Η χώρα όμηρος των πολιτικών της και για τους ρομά

Η ΕΛΛΑΔΑ κυριολεκτικά σέρνεται κάτω από το βάρος τεράστιων βαριδιών που της φόρτωσαν, κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες, οι εγχώριες ξενόδουλες αστικές πολιτικές ηγεσίες  για να ικανοποιήσουν τους ευρωατλαντικούς κηδεμόνες τους. Η απόλυτη ευθυγράμμιση με τις οικονομικές επιλογές της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής και χρηματιστηριακής μαφίας, αλλά και η  ταύτιση με τους τυχοδιωκτισμούς  Αμερικανών και ΝΑΤΟϊκών στην ευρύτερη περιοχή, έφερε μεγάλη μερίδα του λαού σε άθλια οικονομική κατάσταση και τη χώρα στα πρόθυρα μεγάλων γεωπολιτικών κινδύνων και απαράδεκτων συμβιβασμών με τη γειτονική Τουρκία. Κι ενώ η χώρα πλήττεται σοβαρά  από την πανδημία του κορονοϊού, εμφανίστηκε ξανά αλλά με μεγαλύτερη ένταση η ρομα(ϊκή) πανδημία που ξεκίνησε από την Μεσσηνία λόγω του θανάσιμου τραυματισμού ενός εκ των δραστών ρομά, από το θύμα της κλοπής. Κανείς δεν ξέρει πόσος είναι ο πληθυσμός των ρομά στην Ελλάδα. Πιθανολογείται ότι πρέπει να κυμαίνεται από 200 ως τριακόσιες χιλιάδες, περίπου 2 με 3% του συνολικού πληθυσμού. Ένας καθόλου ευκαταφρόνητος  αριθμός όταν μάλιστα μπει στη ζυγαριά των βουλευτικών ή δημοτικών εκλογών, που σε πολλές περιπτώσεις βγάζει τον νικητή. Από κει ξεκινά η διαρκής κακοδαιμονία και παραγωγή προβλημάτων, καθώς η συμπεριφορά των αστικών κομμάτων απέναντί τους, στοχεύει όχι στην περιβόητη ένταξη στην κοινωνία των «μπαλαμών», όσο στην υφαρπαγή των ψήφων τους. Διότι συμφέρει να υπάρχει ένα πλήθος εξαθλιωμένων αγραμμάτων που  χειραγωγείται ευκολότερα  παρά ένα πλήθος ενταγμένων με κάποια πολιτική συνείδηση.

ΓΙΑ ΤΗΝ «ένταξη» των ρομά, η  «ευαίσθητη» Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει καταλήξει να χρηματοδοτεί, από τα πολυπληθή ταμεία της, τέσσερες πυλώνες που θα βοηθήσουν στον στόχο αυτόν: Εκπαίδευση, Απασχόληση, Υγειονομική περίθαλψη και Στέγαση. Θεωρητικά, πολύ σωστά. Στη πράξη βέβαια γίνεται το έλα να δεις, καθώς τα περισσότερα προγράμματα υλοποίησης αυτών των πυλώνων έχουν ανατεθεί, με εντολή της ΕΕ,  σε δεκάδες αμαρτωλών ΜΚΟ που ροκανίζουν και ιδιοποιούνται το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων, με συνέπεια να κατασκευάζονται ελάχιστες από τις προβλεπόμενες υποδομές, και φυσικά να  προσφέρεται στέγαση, απασχόληση και εκπαίδευση σε πολύ μικρή κλίμακα. Σ’ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση  συνεισφέρει και η πλειοψηφία των ρομά, αφού εύκολα, λόγω άγνοιας, και όχι μόνο, χρηματίζονται από τους επιτήδειους των ΜΚΟ να υπογράφουν δηλώσεις περί παρακολούθησης σεμιναρίων ή μαθημάτων, που ουδέποτε παρακολούθησαν.   Αλλά ούτε και στο κομμάτι που αντιστοιχεί στους  Δήμους τα πράγματα πάνε καλύτερα. Κι εκεί ατασθαλίες, αδιαφορία, άγνοια. Κι έτσι το μόνο που λειτουργεί είναι τα πολλαπλά επιδόματα: Επιδόματα απορίας, αγάμου μητρός, πολυτέκνων, ατυχήματος λόγω τρόπου ζωής και ασθένειας, στεγαστικό, για τα παιδιά που πάνε σχολείο, κλπ, κλπ. Αυτά έχουν σαν συνέπεια, οι περισσότερες μητέρες ρομά να εμφανίζονται  ως… «άγαμες» αλλά με ολόκληρη διμοιρία παιδιών  η κάθε μια. Κι ενώ, υποτίθεται, η φοίτηση στο σχολείο είναι η προϋπόθεση – κίνητρο για να παίρνουν επιδόματα μητέρα και παιδιά, ο μη έλεγχος τακτικής φοίτησης των παιδιών, οδηγεί απλά στην εγγραφή τους για λήψη του επιδόματος, μετά την οποία εξαφανίζονται. Οπότε η μόρφωση, ο βασικός πυλώνας ένταξης έχει εκμηδενιστεί. Το χάσμα συνεπώς, αντί να μικραίνει μεγαλώνει και η γεφύρωσή του γίνεται όλο και πιο δύσκολη.  Καμία βελτίωση στην καθημερινότητάς τους. Εξακολουθούν να μην γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση σε ποσοστά άνω του 70%, με συνέπεια να μην μπορούν να παρακολουθήσουν έστω και υποτυπώδη προγράμματα εκπαίδευσης που θα τους βοηθούσαν σε κάποια μορφής απασχόληση. Τελικά η άκριτη και μη ελέγξιμη παροχή επιδομάτων στέκεται εμπόδιο στην ένταξη, καθώς οι περισσότεροι βολεύτηκαν με αυτά και δεν ενδιαφέρονται ούτε για ένταξη, ούτε για μόρφωση ούτε για απασχόληση. Το να μιλάμε βέβαια για απασχόληση των παντελώς ανειδίκευτων ρομά εν μέσω πανδημίας και σοβαρής οικονομικής κρίσης είναι πραγματικά αστείο.  Ωστόσο, στον πολύ ελεύθερο χρόνο που διαθέτουν, βρίσκουν απασχόληση. Επιδίδονται στο βασικό τους χόμπι, την κλοπή, που δεν την κάνουν για να επιβιώσουν, αλλά για να καταξιωθούν στα μάτια των ομοφύλων τους και για έξτρα χρήμα.  Είτε με δικά τους δίκτυα, είτε μέσα σε κυκλώματα (διακίνησης ναρκωτικών, όπλων και μεγάλων κλοπών) «μπαλαμών», αλωνίζουν την ύπαιθρο κυρίως και σκορπούν φόβο και τρόμο, αναγκάζοντας τους (απροστάτευτους) κατοίκους να αυτοδικούν, ευρισκόμενοι συνεχώς με το «όπλο παρά πόδα». Η διαρκής και εντεινόμενη συναλλαγή και τα παζάρια με βουλευτές των αστικών κομμάτων, με δημάρχους, με αστυνομικούς, με δικηγόρους, με κλεπταποδόχους, ουσιαστικά τους έχει εξασφαλίσει την ατιμωρησία. Έχουν αντιληφθεί τον φόβο του κόσμου κι έχουν αποθρασυνθεί απειλώντας ανοιχτά πλέον, ακόμα και μέσω των ΜΚΔ, με καταστροφές, βιαιοπραγίες, ακόμα και θανάτους «μπαλαμών».  Πιστεύουν ότι είναι στο απυρόβλητο και αυτό φάνηκε πολύ έντονα στην τελευταία τους κανιβαλική κινητοποίηση, με αφορμή τον θανάσιμο τραυματισμό του νεαρού δράστη της κλοπής,  όπου οι αστυνομικοί (ΜΑΤ), ήταν απλοί θεατές των βιαιοτήτων από τη μεριά των αφιονισμένων ρομά, δήθεν για να μην τους εξοργίσουν. Εξόργισαν αφάνταστα όμως τα εκατομμύρια έλληνες που παρακολουθούσαν από τις τηλεοράσεις τα διαδραματιζόμενα και γνωρίζουν πολύ καλά πως φέρονται τα ΜΑΤ σε πραγματικά ειρηνικές κινητοποιήσεις, όπως η τελευταία με τη δίκη της ΧΑ. Ας προσέξουν γιατί η υπομονή του κόσμου εξαντλείται, ο φόβος φουντώνει και μαζί μ’ αυτόν και το μίσος προς την συγκεκριμένη «ευπαθή» ομάδα, που μπορεί να οδηγήσει σύντομα σε πιο αιματηρά επεισόδια. Ειδικά η Μεσσήνη δυσφημίστηκε τόσο που είχαμε και κατακόρυφη πτώση των τουριστικών αφίξεων. Άρα και οικονομικό πλήγμα.

Η ΛΥΣΗ στο πρόβλημα ρομά και στη φάση που βρίσκεται τώρα, είναι πολύ δύσκολη και απαιτεί και σκληρά μέτρα, γιατί αφέθηκε για πολλές δεκαετίες να σέρνεται,  επειδή η μη λύση αποδίδει κέρδη σε πολλούς, όπως ακριβώς και η μη λύση στο προσφυγικό. Πάντως, στην επικίνδυνη φάση που βρισκόμαστε τώρα, το πιο γρήγορο και αποτελεσματικό μέτρο είναι η ουσιαστική αστυνόμευση, που θα περιλαμβάνει όμως τον διαρκή έλεγχο και την αυστηρή τιμωρία των άμεσων συνεργών των ρομά, των (νομίμων) κλεπταποδόχων. Ένα ακόμη αποτελεσματικό μέτρο θα ήταν η θέσπιση αντικινήτρων για την δραστική μείωση του πολλαπλασιασμού τους. Κι αυτό θα ήταν η διακοπή του επιδόματος πολυτεκνίας σε ρομά, με την θέσπιση όμως επιδόματος σ’ εκείνες τις οικογένειες που θα κάνουν μόνο δύο παιδιά. Ωστόσο, μόνιμη λύση μπορεί να προκύψει, α) από την ριζική αλλαγή συμπεριφοράς πολιτικών και δημοτικών παραγόντων που θα πάψουν να εργαλειοποιούν τους ρομά για την κατάληψη θώκων εξουσίας και β) από την ανάληψη και συντονισμό όλων των  διαδικασιών ένταξης από το κράτος και όχι από τις πολυποίκιλες, διεφθαρμένες, αλλά αγαπητές στην ΕΕ ΜΚΟ. Μέτρα που για να υλοποιηθούν απαιτούν πολιτικό θάρρος,  το οποίο όμως λείπει εντελώς από το αστικό πολιτικό σύστημα.  Το πιο πιθανό δυστυχώς είναι να ατονήσουν οι όποιες διαδικασίες επιλεγούν, όπως συνέβη και τις προηγούμενες χρονιές. Κι επειδή ζούμε σε καπιταλιστικό κράτος, η  διαφθορά και η συναλλαγή, φοβάμαι, θα υπερισχύσουν, μπλοκάροντας και τις πιο αγαθές προθέσεις.

                                                     Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                             Φυσικός συν/χος εκπαιδευτικός            

.