Προδότες, πατριώτες και προδομένοι

ΤΙ ΖΟΥΜΕ αυτές τις μέρες, τι βλέπουμε τι ακούμε, με αφορμή τις «διαπραγματεύσεις» μεταξύ δύο ζευγών ΝΑΤΟϊκών ζηλωτών. Των Α. Τσίπρα, Ν. Κοτζιά  από την Ελληνική και των Ζ. Ζάεφ, Ι. Δημητρόφ από τη Σκοπιανή πλευρά, με στόχο την άρον-άρον ένταξη του γειτονικού τεχνητού κρατιδίου που πρόκυψε από την διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στη δολοφονική συμμορία του ΝΑΤΟ και στο πολιτικό του σκέλος, την ένωση της τραπεζικής μαφίας (ΕΕ). Εν μέσω λοιπόν των καταγγελιών για προδοσία, των διαγκωνισμών περί πατριωτισμού,  του πεζοδρομιακού υβρεολογίου, των απειλών, την δημιουργία εμφυλιοπολεμιού κλίματος που μόνο τους (εχθρούς)   ευρωατλαντικούς «συμμάχους» μας εξυπηρετεί, ας δούμε μήπως δεν υπάρχει πια τίποτα να «προδοθεί» και να παραδοθεί από τη μεριά της Ελλάδας. Κι όλες οι κινητοποιήσεις, τα συλλαλητήρια, γίνονται μάταια, από ήδη προδομένους για κάτι που έχει, εδώ και  πολλές δεκαετίες, συντελεστεί και παγιωθεί. Διότι, υπάρχει πολύς κόσμος στην Ελλάδα και αλλού που δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει ένταξη μιας χώρας στην εγκληματική οργάνωση του ΝΑΤΟ, που έστησαν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές σχεδόν αμέσως μετά το τέλος του Β’ ΠΠ, για να περικυκλώσουν ασφυκτικά την τότε ΕΣΣΔ.  Η ένταξη μια χώρας στο  ΝΑΤΟ έχει δραματικές και καθοριστικά αρνητικές συνέπειες για την υπόσταση και το μέλλον της, καθώς ο στρατός, τα σώματα ασφαλείας και οι μυστικές της υπηρεσίες περνούν στον απόλυτο έλεγχο της Αμερικανικής υπερδύναμης, με συνέπεια να χάνει την ανεξαρτησία, την αυτονομία και την ελευθερία της. Ο στρατός της παύει να είναι εθνικός και καθίσταται παράρτημα του Αμερικανικού υπό τις διαταγές αμερικανών στρατηγών μέσω των δεκάδων στρατηγείων που έχουν στήσει σε όλη την Ευρώπη. Σε καμία νατοϊκή χώρα, ο στρατός της, η διάταξη των στρατιωτικών της εγκαταστάσεων, τα οπλικά της συστήματα, δεν προορίζονται για την άμυνα του πατρίου εδάφους, αλλά εντάσσονται στον γενικότερο σχεδιασμό του αμερικανικού Πενταγώνου για  την επίθεση –παλιότερα κατά της ΕΣΣΔ – και τώρα κατά της Ρωσίας. Η Ελλάδα, όντας το ισχυρότερο προγεφύρωμα του ΝΑΤΟ στη Ν.Α Ευρώπη, έχει παραχωρήσει τα πάντα στη δικαιοδοσία των ΝΑΤΟϊκών στρατηγών. Με απλά λόγια, οι κυβερνήσεις της Δεξιάς του ΠΑΣΟΚ και τώρα του Σύριζα, έχουν   παραδώσει ολόκληρη τη χώρα σε ξένα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα και συνεπώς η προδοσία δεν έγινε τώρα.  Έχει ήδη  συντελεστεί προδοσία κλίμακας  από το 1949, τη χρονιά που εντάξανε τη χώρα στο ΝΑΤΟ.  

ΤΟ ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των κρατών–μελών του, αφού θεωρεί τα εδάφη τους σαν ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Σε περίπτωση διένεξης μεταξύ δυο κρατών – μελών, όπως π,χ Ελλάδας- Τουρκίας,  οι πολεμικές του βιομηχανίες πουλάνε συνεχώς όπλα και στα δύο μέρη, ενώ οι στρατηγοί του θεωρούν ότι οι στρατιωτικές κινήσεις των δύο χωρών συμβάλλουν στην εκγύμναση των στρατών τους και δεν αποτελούν κίνδυνο για τη «συμμαχία», εξ ού και η συνεχής προτροπή τους, «βρείτε τα».  Στους σχεδιασμούς τους βέβαια περιλαμβάνεται και η καταστολή, από νατοϊκά στρατεύματα, τυχόν λαϊκής εξέγερσης  σε  χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ, που θα αποσκοπούσε σε ανατροπή του νατοϊκού καθεστώτος. Πάντως, βασικοί στόχοι της ΝΑΤΟϊκής συμμορίας είναι η συνεχής προσθήκη νέων χωρών στη «συμμαχία» για την πλήρη περικύκλωση της Ρωσίας, η προστασία και προώθηση με κάθε τρόπο των συμφερόντων και των κερδών των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών, του τραπεζικού κεφαλαίου και των γιγάντιων πολυεθνικών, σε βάρος όχι μόνο των εχθρών (Ρωσίας και Κίνας), αλλά ακόμη και των ίδιων των συμμάχων τους (βλέπε εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ εναντίον Καναδά, Μεξικού και ΕΕ). Κι επειδή αυτή η κολοσσιαία στρατιωτική οργάνωση χρειάζεται εξίσου κολοσσιαία οικονομική στήριξη, όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ ένωσαν, με εντολή των αμερικανών, τις οικονομίες τους συγκροτώντας το οικονομικό ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, που ασκεί ασφυκτική οικονομική εποπτεία και έλεγχο σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη – μέλη της. Ιδιαίτερα σ’ εκείνα της Ευρωζώνης που εξαναγκάζονται,  χρησιμοποιώντας το ενιαίο νόμισμα, να προβαίνουν σε υπέρογκους καταστροφικούς δανεισμούς προς όφελος των τραπεζών και των διαφόρων οίκων κερδοσκοπίας.  Στα χρόνια της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης – από το 2008 και μετά -  η Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες πέρασαν από την εποπτεία στην σκληρή επιτροπεία των διαφόρων ληστρικών θεσμών ( ΕΚΤ, Κομισιόν, ΕΜΣ και ΔΝΤ) που έχει  στήσει  η ευρωατλαντική ολιγαρχία, για την πλήρη εκμετάλλευση, εξάρτηση και υποδούλωση των ευρωπαϊκών λαών. Έτσι  με την παράδοση και της οικονομίας μας στο Ευρωπαϊκό διευθυντήριο, ολοκληρώθηκε η προδοσία της πατρίδας μας, αφού στρατιωτικά και οικονομικά είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα. Με όπλο το υπέρογκο χρέος, και την απειλή διακοπής του δανεισμού οι ευρωατλαντικοί ληστές, κυριολεκτικά διαλύουν τις κρατικές υποστάσεις εκποιώντας τη δημόσια περιουσία τους ή  ενεχυριάζοντάς την σε δανειστές για πολλές-πολλές  δεκαετίες.  Στην Ελλάδα, αλλά και στα Σκόπια δεν έχει μείνει τίποτα στη κατοχή των δύο κρατών. Όλες οι υποδομές της Ελληνικής Μακεδονίας, ορυχεία, δρόμοι, αεροδρόμια, λιμάνια, τραίνα, δάση, παραλίες, νερά, έχουν πουληθεί σε ξένους και ντόπιους αεριτζήδες «επενδυτές». Το μόνο ελληνικό που έχει απομείνει ακόμη στη Μακεδονία είναι οι άνθρωποί της, που σιγά - σιγά κι αυτοί μεταναστεύουν για να επιβιώσουν. Τα κομμάτια της Μακεδονίας είτε στην Ελλάδα, είτε στα Σκόπια ειναι αδειανά πουκάμισα, δεν ανήκουν στα δύο κράτη αλλά σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ο παρασιτικός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός του ευρωατλαντισμού, διαλύει τα  κράτη με οικονομικούς και στρατιωτικούς εκβιασμούς ή πολέμους, και παραδίδει τα κομμάτια τους στις τράπεζες και στις πολυεθνικές σαν φέουδα προς εκμετάλλευση. Εγκαθιστούν παντού νατοϊκές βάσεις, υποδαυλίζουν τις θρησκευτικές ή εθνοτικές διαφορές σπέρνοντας την διχόνοια κι εξαθλιώνοντας τους λαούς με την αδιάκοπη οικονομική λεηλασία.  Δημιουργούν μόνιμη αστάθεια, ανασφάλεια και κινδύνους συρράξεων στην περιοχή, ώστε να επικαλούνται στη συνέχεια το απαραίτητο της παρουσίας του ΝΑΤΟ, για τη «διασφάλιση της σταθερότητας».

 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ λοιπόν το «όνομα» του γειτονικού κρατιδίου που θάπρεπε να μας απασχολεί τόσο σοβαρά, όσο το τι κρύβεται πίσω από το «όνομα», το πώς και το γιατί φτάσαμε στην  τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα και με τι τρόπο αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να αναστραφεί. Ο χρόνος των «διαπραγματεύσεων» δεν επιλέχτηκε τυχαία. Εξυπηρετούσε από τη μια,  στην εκτροπή της προσοχής και αποτροπή αντίδρασης του ελληνικού λαού για τα καινούργια δεινά που τον περιμένουν  με την δήθεν έξοδο από τα μνημόνια, και από την άλλη, τα σχέδια των αμερικανών για την ολοκλήρωση της επιθετικής τους διάταξης στα Βαλκάνια εναντίον της Ρωσίας.  Εχθροί μας λοιπόν, δεν είναι οι γειτονικοί λαοί, αλλά οι πολεμοκάπηλοι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που φροντίζουν για δημιουργία εχθρότητας μεταξύ των λαών, και για εθνικά αποδυναμωμένες κοινωνίες με ισχυρά διχαστικά ανακλαστικά, εντελώς ανίκανες και για στοιχειώδη αντίσταση. Ο λαός μας πρέπει να πάρει το μέλλον του τόπου στα χέρια του, εντασσόμενος σε ταξικά πολιτικά σχήματα και συμμετέχοντας σε κινητοποιήσεις με πραγματικά πατριωτικό περιεχόμενο, πριν εμπλακούμε στο διαφαινόμενο πόλεμο και η χώρα μας  οδηγηθεί σε ολοκληρωτική καταστροφή.

                                              Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης