Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

        

















     Μακρόν: Φιλί ζωής για τη γερμανική ΕΕ

ΚΑΙ ΤΙ  δεν ακούσαμε τις τελευταίες βδομάδες πριν τις (τυπικές) προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, από τα συστημικά ΜΜΕ, ντόπια κι ευρωπαϊκά, για το λατρεμένο παιδί και κατασκεύασμα των διεθνών τραπεζιτών (Rothschild), τον Εμ. Μακρόν. Είναι ο αντισυστημικός, η «ελπίδα της δημοκρατίας» που θα τα βάλει με το τέρας του φασισμού, θα κατατροπώσει τους λαϊκιστές, ούτε αριστερά  ούτε δεξιά, θα βάλει μπρός την ανάπτυξη και θα βοηθήσει τον ταλαιπωρημένο από την κρίση γαλλικό λαό να σταθεί ξανά στα πόδια του, θα αλλάξει την Ευρώπη και πολλά άλλα ηχηρά παρόμοια. Κι όλα αυτά για το απόλυτο τίποτα, ένα ουσιαστικά άγνωστο ανθρωπάκι, που είχε διατελέσει κάποιους μήνες υπουργός του γελοίου Ολλάντ εφαρμόζοντας τις πιο ακραίες πολιτικές λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων της Γαλλίας. Η εκλογή του πάντως έδειξε κάτι πολύ επικίνδυνο για τους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Ότι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα διαθέτει τόσο αποτελεσματικούς μηχανισμούς χειραγώγησης, ώστε μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπορεί να ανασύρει από την αφάνεια, να κατασκευάσει και να επιβάλει σε θέσεις εξουσίας ελεγχόμενες «προσωπικότητες», που θα του κάνουν χωρίς δισταγμούς τη «δουλειά». Στη περίπτωση της Γαλλίας  μάλιστα, το σύστημα λειτούργησε με μεγαλύτερη δημοκρατικοφάνεια, αποσπώντας την λαϊκή ψήφο για τον αχυράνθρωπό της, κάτι που στην Ελλάδα με τον Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον Μόντι δεν χρειάστηκε. Ο Μακρόν, πέραν των συνεχών όρκων του για Ευρώπη, δικές του προτάσεις, ιδέες, λύσεις και απαντήσεις δεν έχει για τίποτε. Γι αυτό και αποτελεί την καλύτερη επιλογή για τη μεγάλη μερίδα του γαλλικού και ευρωπαϊκού τραπεζικού κι επιχειρηματικού κεφαλαίου, που βλέπουν ότι θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος βέβαια των λαϊκών τάξεων τις οποίες περιμένει μεγαλύτερη φτώχεια, περισσότερες απολύσεις (120.000 δημοσίων υπαλλήλων), επέκταση ιδιωτικοποιήσεων, τεράστια μείωση των δημοσίων δαπανών και  καταστολή, αφού ήδη ανήγγειλε την πρόσληψη 10.000 αστυνομικών. Μ’ αυτόν τον τρόπο, «θα στηθεί στα πόδια του ο γαλλικός λαός» από την μαριονέτα Μακρόν, που όπως αποκάλυψαν χάκερς που υπέκλεψαν δεκάδες χιλιάδες μηνύματα του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου, σχετίζεται με οφσόρ στις Μπαχάμες, με ναρκωτικά, με γκέϊ, με τζόγο και πολλά άλλα ενδιαφέροντα που θα συνεισφέρουν βεβαίως στη «σωτηρία» του γαλλικού λαού και στην «αλλαγή στην Ευρώπη» που οραματίζεται κι ο Τσίπρας με την κλίκα του. 

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ στη Γαλλία κλήθηκαν τελικά να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο εκδοχές της καπιταλιστικής διαχείρισης: του φασισμού της Λεπέν και του φασισμού των ευρωτραπεζιτών ( Μακρόν), κατευθυνόμενοι προς τον δεύτερο. Οι υποψήφιοι των βουτηγμένων στη διαφθορά και στην παρακμή κομμάτων της γκωλικής Δεξιάς και του δήθεν σοσιαλιστικού,  καταποντίστηκαν. Ενώ η νεφελώδης τύπου Σύριζα Αριστερά του Μελανσόν και  το ενσωματωμένο υποτυπώδες γαλλικό «Κομμουνιστικό» Κόμμα έσπρωξαν τους ψηφοφόρους τους κυρίως προς τον Μακρόν. Να θυμήσουμε εδώ, ότι το πρώτο ΚΚ που αυτοδιαλύθηκε και μεταλλάχθηκε ουσιαστικά σε Λέσχη, μετά την Γκορμπατσοφική προδοσία του 1989, ήταν το γαλλικό. Έτσι, τις τραγικές συνέπειες της ανυπαρξίας ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων στη Γαλλία και στην Ευρώπη τις βλέπουμε σήμερα όπου η καπιταλιστική βαρβαρότητα κυριαρχεί ανεμπόδιστα με τα θύματά της, τα εκατομμύρια πένητες, άνεργους, ψευτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους της πεντάρας, ανασφάλιστους, να αναζητούν καταφύγιο όχι στο φυσικό τους χώρο ( Αριστερά-Κομμουνιστές) αλλά στην φασιστική ακροδεξιά, πιστεύοντας (εσφαλμένα) ότι δεν έχει ενσωματωθεί και δεν αποτελεί εναλλακτική για το σύστημα.

Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ Τσίπρας, ενώ στήριζε τον Μελανσόν χαρακτηρίζοντας τον Μακρόν ως «παιδί των Τραπεζών», δεν δίστασε ούτε στιγμή να αλλάξει γνώμη μετά τη νίκη του Μακρόν και να του τηλεφωνήσει από τους πρώτους, αποκαλώντας τη νίκη του «Ανάσα για τη Γαλλία και ολόκληρη την Ευρώπη.» Και ότι «μαζί θα συνεργαστούμε στενά προκειμένου να αλλάξει πορεία η Ευρώπη».  Τέτοια υποκρισία και φαρισαϊσμός.  Στο ίδιο μήκος κύματος κι όλο το μνημονιακό κακό συναπάντημα (Κούλης, Φώφη, Σταύρος) πανηγυρίζουν για τη νίκη του «δικού» τους ανθρώπου και του μνημονιακού καθεστώτος σε όλη την Ευρώπη, γλύφοντας από πάνω ως κάτω τον νέο Γάλλο πρόεδρο. Η πολιτική αγυρτεία και ο αμοραλισμός της Τσιπραϊκής κλίκας δεν γνωρίζει φραγμούς και όρια. Εξακολουθούν να μας εμπαίζουν λέγοντας πως με το παρακολούθημα της Μέρκελ και του Σόϊμπλε - τον Μακρόν – θα αλλάξουν την Ευρώπη και θα την «απαλλάξουν από τον εφιάλτη της ακροδεξιάς». Το μόνο που θα πετύχουν, αν οι λαοί παραμείνουν απαθείς και με προβατοειδή συμπεριφορά, είναι η απόλυτη κυριαρχία του γερμανικού κεφαλαίου όχι μόνο στην Ελλάδα και στη Γαλλία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ όλοι τους της αγιάτρευτης παρακμής ενός βάρβαρου και σάπιου συστήματος, ενώ υπόσχονται ότι έχουν το φάρμακο για την γιατρειά του, διαψεύδονται διαρκώς με τον πιο παταγώδη τρόπο, οδηγώντας την ανθρωπότητα στο πιο σκοτεινό μέλλον. Το σύστημά τους - ο καπιταλισμός -αδυνατώντας να αυτορυθμιστεί και να εξυγιανθεί  ακουμπάει σε  τυχάρπαστους «σωτήρες» και σαλτιμπάγκους προκειμένου να ξεγελάσει και να κερδίσει χρόνο. Η «αριστερά», αφού δούλεψε σαν εφεδρεία του συστήματος, και στην Ελλάδα και αλλού, φαίνεται τους τέλειωσε. Αναμασάνε πάλι τα περί Κέντρου μπας και καταφέρουν να ξεγελάσουν τους απηυδισμένους, οργισμένους κι εξαπατημένους ανθρώπους. Το σύστημα  έχει μπλοκάρει και πριν οδηγηθεί στο μαρασμό και στο θάνατο, όπως και τόσα άλλα στην ιστορία, εφευρίσκει κάθε τόσο ψευδοεχθρούς ώστε καταστρέφοντάς τους να μακροημερεύει. Δεκάδες χώρες, οι ηγέτες και οι λαοί τους έπεσαν θύματα  αυτής της συστημικής βαρβαρότητας. Και δυστυχώς τον Μακρόν προώθησαν στην προεδρία  κυρίως οι περγαμηνές έντονου αντιρωσισμού που επέδειξε στο μικρό  έστω πολιτικό του βίο. Αν το αντιρωσικό μέτωπο ολοκληρωθεί με τις εκλογές και στη Ιταλία, τότε οι ΝΑΤΟϊκοί πολύ πιθανόν να αποτολμήσουν μια ευρύτερη σύγκρουση με τη Ρωσία και αυτό είναι που πρέπει να αποτρέψουν τα λαϊκά κινήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη.

                                                          Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                            Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου