοικονομικό τέρας της ΕΕ. Και τι  δεν μηχανεύτηκαν για να  πείσουν τους ψηφοφόρους ότι εκτός ΕΕ τους περιμένει η κόλαση, η απόλυτη καταστροφή, το τέλος. Η διαρκής κινδυνολογία, τα ασύστολα ψεύδη και οι απειλές έφθασαν σε βαθμό γελοιότητας. Κι όταν οι μυστικές δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η τάση του Brexit όχι μόνο δεν αναστρέφεται αλλά φουντώνει, κατέφυγαν σ’ αυτό που οι ιμπεριαλιστές ξέρουν πολύ καλά: Την προβοκάτσια με ένα στυγερό έγκλημα. Δολοφόνησαν μια «δικιά» τους βουλευτίνα ώστε το θύμα να χρησιμοποιηθεί σαν «μάρτυρας» στον αγώνα για την παραμονή,  αποσπώντας ψήφους αφελών υπέρ της  ΕΕ. Και παραλίγο να τα καταφέρουν αφού η διαφορά υπέρ της εξόδου, από 20 μονάδες πριν τη δολοφονία κατέβηκε τελικά στις τέσσερες. Το γεγονός όμως ήταν καταλυτικό. Από παντού ακούγονται φωνές απόγνωσης και προειδοποιήσεις. «Το Brexit είναι η κορυφή του παγόβουνου για την ΕΕ, αφού  η Ευρωζώνη καταρρέει και η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση», δήλωσε ο Άλαν Γκρίνσπαν πρώην αφεντικό της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, Fed. Οι πιο σοβαροί αστοί οικονομολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη επερχόμενη καταστροφή, αλλά το ακόρεστο πάθος των καπιταλιστών για γρήγορα και πολλά κέρδη υπερνικά κάθε φόβο. Η Ευρώπη έχει ήδη μετατραπεί σε ένα αντιδημοκρατικό, νεοναζιστικό μόρφωμα που  κατευθύνεται από μη εκλεγμένους θεσμούς μέσα από τους οποίους εγκληματικές καρικατούρες αποφασίζουν διατάζουν και διαχειρίζονται την ΕΕ.  Η ευρωμαφία επιδιώκει και έχει σε μεγάλο βαθμό επιτύχει, μία κεντρική διακυβέρνηση, μία κεντρική νομισματική πολιτική, μία κεντρική δημοσιονομική πολιτική, μια κεντρική τράπεζα και ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική, που καταργούν την εθνική κυριαρχία και λειτουργούν όλα σε βάρος των λαϊκών μαζών. Κι αυτός ο σχεδιασμός ξεκίνησε ήδη από το 1949 με εντολή και χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ που στόχευαν στον πλήρη έλεγχο κι εκμετάλλευση, τότε, της Δ. Ευρώπης από τα αμερικανικά μονοπώλια και την χρησιμοποίησή της σαν προγεφύρωμα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεται σταθερά και αθόρυβα για πολλές δεκαετίες με στόχο την μετατροπή της Ευρώπης σε μια ερμητικά κλειστή αμερικανική φυλακή, με γερμανούς δεσμοφύλακες. Σήμερα, για να μην απειληθεί το αμερικανικό κατασκεύασμα της ΕΕ, λόγω κυρίως της βαθύτατης οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ, προωθείται με γρήγορους ρυθμούς κι εκβιαστικά η υπογραφή της καταστροφικής για τους ευρωπαϊκούς λαούς, συμφωνίας ΤΤΙΡ (οικονομικό ΝΑΤΟ την αποκαλούν), όπου οι αμερικανικές πολυεθνικές θα γίνουν τα πραγματικά αφεντικά στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Παράλληλα, δαιμονοποιώντας ακατάπαυστα την Ρωσία, ενισχύουν υπέρμετρα το ΝΑΤΟ ώστε να το χρησιμοποιήσουν και για καταστολή των εξοργισμένων ευρωπαϊκών λαών, αλλά και στον πόλεμο που μεθοδευμένα ετοιμάζουν εναντίον της Ρωσίας, καθώς στέκεται εμπόδιο στα εγκληματικά τους σχέδια. Σ’ αυτά τα σχέδια, ο ελληνικός λαός μαζί με τους ευρωπαϊκούς, έχει καθήκον με κάθε τρόπο και μέσο, να σταθεί εμπόδιο.

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                      Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης    

  

  Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων 

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14 Ιουνίου, συνεδρίασε το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Μεσσήνης  με κύριο θέμα την «Έγκριση του τοπικού σχεδίου διαχείρισης απορριμμάτων». Όπως ήταν αναμενόμενο, όλες οι «μένουμε Ευρώπη» παρατάξεις του συμβουλίου ψήφισαν, χωρίς δεύτερες σκέψεις, το τεχνικά άρτιο σχέδιο που υπέβαλλε στο δήμο η εταιρία Ι. Φραντζής ΕΠΕ. Το  σχέδιο αυτό προωθείται για την προσωρινή αντιμετώπιση (για διάστημα τριών χρόνων) του εκρηκτικού, πανελλαδικά, προβλήματος της διαχείρισης των αποβλήτων, μέχρι την έναρξη της λειτουργίας του μεγάλου εργοστασίου της ΤΕΡΝΑ και σύμφωνα με τον νέο Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ). Όλοι αυτοί λοιπόν, που με τόση ευκολία ψήφισαν υπέρ του σχεδίου, δεν έλαβαν υπόψη τους: α) ότι ο δήμος πέραν του ρόλου του χαμάλη (αποκομιδή και μεταφορά των σκουπιδιών με δικά του έξοδα, μέσα και εργαζόμενους) των ιδιωτικών εταιριών επεξεργασίας, δεν θα έχει κανένα όφελος. β) τι θα γίνει όλος αυτός ο εξοπλισμός εκατομμυρίων της προσωρινής διαχείρισης  μετά την έναρξη λειτουργίας της ΤΕΡΝΑ; Μήπως θα μεταφερθεί στην εταιρία; γ) Αν υποθέσουμε ότι ο εξοπλισμός θα χρησιμοποιείται και μετά την έναρξη λειτουργίας της, το υπόλειμμα που θα προωθείται προς την ΤΕΡΝΑ θα είναι λιγότερο από 30% της αρχικής ποσότητας σκουπιδιών, οπότε  ο δήμος θα αναγκαστεί να πληρώνει τη ρήτρα που έχει επιβάλει η εταιρία για την ελλείπουσα ποσότητα σκουπιδιών από κάθε δήμο, δ) Τελικά, επειδή οι εταιρίες αυτές λειτουργούν μόνο με γνώμονα το μέγιστο κέρδος, απαιτούν και τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών, άρα σε σύμμεικτη μορφή, ώστε να καρπώνονται και τις τεράστιες επιδοτήσεις. ε) ότι όλη η καμπάνια και τα έξοδα για την διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης των δημοτών θα πάει περίπατο, καθώς θα επιστρέψουμε πολύ κοντά στο σημερινό  άθλιο καθεστώς.

  ΑΥΤΗ είναι όμως η γενική κατεύθυνση που δίνεται από την ΕΕ και υπηρετεί την ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση και αυτού του τομέα (με ή χωρίς ΣΔΙΤ), επιμένοντας παράλληλα στην απαγόρευση των προσλήψεων μόνιμου εργατοτεχνικού προσωπικού από τους δήμους. Η για δεκαετίες συστηματική παραμέληση της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα και η ανεξέλεγκτη απόρριψη σκουπιδιών έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Ρεματιές, χαράδρες, ερημιές, εγκαταλειμμένα  λατομεία έχουν γεμίσει με σκουπίδια που πετούν ασυνείδητοι «επιχειρηματίες» του κλάδου, ώστε να αποκομίσουν μεγαλύτερα κέρδη. Γέμισε η Ελλάδα από νόμιμες (47) και κυρίως παράνομες  (πάνω από 300) μάντρες (σκραπατζίδικα) ανακυκλώσιμων υλικών. Αλλά η «ευαίσθητη» ΕΕ προωθεί την δημιουργία συστήματος μεγάλων μονάδων διαχείρισης αποβλήτων, όπου τα μεγάλα λαμόγια της «υγιούς επιχειρηματικότητας» (Μπόμπολας, Κόκκαλης, Λάτσης, Μυτιληναίος και Κοπελούζος) θα επιδοτούνται με εκατομμύρια από το κράτος  και τους δήμους για να διαχειρίζονται τα σκουπίδια. Ας σημειωθεί ότι για τις επενδύσεις αυτές δεν βάζουν δεκάρα, αφού γίνονται μέσω ΣΔΙΤ με ασύστολο δανεισμό υπό την εγγύηση όμως του κράτους. Εκμεταλλευόμενοι την οργή του κόσμου για την τραγική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αλλά και την ευαισθησία του προς το περιβάλλον, πολλοί απατεώνες «επενδυτές», με τις ευλογίες και την χρηματοδότηση της ΕΕ και του ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥ κράτους δημιούργησαν τα ΚΔΑΥ (Κέντρα Διαλογής  Ανακυκλώσιμων Υλικών), όπου  μεταφέρονται από τους δήμους το περιεχόμενο των μπλε κάδων και όχι μόνο. Στη συνέχεια ζυγίζονται και παραδίδονται για διαλογή, δεματοποίηση και πώληση σε αντίστοιχες βιομηχανίες, ενώ το υπόλειμμα της υποτιθέμενης ανακύκλωσης πάει προς τις κεντρικές χωματερές όπου εναποτίθεται δωρεάν. Στα περισσότερα ΚΔΑΥ όμως, έχει δημιουργηθεί - σύμφωνα  με δημοσιογραφικές έρευνες και καταγγελίες - ένας κύκλος «ξεπλύματος» σκουπιδιών που αποφέρει πολλά εκατομμύρια στους επιτήδειους ιδιοκτήτες τους. Ο κύκλος αυτός περιλαμβάνει : α) το παραπανίσιο βάρος στη ζύγιση του περιεχομένου των κάδων που τους πάνε οι δήμοι, έως και 50% πάνω από το πραγματικό. Δυστυχώς πολλοί δήμοι για να αποφύγουν την απόθεση συμμείκτων στα ΧΥΤΑ που στοιχίζει  45 ευρώ ανά τόνο (Φυλή), τα δίνουν στα ΚΔΑΥ πληρώνοντας μόνο 30 ευρώ τον τόνο. Τα ΚΔΑΥ,  πολλές φορές χωρίς καμιά  επεξεργασία, τα πάνε κατ’ ευθείαν στους ΧΥΤΑ, βαφτίζοντάς τα «υπόλειμμα ανακύκλωσης» χωρίς να πληρώνουν δεκάρα, μιας κι έχουν νομίμως απαλλαγεί από τέτοιες επιβαρύνσεις.  Και δεν είναι ότι κερδίζουν έτσι άκοπα και ανέξοδα 30 + 15 = 45 ευρώ από πραγματικό και πλασματικό βάρος, δημιουργούν τεράστια προβλήματα υγείας και μόλυνσης περιβάλλοντος από την απόθεση κάθε είδους ανεπεξέργαστου και τοξικού αποβλήτου στις χωματερές. β) Στη συνέχεια αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές ανακυκλώσιμα υλικά από μάντρες, στις οποίες έχουν πουλήσει ανακυκλώσιμα υλικά οργανωμένες συμμορίες  αθιγγάνων και αλλοδαπών που αρπάζουν ανακυκλώσιμα από τους μπλε κάδους. γ) Μετά, καταμετρούν δυο και τρείς φορές τα ίδια υλικά για να προκύψουν μεγάλες ποσότητες και την καθαρή αυτή ποσότητα ανακυκλώσιμων όχι μόνο την εμπορεύονται αλλά κι επιδοτούνται με 25 ευρώ ανά τόνο από την ΕΕΑΑ (Ελληνική Εταιρία Ανακύκλωσης Αξιοποίησης) κι από διάφορα προγράμματα στήριξης της ανακύκλωσης. Η ΕΕΑΑ πιστοποιεί τις καθαρές ποσότητες και μ’ αυτές πληρώνονται οι ιδιοκτήτες των ΚΔΑΥ, καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος ούτε από την Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, ούτε από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης λόγω έλλειψης προσωπικού. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν τι σημαίνει παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων σε ιδιώτες, αφού ούτε διαχείριση κάνουν και τα τεράστια ποσά που κερδίζουν από την ασύστολη ρεμούλα, επιβαρύνουν τελικά την υγεία και την τσέπη των δημοτών. Έτσι η ανακύκλωση, αντί να αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας και στη σημαντική ελάττωση του όγκου των σκουπιδιών έγινε το πιο προσοδοφόρο κομμάτι της διαχείρισης αποβλήτων από τα κάθε λογής λαμόγια.

 Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ των αποβλήτων είναι  σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, και η «λύση» που προωθούν οι ευρωληστές και το υπάκουο μνημονιακό μπουλούκι της χώρας, προστίθεται στα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της φτώχειας, της υγείας και του περιβάλλοντος, επιδρώντας αρνητικά και στο λεηλατημένο εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων.  Τα απορρίμματα αποτελούν, εδώ και χρόνια, νέο τομέα επένδυσης των μεγάλων και μικρότερων επιχειρηματικών συμφερόντων καθώς το ευρωενωσιακό και το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο τα αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα και την διαχείρισή τους πεδίο κερδοφορίας. Γι αυτό η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι κατά σχεδιασμών που ευνοούν μόνο την κερδοφορία ιδιωτών. Αντίθετα μιλάμε για Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Διαχείρισης Απορριμμάτων,  που θα  εξοικονομούσε τεράστια ποσά αποφεύγοντας τους εκατοντάδες τοπικούς σχεδιασμούς. Αυτό όμως μπορεί να ενταχθεί μόνο στην προοπτική ρήξης με τις μνημονιακές πολιτικές και σαν αναπόσπαστο κομμάτι στην πορεία ανατροπής του καπιταλισμού.    

                                                      Κ. Α. Αποστολόπουλος

                      Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης με την «Λ. Σ»

                                         

                                           

                                       Μνημονιακό  ολοκαύτωμα

Μέσω της έξυπνης προπαγάνδας αλλά και της σταθερής εφαρμογής της, οι άνθρωποι μπορούν να οδηγηθούν να βλέπουν τον παράδεισο ως κόλαση, αλλά και το αντίστροφο, να θεωρήσουν τον πιο άθλιο τρόπο ζωής ως παράδεισο.  ( Α. Χίτλερ, «Ο Αγών μου»)

ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ του Χίτλερ και του Γκαίμπελς («όταν λες και ξαναλές ένα ψέμα στο τέλος γίνεσαι πιστευτός») εφαρμόζουν στον ελληνικό  αλλά και στους ευρωπαϊκούς λαούς τα νεοναζιστικά καθάρματα που ελέγχουν όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στο τερατώδες κολαστήριο της Ευρωένωσης. Έτσι,  όποτε η άθλια ομάδα του γιέσμεν Τσακαλώτου πάει στο Γιούρογκρουπ γυρνάει και με ένα μίνι μνημόνιο διότι αυτό προϋποθέτει η λήψη κάθε υποδόσης. Εδώ όμως το πλασάρουν σαν μια νίκη της περιβόητης «διαπραγμάτευσης», που σύντομα θα μας οδηγήσει τάχα στο δρόμο της ανάπτυξης. Μιλάμε για μνημονιακό ολοκαύτωμα, στο οποίο οι ψευτοαριστεροί απατεώνες καταδίκασαν τη χώρα και το λαό της, με  ψεύδη αχαλίνωτα, ασύστολα, διαρκή, προς κάθε κατεύθυνση με στόχο να φέρουν σε πέρας την αποστολή που τους έχει ανατεθεί από τη συμμορία Σόϊμπλε και Σία: την υποδούλωση του ελληνικού λαού στις πολυεθνικές και την διάλυση του ελληνικού κράτους. 

ΤΟ ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, ένα άτυπο εφεύρημα της Ευρωζωνικής μαφίας, είναι ένα πολιτικό όργανο, που λειτουργεί χωρίς κανένα κανονισμό, εκτός εκείνου για την εκλογή του αρχηγού του. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη λίστα μελών. Ο εκάστοτε πρόεδρος (τώρα ο τζιτζιφιόγκος Ντάϊσελμπλουμ) μπορεί να καλέσει τους εκπροσώπους όποιων χωρών θέλει σε οποιαδήποτε συνάντηση όπου, ας σημειωθεί, δεν κρατούνται ποτέ πρακτικά. Έτσι ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει χωρίς καμία ευθύνη και χωρίς να μπορεί κάποιος να του αποδώσει την πατρότητα των απόψεών του. Ο πυρήνας λοιπόν της εκτελεστικής εξουσίας της ευρωζώνης, είναι ένα αυταρχικό όργανο, με απόλυτη πολιτική και οικονομική εξουσία στη ζώνη του ευρώ, ελεγχόμενο απόλυτα από την Γερμανία. Τα περί ισοτιμίας και δημοκρατίας στην ευρωζώνη πάνε περίπατο. Ύψιστος στόχος των δανειστών είναι η χειραγώγηση πολιτικών εξελίξεων έτσι ώστε το «πρόγραμμά τους να συνεχίζεται κανονικά κι αδιατάρακτα, ανεξάρτητα από το ποιες πολιτικές δυνάμεις θα το υλοποιούν. Οι διαφωνίες μεταξύ των δανειστών (ΔΝΤ-ΕΚΤ-Γερμανία), δεν έχουν να κάνουν με τον τρόπο «διάσωσης», αλλά με το πώς θα γίνει η μοιρασιά της ελληνικής λείας. Ποιος, πότε και τι, θα εισπράττει σε ρευστό και κυρίως σε είδος (λιμάνια, αεροδρόμια, υποδομές, νερά, ΔΕΗ, φυσικός πλούτος, ιδιωτική περιουσία). Δεν υπάρχει καμία περίπτωση δήθεν «ανακούφισης» του ελληνικού χρέους, που αποτελεί άλλωστε τον βασικό μηχανισμό ελέγχου της χώρας. Οι συνεχείς αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας (δηλαδή πόσα χρήματα η χώρα δεσμεύεται να καταβάλλει το προσεχές διάστημα), ολοκληρώνονται κάθε φορά με επιβολή πρόσθετων μέτρων. Κι αυτό διότι τα εξοντωτικά τους «προγράμματα» είναι έτσι φτιαγμένα ώστε να μη «βγαίνουν» και να υπάρχει μονίμως ανάγκη ανακύκλωσης του χρέους.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο το κόστος εξυπηρέτησης του (μακροχρόνιου) δημόσιου χρέους, είναι και το τεράστιο κόστος εξυπηρέτησης του βραχυχρόνιου δανεισμού  που αναγκάζονται να κάνουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, εκδίδοντας συχνά έντοκα γραμμάτια ελληνικού δημοσίου (ΕΓΕΔ), για να καλύπτουν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού.  Τα δημοσιονομικά της χώρας επιβαρύνονται και από την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και από την διαρκή στήριξη των τραπεζών μέσω του δανεισμού διάσωσής τους, που προκαλεί ένα μεγάλο ταμειακό έλλειμμα άνω των 20 δις ετησίως. Αυτό το έλλειμμα, η εντολοδόχος κλίκα των Τσιπροκαμένων, όπως και οι προηγούμενοι, υποχρεώνεται να το αναχρηματοδοτεί με  βραχυχρόνιο δανεισμό (ΕΓΕΔ), αλλά και με την λεηλασία των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΟΤΑ, Ασφαλιστικά Ταμεία, νοσοκομεία ,πανεπιστήμια, ΔΕΚΟ). Τα διαθέσιμα αυτά βρίσκονται στον κοινό λογαριασμό διαχείρισης της ΤτΕ και είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση της κυβέρνησης. Για πόσο καιρό όμως μπορεί να συνεχιστεί αυτή η αφαίμαξη από τη στιγμή που όλοι  οι παραπάνω φορείς είναι χρεοκοπημένοι ή στα όρια της χρεοκοπίας;  Πως θα καλυφθεί το ταμειακό έλλειμμα με το βραχυχρόνιο δανεισμό των υψηλών επιτοκίων; Άρα κάθε τρείς ή έξη μήνες (τόση είναι περίπου η διάρκεια των έντοκων), νέα μέτρα οριζόντιων περικοπών θα απαιτούνται από τη συμμορία των δανειστών, που θα μεταφράζονται σε νέους φόρους, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, μαζικές απολύσεις, περικοπές, πλήρη διάλυση των εργασιακών κ.ά μέχρις ότου η χώρα πάθει ολοκληρωτικό μπλάκ άουτ, αυτό δηλαδή που επιδιώκουν οι «σωτήρες» μας. Κι αυτό, γιατί στην πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρει η αποπληρωμή του χρέους, αλλά η ανακύκλωσή του. Που σημαίνει συνεχής δανεισμός για την πληρωμή παλαιών δανείων και των τόκων τους, με συνέπεια το χρέος όχι μόνο να μην μειώνεται, αλλά να αυξάνεται. Με το κόλπο δε της ανακύκλωσης βαφτίζουν το χρέος βιώσιμο, για να πιστεύουν οι αφελείς ότι κάποτε το χρέος θα εξοφληθεί, ενώ αυτό  που πετυχαίνουν είναι να μας έχουν εσαεί στο χέρι. Με λίγα λόγια, το χρέος δεν το πληρώνουμε με λεφτά που έχουμε, αλλά με λεφτά που δανειζόμαστε, διότι έτσι κερδίζουν οι δανειστές, που ταυτόχρονα όμως καθίστανται αναγκαίοι για την ανακύκλωσή του. Κυριολεκτικά ένας φαύλος κύκλος ψεύδους, απάτης και βίας, καθώς  αν δεν υπάρχει ανακύκλωση του χρέους η χώρα χρεοκοπεί. Γι αυτό οι δανειστές δεν θα μας αφήσουν ποτέ να απαλλαγούμε από το χρέος.

 ΣΥΝΕΠΩΣ, μια φιλολαϊκή κυβέρνηση κι ένας λαός αποφασισμένος να υπερασπιστεί την πατρίδα του και τη ζωή του, πρέπει να προχωρήσουν σε μονομερή διαγραφή του χρέους, για το οποίο δεν ευθύνεται ο ίδιος. Με το λαό λοιπόν στην εξουσία, φεύγουμε από την ΕΕ και το ευρώ ώστε να μην μπορούν οι δανειστές να μας εκβιάζουν με στέρηση ρευστότητας και ξαφνικό θάνατο.  Παράλληλα, πρώτο μέτρο, θα είναι η οργανωμένη και καλά μελετημένη  έκδοση και κυκλοφορία εθνικού νομίσματος (δραχμής) με εκδίωξη όλων των ιδιωτών από την Κεντρική Τράπεζα και εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος ώστε να ελέγχεται η ροή κεφαλαίων και να απαγορευτεί η έξοδός τους προς το εξωτερικό. 

                                                    Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

        

          

         Ο Πούτιν στο ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο

ΠΑΡΟΛΟΝ ότι ο ρώσος ηγέτης έχει πάψει πια να  τρέφει αυταπάτες για το άθλιο, γλοιώδες, αμερικανοκίνητο αστικό πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας, τους έκανε τη χάρη να τους επισκεφτεί για λίγες ώρες, δίνοντάς τους δυστυχώς κι επικοινωνιακούς πόντους που τόσο έχουν ανάγκη τώρα τελευταία. Κι επειδή από το ασυνάρτητο, αμερικανόδουλο και γερμανόδουλο πολιτικό συνονθύλευμα που «κυβερνάει» τη χώρα δεν περίμενε τίποτε, προσέδωσε κυρίως θρησκευτικό χαρακτήρα στην κάθοδό του, επισκεπτόμενος και παραμένοντας για πολύ στο Άγιον Όρος. Η ανατροπή του σοσιαλισμού στην Σοβιετική Ένωση, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο ιδεολογικό κενό στους σοβιετικούς πολίτες, καταστρέφοντας τον συγκολλητικό ιστό που ένωνε τη σοβιετική κοινωνία. Η ομάδα Πούτιν, διαβλέποντας τον κίνδυνο πλήρους διάλυσης της μεγάλης τους χώρας, που προωθούσαν οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές παρέα με τους ντόπιους συνεργάτες τους, έσπευσε ν’ αντικαταστήσει την σοσιαλιστική ιδεολογία με ισχυρή δόση θρησκευτισμού και πατριωτισμού. Πέτυχε έτσι, όχι μόνο να συγκρατήσει αλλά και να αναστρέψει την δρομολογημένη αποσύνθεση της ρωσικής κοινωνίας από τους ολετήρες  Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν. Έχοντας λοιπόν εξασφαλίσει την δεδηλωμένη του προστάτη της χριστιανικής ορθοδοξίας, έκανε «εισπήδηση» στα άδυτα του ορθοδόξου Όρους (με την ευκαιρία και των 1000 χρόνων της εκεί ρωσικής μοναστικής παρουσίας) προκαλώντας μεγάλο εκνευρισμό στον τουρκολάγνο, αμερικανόδουλο Πατριάρχη Βαρθολομαίο, καθώς και στις κυρίαρχες δυνάμεις του ευρωατλαντισμού που τον στηρίζουν. Ο παραδομένος στη Δύση πατριάρχης, δεν χαίρει καμίας εκτίμησης ούτε στον ελληνικό ούτε στο ρώσικο λαό και συνεπώς είναι πιο εύκολο για τον Πούτιν και τον πατριάρχη  Κύριλλο  της Μόσχας, να διεκδικήσουν τα πρωτεία της Ορθοδοξίας και να αναδείξουν το Άγιον Όρος σαν παγκόσμιο φάρο της, που να μην εξυπηρετεί όμως τα δυτικά –πολιτικά και θρησκευτικά- συμφέροντα. 

 ΤΑ ΠΙΟΝΙΑ των Συριζέλ υπερψηφίζουν και εγκρίνουν όλες τις αντιρωσικές  αποφάσεις που παίρνονται στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ προωθώντας έτσι έναν ασφυκτικό οικονομικό και στρατιωτικό κλοιό γύρω από τη Ρωσία. Η  μνημονιακή Ελλάδα αποτελεί ευρωατλαντικό οικόπεδο, μια οικονομική και στρατιωτική πλατφόρμα που χρησιμοποιείται από τους Νατοϊκούς γκάνγκστερ για να βλάπτουν τη Ρωσία. Υποδέχτηκαν λοιπόν τον Πούτιν με  φανερά σημάδια αμηχανίας, υποκρισίας και φόβου, καθώς έπρεπε να κινηθούν μέσα στα πλαίσια που τους είχαν προκαθορίσει οι αμερικανοί επικυρίαρχοι. Αρκέστηκαν λοιπόν σε γενικόλογα ευχολόγια και ωραιολογίες, εντελώς κενές περιεχομένου. Βέβαια η Ουάσιγκτον, επειδή δεν έχει εμπιστοσύνη ούτε στα πιο πιστά της ανδρείκελα, είχε στείλει για ενίσχυση του εκφοβισμού, την υφυπουργό εξωτερικών Β. Νούλαντ από το Μάρτιο, και είκοσι μέρες πριν έρθει ο Πούτιν, άλλαξαν τον πρέσβη τους στην Αθήνα με τον Τζέφρυ Πιάτ, αυτόν που είχαν στην Ουκρανία. Και τα  δυο αυτά υποκείμενα, ενεργούν σαν αδίστακτοι γκάνγκστερ στην προώθηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Οι «επιδόσεις» τους στην αποτελεσματική άσκηση πιέσεων και στην ανατροπή κυβερνήσεων, φάνηκαν στο ναζιστικό   πραξικόπημα που οργάνωσαν μαζί στο Κίεβο το 2014 αλλά και σε άλλες χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Έτσι καμία ουσιαστική συμφωνία που θα έδινε πραγματική ώθηση στις ελληνορωσικές  σχέσεις δεν υπογράφηκε, εκτός ίσως για τον τουρισμό και μεταξύ ΕΛΠΕ και Rosneft  για την προμήθεια και διύλιση προϊόντων πετρελαίου. Και δεν υπογράφηκε γιατί η Δύση, υπό την ηγεσία και προτροπή των ΗΠΑ, βρίσκεται σε οικονομικό και στρατιωτικό (μέσω αντιπροσώπων, προς το παρόν) πόλεμο με τη Ρωσία. Η τρομακτική προσπάθεια (οικονομική και στρατιωτική) που καταβάλουν οι εγκληματικές ηγεσίες των ΗΠΑ και ΕΕ  με τις κυρώσεις, την διαδικασία αποκλεισμού της εξόδου της Ρωσίας στη Μεσόγειο, τον περιορισμό της στη Μαύρη Θάλασσα και την Βαλτική, την εγκατάσταση αντιπυραυλικών ασπίδων στην Αν. Ευρώπη και για την ελαχιστοποίηση τροφοδοσίας της ΕΕ με ρωσικό αέριο, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Μπορεί δε να οδηγήσει ακόμη και σε μεγάλη σύρραξη αν η Ρωσία αντιληφθεί ότι διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξή της. Όσο λοιπόν η χώρα μας είναι ενταγμένη σε μορφώματα κλεπτών, απατεώνων και τυχοδιωκτών όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ο κίνδυνος να εμπλακούμε σε πόλεμο κατά της Ρωσίας είναι μεγάλος διότι η καπιταλιστική κρίση στην ΕΕ και στις ΗΠΑ είναι σε αδιέξοδο. Η οργανωμένη συνεπώς έξοδος της χώρας μας από τις δύο αυτές ενώσεις των ιμπεριαλιστών είναι προϋπόθεση να απαλλαγούμε από το βραχνά του αιώνιου χρέους και των άνευ λήξης μνημονίων. Να ακολουθήσουμε μια πορεία δικής μας αυτόνομης ανάπτυξης, με τραπεζικό σύστημα στα χέρια του λαού και εθνικό νόμισμα που να μην είναι κλειδωμένο με κανένα διεθνές νόμισμα, ώστε να προστατεύεται από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων.  Ταυτόχρονα, η εκδίωξη των ιδιωτών από τις δημόσιες επιχειρήσεις, η απαγόρευση των ιδιωτικοποιήσεων, η άμεση ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα, η χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων  είναι οι απαραίτητες πρώτες ενέργειες για το ξεκίνημα της ανάκαμψης με μεγάλες δημόσιες επενδύσεις, μακριά από τις οδηγίες της καταστροφικής  «σωτηρίας» που μας πλασάρουν ΕΕ και ΔΝΤ. Έτσι θα ακολουθήσουμε μια πορεία ισότιμης οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας κυρίως με κράτη που δεν συνέβαλαν στην σημερινή  κατάντια της χώρας και του λαού της, όπως είναι  η Ρωσία.   Κι επειδή οι ρώσοι έχουν απόλυτη ανάγκη την Ελλάδα που θα τους δώσει την απαραίτητη έξοδο στη Μεσόγειο, είναι διατεθειμένοι να  προσφέρουν πολλά προκειμένου να την αποκτήσουν. Άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, παρά τον ορυμαγδό παλαιότερα του αντικομμουνισμού και τώρα του αντιρωσιασμού, τρέφει τα πιο ισχυρά αισθήματα φιλίας και σεβασμού για τον ρωσικό λαό, τιμώντας τους αγώνες και τις θυσίες του εναντίον του ναζισμού και της επέλασης της Νέας Τάξης των παγκοσμιοποιητών.

                                                      Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης