Οι   «έντιμοι  συμβιβασμοί»

Το παρόν που καταριέστε, ήταν το μέλλον που επιλέξατε και θα γίνει παρελθόν που δυστυχώς θα ξεχάσετε.  (ΑΡΚΑΣ)

«ΕΝΤΙΜΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ». Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτή τη φράση στα χρόνια της μνημονιακής καταχνιάς από όλες τις εθελόδουλες «κυβερνήσεις» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και τώρα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είναι η γνωστή δικαιολογία όταν πρόκειται να τα δώσουν όλα.  Οι πρώην αφισοκολλητές, πρώην προλετάριοι, πρώην αριστεροί, πρώην προοδευτικοί, πρώην αγωνιστές του Σύριζα, παρά τις ηρωϊκές κορώνες για Σόϊμπλε και ΔΝΤ και τις «σκληρές» διαπραγματεύσεις, έχουν συμφωνήσει και υπογράψει από τις 12/7/2015, όλα όσα καμώνονται ότι καταριούνται σήμερα και συγκεκριμένα: α) Η Ελληνική Βουλή  δεν θα νομοθετεί χωρίς την άδεια των δανειστών, β) Το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι 3.5% του ΑΕΠ για τουλάχιστον 10 χρόνια, γ) θα ψηφιστούν όσα μέτρα λιτότητας και διαρκούς λεηλασίας του λαού και της χώρας απαιτηθούν, προκειμένου να βγαίνει το 3,5%, δ ) Σε περίπτωση που η Ελλάδα αναγκασθεί να βγει ή  εκδιωχθεί από την ευρωζώνη, η χώρα θα υποχρεωθεί να καταβάλει ολόκληρο το χρέος σε ευρώ εγκαίρως, ε) Σε περίπτωση που το ΔΝΤ αποχωρήσει από το «πρόγραμμα», τότε ακυρώνεται το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα πηγαίνει σε άτακτη χρεοκοπία. Τελικά είτε με το ΔΝΤ, είτε χωρίς αυτό, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε σκληρά μέτρα και σε πλήρες αδιέξοδο. Το 3^ο μνημόνιο, άρα και τα δανεικά, λήγουν το 2018. Η έξοδος της χώρας στις διαβόητες αγορές δεν πρόκειται να συμβεί καθώς το χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο», οπότε καμιά αγορά δε δανείζει όταν ξέρει ότι δεν πρόκειται να πάρει τα λεφτά της πίσω. Για τους ίδιους λόγους, ούτε και νέα (4^η) δανειακή σύμβαση είναι διατεθειμένοι να υπογράψουν οι ευρωπαίοι «αλληλέγγυοι» καθώς το μεγαλύτερο μέρος των δανεικών το έχει δώσει ο ΕΜΣ που τα έχει δανειστεί από τράπεζες που φοβούνται μη χρεοκοπήσουν.  Επειδή όμως το θέμα είναι βαθύτατα πολιτικό και σχετίζεται με την ύπαρξη της διαλυόμενης Ευρώπης, είναι πολύ πιθανό να ανασκευάσουν τα περί μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους ώστε να δοθεί  ένα ποσό στην Ελλάδα από το ΔΝΤ και να διευθετηθεί προσωρινά  η κατάσταση, ώστε να σωθεί πάλι το ευρώ σε βάρος μας. Αλλά, επειδή οι  στιγμές είναι πολύ κρίσιμες, το επικοινωνιακό παιχνίδι είναι αναγκαίο. Η Συριζοπαρέα πουλάει «αντίσταση», η οποία μετά την απαραίτητη κινδυνολογία - για να μειωθούν οι κοινωνικές διαμαρτυρίες – θα έχει την γνωστή κατάληξη που είχαν τα ανάλογα τερτίπια όλων των προηγούμενων «σωτήρων»: τον «έντιμο συμβιβασμό», δηλαδή την ανέντιμη συνθηκολόγηση σε βάρος του λαού.

ΔΙΕΘΝΩΣ, μια πολιτικοοικονομική καταιγίδα βρίσκεται σε εξέλιξη. Η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας είναι εκρηκτική. Το παγκόσμιο χρέος ξεπερνά τα 230 τρις δολάρια, όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι μόλις 75 τρις. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο τεράστιος όγκος κεφαλαίων, να ξεχειλίζει την παγκόσμια οικονομία. Τα κολοσσιαία χρέη καθιστούν χώρες και επιχειρήσεις αφερέγγυες για δανεισμό και η πολυδιαφημισμένη QE (ρευστότητα) που παρέχουν οι κεντρικές τράπεζες δεν πάει στην παραγωγική διαδικασία αλλά σε τραπεζική κερδοσκοπία από την κίνηση των κεφαλαίων μέσω των χρηματιστηρίων που καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Γι αυτό και οι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι αυτή την περίοδο στις αγορές επωάζεται το μεγαλύτερο κράχ της σύγχρονης ιστορίας. Έχουμε λοιπόν μια υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, που σύμφωνα με τους νόμους του καπιταλισμού, πρέπει να καταστραφεί ένα μέρος του ώστε να επανεκκινήσει η οικονομία. Όμως το 75% αυτών των κεφαλαίων βρίσκεται στα χέρια των μεγάλων διεθνών .τραπεζών και αν καταστραφεί μεγάλο μέρος των κεφαλαίων τους θα χρεοκοπήσουν παρασύροντας μαζί τους μεγάλα κράτη και ολόκληρες οικονομίες. Αυτό όμως θέλουν με κάθε τρόπο να αποφύγουν χτυπώντας περιφερειακές χώρες, όπως η Ελλάδα, και άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης. Από την κρίση αυτή η χώρα μας δεν πρόκειται να ανακάμψει όσο βρίσκεται εντός ευρώ και ΕΕ. Ανήκει σ’ εκείνες τις χώρες που σχεδιάζουν να μετατρέψουν σε ερείπια στα πλαίσια της διεθνούς καταστροφής κεφαλαίου. Δεν θα διστάσουν  να ρευστοποιήσουν ολόκληρη τη χώρα προκειμένου να στηριχτούν οι διεθνείς αγορές και κυρίως το κλυδωνιζόμενο ευρώ.  Φοβούμενοι ωστόσο τις βίαιες λαϊκές αντιδράσεις που ενδεχομένως παρεμποδίσουν ή και ανατρέψουν αυτές τις πολιτικές και τους εμπνευστές τους, πασχίζουν να δημιουργήσουν εχθρούς ώστε να στρέψουν προς αυτούς την προσοχή του κόσμου. Από τη μια λοιπόν εκμεταλλεύονται την ελεγχόμενη από ΗΠΑ – ΕΕ(ΝΑΤΟ), ισλαμιστική τρομοκρατία, κι από την άλλη μια υστερική και άκρως επικίνδυνη εχθρότητα προς τη Ρωσία. Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει το συγκρουσιακό περιβάλλον που διαμόρφωνε η αντίθεση καπιταλισμού-υπαρκτού σοσιαλισμού, γι αυτό και οργάνωσαν το ναζιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία ώστε να αναγκάσουν τη Ρωσία να αντιδράσει και να βρίσκουν δικαιολογία για τη δαιμονοποίησή της. Έχουν την εντύπωση ότι επειδή προκάλεσαν, με τη βοήθεια της προδοτικής κλίκας Γκορμπατσόφ, την διάλυση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία οφείλει να συμπεριφέρεται εσαεί σαν ηττημένη που θα πρέπει να υπακούει αδιαμαρτύρητα τις προσταγές των «νικητών», ώστε να μην επανακάμψει ποτέ. Και μπορεί να παλινόστησαν τον καπιταλισμό, αλλά δεν μπόρεσαν να σκοτώσουν τον πατριωτισμό, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια των ανθρώπων της μεγάλης αυτής χώρας. Έτσι,  η υπό τον Πούτιν ηγετική ομάδα, έδωσε στη Ρωσία τέτοια ισχύ που της επιτρέπει να μη λειτουργεί πλέον όπως ήθελαν οι Δυτικοί με συνέπεια να ενεργοποιηθεί ξανά η εχθρότητα της Δύσης.

ΤΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΌ παραλήρημα του Μακάρθι στη δεκαετία του ’50, έχει μετατραπεί σήμερα σε ΗΠΑ και ΕΕ, σε υστερικά αντιρωσικό και παρ’ όλο ότι ο κόσμος δεν «τσιμπάει» όπως τότε, η ελευθερία δράσης και οι πολλές αρμοδιότητες που έχουν δοθεί στους γκανγκστερικής νοοτροπίας νατοϊκούς στρατηγούς, μπορεί να οδηγήσουν την ανθρωπότητα  σε νέο πλανητικό μακελειό.  Ο Τράμπ και το επιτελείο του  «σπρώχνονται» μεθοδευμένα από το βαθύ αμερικανικό κράτος, στο δρόμο των Ομπάμα –Κλίντον. Συνεπώς μια περιφερειακή ή μεγαλύτερη σύγκρουση με τη Ρωσία είναι πλέον πολύ πιθανή. Η έξοδος λοιπόν της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που πιθανόν να ακολουθηθεί και από άλλες χώρες, θα επιφέρει μεγάλη αναστάτωση και αποδυνάμωση στην Ευρωνατοϊκή συμμορία που  θα την αναγκάσουν να ματαιώσει τα σχέδιά της για νέο αιματοκύλισμα της Ευρώπης. Η άμεση, οργανωμένη αποδέσμευση από την ευρωκόλαση λοιπόν, είναι η μόνη λύση. Διότι, η εδώ συμμορία του ευρώ οδηγεί τη χώρα στην απόλυτη καταστροφή και το λαό της στην πλήρη εξαθλίωση.

                                               Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης

.