Την Τρίτη 1/4/14 στα έντυπα και τηλεοπτικά μέσα της Καλαμάτας, ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Κώστας Aποστολόπουλος αναφέρθηκε στις θέσεις της παράταξης εν’ όψει των επικείμενων δημοτικών, περιφερειακών και ευρωεκλογών, όπου τόνισε την κρισιμότητα των εκλογών αυτών για την πορεία και το μέλλον της χώρας, ζητώντας από τους δημότες την ενίσχυση της παράταξης στους δήμους και του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές, ώστε να αποτυπωθεί ένα κλίμα συνολικής καταδίκης των πολιτικών της ΕΕ και της κυβέρνησης. Σε αντίθετη περίπτωση τα κόμματα της συγκυβέρνησης θα μπορούν να κομπάζουν ότι ο λαός παρά τις «θυσίες» στις οποίες υποβάλλεται και παρά την δυσαρέσκειά του, κατανοεί την αναγκαιότητά των μέτρων που πάρθηκαν και συνεχίζει να στηρίζει την κυβέρνηση της καταστροφής. Στην ομιλία του μεταξύ άλλων τονίστηκαν και τα παρακάτω.
Θεωρούμε τις εκλογές αυτές εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της χώρας καθώς αποδείχτηκε ότι δήμοι και περιφέρειες χρησιμοποιήθηκαν σαν βασικοί μηχανισμοί υλοποίησης και διεκπεραίωσης των πολιτικών του μνημονίου. Δηλαδή των πολιτικών που μας επέβαλαν τα οργανωμένα ευρωπαϊκά και ντόπια συμφέροντα τραπεζικών κι επιχειρηματικών ομίλων που ληστεύουν καθημερινά τη χώρα και φτωχαίνουν βίαια, υλικά, πνευματικά, συναισθηματικά και κοινωνικά το λαό της. Κι επειδή γνωρίζουν ότι η πτώχευση μπορεί να οδηγήσει μια κοινωνία σε άλλους μη ελεγχόμενους δρόμους, φροντίζουν να την αποδομήσουν πλήρως, αφαιρώντας τα στηρίγματα που θα της επέτρεπαν να ανακάμψει συλλογικά και συνολικά προς μια άλλη φιλολαϊκή κατεύθυνση. Απαξιώνουν λοιπόν συστηματικά, τεμαχίζουν και ξεπουλάνε όλες τις δημόσιες υποδομές και υπηρεσίες σε ξένους κυρίως «επενδυτές» ώστε να απογυμνωθεί το κράτος από τις πηγές ισχύος του. Ο «Καλλικράτης» έγινε με στόχο να παραδοθούν σταδιακά και οι δήμοι στους ιδιώτες. Η χώρα διαιρέθηκε σε 13 κομμάτια ώστε να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακας, άρα ευνοϊκότερο περιβάλλον για το μεγάλο κεφάλαιο. Οι μεγάλες περικοπές στις κρατικές επιχορηγήσεις, έδωσαν άλλοθι στους δημάρχους της πλειοψηφίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) να προωθήσουν τις ανατροπές σε τομείς όπως οι εργασιακές σχέσεις, η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, ο τουρισμός, ο αθλητισμός, η γεωργία κ.ά. Εκτινάχτηκε έτσι η ανεργία και το κόστος των προσφερόμενων υπηρεσιών, καθώς πρώτοι οι δήμοι προέβησαν σε απολύσεις και διαθεσιμότητες με συνέπεια σήμερα να υπολειτουργούν. ΟΙ πλειοψηφίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τη σύμφωνη γνώμη πολλές φορές των ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ, υιοθέτησαν χωρίς αντιδράσεις την εισβολή των ΜΚΟ, αποδέχτηκαν ασμένως τα ΤοπΣΑ (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης), τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις) και τις ΕΠΑ (Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης) με τις οποίες καταργείται η έννοια της εργασίας, εισάγεται η έννοια της απασχόλησης και οι άνεργοι πλέον ενοικιάζονται στους δήμους και στις επιχειρήσεις για λίγους μήνες, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα και με μισθούς πείνας. Έτσι οι δήμοι χρησιμοποιούνται σαν μαξιλάρι για την απορρόφηση της λαϊκής αγανάκτησης, πετυχαίνοντας παράλληλα και χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων και πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής ΕΕ- κυβέρνησης . Αυτό βέβαια γίνεται για να συνηθίζει ο κόσμος στη λογική της διαχείρισης εντός των πλαισίων του συστήματος. Από την άλλη, πιέζουν τους δήμους για οικονομική αυτοτέλεια με στόχο να καταργηθεί εντελώς η υποχρέωση του κράτους για συνεισφορά στα οικονομικά τους, αφού η χρηματοδότηση αυτών των εταιρειών γίνεται κυρίως από το ΕΣΠΑ και τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Αλλά, η μεταφορά στους Δήμους αρμοδιοτήτων χωρίς τους απαιτούμενους πόρους πολλαπλασίασε τα προβλήματά τους, υποβάθμισε τις υπηρεσίες τους και μετακύλισε το κόστος στους δημότες. Οι δήμοι δε που συμμετέχουν στο Ελληνογερμανικό Σύμφωνο κινδυνεύουν σήμερα να καταστούν όμηροι των υπό χρεοκοπία γερμανικών δήμων, εκπρόσωποι των οποίων τάζουν τεχνογνωσία ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών των δήμων με αντάλλαγμα την τιτλοποίηση των εσόδων τους. Πάντως, από την έναρξη του μνημονίου, οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι παίζουν τον ρόλο του πλασιέ των επιχειρηματικών συμφερόντων, κι’ αυτό οδήγησε σε έξαρση της συναλλαγής, της διαφθοράς και της σπατάλης του δημόσιου και του κοινοτικού χρήματος. Σ’ αυτό συνέτειναν η αποσύνθεση κι αποδυνάμωση των τεχνικών υπηρεσιών των φορέων του δημοσίου όπως οι δήμοι, η πληθώρα «γραφείων μελετών» που λειτουργούν χωρίς ουσιαστική πιστοποίηση με στόχο το άκοπο κέρδος, αλλά και οι σχέσεις συναλλαγής μεταξύ των εμπλεκομένων στη μελέτη και των δημόσιων υπηρεσιών. Οι πολιτικές της ΕΕ βέβαια, καθορίζουν το ποια έργα υποδομής θα γίνουν, με βασικό κριτήριο την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου κι όχι τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Για παράδειγμα, τα αντιπλημμυρικά έργα, τα αντισεισμικά και τα αντιπυρικά συνήθως δεν εγκρίνονται γιατί δεν είναι ανταποδοτικά. Οι δε προτάσεις στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ αξιολογούνται και αποφασίζονται εντός των ορίων συγκεκριμένων κατευθύνσεων της ΕΕ προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Αντίθετα εμείς υποστηρίζουμε την δημιουργία ενός ενιαίου φορέα κατασκευών για δημόσια έργα και ανάλογου φορέα για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων.
Για τις ευρωεκλογές
Η Ευρωένωση των τραπεζιτών και των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή των οικονομικών δολοφόνων των λαών της Ευρώπης, με όπλο το ευρώ, ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις των κεφαλαιακών αγορών και την οργάνωση της κυριαρχίας τους πάνω στις ευρωπαϊκές οικονομικές πολιτικές. Καμία λοιπόν προσπάθεια διαφοροποίησης του υπάρχοντος στάτους δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή, καθώς η παραμικρή μεταβολή θα έχει σαν συνέπεια την αμφισβήτηση ή εξάρθρωση της ισχύος των χρηματιστηριακών αγορών που με τόσο κόπο, επιμονή κι υπομονή έχουν χτίσει. Δεν διανοούνται καν να επανεξετάσουν τίποτε από όσα περιλαμβάνονται στις ακατάλυτες Συνθήκες (Μάαστριχτ, Άμστερνταμ, Νίκαια, Λισαβόνα) που κατά καιρούς έχουν συμφωνηθεί. Νομισματική πολιτική, χειρισμός δημοσιονομικών εργαλείων, ύψος δημόσιου χρέους, τρόποι αναχρηματοδότησης των ελλειμμάτων. Όλα αυτά απαγορεύεται να πειραχτούν. Λειτουργούν σαν αυτόματος πιλότος στην πορεία της γενικευμένης κρίσης που μαστίζει την Ευρώπη και ιδιαίτερα τις πιο αδύναμες χώρες. Η ΕΕ εξελίχτηκε σ’ένα γιγάντιο πυλώνα, ένα αδίσταχτο απολυταρχικό μόρφωμα των διεθνών καπιταλιστικών αγορών που δεν έχουν καμία σχέση με ελευθερία, δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα που δήθεν τα προστατεύει. Πρόκειται για έναν πολυδιάστατο εκμεταλλευτικό μηχανισμό, πρώτα και κύρια, των ίδιων των λαών της με κύριο μέλημα την προστασία του εργαλείου-όπλου που είναι το ευρώ. Για να διατηρήσει την σταθερότητά του το ευρώ όλα τα άλλα πρέπει να γίνουν ασταθή ή και να καταρρεύσουν. Με άλλα λόγια, διαρκής λιτότητα που οδηγεί στη διαρκή υποτίμηση της αξίας της εργασίας, του εισοδήματος των απλών εργαζομένων και της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας ώστε να περιέλθει όλη στην κατοχή των δανειστών κι «επενδυτών». Κατήργησαν την έννοια της εργασίας και την αντικατέστησαν με την απασχόληση. Μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε δουλοπάροικους, αφανίζουν τον συνδικαλισμό, το δικαίωμα στην απεργία και ταυτόχρονα εξασφαλίζουν φορολογική ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο. Τα εδώ κυβερνητικά ανδρείκελα έχουν συμφωνήσει στη μεταφορά του ελέγχου και του κέντρου λήψης αποφάσεων στο εξωτερικό (Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον), οπότε κάθε προσπάθεια για ριζική αλλαγή της πορείας της χώρας γίνεται αδύνατη αν δεν προηγηθεί η οριστική αποδέσμευση από τα δύο αυτά κέντρα του ιμπεριαλισμού. Η Δεξιά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝ.ΕΛ, ΕΛΙΑ, ΠΟΤΑΜΙ) και η ενσωματωμένη Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ) δεν έχουν καμία διάθεση να προχωρήσουν σε ρήξη με τους επίσημους νταβατζήδες της χώρας που έχουν πλέον αποθρασυνθεί και καθημερινά ζητούν περισσότερα. Συνέργησαν ή άφησαν τη χώρα να μετατραπεί σε ένα άδειο κουφάρι, αφού επέτρεψαν την διάλυση και κατάργηση όλων των συστημάτων παιδείας, υγείας, ασφάλισης, ενέργειας, μεταφορών, εμπορίου, πρώτων υλών, δηλαδή όλων όσων συνιστούν μια κρατική οντότητα. Αφαίρεσαν την εργασία από δύο εκατομμύρια έλληνες. Η Ελλάδα έμεινε χωρίς ίχνος κυριαρχίας, χωρίς δικαιώματα πάνω στη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία. Κατάντησε μια γεωγραφική περιοχή, ένας τουριστικός προορισμός. Όλοι οι τομείς εθνικής σημασίας ξεπουλήθηκαν ή ξεπουλιώνται. Δεν της ανήκει τίποτα. Διοικείται με ντιρεκτίβες από τις Βρυξέλλες και λογοδοτεί στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, δηλαδή των δανειστών. Η ώρα λοιπόν να αντιδράσουμε και να παλέψουμε σκληρά για ένα μέλλον που μας αξίζει, έφτασε. Κι αυτή τη φορά όχι για πρόσκαιρα οφέλη και φτιασιδώματα του συστήματος. Στις επικείμενες δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές πρέπει να φανεί καθαρά η θέληση του βασανισμένου λαού μας για ριζική ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Κι’ αυτό μόνο η ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση» και στο ΚΚΕ μπορεί να το δείξει.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Υποψήφιος δήμαρχος Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου