Βρισκόμαστε στον έκτο χρόνο ύφεσης και στον τέταρτο χρόνο μνημονιακής ισοπέδωσης. Η οικονομική και κοινωνική καταστροφή που έχει συντελεστεί είναι χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της χώρας σε καιρό ειρήνης. Κι όσο η οικονομία καταρρέει, τόσο η διαχείρισή της από την γαλαζοπράσινη κυβερνητική κλίκα, αποφέρει πρόσθετα οφέλη στη συμμορία του ευρωζωνικού χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού συστήματος, που ενώ επιβάλλει διαρκή λιτότητα και ανεργία στους λαούς, αυτό διασώζεται με τα λεφτά των θυμάτων του. Και μάλιστα, ενώ τα κέρδη του συνεχώς μεγεθύνονται από την θεσμοποιημένη πια κλοπή του εισοδήματος και της περιουσίας των απλών εργαζομένων, τα εισοδήματα που συνδέονται με την παραγωγή διαρκώς μειώνονται. Κι αυτό το λένε, εντελώς ξεδιάντροπα, εξυγίανση, το λένε μεταρρύθμιση. Ουσιαστικά δεν παράγεται νέο εισόδημα, απλά γίνεται μεταφορά του κοινωνικού πλούτου προς μια μικρή κάστα ντόπιων ολιγαρχών που καταδυναστεύει τον τόπο και προς την διεθνή μαφία των δανειστών μας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Άνεργος δεν θεωρείται αυτός που βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας, αλλά αυτός που εργαζόταν κι έχει απολυθεί. Έτσι οι νέοι που αναζητούν για πρώτη φορά δουλειά δεν λογίζονται σαν άνεργοι αλλά σαν ανύπαρκτοι. Η σημερινή γενίκευση της λιτότητας στην Ευρώπη έχει παράξει 15 εκατομμύρια νέους ανέργους κάτω των 30 ετών. Σύμφωνα δε με την Γιουροστάτ, επί συνόλου 350 εκατ. εργαζομένων στην Ευρώπη, τα 100 εκατ. ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ περίπου 30 εκατομ. είναι άνεργοι. Οι οικονομικοί αναλυτές συμφωνούν στο ότι ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν τόσο χρεοκοπημένη όσο σήμερα, καθώς ύστερα από έξι χρόνια ύφεσης, έχει καταστραφεί στο μεγαλύτερο μέρος της η παραγωγική βάση της χώρας, οι επενδύσεις είναι ανύπαρκτες και η ανεργία στα ύψη. Στην Ευρώπη όμως υπάρχει πολύ - πάρα πολύ χρήμα που μετακινείται από τράπεζα σε τράπεζα πυροδοτώντας τις κινήσεις των κερδοσκόπων κι όχι τις παραγωγικές διαδικασίες που έχουν ανάγκη οι υπό χρεοκοπία χώρες της.
Με πρόσχημα τις επενδύσεις στην Ελλάδα η συγκυβέρνηση των ανδρεικέλων της τρόϊκας έχει ενσωματώσει στον προϋπολογισμό μέτρα που διευκολύνουν την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και της περιουσίας του ελληνικού λαού κύρια στο γερμανικό κεφάλαιο και στους ντόπιους συνεργάτες του. Κοινωνικά αγαθά (νερό, ρεύμα κλπ) περνούν στα χέρια ιδιωτών ενώ οι μεγαλοεργαλάβοι έχουν αποδυθεί σε ένα ατέλειωτο φαγοπότι σε βάρος της τσέπης μας. Με τα συνεχή, σαρωτικά για τα λαϊκά εισοδήματα μεσοπρόθεσμα προγράμματα, οργάνωσαν μια ολομέτωπη, πολύπλευρη και μεθοδικά σχεδιασμένη επίθεση ενάντια στο λαό, στην αξιοπρέπεια και στη ζωή του. Ο Καλλικράτης έγινε ώστε να δημιουργηθούν μεγάλες πληθυσμιακές συγκεντρώσεις και να είναι συμφέρουσα η δραστηριότητα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ήταν προϋπόθεση επιτυχίας των μνημονιακών πολιτικών. Συνεπώς το πρώτο θύμα της μνημονιακής επίθεσης θα ήταν οι Καλλικρατικοί δήμοι, στους μεγαλύτερους των οποίων έχουν εισβάλει εκπρόσωποι των γερμανικών επιχειρηματικών συμφερόντων και τα θέλουν κυριολεκτικά όλα: οικόπεδα, δημοτικά κτίρια, σχολεία, παραλίες κλπ. Και δεν τους αρκούν αυτά. Εκπαιδεύουν κυβερνητικούς και δημοτικούς εθελόδουλους άρχοντες, στη μεθόδευση της πλήρους ιδιωτικοποίησης των δημοτικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών ώστε οι δήμοι να αποτελέσουν νέα πεδία κερδοφορίας επιχειρηματικών ομίλων όχι με εργαζόμενους πια, αλλά με ωφελούμενους σκλάβους από την επιχειρηματική γενναιοδωρία και σε βάρος βέβαια της τσέπης των δημοτών. Ο δρόμος προς την ιδιωτικοποίηση όλων των υπηρεσιών των δήμων προετοιμάστηκε με τη σταδιακή περικοπή των κρατικών επιχορηγήσεων που πραγματοποιήθηκε χωρίς την παραμικρή αντίδραση από την πλευρά των δημάρχων της γαλαζοπράσινης πλειοψηφίας και πολλές φορές με την συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ. Όπου συμβαίνει αυτό τα δημοτικά συμβούλια έχουν πλέον διακοσμητικό χαρακτήρα αφού η διαχείριση της περιοχής και των υπηρεσιών περνά στους ιδιώτες. Και οι ιδιώτες θα κοιτάξουν την εξασφάλιση της κερδοφορίας τους αυξάνοντας τέλη και φόρους προς τους δημότες και υιοθετώντας τις πιο ευέλικτες σχέσεις εργασίας που υπάρχουν. Θα προστρέχουν π.χ στις Εταιρίες Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ), που μαζί με τις ΜΚΟ, είναι οι σύγχρονες δουλεμπορικές επιχειρήσεις για εξεύρεση εργατικού δυναμικού, στις οποίες πρέπει να απευθύνεται ένας απελπισμένος άνεργος για να βρει ολιγόμηνη δουλειά είτε στο δημόσιο είτε σε ιδιωτική επιχείρηση χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα. Ο όποιος εργοδότης, π.χ. ένας δήμος, νοικιάζει αυτούς τους απασχολήσιμους, δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντί τους και τους απολύει χωρίς αποζημίωση. Ούτε καν τους πληρώνει αφού τα πάντα έχουν αναλάβει οι συγκεκριμένες εταιρείες που χρηματοδοτούνται από ποικιλώνυμα ευρωπαϊκά προγράμματα για ν’ αντιμετωπιστεί δήθεν η ανεργία με μισθούς 300 και 400 ευρώ. Έτσι οι εργοδότες έχουν μηδενικό μισθολογικό κόστος και συνεπώς μεγάλη κερδοφορία. Οι σημερινές πλειοψηφίες ΝΔ - ΠΑΣΟΚ των Δήμων αποδέχτηκαν το συγκεκριμένο μέτρο και τους χρησιμοποιούν με ανακούφιση γιατί από τη μιά -όπως λένε- δεν τους κοστίζουν τίποτα, από την άλλη πειραματίζονται για να παραδώσουν έτοιμες στους ιδιώτες τις υπηρεσίες τους. Και δεν είναι μόνο οι ΕΠΑ και οι ΜΚΟ, τους δήμους πολιορκούν τα ΤοπΣΑ (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης) και οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις με τις οποίες καταργείται η έννοια της εργασίας, εισάγεται η έννοια της απασχόλησης και των ωφελούμενων άνεργων καθώς και η ψευδαίσθηση ότι όλοι μπορούν να γίνουν επιχειρηματίες. Μ’ αυτά τα ψεύδη και τις απατηλές υποσχέσεις, ξεγελούν τον κόσμο απασχολώντας μερικές χιλιάδες ανέργους χρησιμοποιώντας κύρια τους δήμους σαν μαξιλάρι απορρόφησης της λαϊκής οργής. Παράλληλα πετυχαίνουν και χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων και συμφιλίωση μέρους των λαϊκών μαζών με τις πολιτικές ΕΕ-Κυβέρνησης. Έτσι συνηθίζει ο κόσμος στη λογική της διαχείρισης εντός των πλαισίων του συστήματος και δεν αντιδρά στο βαθμό που θα έπρεπε κατά των πρακτικών αυτών.
Σήμερα οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι παίζουν το ρόλο του πλασιέ των επιχειρηματικών συμφερόντων, κι αυτό οδήγησε σε έξαρση της συναλλαγής, της διαφθοράς και της σπατάλης του δημόσιου και κοινοτικού χρήματος. Σ’αυτό συνέτειναν η αποσύνθεση κι η αποδυνάμωση των τεχνικών υπηρεσιών του δημοσίου (μνημονιακή υποχρέωση), όπως οι δήμοι, με συνέπεια την δημιουργία πληθώρας «Γραφείων μελετών» που αναλαμβάνουν με το αζημίωτο και την παραμικρή μελέτη ροκανίζοντας τεράστια ποσά συναλλασσόμενα με δημοτικούς και δημόσιους παράγοντες. Μέσα δε στις δημοτικές επιχειρήσεις γίνεται διαχείριση πολύ μεγάλων κονδυλίων από διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα που διατίθενται και για εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων καλλιεργώντας το έδαφος για μεγέθυνση της διαφθοράς που κατακλύζει πλέον τη χώρα. Μέσα στη γενική οικονομική κατάρρευση της χώρας, το ΕΣΠΑ είναι η μόνη πηγή ρευστότητας. Γι’ αυτό και οι γερμανοί απαίτησαν τα κονδύλιά του να χρησιμοποιούνται μόνο σε μνημονιακή κατεύθυνση. Δηλαδή μόνο σε κατεύθυνση που εξυπηρετεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με λίγα λόγια η χρηματοδότηση της υποτιθέμενης ανάπτυξης γίνεται προς τα κεί που θέλουν οι γερμανοί. Τα σκάνδαλα όμως και η λεηλασία των κονδυλίων συνεχίζονται και μετά την έναρξη του όποιου έργου καθώς οι υπερτιμολογήσεις, τα εικονικά τιμολόγια, οι κατατμήσεις των έργων, οι απ’ ευθείας αναθέσεις και οι ύποπτα μεγάλες εκπτώσεις των εργολάβων πολλαπλασιάζουν τα κόστη των έργων μεγεθύνοντας το δημόσιο χρέος αλλά και το καθεστώς διαφθοράς που κυριαρχεί και παραλύει τη χώρα.
Ο νυν δήμαρχος Μεσσήνης με τους συμβούλους του, όχι μόνο δεν αντέδρασε στα μνημονιακά μέτρα που επιβλήθηκαν από την τρόϊκα και την συγκυβέρνηση, αλλά διακρίθηκε για την ευλάβεια με την οποία τα εφάρμοσε και τα εφαρμόζει, με συνέπεια σε πρώτη φάση την απογύμνωση των δημοτικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών από έμπειρο προσωπικό. Έτσι μετά τις κατακόρυφες περικοπές των κρατικών επιχορηγήσεων προς τους δήμους, για τις οποίες κανένας γαλαζοπράσινος δήμαρχος δεν αντέδρασε, αποδέχτηκε κι αυτός το θεσμό των απασχολήσιμων δίμηνης, πεντάμηνης ή οκτάμηνης διάρκειας που εξευτελίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αφού η απόγνωση αναγκάζει τους ανθρώπους αυτούς να εκλιπαρούν για ένα χαρτζιλίκι το μήνα. Δεν έχει εκφράσει την αντίρρησή του για τον τρόπο που γίνονται οι μελέτες και οι εκτελέσεις των έργων με συνέπεια να εγείρονται ερωτηματικά για το κόστος και την ποιότητα των έργων που έχουν πραγματοποιηθεί. Την ίδια στάση κράτησαν και οι υπόλοιποι της αντιπολίτευσης, καθώς δεν έχουν καμία ουσιαστική διαφορά ως προς την κεντρική πολιτική κατεύθυνση της χώρας, εντός δηλαδή του ευρώ. Συνεπώς όποιος εκ των τεσσάρων συνυποψηφίων μου εκλεγεί θα ακολουθήσει την πολιτική του προκατόχου του: Πειθαρχία και υπακοή στους μνημονιακούς νόμους που κατά εκατοντάδες μας κληροδότησε η Σαμαροβενιζελική κλίκα και οι οποίοι καθοθορίζουν ασφυκτικά την λειτουργία των δήμων. Αντίθετα εμείς είμαστε αποφασισμένοι: Να συγκρουστούμε μ’ αυτές τις πολιτικές γιατί πιστεύουμε ότι οι δήμοι πρέπει να αποτελέσουν εστίες αντίστασης στις μνημονιακές πολιτικές της ισοπέδωσης κι εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων, και του ξεπουλήματος της χώρας. Να υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών υπηρεσιών κι επιχειρήσεων του δήμου. Να απαιτήσουμε μόνιμο προσωπικό για τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου. Να επεκτείνουμε την κοινωνική ομπρέλα του δήμου ενόψει και της επιδείνωσης της κατάστασης στη χώρα. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι να αισθάνονται ότι στο δήμο υπάρχει ένας φίλος, ένας σύμβουλος που θα τους βοηθά να ξεπερνάν τις δυσκολίες τους. Άνθρωποι που θα τους βοηθήσουν να φτιάξουν παραγωγικούς συνεταιρισμούς και να γλυτώσουν από τους μεσάζοντες , τους εμπόρους και την επίθεση της ΚΑΠ. Οι άνθρωποι της τέχνης και του αθλητισμού να έχουν κάθε δυνατή βοήθεια. Τα σχολεία και τα κέντρα υγείας να έχουν το απαραίτητο προσωπικό και λειτουργική επάρκεια. Η μείωση των δημοτικών φόρων και τελών στους επαγγελματίες είναι απαραίτητο μέτρο για την επιβίωσή τους ενώ ταυτόχρονα θα υπάρξει αύξηση για τις τράπεζες και τα πολυκαταστήματα. Στο θέμα των απορριμμάτων να σταθούμε στο πλευρό των κατοίκων της Οιχαλίας καθώς η διαχείριση των απορριμμάτων από τους απατεώνες μεγαλοεργλάβους μόνο κακό στο περιβάλλον και στη τσέπη μας θα επιφέρει. Κι επειδή το ζήτημα αυτό είναι πολύ σοβαρό και σχετίζεται άμεσα με τη δημόσια υγεία, οικονομία και περιβάλλον, μόνο ένας δημόσιος οργανισμός μπορεί να αναλάβει μελέτη και κατασκευή τέτοιων μονάδων σε όλη την επικράτεια. Η αντιπλημμυρική προστασία δεν έτυχε της δέουσας προσοχής από τις μέχρι τώρα δημοτικές αρχές με συνέπεια τις τεράστιες φετινές καταστροφές. Η περιοχή μας είναι και τουριστικός προορισμός, συνεπώς είμαστε υπέρ των μικρών μονάδων (ξενοδοχείων, ενοικιαζόμενων δωματίων, οικογενειακών επιχειρήσεων) κι όχι των γιγαντιαίων κατασκευών που ελάχιστα αποφέρουν στην οικονομία της χώρας. Κυρίως μας ενδιαφέρει να μετατρέψουμε τους δήμους σε φορείς δημοκρατικής εξουσίας με ισχυρή λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο -κάτι που λείπει σήμερα- οι οποίοι θα αποτελέσουν βασικά στηρίγματα του δοκιμαζόμενου λαού και φορείς παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Αλλά η πολιτική διαχείρισης της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου που υλοποιούν εκτός των άλλων και οι δημοτικοί προϋπολογισμοί των πρασινογάλαζων δημάρχων, είναι μια πολιτική απόλυτα εχθρική για τους απλούς εργαζόμενους και συνταξιούχους. Γονατίζει τα λαϊκά στρώματα για να διασωθούν μια χούφτα πλούσια παράσιτα που ζουν σε βάρος μας. Εμείς δεν είμαστε ούτε ευρωλάγνοι ούτε ευρωσκεπτικιστές. Το ΚΚΕ παραμένει η πιο σοβαρή δύναμη που μάχεται για τη διάλυση της ευρωμαφίας που τόσα δεινά έχει επιφέρει στη πατρίδα μας. Συνεπώς ενδεχόμενη συνεργασία μας με άλλες δυνάμεις καθορίζεται πρώτιστα από τη θέση τους απέναντι στις πολιτικές των απατεώνων της Ευρωένωσης που πρόσφατα μάλιστα αποφάσισαν την διαιώνιση των μνημονιακών πολιτικών σ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Όποιος λοιπόν υποστηρίζει ότι είναι δυνατόν μέσα στο χώρο του ευρώ να κινηθεί εκτός μνημονιακών πλαισίων -όπως η ενσωματωμένη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ- είναι βαθιά νυχτωμένος. Αποτελεί λοιπόν ζήτημα επιβίωσης για το λαό να οργανώσει πιο αποφασιστικά την επίθεσή του σε αυτές της πολιτικές, να πυκνώσει τις γραμμές του μοναδικού πολιτικού φορέα που αντιπαλεύει εδώ και χρόνια τις απάνθρωπες πολιτικές της ευρωμαφίας, δεν αλλάζει θέσεις ανάλογα με τις περιστάσεις, και μάχεται για την ανατροπή της. Καλούμε λοιπόν το λαό να βάλει πλώρη για τη δική του εξουσία που θα εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα κι όχι εκείνα των τραπεζιτών και των επιχειρηματικών ομίλων που λυμαίνονται τον τόπο. Συνεπώς η μαζική ψήφος και το δυνάμωμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους δήμους και στις περιφέρειες, αλλά και του ΚΚΕ για την ευρωβουλή, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για το ξεκίνημα της ανατροπής των πολιτικών της Ευρωένωσης και σοβαρό πλήγμα κατά της εγκληματικής συμμορίας που κυβερνάει ακόμα την Ευρώπη.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Yποψήφιος δημαρχος Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου