Η Ελλάδα στη μέγγενη του ενεργειακού

ΜΕΤΑ την ήττα των τζιχαντιστών μισθοφόρων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ- Ισραήλ-Σ. Αραβίας- Τουρκίας, από τα συνδυασμένα χτυπήματα της Ρωσικής ΠΑ, του Συριακού Στρατού και των συμμάχων τους, η κατάσταση έχει αγριέψει αφάνταστα. Οι αμερικανοί μάζεψαν  τις δεκάδες διαλυμένες ομάδες και ομαδούλες των ισλαμιστών μισθοφόρων τους που διασώθηκαν, και τους ανέθεσαν ρόλο συνεχούς υπονόμευσης (σαμποτάζ και δολοφονίες) του Συριακού κράτους, ώστε να μπορούν να ισχυρίζονται ότι ο πόλεμος… κατά της τρομοκρατίας δεν τελείωσε  και συνεπώς είναι απαραίτητη η παρουσία τους εκεί. Το άκρον άωτον δηλαδή του κυνισμού και της υποκρισίας. Δεν μπορούν ακόμα να δεχθούν την απώλεια της Συρίας καθώς έτσι ανατράπηκαν τα αρχικά τους σχέδια για έλεγχο των αγωγών που θα πέρναγαν από τη πολύπαθη χώρα και θα κατέκλυζαν την Ευρώπη με αέριο των εμιράτων του Περσικού Κόλπου. Έτσι δεν θα υπήρχε ανάγκη εφοδιασμού της Ευρώπης με Ρωσικό αέριο με συνέπεια, από τη μια να προωθήσουν το δικών τους συμφερόντων αέριο, και από την άλλη να υποστεί ισχυρό πλήγμα η Ρωσική οικονομία που είναι και η βασική επιδίωξη της ΝΑΤΟϊκής συμμορίας. Αλλά, ενώ ο δρόμος της Συρίας έκλεισε, βρέθηκαν,  δυστυχώς για την Ελλάδα, την ευρύτερη περιοχή και την παγκόσμια ειρήνη, τεράστια υποθαλάσσια κοιτάσματα αερίου κυρίως, αλλά και πετρελαίου στην ΝΑ Μεσόγειο. Και είναι τόσο μεγάλα, ώστε έχουν δημιουργήσει μια πρωτόγνωρη φρενίτιδα στις κυβερνητικές μαφίες της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών, που έστειλαν αμέσως  τις αρπακτικές τους  εταιρίες να εντοπίσουν τις θέσεις και το μέγεθος του κρυμμένου πλούτου, προκειμένου να αρχίσει το συντομότερο δυνατό η εξόρυξή του. Κάτι, που ενώ μπορεί να εκτινάξει την κερδοφορία τους, ταυτόχρονα θα οξύνει κατακόρυφα την ένταση στην περιοχή, λόγω της πληθώρας των κολοσσιαίων ενεργειακών παικτών. Με την ροή αυτών των τεράστιων ποσοτήτων αερίου προς την Ευρώπη, μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού EAST-MED (Ισραήλ, Κύπρος, Αίγυπτος, Ελλάδα, Βαλκάνια, Ευρώπη) τους δίνεται  πάλι η ευκαιρία να  χτυπήσουν σκληρά τη Ρωσική οικονομία καθώς οι υπό εξόρυξη ποσότητες  θα μπορούν να αντικαταστήσουν σχεδόν πλήρως το Ρωσικό αέριο που ήδη τροφοδοτεί την Ευρώπη. Και φαίνεται, αν κρίνουμε από τα συνεχή, ακατάπαυστα γυμνάσια του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο στα οποία συμμετέχει και η Τσιπραϊκή Ελλάδα, ότι «η αντιπαράθεση με τη Ρωσία, σε μια κλίμακα και ένταση πρωτόγνωρη για την περίοδο μετά τον Β’ Π. Πόλεμο, καθίσταται και πάλι πιθανή» (Βρετανικό περιοδικό Economist).  Από την άλλη όμως, η συστηματική προσπάθεια να εξουδετερωθεί η Ρωσία με οικονομικά μέσα, καθώς δεν τολμούν με στρατιωτικά, είναι πιθανόν να οδηγήσει τη Ρωσία  σε απρόβλεπτες ενέργειες, προκειμένου να επιβιώσει. Αυτός είναι και ο λόγος που εξαναγκάστηκε ο Πούτιν να «ενημερώσει» τους δυτικούς απερίσκεπτους γκάνγκστερ για τα τρομερά όπλα, ανυπέρβλητης τεχνολογίας, που διαθέτει το Ρωσικό οπλοστάσιο μήπως συνετισθούν και προσέλθουν σε κάποιες διαπραγματεύσεις, αλλά και σε μια γενικότερη συμφωνία κατανομής της ενεργειακής πίττας διεθνώς. Ωστόσο, οι δυτικοί μοναχοφάηδες ούτε να ακούσουν δεν θέλουν, προς το παρόν, για συμμετοχή και άλλου παίκτη. Και εδώ ακριβώς έγκειται ο μεγάλος κίνδυνος για την Ελλάδα, την ευρύτερη περιοχή και την ανθρωπότητα.

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ  αυτού του τρομακτικού παιχνιδιού ισχύος, ανταγωνισμών και διεκδικήσεων,  το καθεστώς Ερντογάν δηλώνει έντονα (στρατιωτικά) παρών, βλέποντας ότι στη μεν Συρία πάνε να του δημιουργήσουν στα νότια σύνορά του Κουρδικό κράτος, στη δε Μεσόγειο -παρά τις υποσχέσεις- να μην του παραχωρήσουν όλο το μερίδιο ενεργειακής πίττας που διεκδικεί. Έτσι και στη Συρία (ξανα)εισέβαλε και στην  πτωχευμένη Ελλάδα, με τις απόλυτα και διαχρονικά υποτελείς αμερικανόδουλες ηγεσίες, δημιουργεί - εκ του ασφαλούς- απανωτές ταπεινωτικές προκλήσεις. Η Τουρκία έχει πολλούς άσσους στο μανίκι: α) Γεωστρατηγική θέση απέναντι στη Ρωσία και το 2^ο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ, β) Ένα πληθυσμό 80 εκατομμυρίων, που «συμφέρει όλους μας να ενσωματώσουμε στην ΕΕ» (λέει η εκπρόσωπος της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι), γ) Είναι η 16^η παγκόσμια δύναμη, δ) Οι επιχειρηματικοί όμιλοι της ΕΕ (κυρίως της Γερμανίας), αλλά και της Ελλάδας, έχουν επενδύσει εκεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που τους αποφέρουν ανάλογα κέρδη,  ε) Έχει μια τεράστια πολεμική βιομηχανία που εφοδιάζει τον στρατό της, σε μεγάλο ποσοστό, με δικά της οπλικά συστήματα, στ) Κρατάει το κλειδί του προσφυγικού, από το οποίο κερδίζει δισεκατομμύρια από  τα ευρωπαϊκά ταμεία και την άγρια εκμετάλλευση των ξεριζωμένων, παράλληλα όμως αν δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της, απειλεί να τους αφήσει να πλημμυρήσουν την Ευρώπη, ώστε να προσθέσει τρομερά κοινωνικά προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα στην ΕΕ. Γιατί λοιπόν να ενδιαφερθούν να στηρίξουν μια φθίνουσα και υποταγμένη Ελλάδα οι Ευρωπαίοι, αφού οι καλές τους σχέσεις με την Άγκυρα είναι πολύ υψηλότερης σπουδαιότητας από ό τι με την πειθήνια Αθήνα και αποδοτικότερες. Έτσι η κυβέρνηση Ερντογάν, έχοντας επίγνωση της ισχύος της, κλιμακώνει τις στρατιωτικές και διπλωματικές προκλήσεις, ώστε να δημιουργεί τετελεσμένα, με πρότυπο τη δημιουργία  γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. Διαμηνύοντας λοιπόν προς κάθε  ενδιαφερόμενο ότι δεν είναι μια ασήμαντη χώρα, αλλά μια μικρή υπερδύναμη, απαιτεί να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη δικαιώματα και συμφέροντα που της αναλογούν. Οι τσαμπουκάδες συνεπώς του Ερντογάν και των προηγούμενων, εδράζονται σε μια πολύ ισχυρή στρατιωτική και οικονομική βάση. Δεν είναι ντουφεκιές στον αέρα, όπως οι ψευτοτσαμπουκάδες του χοντροΚαμμένου, τα φληναφήματα του ανεκδιήγητου μαίτρ της αοριστολογίας, Φώτη, και των ομοίων τους του εθελόδουλου μνημονιακού τόξου. Δηλαδή, όλων αυτών που αποδυνάμωσαν την Ελλάδα, εκπαίδευσαν το λαό στο φόβο,  τον εξουθένωσαν  σε βαθμό τέτοιο που να μην έχει αντοχές ή να μη θέλει να υπερασπιστεί την ακεραιότητα μιας χώρας που πλέον δεν ανήκει στο λαό της, αλλά στους δανειστές και σε ντόπια και ξένα αρπακτικά.

Η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ  στους «συμμάχους» μας, ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, μας οδηγεί από υποχώρηση σε υποχώρηση προκειμένου να «μην διαταραχτεί η συνοχή της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ». Αυτοί όμως, εκμεταλλεύονται τον φόβο που προκαλεί η τουρκική επιθετικότητα για να αποσπούν όλο και περισσότερες «διευκολύνσεις» στον στρατιωτικό, διπλωματικό και οικονομικό τομέα, από τις συμβιβασμένες ελληνικές και κυπριακές κυβερνήσεις. Έτσι μετά την απαγωγή των δυο ανδρών της περιπόλου, ο δραστήριος αμερικανός πρέσβης (Οργανωτής του ναζιστικού πραξικοπήματος στην Ουκρανία το 2014), δρώντας ως ντε φάκτο κυβερνήτης της Ελλάδας, με επισκέψεις στον ΑΓΕΕΘΑ, τον Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης, με τηλέφωνα σε Τσίπρα κλπ,  κατάφερε από τη μια την απόλυτη απραξία των Αθηνών κι από την άλλη, την επιτάχυνση των διαδικασιών για  την κατασκευή της νέας αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη (που θα γεμίσει την περιοχή με ναρκωτικά και μπαρ). Τους υποσχέθηκε ότι η βάση αυτή δήθεν θα αποτρέψει τουρκική επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδας κι αυτοί τόχαψαν και ησύχασαν. Ενώ ο ρόλος της δεν έχει καμία σχέση με την προστασία της χώρας μας, αλλά  την προστασία των εγκαταστάσεων στο λιμένα της Αλεξανδρούπολης για το  αμερικανικών συμφερόντων LNG που πρόκειται να ξεφορτώνεται σ’ αυτές και άλλες δράσεις κατά της Ρωσίας σε συνδυασμό με αντίστοιχες στη Βουλγαρία και Ρουμανία. Ωστόσο, αν οι ΤσιπροΚαμμένοι διέθεταν στοιχειώδη αξιοπρέπεια, θα μπορούσαν να απειλήσουν με χρήση του δικαιώματος του Βέτο σε αποφάσεις του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ και να πετύχουν κάποια  θετικά αποτελέσματα για την Ελλάδα και στο θέμα των Σκοπίων και με την Τουρκία. Δεν το κάνουν όμως γιατί οι «σύμμαχοί» τους τους «κρατάνε»  από πολλές μεριές. Έτσι, και στις δύο περιπτώσεις η Ελλάδα θα βγει χαμένη προκειμένου να πετύχει η σχεδιαζόμενη οικονομική και (μάλλον υβριδική ) στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας με αποτελέσματα που δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς. Ο λαός μας οφείλει να είναι έτοιμος να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο παρεμποδίζοντας, αν χρειαστεί, την λειτουργία κάθε ΝΑΤΟϊκής βάσης στη χώρα μας.

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                          Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης