Οι ΗΠΑ, εχθρός της ανθρωπότητας

ΤΟ 1947, ο Τζώρτζ Κέναν, επικεφαλής τότε του Επιτελείου Σχεδιασμού Πολιτικής του αμερικανικού ΥΠΕΞ, διατύπωσε τη θεωρία της «Ανάσχεσης της Σοβιετικής ισχύος», πάνω στην οποία στηρίχτηκε όλη η μετέπειτα εγκληματική συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι στην ΕΣΣΔ και στην ανθρωπότητα, γνωστή ως «ψυχρός πόλεμος». Για την «ανάσχεση» της ΕΣΣΔ πρότεινε την «αποφασιστική εφαρμογή μιας αντίπαλης δύναμης που έπρεπε να έχει τη μορφή της διπλωματίας αλλά και της υπόγειας δράσης, όχι τον πόλεμο, συνοδευόμενη από μια μακρόχρονη, υπομονετική, αλλά σθεναρή και άγρυπνη αντίδραση στις ρωσικές επεκτατικές τάσεις». Αυτός μαζί με τον Πωλ Νίτσε και τον Ντήν Άτσεσον συνδιαμόρφωσαν έκτοτε την αμερικανική εξωτερική πολιτική και πρότειναν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, ήδη από το 1950, ότι «οι ΗΠΑ θα έπρεπε να αναλάβουν το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα και να χρησιμοποιούν το 20% του ΑΕΠ μόνο για εξοπλιστικά προγράμματα». Κεντρικός και απαράλλαχτος στόχος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και μοναδικός λόγος των κινητοποιήσεων της μεγαλύτερης πολεμικής μηχανής στον κόσμο, είναι η συντήρηση και η διαρκής αναπαραγωγή ενός διεθνούς πλαισίου που διασφαλίζει τη ληστρική εκμετάλλευση του πλανήτη από την αμερικανική αυτοκρατορία (αμερικανικές πολυεθνικές), επιτρέποντας στις ΗΠΑ με το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού, να σφετερίζονται και να καταναλώνουν κάθε χρόνο το 50% των πρώτων υλών της υδρογείου. Οτιδήποτε τείνει να αμφισβητήσει ή να υπονομεύσει αυτή τη δυνατότητα, συνιστά «απειλή» για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ και αντιμετωπίζεται ως τέτοια με όλα τα πρόσφορα θεμιτά ή κυρίως αθέμιτα μέσα.

 ΜΕΤΑ την τεράστια επιτυχία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να διαλύσει την ΕΣΣΔ, σε συνεργασία με την γκορμπατσοφική κλίκα, ο κόσμος μπήκε σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης που πυροδοτήθηκε από την πελώρια επιχείρηση αμερικανοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας, καθώς δεν υπήρχε πλέον το αντίπαλο δέος. Προς τούτο οι αμερικανοί ιθύνοντες χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τα πάντα: Συνεργασία με τον υπόκοσμο, έλεγχο της παγκόσμιας διακίνησης ναρκωτικών, οικονομική, πολιτική και στρατιωτική διείσδυση, δημιουργία τρομοκρατικών οργανώσεων για υπονόμευση και πρόκληση εμφυλίων πολέμων, έμμεσες και άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις. Πάντα βέβαια με ψευτο-ανθρωπιστικά προσχήματα, έχουν επιδοθεί σε μια γιγαντιαία ληστρική επιδρομή σε πλανητικό επίπεδο, που αυξάνει την ισχύ και τα κέρδη της οικονομικής ολιγαρχίας τους, παράγοντας μαζικά πόνο, δυστυχία, θάνατο και καταστροφή. Στόχος τους η μετατροπή όλων των χωρών σε θυγατρικές των πολυεθνικών τους, με τους πολιτικούς στο ρόλο μισθωτών μάνατζερ. Λίγες χώρες αντιστάθηκαν σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς αλλά δεν άντεξαν και υπέκυψαν γρήγορα στη βιαιότητα της επίθεσης των σύγχρονων βαρβάρων. Κάποιες όμως άντεξαν και αντέχουν γιατί πρόλαβαν και οργανώθηκαν για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους επιθέσεων. Πρώτη και πιο ισχυρή ανάμεσά τους, η Β. Κορέα

Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ και η προκλητικότητα των ΗΠΑνθρώπων σταματά μόνο μπροστά στη δύναμη και ειδικά στην πυρηνική δύναμη. Αυτό δίδαξε η ιστορία στην αξιοπρεπή, περήφανη ηγεσία της Β. Κορέας που έχει οργανώσει ολόκληρο το λαό της σε στρατιωτικά πρότυπα, έτσι ώστε μαζί με το στρατό να αποτελούν ένα ενιαίο πανίσχυρο, οργανωμένο σύνολο. Με 25 εκατομμύρια λαού και στρατού, εξοπλισμένου με συμβατικά και πυρηνικά όπλα, μια χώρα μικρότερη γεωγραφικά από την Ελλάδα και στο στόμα του (αμερικανικού) λύκου, ταρακουνάει τον πλανήτη με τις πυρηνικές της επιτυχίες. Οι θρασύτατοι αμερικανοί γκάνγκστερ με μπροστάρη τον ανεγκέφαλο, γελοίο πρόεδρο Τράμπ και  τα τσιράκια τους Νοτιοκορεάτες και Γιαπωνέζους, ξελαρυγγιάζονται με κάθε είδους απειλές κατά της Β. Κορέας και του ηγέτη της, προσπαθώντας  να πείσουν την διεθνή κοινή γνώμη για το πόσο επικίνδυνος είναι ο Κίμ για τη «διεθνή ειρήνη και ασφάλεια». Ενώ την ίδια στιγμή,  μόνο στη Ν. Κορέα έχουν 85 βάσεις και άλλες 100 στην Ιαπωνία που στοχεύουν  Ρωσία, Κίνα, και  Β.Κορέα. Αυτοί λοιπόν που απειλούν τους πάντες έχοντας εγκαταστήσει σχεδόν χίλιες βάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου, κατηγορούν αυτούς που δεν έχουν πουθενά καμία βάση ότι τους απειλούν. Καθόλου παράξενο λοιπόν που οι Κορεάτες αισθανόμενοι το πιστόλι στον κρόταφο, ήδη από το 1950 (κορεατικός πόλεμος, με εισβολή των αμερικανών) αναγκάσθηκαν να κατασκευάσουν τελικά το μόνο όπλο αποτροπής των αμερικανών κακοποιών: το πυρηνικό. Εκείνο όμως που έχει εντυπωσιάσει και ταυτόχρονα τρομοκρατήσει τα Δυτικά λαμόγια είναι η τεχνολογική αρτιότητα και η ταχύτητα που κατασκευάζουν οι Β. Κορεάτες τόσο περίτεχνα  οπλικά συστήματα ( πυραύλους και πυρηνικά) για τα οποία τόσο οι αμερικανοί όσο και οι ρώσοι χρειάστηκαν δεκαετίες. Επιπλέον, όλες οι βασικές πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές της χώρας είναι υπόγειες και σε άγνωστες θέσεις, άρα άτρωτες.  Συνεπώς σε πιθανή σύγκρουση οι απώλειες των συμμάχων τους (Ν.Κορεατών και Γιαπωνέζων) αλλά και των ίδιων των αμερικανών θα είναι ανυπολόγιστες. Έντρομοι λοιπόν, αντί πολέμου, επιβάλουν κυρώσεις επί κυρώσεων στην Πιονγιάγκ, ενώ υποχρέωσαν τον καταγέλαστο Τράμπ να αλλάξει την επιθετική ρητορική του και να κατηγορεί τώρα την Κίνα ότι δεν κάνει όσα πρέπει να «συνετίσει τον Κίμ». Το πιο πιθανό είναι να αναγκαστούν να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις με την Κορέα, όπως προτείνουν Κίνα και Ρωσία, αλλά με τρόπο ώστε να μην ξεφτιλιστούν  διεθνώς μετά την «φωτιά και  σίδερο που δεν έχει δει ο κόσμος» όπως υποσχόταν αρχικά ο απερίσκεπτος Τράμπας. Ο Κίμ είναι πολύ μεθοδικός και έξυπνος, δεν είναι τρελός όπως μας τον παρουσιάζουν τα ενσωματωμένα μίντια. Ξέρει πολύ καλά τις δυνατότητες της χώρας του, η οποία  αποτελεί μαξιλάρι για Ρωσία και Κίνα που δεν θα μείνουν αμέτοχες σε περίπτωση αμερικανικής επίθεσης κι αυτό του δίνει μεγαλύτερη άνεση κινήσεων. Κέρδισαν όμως και οι αμερικανοί κάτι σημαντικό: Με το πρόσχημα της Β. Κορεατικής απειλής εγκατέστησαν στη χερσόνησο ένα  αντιπυραυλικό σύστημα που αποτελεί απειλή για τους Κινεζικούς και Ρωσικούς πυραύλους, ενώ μετέφεραν τεράστιες δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή του Ν.Ειρηνικού για την «ανάσχεση» των σχεδίων και της Κίνας. Στη γενικευμένη καπιταλιστική κρίση των ημερών μας, τα συσσωρευμένα κεφάλαια δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν αν δεν προηγηθεί  καταστροφή ενός μέρους τους. Αυτή η καταστροφή ωστόσο συνδέεται πάντα από μια άλλου είδους καταστροφή ενός μέρους του κόσμου. Είναι αυτό που παρακολουθούμε στις μέρες μας να προωθείται από την επικίνδυνη συμμορία που είναι εγκατεστημένη στην Λευκό οίκο και που μόνο με διεθνή αντίδραση μπορεί να αποφευχθεί.

                                                Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης