Η δράση της Φύσης και  Ευρωπαϊκή 

επιτροπεία

Το Σύμπαν, η Φύση, διέπεται από σταθερούς, αιώνιους νόμους που δεν υπόκεινται στις αυθαιρεσίες και τις παραξενιές θεών και δαιμόνων. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να ισχύουν παντού και πάντα, αλλιώς, δεν είναι νόμοι. Δεν υπάρχει χώρος για εξαιρέσεις ή θαύματα. Δεν υπάρχει χώρος για θεούς ή δαίμονες στη λειτουργία της Φύσης. (Στίβεν Χόκινγκ, αστροφυσικός)

ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ να μην υπάρχει χώρος στη Φύση για θεούς και δαίμονες, όπως μας διαβεβαιώνει ο μεγάλος αστροφυσικός, αλλά υπάρχει χώρος για πολλές εγκληματικές ανθρώπινες παρεμβάσεις. Όπως πρόσφατα, αυτές στη Μάνδρα και Πέραμο, όπως αυτές που έχουμε ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες, κι όπως αυτές που θα ζήσουμε τις επόμενες δεκαετίες, αν συνεχίσουμε να παραμένουμε κλεισμένοι και υπό επιτροπεία στην καπιταλιστική Ευρωφυλακή των τραπεζιτών, των επιχειρηματικών ομίλων και των οφσόρ. Ανθρωπογενής ήταν η τελευταία καταστροφή, καθώς άνθρωποι με σκόπιμες ενέργειες ή παραλείψεις τους, άφησαν τις γιγάντιες δυνάμεις της φύσης αχαλίνωτες να επιτελέσουν το τρομακτικό τους έργο. Υπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, εργολάβοι, υπηρετώντας τις συγκεκριμένες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι οι φυσικοί αυτουργοί της απίστευτης καταστροφής  και των δεκάδων θανάτων. Και τούτο, γιατί όπως είναι γνωστό τουλάχιστον σε όσους υπηρετούν στους ΟΤΑ, όπως ο γράφων, τα αντιπλημμυρικά, τα αντισεισμικά, τα αντιδιαβρωτικά και τα αντιπυρικά έργα, δεν είναι προτεραιότητα ούτε της ΕΕ ούτε των Ευρώδουλων κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών υπαλλήλων της στην Ελλάδα. Γιατί; Διότι, τα έργα αυτής της κατηγορίας δεν έχουν άμεση ανταποδοτικότητα, άρα δεν είναι επιλέξιμα, π.χ δεν έχουν διόδια. Προτεραιότητα στη χρηματοδότηση έχουν οι κάθε λογής επιχειρηματικοί όμιλοι κι όχι τα μέτρα προστασίας της ζωής και της περιουσίας των λαϊκών στρωμάτων. Τα Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) στα οποία κάποτε εντάσσονταν μεγάλα έργα, έχουν συρρικνωθεί, με εντολή της Ευρωμαφίας, σε μεγάλο βαθμό (μόνο 3% του ΑΕΠ) προκειμένου να πιαστούν δημοσιονομικοί στόχοι και να δοθούν όλα τα έργα σε ιδιώτες. Πρόκειται για ειδεχθές μαζικό έγκλημα, που ενισχύεται από  την διαπλοκή των αστών πολιτικών με μεγαλοεπιχειρηματίες κι εργολάβους. Πάμπολλα έργα σε όλη την επικράτεια είναι γεμάτα κακοτεχνίες, ατελή, με κακής ποιότητας υλικά που ποτέ δεν παραδίδονται στην ώρα τους, καθώς οι δήμοι και οι περιφέρειες, επιλέγουν σαν αναδόχους έργων μειοδότες εργολάβους που προσφέρουν εξωπραγματικές εκπτώσεις και μετά ζητούν κοστοβόρες παρατάσεις.  Κι ενώ επανειλημμένα διαπιστώνεται η απάτη τους, ουδείς ΟΤΑ τολμά να τους αγγίξει, καθώς όλοι οι σχετικοί νόμοι που επιτάσσει η ΕΕ, είναι υπέρ τους. Και δεν φτάνει αυτή η διαπλοκή, έχουμε και τη διαπλοκή των πελατειακών σχέσεων αστών πολιτικών και δημάρχων με τα φτωχά λαϊκά στρώματα που υπόσχονται τα ψηφαλάκια τους «ανταποδοτικά» έναντι κάθε είδους αυθαιρεσίας. Έτσι  μπαζώθηκαν τα περισσότερα ρέματα της χώρας και γέμισαν με αυθαίρετα κτίσματα. Στη συνέχεια, οι άνθρωποι – θύματα αυτών των πολιτικών μετατρέπονται σε ομήρους  των αστών πολιτικάντηδων οι οποίοι μετά απαιτούν τη νομιμοποίηση, με την καταβολή προστίμων, των αυθαιρέτων που οι ίδιοι τους επέτρεψαν να κατασκευάσουν. Αλλά η νομιμοποίηση της παρανομίας, έναντι αμοιβής,  που στην Ελλάδα και στις καπιταλιστικές χώρες έχει πλέον θεσμοποιηθεί, έχει και τα τραγικά της επακόλουθα, καθώς η φύση, ως γνωστόν,  δεν εξαγοράζεται.

   

 ΑΚΟΥΣΑΜΕ τον πρωθυπουργό να μιλά για την αλληλεγγύη της Ευρώπης. Αλλά, η δήθεν αλληλεγγύη της Ευρωένωσης πότε νομίζετε ότι μπορεί να εκδηλωθεί; Όταν οι ζημιές της πληγείσας χώρας-μέλους υπερβούν το αστρονομικό ποσό του 1.5 δις ευρώ. Δηλαδή όταν όλη η χώρα βουλιάξει στα λασπόνερα. Αλλά, και να συμβεί αυτό, οι μηχανισμοί τους, καταλογίζουν πάντα κάποιο μικρότερο ποσό ώστε ποτέ  να μην ενεργοποιείται το περιβόητο ταμείο αλληλεγγύης, καθώς τα χρήματα του ταμείου ξοδεύονται για άλλους βρώμικους σκοπούς: Χρηματοδότηση ΜΚΟ των απατεώνων, χειραγώγηση προσφύγων και για κάθε είδους παρεμβάσεις σε τρίτες χώρες. Ωστόσο, οι εξπέρ της υποκρισίας και του φαρισαϊσμού, ευρωπαίοι συνάδελφοι του Αλέξη,   δεν παρέλειψαν να του εκφράσουν την συμπόνια τους  για το κακό που βρήκε τη χώρα μας, με τον τελευταίο - άκουσον , άκουσον - να τους ευχαριστεί για την ….αλληλεγγύη που επέδειξαν. Αφού λοιπόν τα ευρωκαθάρματα εξασφάλισαν τόσο εύκολα τις ευχαριστίες από τον πρωθυπουργό, για κάτι που δεν έκαναν, είναι προφανές ότι όχι μόνον δεν θα  προσφέρουν τίποτα, αλλά θα ζητήσουν και την έγκαιρη καταβολή των τοκοχρεολυσίων των δανείων που μας επέβαλαν, αφού δεν τόλμησε να τους ζητήσει έστω μια παράταση καταβολής τοκοχρεολυσίων, προκειμένου να επουλωθούν οι πληγές, σε ανθρώπινο και υλικό επίπεδο, της χώρας μας. Αυτή είναι η κατάντια της Συριζαϊκής ηγεσίας. Ο διαρκής συναγελασμός της με την  απάνθρωπη ηγεσία της Ευρωσυμμορίας, της έχει αφαιρέσει και τα τελευταία της ανθρώπινα γνωρίσματα. Αυτοί που θα έσκιζαν τα μνημόνια και θα τα καταργούσαν με ένα νόμο και ένα άρθρο, υπέγραψαν συνειδητά την αιώνια (99 χρόνια) παραμονή ενός ολόκληρου λαού στο λάκκο των λεόντων (Ευρωπαϊκή Ένωση).   Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι,  το 3^ο μνημόνιο, όπως και τα προηγούμενα, είναι κοινά κυβερνητικά προγράμματα για όλα τα αστικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΑΝΕΛ-ΕΚ), που σημαίνει ότι όποιος συνδυασμός απ’ αυτά αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας, υποχρεούται  να τα υλοποιήσει μέχρι κεραίας. Το μόνο που τους επιτρέπεται είναι αυτό που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια: Να αλληλοκατηγορούνται για το πιο θα τα εφαρμόσει καλύτερα, γρηγορότερα, πληρέστερα και όχι η αμφισβήτησή τους. Οι αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στους Συριζαίους fun των μνημονίων, τους σιτεμένους σωτήρες της ΝΔ και τα Πασοκικά ζόμπι που καταφέρνουν να επιβιώνουν σαν τις κατσαρίδες μετά από πυρηνικό πόλεμο, προκαλούν αηδία και αποστροφή ειδικά μετά το τραγική απώλεια είκοσι συνανθρώπων μας για την οποία φέρουν την πλήρη ευθύνη. Δείχνει όμως και κάτι άλλο. Ότι στην Ελλάδα η βλακεία είναι αήττητη, κι αυτοί που έχουν μολυνθεί επιλέγουν να ζουν με μύθους του παρελθόντος, στηρίζοντας πολιτικούς, επιχειρηματικούς και δημοσιογραφικούς μηχανισμούς του κατεστημένου, εκλεκτούς και βολικούς του συστήματος. Δυστυχώς, ο λαός παρά το ισχυρό μνημονιακό χτύπημα, δεν αποφασίζει στη πλειοψηφία του, να σαρώσει τα πάντα, να συγκρουστεί με το κατεστημένο και να κινηθεί σε ταξική κατεύθυνση. Πότε θα αντιληφθεί ότι ο καπιταλισμός  είναι παράδεισος για τους λίγους και κόλαση για τους πολλούς;

                                                   Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης