Οι  ψευδαισθήσεις να τελειώσουν

Την εμμονή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για παραμονή της χώρας εντός ευρώ με κάθε κόστος, εκμεταλλεύονται η μαφία των  δανειστών και οι στυγνοί πολιτικοί τους εκπρόσωποι στους ευρωπαϊκούς καπιταλιστικούς θεσμούς, ώστε να μας κρατούν βυθισμένους στο βάλτο ενός αξεπλήρωτου χρέους και να μας ξεζουμίζουν στο διηνεκές. Ενός χρέους που δημιουργήθηκε- όσο καιρό είμαστε στην ευρωζώνη και κυρίως τα 5 χρόνια της «διάσωσης»- από τους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τη γαλαζοπράσινη πολιτική σαβούρα, το οποίο τελικά φόρτωσαν,  μέσω των μνημονίων, στις πλάτες του ελληνικού λαού. Με την δέσμευση των προηγούμενων αλλά και της τωρινής κυβέρνησης για «πλήρη και έγκαιρη» αποπληρωμή του, ο λαός εξαθλιώνεται και η χώρα σταδιακά ξεπουλιέται καθώς δεν περισσεύει τίποτα για την πολυσυζητημένη ανάπτυξη, αφού φρόντισαν να καταστρέψουν, δια της ανταγωνιστικότητας, και την παραγωγική βάση της χώρας. Η Ελλάδα περνάει πολύ δύσκολες ώρες σε συνθήκες πρωτόγνωρου οικονομικού αποκλεισμού, απανωτών εκβιαστικών διλημμάτων και συνεχών απειλών για ολική καταστροφή. Η θυσία της Ελλάδας συνεχίζεται για να αποφύγει την διάλυσή της  η ευρωζώνη (EZ), κι ας κάνουν δήθεν τους αδιάφορους οι ευρωληστές των Βρυξελλών ότι δεν θα θιγεί η ΕΖ από ενδεχόμενο Grexit. Και δυστυχώς ούτε αυτό θέλει να εκμεταλλευτεί η μπλοκαρισμένη, φοβισμένη, πολυσυλλεκτική Συριζαϊκή κυβέρνηση όπου το «αριστερά» έχει χαθεί,  υπό την πίεση των δανειστών και των ντόπιων ναιναίκων, σε  μια  ομίχλη έντεχνης σύγχυσης και ασάφειας. Συμμετέχει κι αυτή στην ήδη πεντάχρονη «εκπαίδευση» του λαού μας να αισθάνεται ένοχος γι αυτό που έγινε και συνεπώς να δεχτεί αδιαμαρτύρητα να πληρώνει για τις απάτες των ανθρώπων του χρήματος, εδώ και στην Ευρώπη. Γι αυτό και μετέρχεται τις  ίδιες δικαιολογίες περί «σωτηρίας της πατρίδας» όπως και οι προηγούμενοι καπηλευτές του πατριωτισμού, του συναισθηματισμού, της αφέλειας και του απολιτίκ των περισσότερων ελλήνων.

ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ «διάσωσης» (μνημόνια), ποτέ δεν σχετίζονταν με τη διάσωση της χώρας αλλά με τη διάσωση των τζογαδόρικων τραπεζών, την επαναφορά των εργασιακών σε συνθήκες 19^ου  αιώνα, την συντριβή μισθών και συντάξεων και την ιδιωτικοποίηση της χώρας. Ήταν ένας εκτενής και προσποιητός φαύλος κύκλος, μια παγίδα χρέους και αποπληθωρισμού που συνεχίζει ανεμπόδιστα την καταστροφική του δράση. Αντί λοιπόν να καταγγείλουν αυτά τα πασιφανή,  πάνε και εγκλωβίζονται σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις με τα στελέχη της ευρωαλητείας  για να εκταμιεύουν  δανεικά και να ξεπληρώνουν το χρέος, που προεκλογικά υπόσχονταν ότι θα διαγράψουν. Ούτε που διανοούνται βέβαια να  διαγράψουν μονομερώς το κυριολεκτικά επονείδιστο χρέος, που το έχουμε ξεπληρώσει πάνω από τρείς φορές μέχρι τώρα, μέσω των γνωστών εγκληματικών δανειακών συμβάσεων. Να οδηγηθούμε έπειτα εκτός ευρώ και ΕΕ ώστε να ανασάνει η χώρα και να αρχίσει την παραγωγική της ανασυγκρότηση, με το τραπεζικό σύστημα και  τις μεγάλες παραγωγικές μονάδες στα χέρια του λαού, τυπώνοντας παράλληλα και εθνικό νόμισμα. Συγκρότησαν, με μεγάλη καθυστέρηση βέβαια, την Επιτροπή Αλήθειας για το  Χρέος για να αποδείξει υποτίθεται  πόσο τμήμα του χρέους είναι πραγματικό(νόμιμο) και πόσο είναι επαχθές κι επονείδιστο(παράνομο) ώστε να μην πληρωθεί.  Αλλά επειδή η επιτροπή λειτουργεί με ρυθμό χελώνας χωρίς να καταλήγει έγκαιρα (αμφίβολο αν θα καταλήξει) σε καταδικαστικό για δανειστές και δανειολήπτες πόρισμα, ξεπληρώνουν «εγκαίρως και προς όλους» τα παράνομα δάνεια των μνημονίων σε βάρος της λαϊκής τσέπης.  Ο «έντιμος συμβιβασμός» με τους δανειστές, στον οποίο αναφέρεται συνεχώς η κυβέρνηση, έχει ένα και μόνο κερδισμένο:        Τους δανειστές. Διότι αυτοί όντας σε θέση ισχύος, επιβάλλουν την άμεση ικανοποίηση των απαιτήσεών τους, στερώντας έτσι την απαραίτητη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας και την  ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ τελευταία βήματα υποταγής της κυβέρνησης προς τους εκπροσώπους των δανειστών, είναι και η υποχρεωτική (για να αποφύγουν την ευθύνη οι διοικήσεις των οργανισμών) δέσμευση, με ΠΝΠ, των αποθεματικών των Δήμων και Περιφερειών καθώς και, «εθελοντικά», των ασφαλιστικών ταμείων. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα ξεπληρώσουν ομόλογα που λήγουν τον Μάϊο στο δολοφονικό ΔΝΤ, καταθέτοντας τα χρήματα στο υποκατάστημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στην Ελλάδα, που είναι η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ). Αλλά ως γνωστόν η ΤτΕ δεν είναι της Ελλάδας, αλλά μιας κλίκας ξένων και ντόπιων ιδιωτών που δεν ελέγχονται  από καμία κυβέρνηση έχοντας επί πλέον και πλήρη νομική ασυλία για όποια απάτη διαπράττουν. Άλλωστε και η ΕΚΤ είναι υπεράνω ελέγχου. Τα μέλη του ΔΣ της χαίρουν ισοβίου ασυλίας και δεν ελέγχονται από κανένα ευρωπαϊκό όργανο παρά μόνον από την εξίσου εγκληματική γερμανική Deutsche Bank, γι αυτό και η ΕΚΤ ορθώνεται δίπλα της στην κεντρική λεωφόρο της Φραγκφούρτης. Ουσιαστικά λοιπόν θα καταθέσουν τα λεφτά, μέσω της ΤτΕ, στην ΕΚΤ που, εκτός των άλλων, «πνίγει» τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις της χώρας μας, απορρίπτοντας κατά 98% τα αιτήματά τους για χορήγηση δανείων, οδηγώντας τις έτσι στο λουκέτο. Και όπως καταγγέλλουν υπάλληλοι της ΤτΕ, «η Τράπεζα της Ελλάδας δεν αποφασίζει πλέον. Λειτουργεί απλώς σαν κανάλι  επικοινωνίας του συστήματος με την ΕΚΤ, η οποία εγκρίνει ή απορρίπτει σε καθημερινή βάση (κυρίως απορρίπτει) αιτήματα ακόμη και για μικροποσά της τάξης των 10.000 ευρώ. Το μόνο που εγκρίνει σε χρόνο μηδέν, είναι η χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του ΕLΑ (Έκτακτου Μηχανισμού Ρευστότητας της ΤτΕ, αλλά με επιτόκιο 30 φορές μεγαλύτερο απ’ αυτό που δίνει η ίδια), ώστε να αντικαθιστούν μόνο την συνεχή διαρροή καταθέσεων». Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες λοιπόν, καμία χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας δεν πρόκειται να υπάρξει, που σημαίνει συνέχιση της λιτότητας, αύξηση της ανεργίας, άπλωμα της εξαθλίωσης και σε καμιά περίπτωση «διάσωση». Αξίζει όμως να σταθεί κανείς στις όψιμες αντιδράσεις της ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας) και της ΕΝΠΕ ( Ένωση Περιφερειών). Εκτός των ελάχιστων δημάρχων του ΚΚΕ,  οι 320 Καλλικρατικοί δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ και σε μεγάλο βαθμό και του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τα τελευταία πέντε χρόνια πετσοκόφτηκαν, με ΠΝΠ, κατά 60% οι πόροι των ΟΤΑ όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά στήριξαν με πάθος τις ευρωενωσιακές πολιτικές των μνημονίων, που χωρίς την συνδρομή τους δεν θα μπορούσαν ποτέ εφαρμοστούν. Δεν αντέδρασαν στις απολύσεις του 50% των δημοτικών υπαλλήλων, ούτε στην διαδικασία ιδιωτικοποίησης των δήμων, ούτε στο Παρατηρητήριο των ΟΤΑ, ούτε στην απαγόρευση της διαχείρισης των απορριμμάτων, ούτε και στον αισχρό δουλεμπορικό θεσμό των διμηνητών, πενταμηνητών και οκταμηνητών για κάλυψη πάγιων αναγκών. Σε όλα έλεγαν «ναι». Όλα ήταν και είναι πράξεις «εξυγίανσης» και γίνονται για την «σωτηρία της πατρίδας» έλεγαν και το πίστευαν βαθειά. Τώρα όμως που ήρθε η ώρα να παραδώσουν  και τους «κουμπαράδες» τους,  αναγκάστηκαν να προβούν σε κάποιες θεατρινίστικες, υποκριτικές  αντιδράσεις για το θεαθήναι, που σύντομα σταμάτησαν όταν απέσπασαν την διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι τα λεφτά τους θα επιστραφούν ( ίσως μέσω της ρύθμισης των 100 δόσεων ή του ΦΠΑ ή του γνωστού κόλπου της μεταφοράς χρημάτων από οργανισμό σε οργανισμό). Όμως η διαβεβαίωση του έλληνα πρωθυπουργού δεν μετράει, γιατί τα λεφτά προωθούνται στην ΕΚΤ δηλαδή στην κατοχή του αρχινονού Ντράγκι και σ’ εκείνον  πρέπει να αποτανθούν. Θα τολμήσουν; Όχι βέβαια, γιατί η ανεξέλεγκτη ΕΚΤ είναι η μόνη που κατέχει την πραγματική εξουσία, κυβερνάει αυταρχικά την ΕΕ και δια της οικονομικής ασφυξίας θα εξαναγκάσει σύντομα την «αριστερή» μας κυβέρνηση σε «συμφωνία». 

   

 ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ την νομισματική αλλά και τη δημοσιονομική πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών, μέσω του Συμφώνου Σταθερότητας που έχει θεσμοθετήσει την αιώνια λιτότητα για τους ευρωπαϊκούς λαούς, ιδιαίτερα του Νότου. Από δε το 2013 η ηγεμονία της ΕΚΤ έγινε απόλυτη με τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Συμφώνου για πιο ασφυκτική λιτότητα, και του Συμφώνου για το Ευρώ. Τα δύο κείμενα καθιστούν την ΕΚΤ κέντρο της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, επιβάλλοντας πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, αυτόματους μηχανισμούς λιτότητας σε περίπτωση απόκλισης, ρήτρα ετήσιας μείωσης χρέους, κυρώσεις και επιτήρηση του συνόλου των πολιτικών κάθε κράτους-μέλους, από τους μισθούς μέχρι το ασφαλιστικό και από την απασχόληση μέχρι την υγεία. Και το επιστέγασμα της ηγεμονίας της ΕΚΤ στην ΕΕ, είναι η θεσμοθέτηση της πλήρους εποπτείας και ελέγχου του συνόλου των 6000 πιστωτικών ιδρυμάτων της Ευρωζώνης. Η Κομισιόν, το Γιούρογκρουπ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λειτουργούν απλά ως δορυφόροι και εκτελεστικά της όργανα. Τα 1100 δις ευρώ που ισχυρίζεται ότι δίνει, σε μηνιαίες δόσεις των 60 δις, στα κράτη της Ευρωζώνης στα πλαίσια της λεγόμενης «ποσοτικής χαλάρωσης» δήθεν για ενίσχυση της ρευστότητας, μεταβιβάζονται κυρίως στις γερμανικές τράπεζες και σε 5 ακόμη χώρες του Βορρά που κυριολεκτικά θα πλημμυρίσουν με κέρδη από χρηματιστική κερδοσκοπία σε βάρος των τσακισμένων από την ύφεση χωρών του Νότου που δεν θα δουν ούτε ένα ευρώ να πηγαίνει για ανάπτυξη. Αυτή είναι η ΕΚΤ και οι δορυφόροι της, τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης, εκφραστές της πιο βάρβαρης και πιο χυδαίας μορφής καπιταλισμού, που άπλωσαν την χρηματοπιστωτική δικτατορία τους πάνω σε όλη την Ευρώπη και με τους οποίους νομίζει η κυβέρνηση ότι μπορεί να διαπραγματευτεί.

ΤΟ ΣΟΟΥ ΤΗΣ πολύμηνης διαπραγμάτευσης στήθηκε για να φοβηθεί, να κουραστεί, ν’ απογοητευτεί και τελικά να ενδώσει ο ελληνικός λαός στη συνέχιση των μέτρων εξαθλίωσης που εφάρμοζαν και οι καταραμένοι μνημονιακοί γαλαζοπράσινοι κουραμπιέδες, τώρα όμως από μια «αριστερή» κυβέρνηση. Οι «θεσμοί» ζητάνε εκείνο που είχαν πετύχει με τους προηγούμενους:  Την πλήρη υποταγή και παράδοση. Δεν συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο. Τότε και μόνον τότε, το εγχείρημα των ευρωατλαντιστών στην Ελλάδα θα έχει πετύχει. Το νέο υποκατάστατο του Πασόκ θα έχει εδραιωθεί στη χώρα και η εναλλαγή στη διακυβέρνησή της με τους υστερικούς βιβλιοπώλες, θα έχει εξασφαλιστεί ανώδυνα για το σύστημα των αγορών.  Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα μας δεν αντέχει άλλο στο φαύλο κύκλο του δανεισμού και της εποπτείας των αγορών. Είναι αδύνατο να  εξυπηρετούνται ταυτόχρονα και οι δανειστές και οι λαϊκές ανάγκες. Ο κύκλος των ψευδαισθήσεων περί «άλλης Ευρώπης» με κατανόηση, πρέπει να κλείσει οριστικά. Αν δεν πάτε σε ρήξη με τα ευρωκαθάρματα τώρα, πάτε υποχρεωτικά και σύντομα (πιθανά την άλλη βδομάδα)  σε τρίτο μνημόνιο. Μην συνεχίζετε λοιπόν να εξαπατάτε τον ταλαιπωρημένο λαό μας προσποιούμενοι ότι διαπραγματεύεστε. Η Ελλάδα μας έχει μεγάλους, ποικίλους και σπάνιους φυσικούς πόρους και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό να αντιμετωπίσει κάθε ενδεχόμενο,  επιλέγοντας άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του κόσμου της δουλειάς και του μόχθου κι όχι των ληστρικών αγορών.

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                           Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης