Ο απόλυτος ευτελισμός

Αυτό που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα, είναι η μεγαλύτερη φυλακή οφειλετών στην Ευρωπαϊκή Ιστορία. ( Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ)

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ το πρώτο βήμα προς τα πίσω μετά δεν σταματάς παρά στον πάτο της αβύσσου. Σ’ αυτή το σημείο είναι τώρα ο θίασος της Συριζοκυβέρνησης. Βέβαια δεν ξεκίνησαν με απλά βήματα προς τα πίσω, αλλά με τεράστια άλματα που έφεραν πολύ γρήγορα τη χώρα στη διάλυση, το λαό στην εξουθένωση, στην εξαθλίωση και στη μιζέρια, με τους ίδιους παραζαλισμένους και  σε κοινή χλεύη.  Οι κυβερνητικοί, χρησιμοποιούν συνεχώς γνωστές και τετριμμένες μέθοδες εξαπάτησης και πολιτικής αλητείας που διδάχτηκαν από τους προηγούμενους γραικύλους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Όπως, για παράδειγμα, η απόκρυψη σε φαινομενικά αθώα νομοσχέδια για «βοσκοτόπια» ή για «ψάρια», των πιο εξοντωτικών για το λαό τροπολογιών των «προαπαιτούμενων» για να πάρουν τη «δόση» και να πληρώσουν κανένα τοκοχρεολύσιο. Οι δανειστές – αρχικλέφτες, αν όλο αυτό δεν είναι μια κακόγουστη συμπαιγνία, τους έχουν πάρει χαμπάρι και δεν τηρούν πλέον ούτε τα προσχήματα. Τους καλούν δήθεν για διαπραγματεύσεις και αντί αυτών  τους δίνουν μια λίστα  απαιτήσεων (μέτρων)  με την εντολή να γίνουν άμεσα νόμοι του ελληνικού κράτους. Τα Συριζαϊκά αθύρματα τρέχουν, συγκεντρώνουν τα γνωστά 153 άθλια προβατάκια τους, εντός του εξευτελισμένου πια ελληνικού κοινοβουλίου,  και βελάζοντας όλα μαζί ΝΑΙ,  περνούν το ένα μετά το άλλο όλα τα ολέθρια νομοσχέδια. Έτσι, η συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση της μνημονιακής σαπίλας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΕΚ) ψηφίζει εκ του ασφαλούς αρνητικά, πουλώντας στους αφελείς αντιμνημονιακή ευαισθησία κι επενδύοντας στη μετα-Σύριζα εποχή. Η ευκολία με την οποία περνούν τα πιο αντιδραστικά και αντιλαϊκά μέτρα, μάλιστα χωρίς έντονες μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, έχει ανοίξει την όρεξη της μαφίας των δανειστών, να ζητάνε όλο και χειρότερα συμπληρωματικά, γνωρίζοντας ότι και σε αυτά άρνηση από την υποτελή  «αριστερή κυβέρνηση» δεν πρόκειται να  υπάρξει. Η μόνη αντίδραση των μνημονιακών του Σύριζα που …στενοχωρεί αφάνταστα τους δανειστές, είναι το χιλιοειπωμένο: «εμείς είμαστε συνεπείς με τις υποχρεώσεις μας, τώρα είναι η σειρά των δανειστών να φανούν συνεπείς». Κι έτσι νομίζουν ότι καιροπετάνε κι εξαπατούν τον κόσμο,  «απειλώντας» τα αφεντικά τους ότι δεν θα εφαρμόσουν μέτρα αν δεν υπάρξει συμφωνία για το χρέος. Μάλλον όμως, παίζεται ένα κακόγουστο επικοινωνιακό παιχνίδι, προκειμένου να συνηθίσει ο λαός στη μη ανεύρεση λύσης για το χρέος. Οπότε αν ειπωθεί κάτι, το παραμικρό «θετικό» (ελάφρυνση) για το χρέος από τα ευρωκαθάρματα στο επόμενο Γιούρογκρουπ, να διατυμπανιστεί ως εθνική επιτυχία της Τσιπραϊκής κλίκας.

ΩΣΤΟΣΟ η όλη η συζήτηση  γύρω από μια δήθεν ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι σκόπιμη και αποσκοπεί στην εκτροπή της προσοχής του ελληνικού και των ευρωπαϊκών λαών, από όσα δεινά τους ετοιμάζουν και περιέχονται σε ένα «Κείμενο Εργασίας» της Κομισιόν για θεμελιώδεις θεσμικές αλλαγές που προωθούνται εσπευσμένα στη ΕΕ και στην Ευρωζώνη (ΕΖ) από την τρομοκρατημένη ευρωμαφία, λόγω των αλλαγών στην εξωτερική και οικονομική πολιτική που προωθεί η νέα μαφία της Ουάσιγκτον. Μέρκελ, Γιούνκερ, Τούσκ και άλλοι εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου μιλάνε ανοιχτά πλέον, για μερικό τουλάχιστον απογαλακτισμό από τις ΗΠΑ, σε θέματα ασφάλειας και οικονομίας. Αυτό θα είναι και το πραγματικό αντικείμενο συζήτησης στο Γιουρογκρούπ της 15^ης Ιουνίου κι όχι το ελληνικό χρέος για το οποίο έχουν αποφασίσει και συμφωνήσει με τους ανεκδιήγητους ΤσιπροΚαμένους, να μην υποβληθεί σε καμία ελάφρυνση, ήδη από το 2015.  Όχι μόνο δεν θα υπάρξει ελάφρυνση, αλλά από το 2022 η καταβολή μόνο των τόκων του χρέους θα ανέλθει, σε ετήσια βάση, στα 32 δις ευρώ έναντι 13 δις που είναι σήμερα. Το κείμενο λοιπόν της Κομισιόν, αναφέρεται στο «βάθεμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» και απευθύνεται στο Γιούρογκρουπ προκειμένου να προχωρήσουν τάχιστα θεσμικές αλλαγές μεταφοράς εξουσιών από τα εθνικά κοινοβούλια και τις  κυβερνήσεις προς τα όργανα της ΕΕ. Είναι μια διαδικασία που προχωρά ερήμην των λαών και των κοινοβουλίων και αφορά: Την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης και της αγοράς κεφαλαίων πριν το 2019. Την δημιουργία Ταμείου Ενιαίας Διευκόλυνσης που θα μπορεί να διασώζει τράπεζες με τις καταθέσεις πολιτών από όλες τις χώρες της ΕΕ. Την εφαρμογή Δημοσιονομικού Συμφώνου σε όλη την ΕΕ για τη δημοσιονομική πειθαρχία των πάντων. Την καθιέρωση «Υπουργού Οικονομικών» της ΕΕ που θα είναι υπεύθυνος για το ταμείο της  ΕΖ και θα ασκεί οικονομική και δημοσιονομική εποπτεία σε όλα τα κράτη – μέλη. Τον τρόπο δανεισμού μια χώρας-μέλους από τις αγορές, όπου θα προϋποθέτει την έγκριση από τα όργανα της ΕΕ και κατόπιν την υποθήκευση όλων των περιουσιακών της στοιχείων για τη λήψη του δανείου.  Την δρομολόγηση της ίδρυσης Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, ώστε να κερδίζουν αυτοί κι όχι το ΔΝΤ. Τέλος, το Γιουρογκρουπ από άτυπο όργανο των υπουργών οικονομικών της ΕΖ, θα μετατραπεί σε επίσημο υπουργικό συμβούλιο και θα αποκτήσει «αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων» που θα είναι απόλυτα δεσμευτικές για όλα τα κράτη –μέλη. Άρα τέρμα κυβερνήσεις και κοινοβούλια των οποίων ο ρόλος πλέον θα είναι καθαρά διεκπεραιωτικός, απόλυτα πειθαρχημένα στις απαιτήσεις κι εντολές της μαφίας των «θεσμικών οργάνων» ώστε να αντιμετωπιστεί ενιαία και σε βάρος των λαών, ο υποτιθέμενος ανταγωνισμός από τα μεγάλα κέντρα ισχύος ΗΠΑ, Κίνας, Ρωσίας.

ΑΛΛΑ μέχρι την «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση», την Ελλάδα θα διατηρούν σε μια κωματώδη κατάσταση ώστε να μην χρεοκοπήσει και δεν προλάβουν να ολοκληρώσουν το πλιάτσικο των περιουσιακών της στοιχείων. Και στην πορεία για μια «ανάπτυξη» που θα ωφελεί ελάχιστους, ο λαός της θα μεταλλαχτεί σε μία εξαθλιωμένη μάζα φτηνών εργατών, θυσία στο βωμό των κερδών των πολυεθνικών. Όσοι λοιπόν μένουν αδρανείς ενώ η Ελλάδα χάνεται, ή περιχαρακώνονται στους στενούς κομματικούς τους χώρους, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν τις τεράστιες ευθύνες τους. Η πλειοψηφία του λαού «μοιραία κι άβουλη αντάμα», παρακολουθεί την καταστροφή και δεν έχει το κουράγιο να σταματήσει τους ολετήρες. Όμως οι απατεώνες και επιβήτορες της εξουσίας ας γνωρίζουν ότι ο καθένας μπορεί να ποδοπατήσει έναν τρομοκρατημένο λαό. Αλλά κανείς δεν μπορεί να ποδοπατήσει έναν αποφασισμένο λαό.

                                                      Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                           Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης