Και μετά τις γερμανικές εκλογές, τι;

ΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ζουν μονίμως σε μια αυταπάτη. Είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο γελοίο σοσιαλδημοκράτη Σούλτς, πιστεύοντας ότι αν κερδίσει στις εκλογές θα αντιμετωπίσει ευνοϊκότερα την Ελλάδα. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι την εξουσία στην Ευρώπη δεν την ασκούν οι διάφοροι Σούλτς, Σόϊμπλε, Μέρκελ, Μακρόν, αλλά τα τεράστια επιχειρηματικά συγκροτήματα, υπάλληλοι των οποίων είναι και οι προαναφερθέντες. Όποιος λοιπόν από δαύτους και να βγει η βάρβαρη οικονομική πολιτική στην καπιταλιστική ΕΕ δεν πρόκειται να αλλάξει.  Μα και στη χώρα μας, οι αριστεροί της συμφοράς του Σύριζα αυτό, ηθελημένα ή αθέλητα, κάνουν. Στηρίζουν και προωθούν τα συμφέροντα και την κερδοφορία των ντόπιων και ξένων  επιχειρηματικών ομίλων, μαδώντας κυριολεκτικά τον ταλαιπωρημένο λαό μας. Το κατεστημένο στη Γερμανία προώθησε το δοκιμασμένο δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε γιατί του έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και στη διατήρηση της εφαρμοζόμενης σκληρής αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη και γιατί πιστεύει ότι το δίδυμο αυτό μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικότερα τα συμφέροντα της γερμανικής ολιγαρχίας απέναντι στους Τραμπικούς γκάνγκστερ. Βέβαια  εκατομμύρια απλών εργαζόμενων στη Γερμανία, με μισθούς πείνας, γύρω στα 500 ευρώ, με πλήρη ανασφάλεια και δουλειές των λίγων ωρών απασχόλησης την εβδομάδα, εγκατέλειψαν θυμωμένοι το «μεγάλο συνασπισμό» CDU και SPD της πολύχρονης απάτης και στράφηκαν δυστυχώς προς την αγριότερη εκδοχή του καπιταλισμού, το νεοναζιστικό AfD,  καθώς και στη Γερμανία δεν υπάρχει ταξικό πολιτικό σχήμα που να τους προσελκύει. Η ενσωματωμένη, τύπου Σύριζα, «αριστερά» (Die Linke) δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη και παρέμεινε στα χαμηλά ποσοστά της. Αν λοιπόν οι Συριζαίοι πίστευαν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στην Ευρώπη, όντως κάτι άλλαξε, αλλά προς το χειρότερο.

ΠΡΙΝ ένα μήνα, ο Α. Γκρίνσπαν, πρώην πρόεδρος της FED (Kεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ), μαζί με τον Τζ. Ντίμον, διευθύνοντα σύμβουλο της μεγαλύτερης τράπεζας των ΗΠΑ (JP  Morgan), και οι δύο άνθρωποι των αγορών και με τεράστια εμπειρία στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις, έκριναν ως γιγάντια  φούσκα την αγορά ομολόγων και προειδοποιούν με ένα δίλημμα:  Είτε οργανωμένο ξεφούσκωμα των ομολόγων με οδυνηρές βέβαια συνέπειες  για χώρες κι επιχειρήσεις, είτε κατάρρευσή τους με ταυτόχρονο παγκόσμιο κράχ. Σχεδόν ταυτόχρονα, ο πρώην διοικητής της τράπεζας της Βρετανίας, Μέρβιν Κίνγκ, στο βιβλίο του με τον άκρως επίκαιρο τίτλο, «Το τέλος της αλχημείας», επιτίθεται σκληρά στον Σόϊμπλε και στο ευρώ, διαπιστώνοντας ότι οι οικονομικές πολιτικές που χρειάζονται η Γερμανία και οι χώρες του Νότου είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Σημειώνει ότι η μεν Γερμανία χρειάζεται «υψηλότερους τόκους κι ένα πιο ισχυρό ευρώ, ενώ οι άλλες περιφερειακές χώρες χρειάζονται το αντίθετο». Και συνεχίζοντας λέει ότι «η Γερμανία βρίσκεται προ ενός φοβερού διλήμματος, είτε θα στηρίξει τα πιο αδύναμα μέλη της ΕΖ με ατελείωτα δικά της χρήματα, είτε θα σταματήσει το εγχείρημα της νομισματικής ένωσης. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει» Ωστόσο, ο Σόϊμπλε και η ομάδα των κεφαλαιοκρατών που τον στηρίζει, απτόητοι επιδιώκουν την ευθυγράμμιση όλων των χωρών της Ευρωζώνης με την Γερμανία, πιστεύοντας ότι μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα της  ευρωκρίσης. Η Γερμανία (ομάδα Σόϊμπλε) με ένα τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα 8% του ΑΕΠ της (κυρίως από τη συστηματική λεηλασία των άλλων ευρωπαϊκών οικονομιών)  ισχυρίζεται ότι αυτό βοηθά ολόκληρη την ΕΖ γιατί δήθεν ισοσκελίζει τα υπάρχοντα ελλείμματα κάπου αλλού. Ουδέν ψευδέστερον, καθώς καμώνονται πως αγνοούν τις οικονομικές επιπτώσεις μιας νομισματικής ένωσης όπως η ΕΖ.

ΩΣΤΟΣΟ η πραγματική πυρηνική βόμβα για την ανθρωπότητα δεν είναι οι βόμβες του Κίμ, όπως μας παραμυθιάζουν τα διεθνή και ντόπια ΜΜΕ (αναμεταδότες της CIA) αλλά το αμερικανικό δημόσιο χρέος που ξεπέρασε πρόσφατα τα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και το ακόμα υψηλότερο ιδιωτικό χρέος στις ΗΠΑ, που έχει ξεπεράσει τα 21 τρις δολάρια, πράγμα που σημαίνει ότι η αμερικανική οικονομία εδράζεται πάνω σε μια φούσκα. Και για να αποφύγουν το σκάσιμό της, ανανεώνουν συνεχώς το χρέος τους, κάτι που βέβαια  δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ ακόμα. Το ίδιο άλλωστε κάνει και η Ελλάδα των μνημονίων, όπου δεν την δανείζουν για δήθεν ανάπτυξη αλλά για κατανάλωση, όπως και την Αμερική. Σήμερα το δολάριο είναι πραγματικά κάτι παράξενο. Οι ΗΠΑ από το 1971 (κατάργηση του Μπρέτον Γούντς) μεταβλήθηκαν σταδιακά από πρώτο βιομηχανικό κράτος του κόσμου σε ένα γιγάντιο υπερχρεωμένο καζίνο κερδοσκοπίας που μαδάει τον υπόλοιπο κόσμο. Οι μόνοι παράγοντες που συγκρατούν το δολάριο, προς το παρόν, είναι ο αμερικανικός στρατός και η πλειάδα απατηλών ΜΚΟ παντού στον πλανήτη, ώστε να διευκολύνουν την λεηλασία της παγκόσμιας οικονομίας. Οδεύουμε έτσι, προς μια οξύτατη κρίση που θα ξεκινήσει από τις ΗΠΑ και κάνει την προεδρία Τράμπ εξαιρετικά επικίνδυνη. Οι ΗΠΑ προκαλούν μεγάλη ανησυχία σε όλον τον πλανήτη με το «διαγαλαξιακό» τους χρέος, διότι αν καταρρεύσουν οικονομικά θα συμπαρασύρουν όλους στην καταστροφή. Τυπώνουν αφειδώς δολάρια (άνευ αντικρίσματος), πλημμυρίζοντας την υφήλιο, με συνέπεια τα 2/3 των κυκλοφορούντων δολαρίων να βρίσκονται εκτός ΗΠΑ (έτσι αποφεύγουν τον πληθωρισμό). Κι αυτό το κατόρθωσαν χάρις στην σύνδεση πετρελαίου με το δολάριο που έτσι έγινε παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, έχοντας αντικαταστήσει τον χρυσό. Επειδή όμως ο πλανήτης, όντας πεπερασμένος, έχει πεπερασμένες δυνατότητες απορρόφησης δολαρίων, η υπερβολική τους συσσώρευση μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνική παγκόσμια κατάρρευση. Και για να αποφύγουν μια κοινωνική έκρηξη χρέους στις ΗΠΑ υποδαυλίζουν και ποντάρουν σε διεθνείς κρίσεις. Κατασκεύασαν τις κρίσεις σε Ουκρανία και Συρία κι επειδή δεν τους βγήκε όπως υπολόγιζαν, δημιουργούν τώρα κρίση και με τη Β. Κορέα, η οποία γνωρίζει το τεράστιο μέγεθος του αμερικανικού χρέους, όπως το γνωρίζουν η Ρωσία η Κίνα και το Ιράν, που σίγουρα θα «ποντάρουν» κι αυτές στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Ήδη η Κίνα συμφώνησε με Ρωσία και Ιράν να εισάγει πετρέλαιο από τις χώρες αυτές πληρώνοντας σε κινεζικό νόμισμα γουάν που θα είναι ανταλλάξιμο με χρυσό, κάτι που θα αποτελέσει βαρύ πλήγμα για την καταχρεωμένη αμερικανική οικονομία. Στην παρούσα λοιπόν γεωπολιτική συγκυρία, το εξωπραγματκό αμερικανικό συνολικό χρέος είναι μια πολύ σοβαρή πηγή κινδύνων από την οποία μύρια όσα κακά μπορεί να προκύψουν.

                                                Κ.Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης         

            

             Οι χρυσοθήρες της  Eldorado

ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ απατεώνες της Eldorado Gold απειλούν για τρίτη φορά μέσα σε τρία χρόνια, ότι θα «παγώσουν» τις επενδύσεις της στην Ελλάδα, ασκώντας έτσι εκβιασμό στην παραδομένη Συριζοκυβέρνηση για να ενδώσει σε ακόμη μεγαλύτερη ασυδοσία της εταιρίας τους. Αυτό πυροδότησε ξέφρενες αντιδράσεις στον υπόλοιπο μνημονιακό συρφετό (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΕΚ, ΠΟΤΑΜΙ) που μέσω του φιλικού τους τύπου και κυρίως μέσω του τηλεβόα τους, ΣΚΑΪ, ανέλαβαν εργολαβικά την υπεράσπιση της εταιρίας των αρπακτικών, ψέγοντας τους Συριζαίους ότι δήθεν είναι «εναντίον των επενδύσεων». Αλλά γιατί τα αρπακτικά της Ελντοράντο σήκωσαν τόσο θόρυβο, χρησιμοποιώντας μάλιστα και τους εργαζόμενους στα ορυχεία στο βρώμικο παιχνίδι τους; Απλά, είναι μια  δοκιμασμένη «τεχνική» της εταιρίας, σε όλες τις χώρες που επενδύει (διάβαζε, ληστεύει), όταν κινδυνεύει η κερδοφορία της. Πράγματι, τους τελευταίους μήνες υπάρχει πτωτική πορεία στην τιμή του χρυσού και η τιμή της μετοχής της εταιρίας έχει χάσει περίπου το 50% της αξίας της, γεγονός που έχει προκαλέσει δραστική μείωση των «επενδυτικών» πλάνων της εταιρίας και αναστάτωση στους μετόχους της. Θέλει να κερδίζει χωρίς να ξοδεύει τίποτα. Δυστυχώς στη Χαλκιδική η περιεκτικότητα σε χρυσό του υπεδάφους είναι ελάχιστη (σε 1250 τόνους χώμα υπάρχει μόνο 1 κιλό χρυσού). Έτσι για να γίνει κερδοφόρα η εκμετάλλευση, απαιτείται ανοιχτή εξόρυξη (όχι στοές) που γίνεται με χρήση χιλιάδων τόνων δυναμίτη μικρού κόστους, καταστρέφοντας έτσι το τοπίο και δημιουργώντας τεράστια σύννεφα θειούχου σκόνης που είναι εξαιρετικά τοξικά για τον αέρα και το περιβάλλον.

ΗΔΗ η εταιρία έφυγε από την Κίνα όπου είχε και τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις παραγωγής χρυσού διεθνώς γιατί έσφιξαν οι περιβαλλοντικοί όροι. Από την άλλη, στις χώρες που δραστηριοποιείται (Βραζιλία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα, Τουρκία, Ινδονησία), προσπαθεί με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, να αποφεύγει τη φορολόγηση και να αθετεί τις δεσμεύσεις της, κυρίως ως προς την κατασκευή μεταλλουργικών μονάδων παραγωγής καθαρού χρυσού. Μια ομάδα από Ολλανδούς δημοσιογράφους-ερευνητές, διαπίστωσαν ότι η Εldorado Gold έχει στήσει ένα δίκτυο από Ολλανδικές εταιρίες-ταχυδρομικές θυρίδες (mailbox companies) για να φυγαδεύει τα κέρδη της από την  Ελλάδα στα νησιά Barbados. Οι εταιρίες – θυρίδες, τελευταίο εφεύρημα των καπιταλιστών για ολική φοροαποφυγή των πολυεθνικών, ξεφυτρώνουν κατά εκατοντάδες στην ΕΕ, και δεν απαιτούν προσωπικό παρά μόνο ταχυδρομική διεύθυνση. Μέσω αυτών οι πολυεθνικές συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες δήθεν «αποφυγής διπλής φορολόγησης», που καταλήγουν όμως να είναι διπλής φοροαποφυγής. Βρήκαν λοιπόν ότι η  μητρική εταιρία της Ελληνικός Χρυσός, ιδιοκτήτριας κατά 95% των μεταλλείων Κασσάνδρας δεν είναι η Ελντοράντο Γκόλντ, αλλά μια Ολλανδική εταιρία – θυρίδα με το όνομα Eldorado Gold(Greece) BV. Αυτή με τη σειρά της έχει σαν μητρική μια άλλη Ολλανδική εταιρία-θυρίδα την Eldorado Gold (Netherlands) BV. Έτσι, με τις εταιρίες φαντάσματα   μεταφέρονται τεράστια  κεφάλαια από τα κράτη που δραστηριοποιείται η εταιρία σε κράτη με πολύ χαμηλή ή ανύπαρκτη φορολογία. Δηλαδή, μέσω αυτών των φαντασμάτων, αποφεύγουν ακόμη και την ελάχιστη φορολογία που κατέβαλαν για τη μεταφορά κεφαλαίων, μέσω οφσόρ, στους διάφορους φορολογικούς παραδείσους. Η Ολλανδία λειτουργεί ως χώρα δίαυλος, ένα είδος μεσάζοντα για τη μεταφορά κεφαλαίων, εκμεταλλευόμενη τα σκόπιμα παραθυράκια της (κατά άλλα αυστηρής) Ευρωενωσιακής  νομοθεσίας που ευνοούν την κάθε λογής κερδοσκοπία και λαμογιά. Και δεν αρκεί αυτό στην Ελντοράντο, ταυτόχρονα φουσκώνει τα έξοδα της εταιρίας στην Ελλάδα ώστε να πετυχαίνει  μείωση των φόρων  για τα ασήμαντα κέρδη που παρουσιάζει (τυπικά) στο ελληνικό δημόσιο.  Η έρευνα αυτών των ανθρώπων, σχετικά με την φορολόγηση της Ελντοράντο, κατέδειξε την τεράστια  απώλεια εσόδων του Ελληνικού Δημοσίου από την διαφημιζόμενη ως «χρυσοφόρα επένδυση» της Χαλκιδικής.

ΣΤΑ ΟΡΥΚΤΑ της  Χαλκιδικής δεν υπάρχει μόνο χρυσός. Μαζί του υπάρχουν χαλκός, μόλυβδος, ψευδάργυρος, ασήμι και δυστυχώς και το τοξικότατο Αρσενικό σε υψηλές συγκεντρώσεις, που δυσκολεύει εξαιρετικά την μεταλλουργία των υπολοίπων, προσθέτοντας κόστος για ικανοποιητική προστασία του περιβάλλοντος. Παρόλον ότι, με ψευδείς διαβεβαιώσεις της εταιρίας, δόθηκε η έγκριση περιβαλλοντικών όρων, αυτή τροποποίησε μονομερώς το Επενδυτικό Σχέδιο, αφαιρώντας το βασικότερο κομμάτι του που πρόβλεπε την μεταλλουργία του χρυσού (παραγωγή καθαρού χρυσού στη Χαλκιδική), αν και με την εξαιρετικά τοξική μέθοδο «αστραπιαίας τήξης», λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε Αρσενικό των μεταλλευμάτων της περιοχής. Εργοστάσιο μεταλλουργίας δεν κατασκευάστηκε ούτε πρόκειται να κατασκευαστεί διότι οι απατεώνες της Ελντοράντο έχουν βρει τρόπο να παράγουν χρυσό με μικρό κόστος σε χώρες που οι μίζες υπερτερούν του περιβάλλοντος. Να τι κάνουν. Όλα τα μεταλλεύματα που εξορύσσονται μεταφέρονται ως «συμπυκνώματα», έτσι αποκαλούν τα μη επεξεργασμένα ορυκτά, από τα ορυχεία της Χαλκιδικής κατευθείαν στο εξωτερικό, συνήθως σε χώρες του τρίτου κόσμου, όπου γίνεται μια φτηνή, ρυπογόνα εξαγωγή χρυσού και αργύρου, αφήνοντας τεράστια κέρδη στην εταιρία  και μηδενικά στη χώρα μας. Έτσι, ένας τεράστιος ορυκτός πλούτος, ο μεγαλύτερος της Ελλάδας, εξορύσσεται, συμπυκνώνεται και εξάγεται σε μεταλλουργίες του εξωτερικού πλουτίζοντας την Ελντοράντο, ενώ δεν  αφήνει δεκάρα στα κρατικά ταμεία. Στη Χαλκιδική έχουμε καταλήστευση του ορυκτού της πλούτου, μεγάλη περιβαλλοντική  καταστροφή και διχασμό των ανθρώπων της. Δεν πρόκειται λοιπόν για επένδυση, αλλά για καθαρή αρπαχτή που θα λήξει αφήνοντας πίσω της μη αντιστρέψιμη καταστροφή. Αυτό είναι το μοντέλο «ανάπτυξης» που ευαγγελίζονται οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές και η αγέλη του ελληνικού πολιτικού προσωπικού των ανδρεικέλων που τους ακολουθεί. Και δεν είναι μόνο η Ελντοράντο που ακολουθεί αυτές τις πρακτικές. Το κάνουν σχεδόν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις. Το κακό έχει γενικευτεί και δεν γίνεται μόνο σε ρημαγμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, που περιμένει «ανάπτυξη» από απ’ αυτούς που την καταληστεύουν. Οι πολυεθνικές και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, εμφανιζόμενοι ως επενδυτές, έχουν φτιάξει προστατευμένα τούνελ διαφυγής των κερδών τους προς εξωτικούς φορολογικούς παραδείσους, σε βάρος των λαών των χωρών που δραστηριοποιούνται. Όχι λοιπόν «στα τσακίδια» μόνο η Ελντοράντο, στα τσακίδια ο καπιταλισμός, το σύστημα που την εκτρέφει και μας καταστρέφει.

                                                       Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

             

        Οι ΗΠΑ, εχθρός της ανθρωπότητας

ΤΟ 1947, ο Τζώρτζ Κέναν, επικεφαλής τότε του Επιτελείου Σχεδιασμού Πολιτικής του αμερικανικού ΥΠΕΞ, διατύπωσε τη θεωρία της «Ανάσχεσης της Σοβιετικής ισχύος», πάνω στην οποία στηρίχτηκε όλη η μετέπειτα εγκληματική συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι στην ΕΣΣΔ και στην ανθρωπότητα, γνωστή ως «ψυχρός πόλεμος». Για την «ανάσχεση» της ΕΣΣΔ πρότεινε την «αποφασιστική εφαρμογή μιας αντίπαλης δύναμης που έπρεπε να έχει τη μορφή της διπλωματίας αλλά και της υπόγειας δράσης, όχι τον πόλεμο, συνοδευόμενη από μια μακρόχρονη, υπομονετική, αλλά σθεναρή και άγρυπνη αντίδραση στις ρωσικές επεκτατικές τάσεις». Αυτός μαζί με τον Πωλ Νίτσε και τον Ντήν Άτσεσον συνδιαμόρφωσαν έκτοτε την αμερικανική εξωτερική πολιτική και πρότειναν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, ήδη από το 1950, ότι «οι ΗΠΑ θα έπρεπε να αναλάβουν το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα και να χρησιμοποιούν το 20% του ΑΕΠ μόνο για εξοπλιστικά προγράμματα». Κεντρικός και απαράλλαχτος στόχος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και μοναδικός λόγος των κινητοποιήσεων της μεγαλύτερης πολεμικής μηχανής στον κόσμο, είναι η συντήρηση και η διαρκής αναπαραγωγή ενός διεθνούς πλαισίου που διασφαλίζει τη ληστρική εκμετάλλευση του πλανήτη από την αμερικανική αυτοκρατορία (αμερικανικές πολυεθνικές), επιτρέποντας στις ΗΠΑ με το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού, να σφετερίζονται και να καταναλώνουν κάθε χρόνο το 50% των πρώτων υλών της υδρογείου. Οτιδήποτε τείνει να αμφισβητήσει ή να υπονομεύσει αυτή τη δυνατότητα, συνιστά «απειλή» για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ και αντιμετωπίζεται ως τέτοια με όλα τα πρόσφορα θεμιτά ή κυρίως αθέμιτα μέσα.

 ΜΕΤΑ την τεράστια επιτυχία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να διαλύσει την ΕΣΣΔ, σε συνεργασία με την γκορμπατσοφική κλίκα, ο κόσμος μπήκε σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης που πυροδοτήθηκε από την πελώρια επιχείρηση αμερικανοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας, καθώς δεν υπήρχε πλέον το αντίπαλο δέος. Προς τούτο οι αμερικανοί ιθύνοντες χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τα πάντα: Συνεργασία με τον υπόκοσμο, έλεγχο της παγκόσμιας διακίνησης ναρκωτικών, οικονομική, πολιτική και στρατιωτική διείσδυση, δημιουργία τρομοκρατικών οργανώσεων για υπονόμευση και πρόκληση εμφυλίων πολέμων, έμμεσες και άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις. Πάντα βέβαια με ψευτο-ανθρωπιστικά προσχήματα, έχουν επιδοθεί σε μια γιγαντιαία ληστρική επιδρομή σε πλανητικό επίπεδο, που αυξάνει την ισχύ και τα κέρδη της οικονομικής ολιγαρχίας τους, παράγοντας μαζικά πόνο, δυστυχία, θάνατο και καταστροφή. Στόχος τους η μετατροπή όλων των χωρών σε θυγατρικές των πολυεθνικών τους, με τους πολιτικούς στο ρόλο μισθωτών μάνατζερ. Λίγες χώρες αντιστάθηκαν σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς αλλά δεν άντεξαν και υπέκυψαν γρήγορα στη βιαιότητα της επίθεσης των σύγχρονων βαρβάρων. Κάποιες όμως άντεξαν και αντέχουν γιατί πρόλαβαν και οργανώθηκαν για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους επιθέσεων. Πρώτη και πιο ισχυρή ανάμεσά τους, η Β. Κορέα

Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ και η προκλητικότητα των ΗΠΑνθρώπων σταματά μόνο μπροστά στη δύναμη και ειδικά στην πυρηνική δύναμη. Αυτό δίδαξε η ιστορία στην αξιοπρεπή, περήφανη ηγεσία της Β. Κορέας που έχει οργανώσει ολόκληρο το λαό της σε στρατιωτικά πρότυπα, έτσι ώστε μαζί με το στρατό να αποτελούν ένα ενιαίο πανίσχυρο, οργανωμένο σύνολο. Με 25 εκατομμύρια λαού και στρατού, εξοπλισμένου με συμβατικά και πυρηνικά όπλα, μια χώρα μικρότερη γεωγραφικά από την Ελλάδα και στο στόμα του (αμερικανικού) λύκου, ταρακουνάει τον πλανήτη με τις πυρηνικές της επιτυχίες. Οι θρασύτατοι αμερικανοί γκάνγκστερ με μπροστάρη τον ανεγκέφαλο, γελοίο πρόεδρο Τράμπ και  τα τσιράκια τους Νοτιοκορεάτες και Γιαπωνέζους, ξελαρυγγιάζονται με κάθε είδους απειλές κατά της Β. Κορέας και του ηγέτη της, προσπαθώντας  να πείσουν την διεθνή κοινή γνώμη για το πόσο επικίνδυνος είναι ο Κίμ για τη «διεθνή ειρήνη και ασφάλεια». Ενώ την ίδια στιγμή,  μόνο στη Ν. Κορέα έχουν 85 βάσεις και άλλες 100 στην Ιαπωνία που στοχεύουν  Ρωσία, Κίνα, και  Β.Κορέα. Αυτοί λοιπόν που απειλούν τους πάντες έχοντας εγκαταστήσει σχεδόν χίλιες βάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου, κατηγορούν αυτούς που δεν έχουν πουθενά καμία βάση ότι τους απειλούν. Καθόλου παράξενο λοιπόν που οι Κορεάτες αισθανόμενοι το πιστόλι στον κρόταφο, ήδη από το 1950 (κορεατικός πόλεμος, με εισβολή των αμερικανών) αναγκάσθηκαν να κατασκευάσουν τελικά το μόνο όπλο αποτροπής των αμερικανών κακοποιών: το πυρηνικό. Εκείνο όμως που έχει εντυπωσιάσει και ταυτόχρονα τρομοκρατήσει τα Δυτικά λαμόγια είναι η τεχνολογική αρτιότητα και η ταχύτητα που κατασκευάζουν οι Β. Κορεάτες τόσο περίτεχνα  οπλικά συστήματα ( πυραύλους και πυρηνικά) για τα οποία τόσο οι αμερικανοί όσο και οι ρώσοι χρειάστηκαν δεκαετίες. Επιπλέον, όλες οι βασικές πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές της χώρας είναι υπόγειες και σε άγνωστες θέσεις, άρα άτρωτες.  Συνεπώς σε πιθανή σύγκρουση οι απώλειες των συμμάχων τους (Ν.Κορεατών και Γιαπωνέζων) αλλά και των ίδιων των αμερικανών θα είναι ανυπολόγιστες. Έντρομοι λοιπόν, αντί πολέμου, επιβάλουν κυρώσεις επί κυρώσεων στην Πιονγιάγκ, ενώ υποχρέωσαν τον καταγέλαστο Τράμπ να αλλάξει την επιθετική ρητορική του και να κατηγορεί τώρα την Κίνα ότι δεν κάνει όσα πρέπει να «συνετίσει τον Κίμ». Το πιο πιθανό είναι να αναγκαστούν να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις με την Κορέα, όπως προτείνουν Κίνα και Ρωσία, αλλά με τρόπο ώστε να μην ξεφτιλιστούν  διεθνώς μετά την «φωτιά και  σίδερο που δεν έχει δει ο κόσμος» όπως υποσχόταν αρχικά ο απερίσκεπτος Τράμπας. Ο Κίμ είναι πολύ μεθοδικός και έξυπνος, δεν είναι τρελός όπως μας τον παρουσιάζουν τα ενσωματωμένα μίντια. Ξέρει πολύ καλά τις δυνατότητες της χώρας του, η οποία  αποτελεί μαξιλάρι για Ρωσία και Κίνα που δεν θα μείνουν αμέτοχες σε περίπτωση αμερικανικής επίθεσης κι αυτό του δίνει μεγαλύτερη άνεση κινήσεων. Κέρδισαν όμως και οι αμερικανοί κάτι σημαντικό: Με το πρόσχημα της Β. Κορεατικής απειλής εγκατέστησαν στη χερσόνησο ένα  αντιπυραυλικό σύστημα που αποτελεί απειλή για τους Κινεζικούς και Ρωσικούς πυραύλους, ενώ μετέφεραν τεράστιες δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή του Ν.Ειρηνικού για την «ανάσχεση» των σχεδίων και της Κίνας. Στη γενικευμένη καπιταλιστική κρίση των ημερών μας, τα συσσωρευμένα κεφάλαια δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν αν δεν προηγηθεί  καταστροφή ενός μέρους τους. Αυτή η καταστροφή ωστόσο συνδέεται πάντα από μια άλλου είδους καταστροφή ενός μέρους του κόσμου. Είναι αυτό που παρακολουθούμε στις μέρες μας να προωθείται από την επικίνδυνη συμμορία που είναι εγκατεστημένη στην Λευκό οίκο και που μόνο με διεθνή αντίδραση μπορεί να αποφευχθεί.

                                                Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης