Οι εκλογές ως ψευδαίσθηση και ως απάτη

Είναι ηλίθιο να κάνεις το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα.( Αλμπερτ Αϊνστάϊν)

Ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ είναι ο σύγχρονος μηχανισμός χειραγώγησης των λαών, καθώς μέσω αυτού του θεσμού οι λαοί βιώνουν μια συνεχή εναλλαγή υποταγμένων στο μεγάλο κεφάλαιο κυβερνήσεων, που τους κρατούν παγιδευμένους στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων και της κερδοφορίας του. Οι  εκλογές, τυλιγμένες περίτεχνα με τον μανδύα της ελευθερίας   (χειραγωγημένης) επιλογής είναι μια από τις καλύτερα στημένες απάτες της ολιγαρχίας ενάντια σε κάθε δημοκρατικό πολίτη. Σε καλούν να εκλέξεις την κυβέρνηση της χώρας με την ψευδαίσθηση πως αυτή τη φορά – όπως και κάθε άλλη φορά – θα εκλέξεις μια κυβέρνηση καλύτερη από τις προηγούμενες. Συνήθως όμως, αμέσως μετά τις εκλογές διαπιστώνεις πως η νέα κυβέρνηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη, πράγμα που  οδηγεί μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε σύγχιση, σε απογοήτευση, σε απέχθεια για την πολιτική και τους πολιτικούς, σε παραίτηση από τα κοινά, στην μοιρολατρία, ακόμα και στην κατάθλιψη.  Έτσι, παγιώνεται η αντίληψη πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και οι εκλογές είναι περίπου σαν πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Όποια ομάδα κι αν το κατακτήσει σήμερα  δεν θα αλλάξει τίποτα στη ζωή μας αύριο. Πολλοί λοιπόν θεωρούν την αποχή σαν ενδεδειγμένη στάση, σαν ένα είδος τιμωρίας για τους πολιτικούς αγύρτες και τυχοδιώκτες, που περισσεύουν σ’ αυτόν τον τόπο, ενώ στην ουσία, η αποχή είναι μια άφωνη, άσφαιρη, ανώδυνη διαμαρτυρία, βγαλμένη από το θερμοκήπιο της αδιαφορίας και του ωχαδερφισμού. Η αποχή αποτελεί επιθυμητή για το σύστημα εκτόνωση της συσσωρευμένης οργής, που την διαχειρίζεται προς όφελός του, σε βάρος και των απεχόντων. Παρ’ όλα αυτά, η αποχή είναι το «κόμμα» που κερδίζει σε όλες τις εκλογές στην «Ευρώπη των λαών». Πάντως, όσοι σκέφτονται για αποχή, ας θυμηθούν ότι αυτή δεν εμπόδισε σε καμιά περίπτωση τα ευρωκαθάρματα να επιβάλλουν παντού τις πολιτικές της άγριας λιτότητας που μας εξαθλιώνει. Αλλά και η πλειοψηφία των όσων ψηφίζουν, δεν ψηφίζουν γιατί ελπίζουν αλλά για να τιμωρήσουν τους προηγούμενους, έστω κι αν  ταυτόχρονα πυροβολούν τα πόδια τους.

Ο ΜΑΙΤΡ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ Τσίπρας  και η παρέα του, κατάφεραν να μαζέψουν κάτω από την μισοκατεστραμένη στέγη του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα διαλυμένα (απο)κόμματα των απατεώνων της αριστεράς, όλους τους ανυπόληπτους που καταπρόδωσαν την αριστερά, όλα τα αδέσποτα, ετερόκλητα, τυχοδιωκτικά  στοιχεία από όλους τους πολιτικούς χώρους, με τον ίδιο να εκφράζει τον πλέον επικίνδυνο και αδίστακτο πολιτικό παλιάτσο που γνώρισε η χώρα μας μετά τον πόλεμο. Έναν θλιβερό ηγέτη που οδήγησε, ακόμη και την συμβιβασμένη αριστερά, στην ανυποληψία και τελικά στο θάνατό της. Τα μόνα γνωρίσματα του κόμματός του είναι ο τυχοδιωκτισμός, ο  αμοραλισμός, ο φιλονατοϊσμός και η συνεπής  υλοποίηση των μνημονίων που το ταύτισαν  ουσιαστικά  με τα άλλα μνημονιακά κόμματα.  Επί ΣΥΡΙΖΑ, ΗΠΑ και Γερμανία βρήκαν πρόσφορο έδαφος να διεισδύσουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, να τοποθετήσουν παντού τους ανθρώπους τους και να βαθύνουν την υποτέλεια και εξάρτηση της χώρας σε επίπεδα που δεν υπήρξαν ποτέ μέχρι τώρα. Οι κλίκες Τσίπρα και Μητσοτάκη,  σε όλες τις πράξεις κατάλυσης του Διεθνούς Δικαίου (κυρώσεις, στρατιωτικές επεμβάσεις, εμπάργκο, αθέτηση διεθνών συμφωνιών κλπ)  ακολουθούν εντελώς απερίσκεπτα τη συμμορία των Τραμπ(ούκων) του Λευκού  Οίκου και των παρακολουθημάτων του στην ΕΕ.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τι έχει συμβεί στην καπιταλιστική μας χώρα την  τελευταία τουλάχιστον δεκαετία: Απανωτές περικοπές μισθών και συντάξεων, αρπαγή μικροϊδιοκτησιών, εξαναγκασμός σε μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων, ευέλικτη εργασία, μαύρη εργασία, απλήρωτη εργασία, απέραντη ανεργία,  αδιάλειπτη επιτροπεία της χώρας από ξένους απατεώνες και τους ντόπιους συνεργούς τους, η υποθήκευση όλης της περιουσίας της χώρας και το ξεπούλημά της από μια εταιρία (Υπερταμείο). Το τραπεζικό της σύστημα στα χέρια ξένων αρπακτικών, μια χούφτα πολυεθνικών λυμαίνεται όλη την αγορά και  ολόκληρη η χώρα μια απέραντη βάση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ  για την διευκόλυνση των εγκληματικών τους σχεδιασμών  σε βάρος της Ρωσίας και γειτονικών χωρών. Έτσι όμως λειτουργεί  ο καπιταλισμός, κυρίως σε περιόδους κρίσης όπως η σημερινή. Και δεν του αρκούν αυτά. Χρειάζονται  και τα τεχνητά αδιέξοδα, τα διαρκή διλήμματα, η ομογενοποιημένη σκέψη, ο εκφοβισμός, η τρομοκρατία, η ενίσχυση του εκμαυλισμού, η ενθάρρυνση της απληστίας, η επιβράβευση της αναξιοπρέπειας. Χάρις σε αυτά  επιβιώνει η παρασιτική αυτή οικονομία της εκμετάλλευσης και της αθλιότητας.   Οι αστικές δημοκρατίες (διάβαζε δικτατορίες) έχουν υιοθετήσει όμως τον καπιταλισμό που τις  μετέτρεψε σε χώρους διαφθοράς, σήψης, συναλλαγής και ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου. Η Ευρώπη κατέληξε σε μια οικονομική τυραννίδα, αφού όλα ήταν εξ αρχής ένα ψέμα. Μετατράπηκε σε ένα εφιαλτικό εργαστήρι πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών πειραματισμών. Το ευρώ χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο βίαιης ανατροπής των κοινωνικών κατακτήσεων που είχαν επιτευχθεί με τους αγώνες της αριστεράς τον περασμένο αιώνα. Έκτοτε, όλοι οι κατασκευασμένοι μύθοι που επινοήθηκαν για να εγκλωβίσουν τους λαούς στο όραμα μια δήθεν μεγάλης, ενιαίας και ευημερούσας Ευρώπης έχουν  πλέον καταρρεύσει. Αυτή την Ευρώπη και τις αντιλαϊκές της πολιτικές στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ και όσοι/ες σκέπτονται να τα ψηφίσουν, επικροτούν την συνέχιση των πολιτικών που μας έφεραν στη σημερινή άθλια κατάσταση. Κρίνοντας πάντως από το προεκλογικό κλίμα που επικρατεί στη χώρα, τα περιθώρια αισιοδοξίας είναι λιγοστά. Όλα κινούνται στους ρυθμούς μιας τυπικής διεκπεραίωσης που πρέπει να ολοκληρωθεί. Επικρατεί η υποτονικότητα, καθώς όλη η ενέργεια κομμάτων και ψηφοφόρων φαίνεται να εξαντλήθηκε στην πρώτη εκλογική διαδικασία της  26^ης  Μαϊου. Η πλειοψηφία του κόσμου δεν τρέφει πια καμία προσδοκία για κάτι καλύτερο, έχει αηδιάσει, και το χειρότερο, φαίνεται να έχει παραιτηθεί. Δείχνει σαν να έχει συμφιλιωθεί με την μνημονιακή κατάσταση, να την έχει συνηθίσει και να πιστεύει  πως  οι μνημονιακές πολιτικές  δεν έχουν ημερομηνία λήξης.

ΑΡΑ, ΟΙ ΤΑΞΙΚΕΣ δυνάμεις είναι μπροστά σε μια πολύ δύσκολη πολιτική, οικονομική, κοινωνική κατάσταση που την αντιπαλεύουν με πενιχρά οικονομικά και επικοινωνιακά μέσα. Στο χέρι μας είναι να βοηθήσει ο καθένας από τη μεριά του, να μην παγιδευτεί ο κόσμος στα διλήμματα που θέτει ο δικομματισμός, «ψήφισε τον ένα για να μην έρθει  ο άλλος». Να καταλάβει ότι  η μόνη ψήφος που δεν θα πάει χαμένη, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Να χτυπήσουμε την απάτη τους. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ, ακόμη κι αν δεν συμφωνεί κάποιος/α σε όλα μαζί του, είναι αυτή που θα μετρήσει και θα ανησυχήσει σφόδρα τη συμμορία των δανειστών, τους ντόπιους ντελάληδές τους  και τα ΝΑΤΟϊκά αποβράσματα. Ταυτόχρονα όμως θα δώσει μια ανάσα, ένα κουράγιο στα λαϊκά στρώματα πως δεν χάθηκαν όλα, πως υπάρχει ελπίδα,  μπορούμε να αντισταθούμε και με εμπροσθοφυλακή τις ταξικές δυνάμεις να κινηθούμε για την  διάλυση της πολύχρονης καταχνιάς και την ανατροπή των ξενόδουλων υποστηρικτών της. Ένα δυνατό ρεύμα καταδίκης, τιμωρίας και ανατροπής πρέπει να βγει αυτή τη φορά από τις κάλπες. Να μην αφήσουμε άλλη μια ευκαιρία να πάει χαμένη. Να μαυρίσουμε αυτούς που μας καταδίκασαν σε μια ζωή χωρίς παρόν και χωρίς μέλλον  .

                                                  Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης