Εκλογές: και εγένετο ΠΑΣΟΚ

ΤΟ ΚΟΜΜΑ που ταλαιπώρησε τη χώρα για 40 χρόνια δεν το βάζει κάτω. Μετά το πρώτο μνημονιακό χτύπημα και την διάλυση του κόμματος, οι Πασόκοι της διασποράς δεν έμειναν άστεγοι. Έτρεξαν να χωθούν στον ανερχόμενο Σύριζα και πουλώντας αντιμνημόνιο κατάφεραν, με την πολυετή τεχνογνωσία στην ίντριγκα και την διαπλοκή που κατέχουν, να αναδειχθούν σε κύρια συνιστώσα του. Με την αμέριστη συμβολή των ευρωατλαντιστών, εξεδίωξαν όλες τις αριστερές φωνές από το κόμμα και την προηγούμενη κυβέρνηση, μετατρέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε καθαρό ΠΑΣΟΚ νούμερο 2. Έτσι μετά τον ανασχηματισμό, που χρησιμοποίησαν εκλογές για να γίνει, σε όλα τα υπουργεία βρίσκει κανείς υπουργούς, αναπληρωτές, γενικούς γραμματείς  από το βαθύ ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα που καπηλευόμενο το όνομα της αριστεράς και του σοσιαλισμού διέπρεψε στη ρεμούλα, στη διαφθορά και στη διαπλοκή. Έβαλε την Ελλάδα στην παγίδα του ευρώ, έφερε την τρόϊκα και το μνημόνιο μετατρέποντας τη χώρα σε αποικία χρέους. Τώρα συνεχίζει, αναβαθμισμένο με «νωπή εντολή» από  απερίσκεφτους ψηφοφόρους μαζί με τους καλούς μαθητές της παρέας  Τσίπρα, το έργο της συστηματικής λεηλασίας της χώρας και της εξαθλίωσης του λαού της. Κι αυτό πιθανόν να γίνει χωρίς μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις καθώς η μακρόχρονη πασοκική κυριαρχία έχει αφοπλίσει τη διάθεση των λαϊκών μαζών για μαχητικές διεκδικήσεις, απέναντι στις όλο και πιο σκληρές ευρωπαϊκές καπιταλιστικές πολιτικές

.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ της Φώφης μαζί με το ΠΑΣΟΚ του Τσίπρα συγκεντρώνουν 42% του εκλογικού σώματος, ποσοστό που πήρε κάποια φορά ο Ανδρέας στα καλύτερά του. Αδιανόητο κι όμως συνέβη. Και συνέβη διότι η τεχνογνωσία της χειραγώγησης των μαζών, μέσω κυρίως της συνεργασίας  δημοσκόπων και ενσωματωμένων ΜΜΕ, έχει φτάσει στα ύψη. Επί ένα μήνα βομβάρδιζαν σε 24ωρη βάση το λαό με τη δήθεν ισοπαλία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Ο φόβος μην επανέλθει «το παλιό», η Δεξιά, όπως διέδιδαν, συγκράτησε τους υπό έξοδο απογοητευμένους συριζαίους στο «μαντρί» με συνέπεια οι φυσικοί τους υποδοχείς, το ΚΚΕ και η ΛΑ.Ε, να υποστούν πλήγμα. Το μεν ΚΚΕ δεν πήρε την τρίτη θέση όπως αναμενόταν, η δε ΛΑ.Ε έμεινε εκτός Βουλής.   Ουσιαστικά, πριμοδότησαν έτσι τα φασιστοειδή της Χ.Α, που κατέλαβε άνετα την τρίτη θέση για να χρησιμοποιηθεί σαν λύση ύστατης ανάγκης όταν το σύστημα βρεθεί σε κίνδυνο. Συνετέλεσαν δε ώστε να μπει στη Βουλή το γελοίο εννεαμελές μπουλούκι του Β. Λεβέντη.  Παρ’ όλα αυτά, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως γίνεται ένας λαός που βρίσκεται στον έκτο χρόνο της κρίσης να παραπλανάται σε τέτοιο βαθμό, ενώ βλέπει και ξέρει την αλήθεια, ώστε να ψηφίζει πάλι τους «δοκιμασμένους». Αυτούς που του υπόσχονται την αρπαγή του εισοδήματος και της περιουσίας του, προκειμένου να «μείνουμε στο ευρώ». Γι αυτόν τον ομαδικό μαζοχιστικό παραλογισμό μόνο σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους πρέπει να προστρέξουμε. Ίσως έχουν την εξήγηση ότι οι ψηφοφόροι θέλγονται από την πλάνη γιατί δεν μπορούν να αντέξουν τη διάσταση της καταστροφής που έρχεται.

ΝΙΚΗΤΗΣ των εκλογών βέβαια είναι η τροϊκα και κυρίως το Βερολίνο αφού ένας στους δύο ψηφοφόρους  προτίμησε να μην προσέλθει στις κάλπες, πιστεύοντας ότι έτσι τιμωρεί τους υπεύθυνους της κατάντιας του. Όμως πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Δια της αποχής ψήφισε υπέρ της πολιτικής που του επιβάλλεται και τον μετατρέπει σε δουλοπάροικο. Ας ελπίσουμε όμως ότι όσοι/ες έμειναν μακριά από τις κάλπες θα κατέβουν στους δρόμους για να ανατρέψουμε στη πράξη τα μνημόνια, αλλιώς θα μπούμε σε μια σκοτεινή εποχή όπου ο φασισμός θα πλασαριστεί σαν δήθεν αντισυστημική φωνή σε ένα ενιαίο κοινοβουλευτικό μπλόκ μνημονιακών δυνάμεων στήριξης των πιο ακραίων καπιταλιστικών πολιτικών της ευρωσυμμορίας. Η κατάσταση που διαμορφώνεται στη χώρα μας είναι τραγική, καθώς τα κέντρα λήψης αποφάσεων για το μέλλον του τόπου μας βρίσκονται μακριά, στις μητροπόλεις του άγριου, απάνθρωπου καπιταλισμού: Βρυξέλλες,  Ουάσιγκτον και κυρίως Βερολίνο. Στα πλαίσια παραχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας, οι δανειστές για να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη αφαίμαξη του λαού και την λεηλασία της χώρας, όρισαν σαν νέο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον ολλανδό Μάαρτεν Φερβέϊ, έναν ευρωπαίο επίτροπο,  που είναι γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ανατέθηκε η προεδρία της εικοσαμελούς Task Force (Ομάδας Δράσης) για την Ελλάδα. Τα καθήκοντά του είναι ο διαρκής έλεγχος της ακριβούς εφαρμογής των μνημονίων που ψηφίστηκαν κι έγιναν αποδεκτά από τις τελευταίες μνημονιακές κυβερνήσεις.  Αυτός και η ομάδα του αναλαμβάνουν πλέον την σύνταξη νόμων και νομοθετημάτων για την «εύρυθμη λειτουργία» του ελληνικού «κράτους», σύμφωνα με τις επιθυμίες των τροϊκανών εντολέων του. Και γράφω «κράτος», σε εισαγωγικά, διότι στο διοριστήριο του Φερβέϊ  η Ελλάδα δεν αναφέρεται ως κράτος αλλά ως «περιοχή υπό την εποπτεία της ΕΕ».  Τους νόμους αυτούς θα είναι υποχρεωμένοι να ψηφίζουν στη Βουλή, χωρίς την παραμικρή αντίρρηση, όλοι όσοι ξετσίπωτα κόπτονται ότι το «3^ο μνημόνιο ήταν αναγκαίο για την σωτηρία της πατρίδας». Αλλιώς δεν θα χρηματοδοτείται (με τον γνωστό εκβιαστικό  τρόπο) η χώρα. Δηλαδή στη Βουλή, εκτός του ΚΚΕ, θα υπάρχει ένα κοπάδι ΝαιΝαίδων από όλα τα άλλα κόμματα που απλά θα υπογράφουν χωρίς καν να μπαίνουν στο κόπο να διαβάσουν (δεν χρειάζεται αφού δεν δικαιούνται να κάνουν μη αρεστές τροποποιήσεις)  εισαγόμενους, έτοιμους εφαρμοστικούς  νόμους ξεκληρίσματος των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων, εκποίησης της χώρας μας στους εγχώριους και ξένους «επενδυτές» της αρπαχτής έναντι πινακίου φακής και πλούσιας χρηματοδότησης του τραπεζικού συστήματος. Ωστόσο,  ο  ολλανδός και το ασκέρι του δεν θα αρκεστούν μόνο στη σύνταξη νόμων.  Σύμφωνα με τους όρους του τρίτου μνημονίου, τους παρέχονται πλήρεις εξουσίες διακυβέρνησης της χώρας αφού όλα τα υπουργεία και οι βασικές υπηρεσίες της «περιοχής» θα είναι υπό τον άμεσο έλεγχό τους. Γι αυτό και όλοι οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων, για σιγουριά, είναι ήδη διορισμένοι από την τρόϊκα. Όλα τα έσοδα του κράτους θα πηγαίνουν σε ένα Ταμείο εγγυήσεων ελεγχόμενο από την τρόϊκα, όπως και ο τομέας τραπεζικών επενδύσεων. Όλη η περιουσία του ελληνικού (κάποτε) κράτους θα «αξιοποιηθεί» από τον ολλανδό ο οποίος θα την ξεπουλήσει για να εξοφλήσει πρώτα και κύρια τους γερμανούς απατεώνες-πιστωτές. Θα έχουμε λοιπόν μια εικονική, τυπική κυβέρνηση και Βουλή, υπό τον ολλανδό γκαουλάϊτερ στη θέση του γερμανού Ράϊχενμπαχ. Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Τσίπρας, ο Καμένος και λοιποί ανήθικοι εξαπατητές του ελληνικού λαού, θα παριστάνουν πως κυβερνούν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους αλλά τσακίζοντας τον λαό. Τελικά, οι εκλογές δεν ήταν παρά το απαραίτητο μέσο παραγωγής μιας απόλυτα ελεγχόμενης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που θα «διευκολύνει» την διακυβέρνηση αυτής της περιοχής (όχι κράτους πια) από τον ολλανδό Φερβέϊ. Για ποιο παράλληλο πρόγραμμα λοιπόν μιλάνε ο Τσίπρας και η αυλή του;

ΣΑΡΑΝΤΑ χρόνια στην ΕΕ και εξήντα στο ΝΑΤΟ έχουν προκαλέσει ανείπωτη καταστροφή στο ψυχισμό των Ελλήνων. Οι χαμερπείς και δουλοπρεπείς έχουν αυξηθεί επικίνδυνα. Το σύνδρομο κατωτερότητας έγινε γνώρισμα των περισσότερων. Το ξένο είναι πάντα το καλλίτερο. Οι περισσότεροι δεν τολμούν να σκεφτούν έξοδο από την ΕΕ, όπως εκείνοι που παραμένοντας χρόνια έγκλειστοι σε ένα ίδρυμα παθαίνουν ιδρυματισμό. Δεν ξέρουν τι να κάνουν εκτός ιδρύματος και προτιμούν μέσα στο ίδρυμα. Για πάρα πολλούς η περηφάνια είναι άγνωστη και η αυτοπεποίθηση χαμένη. Όλοι/ες αυτοί/ες κλήθηκαν και με την ψήφο τους επικύρωσαν την εξαθλίωση όλων μας,  δίνοντας την ευκαιρία για «δεύτερη φορά αριστερά». Ξαναεπέλεξαν τον Τσίπρα  γιατί δηλώνει «αριστερός», τους υπόσχεται την ασφάλεια της Ευρωφυλακής, είναι νέος κι έχει ελκυστική φυσική παρουσία. Έτσι για κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ είχαν το «ψηφίζουμε για πρωθυπουργό». Ούτε για πρόγραμμα, ούτε για σχέδια, ούτε για προοπτική, αλλά για πρωθυπουργό. Ήξεραν ότι τα τρία αυτά πράγματα θα λειτουργήσουν, σε συνδυασμό και με τον φόβο για καταστροφή εκτός ευρώ, σαν κουρτίνα απόκρυψης  της πλάνης για την ασφάλεια που δήθεν παρέχουν τα  μνημόνια εντός ευρώ. Και πέτυχαν.   Όμως,  όσοι αντάλλαξαν την ελευθερία με την ασφάλεια θα διαπιστώσουν για άλλη μια φορά ότι χάνουν και την ελευθερία και την ασφάλεια.

                                                        Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης