Τα θολά «πακέτα» στην
ΕΕ της μόνιμης κρίσης
ΟΙ
ΘΕΣΜΙΚΟΙ απατεώνες της ΕΕ έχουν θορυβηθεί από την ανεπάρκεια του
εκμεταλλευτικού συστήματος που υπηρετούν, ιδιαίτερα μετά το ξεγύμνωμα στο οποίο
υποβλήθηκαν με την επέλαση του κορονοϊού. Τους πήρε δυο μήνες να σκέπτονται και
να καταλήγουν για το πώς θα πλασάρουν τα νέα ψεύδη περί αλληλεγγύης στους
Ευρωπαϊκούς λαούς, προκειμένου να ανακτήσουν μέρος τουλάχιστον της χαμένης
αξιοπιστίας της ΕΕ, γύρω από την υποτιθέμενη
αλληλοβοήθεια και συνοχή μεταξύ των μελών-κρατών. Όλα τα στοιχεία που
παρουσιάζονται για την οικονομία στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, είναι
άκρως ανησυχητικά. Η ύφεση που έρχεται και επιταχύνθηκε από τον ιό, είναι πολύ
μεγάλη και έχει προκαλέσει πανικό στα κυβερνητικά επιτελεία που προσπαθούν με
ψεύδη να αποκρύψουν το μέγεθός της, ώστε να μην υπάρξουν εξ αρχής αντιδράσεις.
Αφήνουν σιγά-σιγά να αναδειχθεί η πραγματικότητα, ώστε να απλωθεί η αίσθηση ότι
δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και ό,τι
είναι να γίνει ας γίνει. Η οικονομική κρίση, που επιβαρύνει ο κορονοϊός,
επιταχύνει την υλοποίηση των πολιτικών που ήδη υπάρχουν στην ΕΕ. Δηλαδή
πολιτικών λιτότητας για τις λαϊκές τάξεις με ταυτόχρονο πλουτισμό των ολιγαρχών του Βορρά σε βάρος του
Νότου.
ΤΑ
ΠΟΛΥΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ πακέτα «βοήθειας» της ΕΕ προς τις
πληγείσες χώρες, προτάθηκαν το τελευταίο
δίμηνο της πανδημίας, κάτω από την γενική κατακραυγή για ανεπάρκεια και έλλειψη
προετοιμασίας για αντιμετώπιση υγειονομικών κινδύνων, και πετάχτηκαν εν είδη
πυροτεχνημάτων. Πέταγαν το ένα μετά το άλλο κάθε 15 μέρες περίπου, και τα
παρουσίασαν σαν «προτάσεις» που χρήζουν όμως σκληρής διαπραγμάτευσης.
Διαπραγμάτευση: το σπόρ που επιδίδονται
οι ευρωαπατεώνες για να δικαιολογούν από τη μια την καθυστέρηση
υλοποίησης των προτάσεων (εκταμίευσης των κονδυλίων) και από την άλλη την
ουσιαστική διαφοροποίησή τους προς όφελος των ισχυρών του Βορρά. Έτσι ξεκινήσανε με δάνεια που θα έδινε το
ταμείο του ΕΜΣ (Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας), μετά ήρθε η πρόταση Μέρκελ
-Μακρόν που όμως την σταμάτησε το βέτο των τεσσάρων δορυφόρων της Γερμανίας,
και τελευταίο το νέο «Συμβιβαστικό Πακέτο Ανάκαμψης», που δεν ξέρουμε ακόμα
ποια θα είναι η τύχη του, καθώς κι αυτό είναι «πρόταση» με πολλές ασάφειες και
σκοτεινά σημεία. Κι όλα αυτά γιατί η ΕΕ
βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και μη μπορώντας να καλύψει τις αντιλαϊκές πολιτικές
και απάτες της, σπέρνει ελπίδες για παροχή ρευστότητας, ξεγελώντας τους λαούς
της για να κερδίζει χρόνο. Γι αυτό το ένα πακέτο έρχεται μετά το άλλο και το επόμενο καταργεί
το προηγούμενο μετά από κάθε μεγάλο παζάρι. Έτσι κι αυτό το τελευταίο πακέτο
(μίγμα επιχορηγήσεων και δανείων) θα
προκαλέσει πολλές αναταράξεις καθώς για την τελική του μορφή θα υπάρξουν πολλές
και ισχυρές συγκρούσεις μεταξύ μεγάλων ενδοευρωπαϊκών συμφερόντων. Για
παράδειγμα: ένα μικρό ποσό θα δοθεί στα συρρικνωμένα συστήματα υγείας, ενώ την
μερίδα του λέοντος θα πάρουν τα αρπακτικά της δήθεν «πράσινης ανάπτυξης»
(ανεμογεννήτριες κλπ), που ήδη ακονίζουν τα μαχαίρια τους, αγοράζοντας τζάμπα
μεγάλες εκτάσεις ακόμα και σε περιοχές Natura. Άλλωστε ο Κυριάκος και οι υπουργοί του
το ξεκαθάρισαν: «Τα λεφτά δεν θα σπαταληθούν αλλά θα επενδυθούν». Με άλλα
λόγια, «τα λεφτά δεν είναι για το λαό, αλλά θα πληρωθούν από το λαό», όπως
γίνεται πάντα. Κι επειδή οι εξαγγελίες περί πακτωλού από την ΕΕ είχαν
περισσότερο επικοινωνιακό παρά ουσιαστικό χαρακτήρα, έχουν δημιουργηθεί και
πολλά ερωτηματικά για τα περιβόητα αυτά κονδύλια. Π.χ, τα δάνεια θα είναι υποχρεωτικά; δηλαδή
προϋπόθεση για να δοθούν οι επιχορηγήσεις ή όχι; Θα υπάρχουν δεσμεύσεις
μνημονιακού τύπου ή όχι; Ας σημειωθεί βέβαια, ότι τίποτα δεν θα είναι δωρεάν,
ούτε οι λεγόμενες επιχορηγήσεις που τις διαφημίζουν ως δωρεάν χρήμα προς τα
κράτη –μέλη, καθώς είναι γνωστό ότι η ΕΕ
παθαίνει αλλεργία και μόνο στο άκουσμα της λέξης «δωρεάν». Τα δήθεν δωρεάν
χρήματα θα πληρωθούν από τα κράτη – μέλη με βαριά πρόσθετη φορολογία που θα την
πληρώσει βέβαια ο κοσμάκης. Όποιο δε ποσό θα δίδεται, θα παρέχεται υπό μορφή
προγραμμάτων και δανείων με όρους που θα κανονίζει η Κομισιόν και επομένως θα
υπηρετούν κυρίως κοινοτικές και Γερμανικές προδιαγραφές και προτεραιότητες.
ΣΥΝΕΠΩΣ,
πολύ πιθανό είναι να υπάρξουν και πολιτικές ανακατατάξεις και συγκρούσεις είτε
λόγω λαϊκών αντιδράσεων από την εξάπλωση της φτώχειας και ανεργίας, είτε λόγω
παραγκωνισμού κάποιων κατεστημένων στις μικρές χώρες. Βέβαια η πρόσφατη πρόταση
της Κομισιόν δεν ξεφεύγει από τη γενική γραμμή των τελευταίων δεκαετιών. Ίσα-ίσα,
αποτελεί συνέχιση των υπαρχουσών πολιτικών για τον ασφυκτικότερο έλεγχο όλων των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου. Γι αυτό είναι πιθανό να
ζήσουμε κάτι πολύ χειρότερο από την μνημονιακή περίοδο, με τον τρόπο που θα
κατανεμηθούν τα κονδύλια. Άρα η Ελλάδα οδεύει σε βαθύτατη κρίση, την μεγαλύτερη
ίσως σε ειρηνική περίοδο καθώς το χρέος της χώρας έχει φτάσει το 214% του ΑΕΠ φέτος, με τα κονδύλια της ΕΕ να το
διογκώνουν περαιτέρω. Επί πλέον, η εποπτεία της Ελληνικής οικονομίας θα
ενταθεί, ενώ θα απαιτηθεί και πλήρης ιδιωτικοποίηση των πάντων (τελειωτικό
ξεπούλημα της χώρας), που θα συνοδεύονται και από «μεταρρυθμίσεις» στο
ασφαλιστικό, στην ευελιξία στην αγορά εργασίας, στους μισθούς στις συντάξεις
και όλα τα γνωστά θύματα των «μεταρρυθμίσεων». Με το πέρασμα του χρόνου γίνεται
όλο και πιο φανερό ότι ή ένταξη της χώρας στην ΕΕ και στο ευρώ, έχει τεράστιο
κόστος. Όσο υπάρχει το καπιταλιστικό
αυτό μόρφωμα, ο Νότος θα φτωχοποιείται διαρκώς προς όφελος του Βορρά, ενώ οι
ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων της θα μεγεθύνονται. Στη χώρα μας δε,
περισσότερο επιτείνει τα κρισιακά αδιέξοδα
παρά υποβοηθά την ανόρθωσή της.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Φυσικός, συν/χος εκπαιδευτικός
.
