Η διαχρονική απάτη  ΠΑΣΟΚ

Το μόνο που χρειάζεται το κακό για να θριαμβεύσει είναι να μην κάνουν τίποτα οι καλοί. 

 

(Έντμουντ  Μπέρκ, ιρλανδός στοχαστής και πολιτικός,  1729- 1797)

Η ΑΚΟΥΡΑΣΤΗ και πολυμήχανη ηγετική κλίκα του ΠΑΣΟΚ δεν το βάζει κάτω. Τα σκουπίδια της ιστορίας, τα πολιτικά πτώματα, βγήκαν από τον σκουπιδοτενεκέ που τους πέταξε ο λαός και συνενώθηκαν στη προσπάθειά τους να εξαπατήσουν πάλι όσους αφελείς έχουν απομείνει σ’ αυτή τη χώρα. Ο ΓΑΠ, θρασύς, αηδιαστικά γελοίος, ψεύτης, πιόνι των αμερικανών και βασικός πρωτεργάτης της εθνικής μας καταστροφής, έτρεξε να χωθεί στη «Δημοκρατική Συμπαράταξη» της Φώφης για να σωθεί και να μας «ξανασώσει». Μαζί του κι όλο το κοπάδι των γερασμένων πασοκικών αποβρασμάτων που κυριολεκτικά ρήμαξαν για 25 χρόνια τη χώρα, με τα άπειρα ψεύδη, τις αμέτρητες κλεψιές, τα κολοσσιαία σκάνδαλα και τις θεσμοποιημένες λαμογιές τους. Η πιο απεχθής όμως έκφραση του νεοφιλελευθερισμού και της εθελοδουλείας, τα «ορφανά» - Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Φλωρίδης - του αρχιερέα της διαπλοκής και «εκσυγχρονιστή» Σημίτη, προτίμησαν να στήσουν δικό τους μαγαζάκι στη Θεσ/νίκη καθώς πιστεύουν ότι μόνον μ’ αυτούς η χώρα δεν θα ξεφύγει ούτε πόντο από την ολέθρια ευρωπαϊκή  της πορεία. 

   

ΤΑ ΣΑΠΙΑ υποπροϊόντα του κόμματος της εθνικής παρακμής, προσπαθούν εναγωνίως να συγκροτήσουν δύο νεφελώδη πολιτικά μορφώματα: ένα της «κεντροαριστεράς» με Φώφη-ΓΑΠ κι ένα της «κεντροδεξιάς» με τα προαναφερθέντα απομεινάρια του σημιτισμού που πιθανόν να συμμετέχει κι ο χοντρο-Μπένυ. «Κεντροδεξιά» και «Κεντροαριστερά» είναι  σχήματα απάτης που δεν διαφέρουν σε τίποτα, αφού μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ορκίζονται στη καπιταλιστική Ευρώπη, στο ΝΑΤΟ και στην τήρηση των μνημονίων που ρήμαξαν κυριολεκτικά τη χώρα μας. Η πρώτη κλίκα, κοιτάζει προς τα «αριστερά» ανδρείκελα του Σύριζα που έσπευσαν, βλέποντας την ραγδαία τους κατάρρευση, να δηλώσουν ότι «κεντροαριστερά χωρίς Αριστερά δεν υπάρχει», συμφωνώντας απόλυτα με τον ΓΑΠ. Η άλλη, της κεντροδεξιάς, αλλοιθωρίζει προς τους υποταγμένους του γερμανόδουλου κεντροδεξιού (κατά δήλωσή του) Κούλη Μιζοτάκη. Έτσι η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ έγινε αφορμή για την επανεμφάνιση και συγκόλληση των πασοκικών ζόμπι, που μυρίστηκαν εκλογές και πιστεύουν ότι μ’ αυτές τις αγυρτίες θα επανεγκλωβίσουν τα κοπάδια των απερίσκεπτων πασόκων που πριν δυο χρόνια έδωσαν τη νίκη στον γητευτή Τσίπρα, πετώντας τους ίδιους στα σκουπίδια. Βέβαια, μέσα στη σύγχυση που προκαλεί το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό-πολιτικό χάος, τα αμερικανικά κι ευρωπαϊκά επιτελεία ενδιαφέρονται πρωτίστως να μην μετατοπιστούν λαϊκές μάζες προς ριζοσπαστικές ταξικές κατευθύνσεις. Γι αυτό, δημιουργούν διαρκώς «κινήματα» (εφεδρείες) και (απο)κόμματα τύπου ΓΑΠ, Θεοδωράκη, Λεβέντη κλπ,  πετυχαίνοντας την πολυδιάσπαση του εκλογικού σώματος και την γέννηση  πολιτικών καραγκιόζηδων, που αν χρειασθεί, είναι πρόθυμοι σε συνεργασίες με τα κυρίαρχα πολιτικά σχήματα συμβάλλοντας στην ισχυροποίησή τους για την διαιώνιση του συστήματος. Εξασφαλίζουν έτσι την πολιτική τους επιβίωση, ισχυριζόμενοι ξεδιάντροπα ότι «θυσιάζονται για την πατρίδα». Στην πραγματικότητα όμως, θα αποτελέσουν σωσίβια κυρίως για τον Σύριζα αλλά και για τη ΝΔ, εν όψει της νέας «αριστερής» περιόδου που προαλείφεται με τον Σύριζα. Ο Σύριζα φούσκωσε αγκαλιάζοντας τους αρουραίους του ΠΑΣΟΚ. Τώρα, όσα έμειναν έξω είναι πρόθυμα να συνεργαστούν μαζί του, ώστε να επανέλθουν από το παράθυρο στην εξουσία κραυγάζοντας, οι αναίσχυντοι, ότι «με τη Δεξιά μας χωρίζει άβυσσος». Φαίνεται πάντως, ότι δεν έχουν αντιληφθεί ότι με υλικά κατεδάφισης δεν χτίζεις τίποτα, παρά μόνο μπαζώνεις. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η πολιτική τους διαδρομή στη λαμογιά,  στην απάτη και στην υπηρέτηση των ευρωμνημονίων, δεν μπορεί διαγραφεί από τη συλλογική λαϊκή μνήμη.   Έχουν χάσει πλέον την ικανότητα να αρθρώνουν και την  παραμικρή διαφορετική πολιτική πρόταση, πέραν εκείνης που επιβάλει η συμμόρφωση με τα μνημόνια που οι ίδιοι  ψήφισαν με χέρια και με πόδια. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι τα μνημόνια επανακαθόρισαν πολλές αν όχι όλες τις παραμέτρους της ελληνικής κοινωνίας. Αυτά, διέστρεψαν και αλλοίωσαν συνειδήσεις, επέφεραν πολλές πολιτικές μετατοπίσεις και ενίσχυσαν τάσεις πολιτικού αναχωρητισμού. Όσοι δεν τα βλέπουν αυτά και ονειρεύονται την προτεραία κατάσταση, που ενδεχομένως θα συμβεί κατά τρόπο μαγικό, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Επικοινωνία με μια κοινωνία που τιμωρείται ανελέητα από τις πολιτικές επιλογές τους, δεν μπορεί να συμβεί με παλιά ξεθωριασμένα συνθήματα, με προτάσεις μνημονιακών «μεταρρυθμίσεων»  και με αναπαλαιωμένα υλικά. Η Φώφη ονειρεύεται να γίνουν το τρίτο κόμμα στη Βουλή, αλλά ευτυχώς η παρουσία του άθλιου κι επικίνδυνου ΓΑΠ, ίσως της στερήσει ακόμη και την πέμπτη θέση.

 ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ απατεωνιές, τέτοιον εμπαιγμό, ευελπιστούν να διασωθεί το όλον ΠΑΣΟΚ  και πιθανόν να επιστρέψει ως εφιάλτης στο πολιτικό σκηνικό της χώρας για να συνεχίσει το καταστρεπτικό του έργο. Θυμόμαστε όλοι τι συνέβαινε επί ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Η ψήφος μαζί με την αξιοπρέπεια, ανταλλασσόταν ή πουλιόταν για κανένα διορισμό, καμιά νομιμοποίηση αυθαιρέτου, κανένα θαλασσοδάνειο, καμιά κομπίνα κλπ. Έτσι, έμαθαν τον κόσμο να ψηφίζει στα τυφλά, έναντι των παραπάνω ανταλλαγμάτων-παροχών, ευνούχισαν την αγωνιστική του διάθεση και τον έστειλαν στον καναπέ.  Στο ΠΑΣΟΚ, από τη γέννησή του, βρήκαν καταφύγιο οι πιο άρρωστες, οι πιο βρώμικες, οι πιο επικίνδυνες, οι πιο αμοράλ δυνάμεις αυτής της χώρας. Δεν τόχουν σε τίποτα να μεταμορφώνονται σε οτιδήποτε, προκειμένου να παραμένουν στην πολιτική σκηνή του τόπου. Στις τελευταίες ευρωεκλογές είχαν μεταμορφωθεί σε «Ελιά». Τώρα σε «Δημοκρατική Συμπαράταξη». Το μεγαλύτερο έγκλημα όμως που έχουν διαπράξει είναι ότι διέστρεψαν πλήρως τις έννοιες του σοσιαλισμού και γενικότερα της αριστεράς. Έτσι, το έργο της τελικής συντριβής αυτών εννοιών, που ανέλαβε το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν πιο εύκολο και δεν συνέβαλε μόνο στη νεκρανάσταση της Δεξιάς, αλλά καταρρέοντας, απετέλεσε και το όχημα της αναβίωσης των μπάζων του ΠΑΣΟΚ. Είναι φανερό λοιπόν, ότι χωρίς  οργανωμένο, γενικό ξεσηκωμό για την ανατροπή όλης της πολιτικοοικονομικής σαπίλας  που λεηλατεί τη χώρα, είμαστε καταδικασμένοι να μην έχουμε κανένα απολύτως αύριο.  

                                                 Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                      Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης