Ήττα ορόσημο για το ΝΑΤΟ

Η ΠΥΡΑΥΛΙΚΗ επίθεση κατά της Συρίας, που πραγματοποίησαν οι τρείς ισχυρότερες κακοποιοί δυνάμεις της Δύσης (ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία) κατά των ανύπαρκτων  εγκαταστάσεων χημικού πολέμου του Συριακού Στρατού, έληξε μόλις σε μια ώρα, ύστερα από διαταγή του αμερικανού στρατηγού-διοικητή της επιχείρησης. Κι αυτό, λόγω των τεραστίων απωλειών των πυραύλων κρούζ που εκτόξευσαν, απο  την συντονισμένη, καταιγιστική δράση της Συριακής αεράμυνας. Από τους 103 πυραύλους που εκτοξεύτηκαν από πλοία και αεροπλάνα της συμμορίας, οι 74 καταρρίφτηκαν  και οι υπόλοιποι έπεσαν σε χωράφια ή σε εγκαταλειμμένα κτίρια λόγω των παρεμβολών από τα ρωσικά συστήματα  παρεμβολών (ηλεκτρονικού πολέμου). Ήταν η πιο σοβαρή ήττα, τα τελευταία χρόνια, της παρακμάζουσας αυτοκρατορίας που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη,  επειδή αντιλαμβάνεται ότι η παντοδυναμία της φτάνει στο τέλος της, καθώς  στο παιχνίδι της πλανητικής εξουσίας έχουν μπει πολλοί και δυνατοί παίχτες. Αν ληφθεί υπόψη ότι η Συριακή αεράμυνα χρησιμοποίησε τους σοβιετικής εποχής αντιαεροπορικούς πυραύλους που διαθέτει, δηλαδή υλικό 30 τουλάχιστον ετών,  καταλαβαίνει κανείς τον πανικό των ΝΑΤΟϊκών στρατηγών και πολιτικών από το αναπάντεχο γι αυτούς αποτέλεσμα, αφού οι ίδιοι χρησιμοποίησαν ό,τι καλύτερο διαθέτουν. Η δεύτερη σκέψη που τους έκανε  να ανατριχιάσουν ήταν, το τι θα συνέβαινε αν συμμετείχαν και οι Ρώσοι στην αναχαίτιση, ενεργοποιώντας τα άκρως αποτελεσματικά αντιπυραυλικά συστήματα S-400. Ωστόσο, το καταστροφικό εγχείρημα των ΝΑΤΟϊκών κανιβάλων έγινε για να σωθούν τα προσχήματα. Διότι ο Τραμπ(άκουλας), η υστερική Τερέζα και ο καραγκιόζης Μακρόν είχαν εκτεθεί ανεπανόρθωτα στη κοινή γνώμη των χωρών τους, υποσχόμενοι «τιμωρία του ζώου Άσσαντ που σκοτώνει τον λαό του με χημικά». Το σκότωμα με άλλου είδους όπλα δεν τους ενδιαφέρει, μόνο με τα χημικά έχουν πρόβλημα τα «ευαίσθητα» αυτά καθάρματα. Κι επειδή οι μισθοφόροι τους, στη Γκούτα της Δαμασκού, έχασαν γρήγορα τη μάχη με το Συριακό στρατό, τους έδωσαν εντολή να τραβήξουν όσο μπορούν τις διαπραγματεύσεις με Ρώσους και Σύριους ώστε να προλάβουν να  σκηνοθετήσουν τη δήθεν χημική επίθεση τα «Λευκά Κράνη», τα οποία στη συνέχεια πέταξαν τα κράνη κι εξαφανίστηκαν μέσα στο πλήθος, φορώντας πάλι τη στολή του «αντάρτη».  Δυστυχώς όμως πρόλαβαν, και το πρόσχημα που περίμεναν οι δυτικοί τρομοκράτες δόθηκε. 

 ΠΟΛΛΟΙ  στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες μιλάνε ωστόσο, για καλοστημένη παγίδα των Ρώσων που από τη μια  τεστάρισαν, σε συνθήκες πραγματικού πολέμου, τις δυνατότητες των ΝΑΤΟϊκών όπλων, κι από την άλλη άφησαν να διαφανεί στη  διεθνή κοινή γνώμη, η ανικανότητα των δυτικών συνασπισμένων  αλαζόνων, αφού τους τσάκισε  μια μικρή, καθημαγμένη αλλά αποφασισμένη χώρα, που δίνει για εφτά χρόνια τώρα, τρανταχτό παράδειγμα αντίστασης στον ισλαμικό και δυτικό φασισμό. Ήταν αυτό, που ήθελαν  να φανεί περισσότερο οι Ρώσοι,  κι αυτό που εκνεύρισε περισσότερο τους δυτικούς πειρατές. Διότι οι Ρώσοι βλέπουν, ότι η μεγάλη σύγκρουση με τους δυτικούς γκάνγκστερ έρχεται, και συνεπώς, εκτός από τη γνώση των στρατιωτικών δυνατοτήτων του εχθρού τους,  πρέπει να κερδίσουν και στον ψυχολογικό πόλεμο. Έτσι, μέσω της επαφής των στρατιωτικών επιτελείων για αποφυγή λάθους, πιθανόν συμφώνησαν σε μία «αβλαβή» ρίψη  πυραύλων, που δεν θα προκαλούσε ανθρώπινα θύματα ούτε και ζημιές σε βασικές υποδομές, ώστε να  διασωθεί τουλάχιστον το γόητρο του απειλητικού γκομενιάρη αλλά γελοίου βαψομαλιά, που απειλούσε επί μέρες να τιμωρήσει- για τα δήθεν χημικά - τον «δολοφόνο του λαού του», Άσσαντ. Όμως ως γνωστόν, οι δυτικοί πάντα αθετούν τις συμφωνίες και κατηύθυναν τους πυραύλους σε σημεία εκτός της συμφωνίας, που θα προκαλούσαν και πολλά θύματα και σημαντικές υλικές ζημιές. Λογάριασαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο κι έτσι υπέστησαν πρωτόγνωρη πανωλεθρία από την πανέτοιμη Συριακή αεράμυνα και τα ηλεκτρονικά αντίμετρα των Ρώσων. Υπέστησαν σόκ, και πιθανόν να ετοιμάζουν απάντηση, καθώς το σιωνιστικό Ισραήλ και τα λόμπι του στη Δύση έχουν κυριολεκτικά λυσσάξει από το «χάδι», όπως λένε, που δόθηκε στον Άσσαντ. Μάλιστα, μετά την επιδρομή δήλωσαν ότι, «το αποτέλεσμα της τριμερούς επίθεσης ήταν μηδενικό σε στρατιωτικό επίπεδο». Απαιτούν, την με κάθε τρόπο, εξόντωση του Άσσαντ, ώστε να μπορέσουν να επιδοθούν, μέσω της Συρίας, στην «τιμωρία» του Ιράν που είναι και ο βασικός τους στόχος στην περιοχή.   Έτσι, τρείς μέρες μετά την τριμερή επίθεση, εκτόξευσαν αρκετούς πυραύλους προς μια σημαντική Συριακή βάση, αλλά ευτυχώς όλοι τους καταρρίφθηκαν. Πιθανόν λοιπόν να βρισκόμαστε στην αρχή μιας πολύ επικίνδυνης κλιμάκωσης που τελικά θα φέρει σε ευθεία σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσία, καθώς μέσα στο Λευκό Οίκο , στο Πεντάγωνο και στη CIA, βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αλληλοσπαραγμός μεταξύ των υπέρμαχων του πολέμου και των φρονίμων, με τον Τράμπα να βολοδέρνει ανάμεσά τους. Γι αυτό και παρακολουθούμε μια πραγματικά ακούραστη, επίμονη κι αξιοθαύμαστη προσπάθεια από την πλευρά της Ρωσίας, που με συνδυασμένες διπλωματικές  και στρατιωτικές κινήσεις, επιδιώκει να ενισχύσει το στρατόπεδο των φρονίμων και να αποτραπεί το ενδεχόμενο πολέμου, που θα οδηγήσει σε πλανητικό ολοκαύτωμα. Μια προσπάθεια, που πιστεύει ότι τελικά θα φρενάρει τον εκτραχηλισμό της εμπρηστικής ψευδολογίας και τον πολιτικό και στρατιωτικό τραμπουκισμό της Δύσης.  Οι καθημερινές μάχες που δίνει σε διπλωματικό επίπεδο μέσα στα υπό αμερικανική ομηρία ΟΗΕ και ΣΑ, που ουσιαστικά λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ας ελπίσουμε ότι θα επιβραδύνουν την πορεία προς το μοιραίο. Πάντως, με το δικαίωμα Βέτο που χρησιμοποιεί η Ρωσία στο ΣΑ, έχει αποφύγει μέχρι τώρα, τη νομιμοποίηση της δυτικής επίθεσης στη Συρία με συνέπεια πολλά πιόνια των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, να δικαιολογούν έτσι τη μη συμμετοχή τους στους τυχοδιωκτισμούς της  υπερδύναμης.   

ΣΤΗ ΧΩΡΑ μας, η λογική των ίσων αποστάσεων, με βάση την άποψη πολλών αριστερών και κομμουνιστών περί «ενδο-ϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων», είναι εντελώς λαθεμένη κι έχει οδηγήσει σε  πλήρη νέκρωση του αντιπολεμικού και αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος εδώ και στις άλλες ΝΑΤΟϊκές χώρες. Δεν μπορούμε να εξισώνουμε τη δράση της Ρωσίας με τη δράση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ(ΕΕ), καθώς η Ρωσία δεν εισέβαλε στη Συρία, αλλά εκλήθη από τη νόμιμη κυβέρνησή της  να σώσει τη χώρα από τα νύχια των ΝΑΤΟϊκών και των τζιχαντιστών μισθοφόρων τους. Και σαφώς, υπερασπιζόμενη τη Συρία, δεν υπερασπίζεται  μόνο τα συμφέροντά της αλλά και την ίδια της την ύπαρξη. Σε αντίθετη περίπτωση, η Συρία θα είχε τη φριχτή τύχη της Λιβύης που την διαμοίρασαν οι πολυεθνικές του πετρελαίου και – το χειρότερο - την μετέτρεψαν στο μεγαλύτερο σκλαβοπάζαρο του πλανήτη (οι εικόνες κρεμασμένων από τα πόδια σκλάβων στο διαδίκτυο είναι ανατριχιαστικές). Η εμπλοκή της Ελλάδας των ΤσιπροΚαμένων στον πόλεμο κατά της Συρίας, δυστυχώς είναι άμεση, βαθιά και απροκάλυπτη. Ο αμερικανός γκαουλαϊτερ, πρέσβης Πάϊατ, με ειδικότητα στα πραξικοπήματα και στην υπονόμευση, αλωνίζει τη χώρα και ενεργεί ως πραγματικός κυβερνήτης. Έχει εξασφαλίσει πλήρη ελευθερία κινήσεων στις αμερικανικές δυνάμεις και άρση κάθε ελέγχου στη λειτουργία των αμερικανικών βάσεων εναντίον της Συρίας και Ρωσίας. Συνεπώς η χώρα μας είναι στην πρώτη γραμμή του κινδύνου και βασικός στόχος των Ρωσικών πληγμάτων, κάτι που οι ανεγκέφαλοι Συριζαίοι προφανώς δεν έχουν συνειδητοποιήσει. Ο πόλεμος στη Συρία είναι απρόκλητος. Τον  κήρυξαν οι ιμπεριαλιστές της Δύσης, ώστε να κυριαρχήσει η παγκόσμια δικτατορία των αγορών και του χρηματοπιστωτικού τους κεφαλαίου. Οι εξελίξεις εκεί και στη γύρω περιοχή θα είναι καθοριστικές για την παγκόσμια ειρήνη κι επιβίωση της ανθρωπότητας.

                                                      Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης