Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Ανάσταση για τις αγορές

Η Ελληνική κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της προσπάθησαν να μας εντυπωσιάσουν, να δείξουν στους αφελείς και στους αδαείς πόσο σημαντικό πράγμα είναι η «έξοδος στις αγορές». Δηλαδή η είσοδος σε νέα μονοπάτια χρέους που οδηγούν βαθύτερα στο τέλμα της αιώνιας εξάρτησης και υποδούλωσης στις ληστρικές αγορές των αμερικανών κι ευρωπαίων απατεώνων. Πρόκειται για μια πανάκριβη επικοινωνιακή φάρσα, που έγινε ενόψει της εκλογικής συντριβής της μαφίας που κυβερνάει τον τόπο, και θα στοιχίσει 785 εκ. ευρώ στον ήδη πτωχευμένο λαό μας. Σχεδίασαν λοιπόν ένα πενταετές ομόλογο που πλασαρίστηκε με απόδοση σχεδόν 5%, από τις γνωστές πλέον τράπεζες που μας ρουφάνε με τα μπουριά το αίμα: Bank of America, Merril Lynch, Deutsche Bank, Goldman Sachs, HSBC, JP Morgan και Morgan Stanley με εγγυήσεις που κρατούν μυστικές και που όλοι καταλαβαίνουμε σε τι θα αφορούν. Αυτές το μεταπώλησαν σε δικούς τους πελάτες σε μικρότερη τιμή και με δική τους εγγύηση ώστε να εξασφαλιστεί η πώλησή του. Γι αυτό κι ενώ ζητήθηκαν 3 δις ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση, οι προσφορές έφτασαν τα 20 δις καθώς πολλοί μυρίστηκαν τρελά κέρδη. Αυτό έδωσε λαβή για πανηγυρισμούς από τους εγκαθέτους των αγορών, Σαμαρά - Βενιζέλο, που μας το παρουσίασαν σαν απόδειξη της εμπιστοσύνης των αγορών προς την ελληνική οικονομία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Οι προσφορές αποτελούν δείκτη εμπιστοσύνης των αγορών; Όχι, καμία σχέση με εμπιστοσύνη δεν έχουν οι υπερβολικές προσφορές. Απλά δείχνουν το ενδιαφέρον τους για το νέο κερδοσκοπικό παιχνίδι που πάλι ξεκίνησε σε βάρος της χώρας μας και το οποίο έχει ξαναπαιχτεί στο πρόσφατο παρελθόν. Πράγματι τον Γενάρη του 2010 εκδόθηκε 5ετές ομόλογο αναφοράς του ελληνικού δημοσίου με 6.5%, αξίας 8 δις ευρώ εν μέσω πανηγυρισμών των τότε κυβερνητικών εγκαθέτων ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει λιγότερα προβλήματα από ότι αναμενόταν για το ξεπέρασμα των χρηματοδοτικών αναγκών της, καθώς οι προσφορές ξεπέρασαν τα 20 δις. Το Μάρτιο της ίδιας χρονιάς εκδίδουν κι άλλο 10ετές ομόλογο αξίας 5 δις ευρώ κι επιτόκιο 6.25%. Οι προσφορές εδώ έφτασαν τα 15 δις κάνοντας τους κυβερνητικούς να κομπάζουν ότι «η Ελλάδα αργά αλλά σταθερά ανακτά την αξιοπιστία της και πιθανότατα η χώρα δεν θα χρειαστεί οικονομική βοήθεια από την ΕΕ ή το ΔΝΤ. Η μεγάλη προσφορά έδειξε ότι η εμπιστοσύνη επέστρεψε στην ελληνική αγορά ομολόγων». Αντί όμως η Ελλάδα να ανακτήσει πλήρως την «αξιοπιστία» της στις αγορές, ο φαιδρός Γιωργάκης - ο τότε πρωθυπουργός - ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και στο ΔΝΤ, ένα μόλις μήνα μετά τις διαβεβαιώσεις περί «αξιοπιστίας». Το τι επακολούθησε το ξέρουμε και το ζούμε καθημερινά. Βλέπουμε λοιπόν ότι επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια, καθώς οι αγορές ξανακάνουν όποιες κινήσεις τους αποδίδουν εύκολα και χωρίς ρίσκο κέρδη. Τώρα, για να καταλάβουμε πόση εμπιστοσύνη τρέφουν οι επενδυτές της αρπαχτής στη πορεία της ελληνικής οικονομίας αρκεί να σημειώσουμε ότι την επομένη κιόλας της αγοράς των ομολόγων φρόντισαν να τα πουλήσουν στη δευτερογενή αγορά έστω και με μικρή χασούρα. Γιατί; Γιατί τώρα θα κερδοσκοπήσουν με την τεχνητή άνοδο των τιμών (λόγω δημιουργίας προσδοκιών) των ελληνικών ομολόγων που είχαν στα χέρια τους αγορασμένα με τιμές κάτω του 20% της ονομαστικής τους αξίας, από την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους με το PSI. Και γιατί ανεβαίνουν οι τιμές των ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά; Γιατί οι κερδοσκόποι βεβαιώθηκαν πλέον ότι το δίδυμο των ανδρεικέλων Σαμαρά - Βενιζέλου δεν πρόκειται να αθετήσει ούτε την παραμικρή πληρωμή χρέους. Διότι για το δίδυμο της καταστροφής και την ντόπια ολιγαρχία, προτεραιότητα έχουν τα συμφέροντά τους και οι δανειστές κι όχι ο εξαθλιωμένος λαός. Έτσι με τη συμπαιγνία της τρόϊκας, της κυβέρνησης και των οίκων αξιολόγησης, στήθηκε ένα άθλιο παιχνίδι σε βάρος του ελληνικού λαού και προς όφελος του συρφετού των κερδοσκόπων, που αγόρασαν τζάμπα τα ομόλογα στη δευτερογενή αγορά και τώρα απολαμβάνουν τα τεράστια κέρδη τους. Αλλά το μεγάλο ξεπούλημα των ομολόγων του νέου πενταετούς και των παλαιοτέρων που άρχισε αμέσως μετά την έκδοση του νέου οδήγησε πάλι σε πτώση των τιμών στη δευτερογενή αγορά, οπότε σταμάτησε η μεγάλη κερδοφορία και άρχισε η προετοιμασία για την επόμενη. Δηλαδή για τη νέα «έξοδο στις αγορές», μέσα στους επόμενους μήνες, με νέα έκδοση ομολόγου από τους γαλαζοπράσινους υπηρέτες των αγορών, ώστε να επαναληφθεί εκ νέου ο προηγούμενος κύκλος. Έτσι πιστεύουν πως θα αντιμετωπίσουν την χρηματοδότηση του πτωχευμένου κράτους μας τα επόμενα χρόνια. Είναι το νέο «περίεργο» δανειακό πακέτο, το Μνημόνιο 3, με το οποίο θα ρίχνουν πολλά δις ευρώ στο ελληνικό δημόσιο μετά το τυπικό τέλος του Μνημονίου 2, για να συγκαλύψουν την μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου και να τροφοδοτούνται τα διεθνή αρπακτικά του καπιταλισμού. Μ’ αυτόν τον τρόπο όμως το ελληνικό δημόσιο θα πτωχεύει όλο και περισσότερο με κάθε ομόλογο που θα εκδίδει κι έτσι θα δικαιολογείται η συνεχής δημοσιονομική επιτήρηση. Η συνεχής δηλαδή αφαίμαξη του ελληνικού λαού, με τεχνητή παραμονή βέβαια στις ληστρικές αγορές, που θεωρείται μεγάλο κατόρθωμα και βαφτίστηκε έξοδος από την κρίση. Σωτηρία λοιπόν, με την κλίκα που κυβερνάει τη χώρα ελέω της διεθνούς συμμορίας των αγορών δεν υπάρχει. Η πατρίδα μας βουλιάζει όλο και πιο πολύ στο βούρκο της μακροπρόθεσμης πτώχευσης εντός όμως των αγορών, οποία ευτυχία! Η Ελλάδα έμεινε χωρίς ίχνος κυριαρχίας, χωρίς ίχνος δικαιώματος πάνω στη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία. Όλοι οι τομείς εθνικής σημασίας ξεπουλήθηκαν ή ξεπουλιώνται με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν της ανήκει τίποτα πια. Διοικείται με ντιρεκτίβες από τις Βρυξέλλες και λογοδοτεί στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου. Η ώρα να αντιδράσουμε και να παλέψουμε σκληρά για την απελευθέρωση της χώρας από τις αγορές έφτασε. Κανείς δεν πρέπει να παραμένει απαθής στο ξεχαρβάλωμα της χώρας. Να σταματήσουμε την συνεχή ανάσταση των αγορών από το κόπο και το αίμα μας. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και για τη δική μας Ανάσταση. Στις εκλογικές μάχες του Μαΐου να φανεί ξεκάθαρα η θέληση του λαού για ριζική αλλαγή στην πορεία του τόπου και οργανωμένη έξοδο της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Το δυνάμωμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και του ΚΚΕ είναι προϋπόθεση για τα βήματα ανατροπής που θα ακολουθήσουν.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Υποψήφιος δήμαρχος Μεσήνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου