Ευρώ ή δραχμή και εθνική επιβίωση;

ΤΟ  ΔΝΤ σε δυο διαδοχικές Εκθέσεις του για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και για προαπαιτούμενα προκειμένου να συμμετάσχει στο ελληνικό «πρόγραμμα», περιγράφει με τα πιο μελανά λόγια την κατάσταση της χώρας μας για την οποία βέβαια φέρει την κύρια ευθύνη. Τονίζει λοιπόν ότι το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο» σε βαθμό, που το 2060 θα φθάσει στο απίθανο ύψος του 275% του ΑΕΠ. Για την δεύτερη δε αξιολόγηση (44 νέα πολύ σκληρά μέτρα  πλήρους εξαθλίωσης του λαού και ξεπουλήματος της χώρας, πρέπει να πάρει η Αθήνα για να την κλείσει), για την οποία συνεχίζονται οι υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις, απαιτεί τέτοιες άγριες «μεταρρυθμίσεις» (δηλαδή απορυθμίσεις), που πραγματικά καθιστούν την υλοποίησή της αδύνατη. Στην ουσία δηλαδή, το ΔΝΤ μιλώντας για μη βιώσιμο χρέος προδιαγράφει πλέον την πτώχευση της χώρας, ενώ όσο σκληρά μέτρα και να ληφθούν η χώρα δεν θα μπορέσει να βγει στις περιβόητες αγορές και να αποφύγει, όπως λένε, τη χρεοκοπία - λες και τη χρεοκοπία δεν την έφεραν οι αγορές. Με λίγα λόγια, η πατρίδα μας είναι θανάσιμα εγκλωβισμένη στο τέλμα του ευρώ και των μνημονίων που της δημιούργησαν ένα τεράστιο χρέος, και οδηγείται σε άτακτη χρεοκοπία μέσα στην καπιταλιστική Ευρώπη. Οχτώ χρόνια (το 2010) μετά την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με τη συνέργεια της συμμορίας  Σημίτη, η χώρα μας χρεοκόπησε κάτω από τα  συνδυασμένα χτυπήματα των εγχώριων πολιτικών συμμοριών ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, της χρηματοπιστωτικής μαφίας, των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, και των τριών αμερικανικών οίκων (διατεταγμένης εξοντωτικής) αξιολόγησης. Ωστόσο, λόγω των κινδύνων της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, φρόντισαν η χρεοκοπία να είναι συντεταγμένη, δηλαδή ελεγχόμενη, καθώς μόνον με αυτήν μπόρεσαν  να διατηρήσουν εκείνες τις πολιτικές και κρατικές δομές που εξασφάλιζαν τη συνέχιση της επιβίωσης  του σάπιου καθεστώτος απάτης και κερδοσκοπίας, που οδήγησε την Ελλάδα σ’ αυτή την κατάντια. Φρόντισαν λοιπόν να ενισχύσουν τις καθεστωτικές δομές επικοινωνίας-προπαγάνδας και καταστολής σε τέτοιο βαθμό, ώστε απέτρεψαν ή διέλυσαν μαζικές οργανωμένες λαϊκές αντιδράσεις που θα οδηγούσαν σε ανατροπή των κυβερνητικών εγκαθέτων του Βερολίνου, οι οποίοι έτσι επιβιώνουν μέχρι σήμερα.

 ΤΟ ΚΟΙΝΟ νόμισμα, το ευρώ, ως γνωστόν δεν εισήχθη εξ αρχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά επεβλήθη αργότερα από το γερμανικό κεφάλαιο ως το  βασικό εργαλείο της κυριαρχίας του στην Ευρώπη και διεθνώς. Γι αυτό και η μάχη που δίνει η γερμανική ολιγαρχία  για τη σωτηρία του ευρώ και των ληστρικών τραπεζών είναι τόσο πεισματώδης και ανηλεής. Το αποτέλεσμα είναι, ο ελληνικός λαός να πληρώνει πανάκριβα την διάσωση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και του όπλου του, του ευρώ, επί εφτά συναπτά χρόνια.  Το ευρώ, είναι το ξένο νόμισμα που συνετέλεσε  καθοριστικά   στην διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κατάρρευση της κοινωνίας, αφού  στα χρόνια που κυκλοφορεί υπερδιπλασίασαν βίαια το χρέος της χώρας,  φτάνοντάς το (επισήμως) στα 330 δις ευρώ  και με φρενήρη ανοδική πορεία. Εντός του ευρώ η χώρα, απ’ άκρου σε άκρο, ξεπουλιέται αλύπητα για ένα κομμάτι ψωμί και η καταστροφή της παραγωγικής της βάσης και των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της αγγίζουν τα όρια του μη αναστρέψιμου. «Σας πτώχευσαν δολίως κι έβγαλαν δισεκατομμύρια σεσημασμένοι διεθνείς χρηματοσυμμορίτες», λέει ο  Ελβετός καθηγητής οικονομικών Μάνφρεντ Γκέρτνερ κι έχει απόλυτα δίκιο.  Να γιατί η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ είναι θέμα ζωής ή θανάτου για τη χώρα και το λαό μας.  Κι ακριβώς, επειδή η πλειοψηφία πλέον του λαού έχει αντιληφθεί την καταστροφική δράση του ευρώ, οι ευρωλάγνοι έχουν πανικοβληθεί και ξημεροβραδιάζονται στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης να μας τρομοκρατήσουν για το επερχόμενο τέλος του κόσμου αν φύγουμε από το ευρώ. Δημοσιογράφοι μισθοφόροι των Βρυξελλών, αργυρώνητοι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι της πεντάρας, εκπαιδευμένα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια δήθεν οικονομικοί συντάκτες, και μπουλούκια βολεμένων οικονομολογούντων, ξελαρυγγιάζονται να μας πείσουν για το πόσο κακή είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.  «Δεν θα έχουμε να φάμε», «θα πεθάνουμε από το κρύο», «θα κάνουμε πλούσιους όσους έχουν τα ευρώ τους έξω» και «θάχουμε έλλειψη βασικών φαρμάκων», επειδή δήθεν η «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτε». Όλη αυτή η δημιουργία πανικού γύρω από το εθνικό μας νόμισμα, οφείλεται αποκλειστικά στη συνειδητή προσπάθεια των εγχώριων βολεμένων να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των δανειστών για να μη χάσουν οι ίδιοι τα  παχυλά τους προνόμια με αντάλλαγμα βέβαια την δική μας καταστροφή. Και δυστυχώς αυτή η αντεθνική προπαγάνδα βρίσκει  ανταπόκριση λόγω της απόλυτης εμπιστοσύνης που δείχνουν πολλοί έλληνες σε οτιδήποτε  ξένο και ειδικά ευρωπαϊκό, παρ’ ότι η Ευρώπη βρίσκεται από καιρό σε τροχιά παρακμής και αυτοκαταστροφής. Γιατί όμως να τους πιστέψουμε τώρα ότι θα μας σώσουν με το ευρώ, αφού είναι οι ίδιοι που μας κατέστρεψαν επίσης με το ευρώ; Άλλωστε, η διάλυση της ευρωζώνης μέρα με την ημέρα φαίνεται όλο και πιο πιθανή, συνεπώς γιατί να μένουμε σε κάτι που πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει. Μένοντας βέβαια Ευρώπη, η πορεία μας προς την άβυσσο είναι προδιαγεγραμμένη εν μέσω  οικτρών «διαπραγματεύσεων»,  «αξιολογήσεων», συμμετοχής ή όχι του ΔΝΤ και διαρκών συνθηκολογήσεων.

Η ΕΛΛΑΔΑ πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ, αλλά με ταξικών προδιαγραφών GREXIT κι όχι όπως επιθυμεί ο σακάτης Σόϊμπλε και η παρέα του, που επιδιώκουν την άτακτη χρεοκοπία εντός ΕΕ, με μνημονιακή κυβέρνηση, ώστε να λεηλατηθεί πλήρως η χώρα και να μετατρέψουν το  λαό της σε δουλοπάροικους. Οι προϋποθέσεις εξόδου από το ευρώ και μετάβασης σε εθνικό νόμισμα είναι: α) Μονομερής διαγραφή του χρέους. Σταματάμε άμεσα την πληρωμή τόκων και χρεολυσίων αφού το χρέος είναι προϊόν απάτης, πλάνης κι εκβιασμού. β) Η (ιδιωτική) Τράπεζα της Ελλάδας περνάει στη πλήρη κυριότητα του Ελληνικού κράτους κι εκκαθαρίζεται από όλους τους ξένους επιτρόπους, μετόχους και φιλοευρωπαϊκά στοιχεία. Τα ίδια ακριβώς και στο υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα, ώστε να επιβληθεί αυστηρός έλεγχος στη διακίνηση των κεφαλαίων, προκειμένου να μη φυγαδευτεί στο εξωτερικό ούτε ένα ευρώ, αλλά ούτε και «σήκωμα» των καταθέσεων στο εσωτερικό. Τα πρώτα αυτά μέτρα εξαγγέλλονται και υλοποιούνται άμεσα, ακόμη κι εντός μιας ημέρας, προκειμένου να επακολουθήσει η εξαγγελία μετάβασης στο εθνικό νόμισμα και να ξεκινήσουν όλες οι απαραίτητες δράσεις για τη συντομότερη δυνατή έναρξη κυκλοφορίας του, που θα ελέγχεται πλέον άμεσα από την 100% κρατική ΤτΕ. Ωστόσο για την προστασία του εθνικού νομίσματος από τις παντοειδείς επιθέσεις που θα δεχτεί από τους εγχώριους ευρώδουλους και τους ξένους πάτρωνές τους πρέπει να αλλάξει ουσιαστικά και το οικονομικό μοντέλο της χώρας. Δηλαδή, σε πρώτη φάση, διάλυση όλων των μνημονιακών δομών και τιμωρία των υπευθύνων.  Επαναφορά στο δημόσιο και κοινωνικοποίηση όλων των παραγωγικών μονάδων, των δομών  και υπηρεσιών που ξεπουλήθηκαν σε ιδιώτες, ώστε να στηριχθεί και ισχυροποιηθεί το εθνικό νόμισμα, προκειμένου να ασκηθεί μια πραγματικά φιλολαϊκή νομισματική (έλεγχος κυκλοφορίας, επιτόκια) και δημοσιονομική (φορολογία, δημόσιες δαπάνες, δημόσιος δανεισμός) πολιτική στη χώρα μας.  Στην πορεία βέβαια και άλλες μεγάλες ιδιωτικές παραγωγικές μονάδες θα κληθούν να ενταχθούν στη δημόσια οικονομική λειτουργία, ώστε να  υπάρξει αυτάρκης εθνική παραγωγή και να ενισχυθεί περαιτέρω το εθνικό νόμισμα, να μειωθεί δραστικά το άναρχο της καπιταλιστικής διαδικασίας προς όφελος της χώρας και των λαϊκών στρωμάτων. Με όπλο το εθνικό νόμισμα, μια λαϊκή κυβέρνηση θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει ένα ευρύ πρόγραμμα δημόσιων και ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων στον αγροτικό τομέα, τη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, οι οποίες θα αυξάνουν τον πλούτο της χώρας, τα λαϊκά εισοδήματα και θα μειώνουν την ανεργία.

 ΣΗΜΕΡΑ και με τις δεδομένες συνθήκες  κατακερματισμού του προοδευτικού χώρου (κομμουνιστές + αριστερά, εκτός Σύριζα), καμία από τις δυνάμεις αυτές μόνη της δεν μπορεί να αναλάβει την διαχείριση μια τόσο μεγάλης προσπάθειας και τόσο ριζικών αλλαγών. Συνεπώς, το ΚΚΕ, η πιο ισχυρή, η πιο συνεκτική, η πιο συνεπής αντιμνημονιακή, αντικαπιταλιστική δύναμη του χώρου, πρέπει να αναλάβει μια σοβαρή πρωτοβουλία  συνεννόησης και κοινής δράσης των δυνάμεων αυτών πάνω σε μια μίνιμουμ πολιτική ατζέντα που να περιλαμβάνει: Αποδέσμευση από ΕΕ κι όχι μόνο από την ΕΖ. Μονομερή διαγραφή του χρέους. Εθνικό νόμισμα με τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν. Έξοδος από το ΝΑΤΟ. Αν είμαστε σύμφωνοι σ’ αυτά δεν χρειάζεται ταύτιση απόψεων σε όλα τα άλλα. Και μόνο η αναγγελία μιας τέτοιας συμφωνίας θα  ενεργοποιήσει τα πατριωτικά αριστερά αντανακλαστικά μεγάλης μερίδας του προοδευτικού κόσμου που απογοητεύτηκε και αποστασιοποιήθηκε από την τραγική απάτη ΣΥΡΙΖΑ. Θα συνδράμει  και θα συσπειρωθεί  γύρω από τη νέα πολιτική σύμπραξη, εγκαταλείποντας τους μνημονιακούς χώρους κύρια του Σύριζα, του ΠΑΣΟΚ και  των άλλων μνημονιακών αποκομμάτων, δημιουργώντας ένα πλειοψηφικό ρεύμα που θα διεκδικήσει την διακυβέρνηση της χώρας με προοπτική ριζικών αλλαγών. Ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση κι αυτοκαταστρέφεται από τις αγεφύρωτες αντιθέσεις, τα συγκρουόμενα συμφέροντα, την απύθμενη διαφθορά. Εμείς δεν μπορούμε να παρακολουθούμε απλά την αποσύνθεσή του. Πρέπει, με κοινές δράσεις, να την επιταχύνουμε. Διαφορετικά, οι ραγδαίες εξελίξεις που προδιαγράφονται  θα μας προσπεράσουν. Το μνημονιακό τσουνάμι και η λαίλαπα της χρεοκοπίας θα σαρώσουν τη χώρα σε τέτοιο βαθμό που θα είναι εξαιρετικά δύσκολη αν όχι αδύνατη η όποια προσπάθεια οργάνωσης ενός λαϊκού κινήματος,  που θα απαλλάξει την πατρίδα μας από την μνημονιακή  βαρβαρότητα.

                                                   Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης