Οι επικείμενες εκλογές είναι εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της χώρας καθώς αποδείχτηκε ότι δήμοι και περιφέρειες χρησιμοποιήθηκαν σαν βασικοί μηχανισμοί υλοποίησης και διεκπεραίωσης των πολιτικών του μνημονίου. Δηλαδή των πολιτικών που μας επέβαλαν τα οργανωμένα ευρωπαϊκά και ντόπια συμφέροντα τραπεζικών κι επιχειρηματικών ομίλων που ληστεύουν καθημερινά τη χώρα και φτωχαίνουν βίαια, υλικά, πνευματικά, συναισθηματικά και κοινωνικά το λαό της. Κι επειδή γνωρίζουν ότι η πτώχευση μπορεί να οδηγήσει μια κοινωνία σε άλλους μη ελεγχόμενους δρόμους, φροντίζουν να την αποδομήσουν πλήρως, αφαιρώντας τα στηρίγματα που θα της επέτρεπαν να ανακάμψει συλλογικά και συνολικά και να στραφεί προς μια άλλη φιλολαϊκή, αντιευρωπαϊκή κατεύθυνση. Απαξιώνουν λοιπόν συστηματικά, τεμαχίζουν και ξεπουλάνε όλες τις δημόσιες υποδομές και υπηρεσίες σε ξένους κυρίως «επενδυτές» ώστε όχι μόνο να απογυμνωθεί το σημερινό κράτος από τις πηγές ισχύος του αλλά και να μεγιστοποιήσουν τα εμπόδια σε κάθε προσπάθεια αλλαγής ή ανατροπής της σημερινής κατάστασης ζόφου. Ο «Καλλικράτης» έγινε με στόχο να παραδοθούν σταδιακά δήμοι και περιφέρειες στους ιδιώτες. Η χώρα διαιρέθηκε σε 13 κομμάτια ώστε να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακας, άρα ευνοϊκότερο περιβάλλον για το μεγάλο κεφάλαιο. Οι μεγάλες δε περικοπές στις κρατικές επιχορηγήσεις, έδωσαν άλλοθι στους δημάρχους της πλειοψηφίας (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) να προωθήσουν τις απάνθρωπες ανατροπές σε τομείς όπως οι εργασιακές σχέσεις, η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, ο τουρισμός, ο αθλητισμός, η γεωργία κ.ά. Εκτινάχτηκε έτσι η ανεργία και το κόστος των προσφερόμενων υπηρεσιών, καθώς πρώτοι οι δήμοι προέβησαν σε απολύσεις και διαθεσιμότητες με συνέπεια σήμερα να υπολειτουργούν. Οι δημοτικές πλειοψηφίες ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τη σύμφωνη γνώμη πολλές φορές των ΔΗΜΑΡ - ΣΥΡΙΖΑ, υιοθέτησαν χωρίς αντιδράσεις την εισβολή των ΜΚΟ, αποδέχτηκαν ασμένως τα ΤοπΣΑ (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης), τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις) και τις ΕΠΑ (Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης) με τις οποίες καταργείται η έννοια της εργασίας, εισάγεται η έννοια της απασχόλησης και οι άνεργοι πλέον ενοικιάζονται στους δήμους και στις επιχειρήσεις για λίγους μήνες, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα και με μισθούς πείνας. Έτσι από τη μια εξαπατούν τον κόσμο ότι δήθεν μειώνεται η ανεργία, χρησιμοποιώντας τους δήμους σαν μαξιλάρι για την απορρόφηση της λαϊκής αγανάκτησης, και από την άλλη, περνούν την αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ - κυβέρνησης χειραγωγώντας μεγάλα λαϊκά στρώματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο συνηθίζει ο κόσμος στη λογική της διαχείρισης εντός των πλαισίων του ευρωσυστήματος και δεν αντιδρά. Οι πρασινογάλαζοι δήμαρχοι, υλοποιώντας εντολή της κυβέρνησής τους, διαγκωνίζονται να πετύχουν την οικονομική αυτοτέλεια με στόχο να καταργηθεί εντελώς η υποχρέωση του κράτους για συνεισφορά στα οικονομικά τους, αφού η χρηματοδότηση των δουλεμπορικών εταιριών που τους προσφέρουν υπαλλήλους, γίνεται κυρίως με λεφτά από το ΕΣΠΑ και τα ευρωπαϊκά προγράμματα που για τους ανεγκέφαλους δημάρχους θεωρούνται «ξένα». Ωστόσο, η μεταφορά στους Δήμους αρμοδιοτήτων χωρίς τους απαιτούμενους πόρους πολλαπλασίασε τα προβλήματά τους, υποβάθμισε τις υπηρεσίες τους και μετακύλισε το κόστος στους δημότες. Οι δήμοι δε που συμμετέχουν στο Ελληνογερμανικό Σύμφωνο κινδυνεύουν σήμερα να καταστούν όμηροι των υπό χρεοκοπία γερμανικών δήμων, εκπρόσωποι των οποίων τάζουν τεχνογνωσία ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών των δήμων με αντάλλαγμα την τιτλοποίηση των εσόδων τους, αποκρύπτοντας την πιθανή προσάρτησή τους στους γερμανικούς δήμους όταν η κατάσταση εδώ ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πάντως, από την έναρξη του μνημονίου, οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι παίζουν τον ρόλο του πλασιέ των επιχειρηματικών συμφερόντων, με συνέπεια την έξαρση της συναλλαγής, της διαφθοράς και της σπατάλης του δημόσιου και του κοινοτικού χρήματος. Σ’ αυτό συνέτειναν η αποσύνθεση κι αποδυνάμωση των τεχνικών υπηρεσιών των φορέων του δημοσίου, όπως οι δήμοι, η πληθώρα «γραφείων μελετών» που λειτουργούν χωρίς ουσιαστική πιστοποίηση με στόχο το άκοπο κέρδος, η άνευ προηγουμένου ρεμούλα στη διαχείριση του ΕΣΠΑ και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αλλά και οι σχέσεις συναλλαγής μεταξύ των εμπλεκομένων στη μελέτη και των δημόσιων υπηρεσιών. Οι πολιτικές της ΕΕ βέβαια, καθορίζουν το ποια έργα υποδομής θα γίνουν, με βασικό κριτήριο την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου κι όχι τις πραγματικές ανάγκες των δήμων και της χώρας. Για παράδειγμα, τα αντιπλημμυρικά έργα, τα αντισεισμικά και τα αντιπυρικά συνήθως δεν εγκρίνονται γιατί δεν είναι ανταποδοτικά. Οι δε προτάσεις στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ αξιολογούνται και αποφασίζονται εντός των ορίων συγκεκριμένων κατευθύνσεων της ΕΕ προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Εμείς, αντίθετα, θα κινηθούμε στην κατεύθυνση ανατροπής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου που ενισχύει την αδιαφάνεια στα δημοτικά ζητήματα, την έλλειψη ελέγχου από τους δημότες και τους τοπικούς φορείς, καθώς και τη δημιουργία στεγανών στη λειτουργία των δήμων. Επιδίωξή μας είναι η μετατροπή των δήμων σε φορείς δημοκρατικής εξουσίας με ισχυρή λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο, που θα είναι κοντά στο λαό και θα συντελέσουν στην παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας.
Για τις ευρωεκλογές
Η Ευρωένωση των τραπεζιτών και των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή των οικονομικών δολοφόνων των λαών της Ευρώπης, με όπλο το ευρώ, ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις των κεφαλαιακών αγορών και την οργάνωση της κυριαρχίας τους πάνω στις ευρωπαϊκές οικονομικές πολιτικές. Καμία λοιπόν προσπάθεια διαφοροποίησης του υπάρχοντος στάτους δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή, καθώς η παραμικρή μεταβολή θα έχει σαν συνέπεια την αμφισβήτηση ή εξάρθρωση της ισχύος των χρηματιστηριακών αγορών που με τόσο κόπο, επιμονή κι υπομονή έχουν χτίσει. Δεν διανοούνται καν να επανεξετάσουν τίποτε από όσα περιλαμβάνονται στις ακατάλυτες Συνθήκες (Μάαστριχτ, Άμστερνταμ, Νίκαια, Λισαβόνα) που κατά καιρούς έχουν συμφωνηθεί. Η Νομισματική πολιτική, ο χειρισμός δημοσιονομικών εργαλείων, το ύψος του δημόσιου χρέους, οι τρόποι αναχρηματοδότησης των ελλειμμάτων, όλα αυτά απαγορεύεται να πειραχτούν. Λειτουργούν σαν αυτόματος πιλότος στην πορεία της γενικευμένης κρίσης που μαστίζει την Ευρώπη και ιδιαίτερα τις πιο αδύναμες χώρες. Οι αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ συνεπώς περί δυνατότητας αλλαγών στην Ευρωένωση δεν έχουν καμία απολύτως βάση. Η ΕΕ εξελίχτηκε σ’ ένα γιγάντιο πυλώνα, ένα αδίσταχτο απολυταρχικό μόρφωμα των διεθνών καπιταλιστικών αγορών που δεν έχουν καμία σχέση με ελευθερία, δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα που δήθεν προστατεύει. Πρόκειται για έναν πολυδιάστατο εκμεταλλευτικό μηχανισμό, πρώτα και κύρια, των ίδιων των λαών της με κύριο μέλημα την προστασία του εργαλείου-όπλου των τραπεζιτών που είναι το ευρώ. Για να διατηρήσει την σταθερότητά του το ευρώ όλα τα άλλα πρέπει να γίνουν ασταθή ή και να καταρρεύσουν. Έτσι συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, η εφαρμογή της διαρκούς λιτότητας που οδηγεί στη διαρκή υποτίμηση της αξίας της εργασίας και την διαρκή απαξίωση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας ώστε να περιέλθει όλη στην κατοχή των δανειστών κι «επενδυτών» τζάμπα. Κατήργησαν την μόνιμη εργασία και την αντικατέστησαν με την απασχόληση. Οι εργαζόμενοι πλέον ενοικιάζονται και οι συμβάσεις εργασίας κλίνονται μεταξύ των εταιριών ενοικίασης και του εργοδότη. Αφανίζουν τον συνδικαλισμό, το δικαίωμα στην απεργία και ταυτόχρονα εξασφαλίζουν φορολογική ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο. Η ανασφάλιστη εργασία εκτοξεύεται και τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν. Σταδιακά κανείς δεν θα μπορεί να βρει απασχόληση αν δεν περάσει πρώτα από κάποια δουλεμπορική εταιρία μεσαζόντων. Σύμφωνα και με τις επιταγές του ΟΟΣΑ, απελευθερώνονται οι απολύσεις στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, απελευθερώνονται όλα τα επαγγέλματα (ώστε ο κάθε κεφαλαιοκράτης να μπορεί να συγκεντρώνει μεγάλο μέρος των αδειών), μειώνονται περεταίρω οι μισθοί και οι συντάξεις, μειώνονται οι εργοδοτικές εισφορές (άρα αυξάνεται η κερδοφορία τους), καταργούνται οι τριετίες και με τις μεθοδεύσεις στα αγροτικά προϊόντα εξοντώνονται οι μικροί αγρότες και κτηνοτρόφοι. Κι όλα αυτά στο όνομα της «απελευθέρωσης της αγοράς». Όμως, επειδή νοιώσαμε για χρόνια στο πετσί μας τι σημαίνει απελευθέρωση των αγορών, είναι καιρός ν’ αγωνιστούμε γι' απελευθέρωση από τις αγορές. Η Δεξιά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝ.ΕΛ, ΕΛΙΑ, ΠΟΤΑΜΙ), η ενσωματωμένη Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ) κι ο μπαλαντέρ του συστήματος, η ΧΑ, δεν έχουν καμία διάθεση ν’ απελευθερωθούμε από τις αγορές ούτε να προχωρήσουν σε ρήξη με τους επίσημους νταβατζήδες (ΕΕ, ΗΠΑ) της χώρας, που έχουν πλέον αποθρασυνθεί και καθημερινά ζητούν περισσότερα. Συνέργησαν ή άφησαν τη χώρα να μετατραπεί σε ένα άδειο κουφάρι, αφού επέτρεψαν την διάλυση και κατάργηση όλων των συστημάτων παιδείας, υγείας, ασφάλισης, ενέργειας, μεταφορών, εμπορίου, πρώτων υλών, δηλαδή όλων όσων συνιστούν μια κρατική οντότητα. Αφαίρεσαν την εργασία από δύο εκατομμύρια έλληνες. Η Ελλάδα έμεινε χωρίς ίχνος κυριαρχίας, χωρίς ίχνος δικαιώματος πάνω στη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία. Κατάντησε μια γεωγραφική περιοχή, ένας τουριστικός προορισμός. Όλοι οι τομείς εθνικής σημασίας ξεπουλήθηκαν ή ξεπουλιώνται. Δεν της ανήκει τίποτα πια. Διοικείται με ντιρεκτίβες από τις Βρυξέλλες και λογοδοτεί στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, δηλαδή των δανειστών. Η ώρα λοιπόν να αντιδράσουμε και να παλέψουμε σκληρά για ένα μέλλον που μας αξίζει, έφτασε. Κι αυτή τη φορά όχι για πρόσκαιρα οφέλη και φτιασιδώματα του συστήματος. Οι επικείμενες δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές θα είναι το πρώτο βήμα ώστε να φανεί καθαρά η θέληση του βασανισμένου λαού μας για ριζική αλλαγή στη πορεία του τόπου. Όμως, το δυνάμωμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και του ΚΚΕ είναι προϋπόθεση για τα βήματα που θα ακολουθήσουν.
Κ.Α. Αποστολόπουλος
Υποψήφιος δήμαρχος Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου