Ελλάδα:  Μεταμνημονιακό  πτωχοκομείο

«Η Ελλάδα είναι μια κολοσσιαία αποτυχία. Πρόκειται για μια ιστορία ανικανότητας, ψεύδους, άσκοπης καθυστέρησης και συμφερόντων των τραπεζών, τα οποία τέθηκαν πάνω από τις ανάγκες των ανθρώπων.» (Εφημερίδα «Γκάρντιαν» του Λονδίνου) 

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο ο Αγγλικός  τύπος. Και ο Γερμανικός  διαπιστώνει ότι η Ελλάδα, μετά το τυπικό τέλος των μνημονίων, παραμένει ένα απέραντο πτωχοκομείο και ότι κάθεται πάνω σε μια κοινωνική ωρολογιακή βόμβα. Ναι, αλλά πρίν μερικά χρόνια όταν η Γερμανία κυρίως μας επέβαλε τα μνημονιακά δεσμά, ο ίδιος αυτός τύπος μιλούσε για απαραίτητα μέτρα διάσωσης, που πρέπει να εφαρμοστούν στους «διεφθαρμένους Έλληνες» για να σωθεί υποτίθεται η χώρα. Δεν  τολμούσαν βέβαια να παραδεχτούν ότι επρόκειτο για εγκληματική μεθόδευση διάσωσης των Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών από την χρεοκοπία, με την καταλήστευση των εισοδημάτων του ελληνικού λαού και την υφαρπαγή όλης της  περιουσίας του Δημοσίου, από  ξένους και ντόπιους «επενδυτές» της αρπαχτής. Διότι κανείς σοβαρός επενδυτής δεν έρχεται σε μια χώρα που δεν έχει υγιή οικονομικά μεγέθη και την πιστοληπτική της ικανότητα την έκαναν «σκουπίδια». Άλλωστε το δημόσιο χρέος, ύστερα από 8 χρόνια «διάσωσης», πλησιάζει τα 360 δις ευρώ, δηλαδή σχεδόν το 200% του ΑΕΠ, ενώ η «διάσωση» επεβλήθη όταν το χρέος ήταν στα 120% του ΑΕΠ. Έτσι, μέχρι το 2022 πρέπει να πληρώνουμε 16 δις το χρόνο για εξυπηρέτησή του, ενώ το 2023 θα εκτοξευτεί στα 33 δίς ευρώ. Με τέτοιες υποχρεώσεις στη συμμορία των δανειστών, είναι φανερό ότι οι κτηνώδεις ληστρικές αγορές στις οποίες θα απευθυνθούν τώρα τα μνημονιακά ανδρείκελα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα απαιτήσουν πολύ υψηλά επιτόκια με συνέπεια το χρέος  να σκαρφαλώνει αντί να πέφτει. Όλα αυτά λοιπόν περί βιωσιμότητας του χρέους σε μια χώρα που έχουν καταστρέψει την παραγωγική της βάση και την δυνατότητα για ανάπτυξη, είναι παραμύθια και επικοινωνιακά τεχνάσματα που εντελώς αδιάντροπα τα λένε οι ίδιοι που πριν λίγους μήνες μιλούσαν για «εξαιρετικά μη βιώσιμο χρέος»(ΔΝΤ).  Από την άλλη, οι ασταμάτητες ιδιωτικοποιήσεις- ξεπουλήματα  δημόσιων επιχειρήσεων δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σαν επενδύσεις, αφού το μόνο που γίνεται είναι η  αλλαγή ιδιοκτήτη (από το κράτος σε ιδιώτη) υπάρχουσας εταιρίας κι όχι δημιουργία νέας. Κατά κανόνα δε, οι νέοι ιδιοκτήτες απολύουν τους παλιούς εργαζόμενους και προσλαμβάνουν νέους με συμβάσεις λάστιχο και μισθούς πείνας, προσφέροντας υπηρεσίες και προϊόντα σε πολύ υψηλότερες τιμές, ώστε να εκτοξευτεί η κερδοφορία τους. Ωστόσο, οι δανειστές επειδή θέλουν να διασφαλίσουν την συνέχιση της ακώλυτης ροής  των  δεκάδων δισεκατομμυρίων το χρόνο προς τα  ταμεία τους, σχεδίασαν ειδικούς ληστρικούς μηχανισμούς για τη χώρα μας, ώστε να την κρατούν υπο πλήρη έλεγχο και να την λεηλατούν συστηματικά, τουλάχιστον για 99 χρόνια, μετά το τέλος υποτίθεται της μνημονιακής επιτροπείας. Και η ανεκδιήγητη Συριζοκυβέρνηση τους διευκόλυνε αφάνταστα στην επιτέλεση κι αυτού του σχεδιασμού. Λέτε γι αυτό να πανηγυρίζει όλο το μνημονιακό (υπηρετικό) πολιτικό προσωπικό; Σαφώς ναι, διότι η μόνιμη παρουσία των ευρωατλαντιστών στη χώρα εξασφαλίζει και τη δική τους παρουσία και επιβίωση. Έτσι συγκρότησαν τρείς μεγάλες «Ανεξάρτητες Αρχές», με την πεποίθηση ότι μέσω αυτών η Ελλάδα και οι Έλληνες θα παραμείνουν υπό την κυριαρχία κι εκμετάλλευση των δανειστών τους στο διηνεκές. 

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ με την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), που εισπράττει τα πάντα (φορολογικά, τελωνειακά, ακόμη και κλήσεις τροχαίας) και τα καταθέτει σε ειδικό λογαριασμό που λέγεται «Ενιαίος Λογαριασμός Θησαυροφυλακίου», τον οποίο διαχειρίζονται αποκλειστικά οι δανειστές. Η ΑΑΔΕ δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση, ούτε από την Βουλή, ούτε από τη Δικαιοσύνη, αλλά ελέγχεται απ’ ευθείας από τους δανειστές και αναφέρεται «αδιαμεσολάβητα» σ’ αυτούς. Ο ΥΠ.ΟΙΚ δεν έχει κανένα δικαίωμα πρόσβασης στα αρχεία και στοιχεία της. Αντίθετα είναι υποχρεωμένος να  γνωστοποιεί στην «Αρχή», 30 μέρες νωρίτερα από την κατάθεση στη Βουλή, κάθε ζητήματος φορολογικής πολιτικής, προκειμένου να του επιτραπεί να το καταθέσει. Αν δε διαφωνήσει με την διοίκηση της ΑΑΔΕ, το θέμα παραπέμπεται στο… ΔΣ της ΑΑΔΕ που όμως είναι διορισμένο από την Κομισιόν και τον ΕΜΣ. Άρα τζίφος. Μόνο οι εμπειρογνώμονες των δανειστών έχουν πρόσβαση στην «Αρχή», και είναι κυρίως Γάλλοι και Γερμανοί, οι οποίοι βέβαια διοχετεύουν τις απαραίτητες πληροφορίες προς τα επιχειρηματικά συμφέροντα των χωρών τους για ανάληψη δράσεων στη χώρα μας, ώστε να μην τα τρώει «το διεφθαρμένο ελληνικό κράτος», αλλά οι δικοί τους αετονύχηδες.  Στη συνέχεια συγκρότησαν την «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας», το γνωστό Υπερταμείο, με τον Γάλλο Ζακ λε Πάπ επικεφαλής. Στην εταιρία αυτή εκχώρησαν σαν άμεσες θυγατρικές: α) το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), β) το ΤΑΙΠΕΔ, γ) την Εταιρία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ), δ) την Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ). Δηλαδή της εκχωρήθηκε η κυριότητα όλης της χώρας. Με λίγα λόγια, έκαναν την Ελλάδα περιουσιακό στοιχείο μιας εταιρίας που και αυτής ο πρόεδρος και το ΔΣ διορίζονται από την Κομισιόν και ΕΜΣ. Με την εξής όμως απίθανη πρωτοτυπία: Παρά το ότι αποκλειστικός μέτοχος ειναι το Ελληνικό δημόσιο, αφού αυτό κατέβαλε το σύνολο των 40 εκατ. του μετοχικού της κεφαλαίου, δεν έχει κανένα δικαίωμα ούτε στην επιλογή των μελών του ΔΣ ούτε βέβαια και στη λήψη αποφάσεων. Σκοπός της Υπερ-Εταιρίας, της οποίας η διάρκεια ζωής ορίστηκε στα 99 χρόνια, είναι να ξεπουλήσει και το παραμικρό περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού κράτους, ερχόμενο σε απ’ ευθείας συναλλαγή με τους ενδιαφερόμενους ιδιώτες, χωρίς καμία κρατική παρέμβαση. Κι αυτό υποτίθεται για συλλογή (ασήμαντων, λόγω σκόπιμης υποτίμησης των αξιών) πόρων για εξυπηρέτηση του χρέους. Σαν τρίτη «Ανεξάρτητη Αρχή» έφτιαξαν, κατ’ απαίτηση των Γερμανών κυρίως, την «Ελληνικό Κτηματολόγιο» (Ε.Κ), βάζοντας σαν σύμβουλο το άλλο μεγάλο αρπακτικό, την Παγκόσμια Τράπεζα. Με αυτήν, σκοπεύουν να κάνουν την ιδιοκτησία τόσο ανασφαλή ώστε να χρειάζεται να την ασφαλίσεις για να αποζημιωθείς αν αποδειχθεί ότι δεν είναι δική σου. Άρα άνοιγμα τεράστιας μπίζνας για τις ασφαλιστικές. Με την ηλεκτρονικοποίηση δε των συστημάτων καταχώρησης ακινήτων θα μπορούν με συνοπτικές διαδικασίες να αρπάξουν τη γη «αγνώστων ιδιοκτητών», σε πρώτη φάση, κάτι που ενδιαφέρει άμεσα τους Γερμανούς αεριτζήδες, καθώς αυτοί οι «άγνωστοι» είναι πάρα πολλοί. Παράλληλα με την συγχώνευση των υποθηκοφυλακείων σε ενιαίο φορέα (Ε. Κ), θα καταργηθούν τα ¾ αυτών, με συνέπεια τεράστια αναστάτωση στις συναλλαγές των πολιτών και των δικηγόρων τους. 

ΕΤΣΙ,  κυρίως με τη δράση αυτών των τριών ανεξέλεγκτων εταιριών-νεκροθαπτών της Ελλάδας, που τα μέλη των ΔΣ τους απολαμβάνουν πλήρους ασυλίας, η Ελλάδα ουσιαστικά παύει να υφίσταται σαν κυρίαρχο κράτος, αφού η γη της, οι βασικές παραγωγικές δομές και γενικά η οικονομία της περνάνε στα χέρια ξένων απατεώνων. Η επενδυτική και η αναπτυξιακή πολιτική της χώρας δεν χαράσσεται πλέον από τις Ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά από τις «Εταιρίες» που για να διασφαλίσουν την εσαεί παρουσία τους εδώ, επέτυχαν ψήφιση  νόμου στην Ελληνική Βουλή, που απαγορεύει κατάθεση νόμου που να τις καταργεί. Συνεπώς, για τα επόμενα 99 χρόνια οι κυβερνήσεις που θα εκλέγει ο ελληνικός λαός θα έχουν καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα, αφού η οικονομική ζωή του τόπου θα καθορίζεται από τις «Εταιρίες» των δανειστών, με τις κυβερνήσεις σε ρόλο απλού θεατή. Αυτό βέβαια θα εξαρτηθεί άμεσα από τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας τον ρόλο του απλού θεατή στην πλήρη διάλυση της πατρίδας μας, ή θα ξεσηκωθούμε και θα συντρίψουμε αυτούς και το σύστημά τους;

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης