CETA – TTIP – TISA - ΤΡΡ

          Τα υπερμνημόνια των πολυεθνικών

Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ καθηγητής Otmar Issing, ένας από τους αρχιτέκτονες της ΟΝΕ, εκτιμά ότι «το πείραμα του ευρώ απέτυχε από την πρώτη στιγμή και κάποια μέρα ο πύργος από τραπουλόχαρτα θα καταρρεύσει». Σημειώνει δε ότι: «Ουσιαστικά παρακολουθούμε έναν φαύλο κύκλο στον οποίο η μία κρίση διαδέχεται την άλλη, κάτι το οποίο δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστο». Τα ίδια, λίγο ως πολύ, χαρακτηρίζουν και την οικονομία των ΗΠΑ, που πνίγεται κάτω από το αστρονομικό χρέος των 20 τρις δολαρίων, τα βρώμικα παιχνίδια των τραπεζών, τους διαρκείς πολέμους, την επερχόμενη απώλεια της  ηγεμονίας του δολαρίου, την απέραντη διαφθορά του πολιτικού συστήματος και την διαπλοκή του με τις γιγάντιες εταιρίες της αυτοκρατορίας. Μια διαπλοκή, καρπός της οποίας είναι η επιλογή κι όχι εκλογή προέδρου, καθώς όπως είναι γνωστό, ο αμερικανός πρόεδρος επιλέγεται τελικά από το σώμα των εκλεκτόρων (άτομα-πιόνια των εταιριών),  ανεξάρτητα από το αν έχει την πλειοψηφία ή όχι των ψήφων του εκλογικού σώματος. Άλλωστε τα δύο μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ λειτουργούν σαν δύο μεγάλες ανώνυμες εταιρίες όπως και η κυβέρνηση που προκύπτει απ’ αυτά, σύμφωνα με τις επιταγές των Ρότσιλντ, Ροκφέλλερ και άλλων μεγιστάνων του πλανήτη, που δεν ρισκάρουν στο τιμόνι της ισχυρότερης χώρας του κόσμου να  βρίσκεται άνθρωπος που δεν είναι του χεριού τους. Σε κανένα άλλο κράτος της υφηλίου δεν συμβαίνει τόσο προκλητικά αντιδημοκρατική και χονδροειδής εξαπάτηση των πολιτών του. Μόνο στις ΗΠΑ, όπου εδώ και διακόσια χρόνια μια χούφτα πάμπλουτων οικογενειών κυβερνάει τη χώρα, εκμεταλλεύεται και ιδιοποιείται τον μυθώδη πλούτο που παράγεται, ενώ ταυτόχρονα, έχοντας επιβάλλει με στρατιωτική ισχύ την καθιέρωση του δολαρίου σαν παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και νομίσματος διεθνών συναλλαγών, ληστεύει καθημερινά όλες ανεξαιρέτως τις χώρες του πλανήτη, ροκανίζοντας και την κυριαρχία τους. Σ’ αυτό το τελευταίο αντιδρούν πια ανοιχτά οι λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη, κύρια η Ρωσία με την Κίνα, δημιουργώντας δικούς τους μηχανισμούς προστασίας αλλά και επέκτασης των οικονομικών τους συμφερόντων, όπως π.χ η τράπεζα των BRICS, η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων και Υποδομών, ενώ στις μεταξύ τους συναλλαγές προτιμώνται τα εθνικά τους νομίσματα.  Σε στρατιωτικό επίπεδο, η  επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία υπέρ του Άσσαντ, η βοήθεια στους ηρωϊκούς αγωνιστές του Ντονμπάς στην Ουκρανία,  η στήριξη της Βενεζουέλας και άλλων χωρών της Λατ. Αμερικής, αλλά και η ενεργοποίηση της Κίνας στη Ν. κινεζική θάλασσα, δείχνουν  έμπρακτα την αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ.

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ μαφία των ΗΠΑ, φοβούμενη τις συνέπειες από την καταστροφική εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης στην ίδια τους τη χώρα, σε συνδυασμό και με την «επιθετικότητα» των BRICS, τρέχει να προλάβει να εγκλωβίσει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες της υδρογείου σε τεράστια οικονομικά σχήματα (Συμφωνίες) στα οποία, ασκώντας τον απόλυτο έλεγχο, θα αποκλείσει την πρόσβαση στους ΒRICS, ειδικά της Ρωσίας και Κίνας στοχεύοντας στον οικονομικό τους μαρασμό και ασφυξία. Έτσι το  μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη παραδίδεται λάφυρο στα νύχια των αμερικάνικων κύρια πολυεθνικών, αλλά και των αντίστοιχων της ΕΕ και Ιαπωνίας, ώστε   να επιδίδονται ανεμπόδιστα στη ληστρική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου των χωρών και της εργατικής δύναμης των λαών τους. Να λοιπόν μια σημαντική αιτία πολέμου αφού οι δύο μεγάλες (καπιταλιστικές) χώρες θα νοιώσουν την πνιγηρή ανάσα των δυτικών ιμπεριαλιστών στη πλάτη τους και  πιθανώς θα  αντιδράσουν βίαια. Γι αυτό και η μεγάλη μυστικότητα (Όσες πληροφορίες έχουμε προέρχονται από διαρροές  στα Wikileaks),  στις συζητήσεις μεταξύ ΗΠΑ – ΕΕ και Καναδά – ΕΕ, καθώς και ΗΠΑ-Ιαπωνίας-χωρών της ΝΑ Ασίας,  προκειμένου να καταλήξουν σε κάποιες κεντρικές Συμφωνίες για το απώτερο μέλλον του  καπιταλισμού στη Δύση και τον εξοβελισμό κύρια της Ρωσίας και Κίνας  από τις χώρες που είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ σε όλο τον πλανήτη Οι υπό υπογραφή Συμφωνίες μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, είναι η  ΤΤΙΡ (εμπόριο και επενδύσεις) και η ΤΙSΑ (εμπόριο υπηρεσιών).  Ενώ, μεταξύ Καναδά και ΕΕ, η CETA (Συνολική  Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία). Ταυτόχρονα, από την άλλη μεριά της υδρογείου προωθούν την ΤΡΡ (Εταιρική Σχέση Χωρών Ειρηνικού). Με κεντρικό μοτίβο  όλων των συζητήσεων, τη συναίνεση  όλων  των αμερικανόδουλων κυβερνήσεων (60 χωρών εκ των οποίων 28 της ΕΕ) στον πλανήτη, στην πλήρη άρση κάθε εμποδίου στη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών, ώστε η δράση των πολυεθνικών να γίνεται χωρίς νομικούς, εμπορικούς και πολιτικούς φραγμούς. Τελικός στόχος, η δημιουργία μιας τεράστιας ενιαίας ευρωατλαντικής αγοράς (οικονομικό ΝΑΤΟ την αποκαλεί η Σκύλαρι Κλίντον) και μιας εξίσου μεγάλης ασιατοαμερικανικής, στις οποίες οι χώρες που θα συμμετέχουν, διακινούν το 70% του παγκόσμιου εμπορίου. Πρόκειται δηλαδή,  περί εφαρμογής ενός πλανητικού μνημονίου με άξονα τα συμφέροντα των πολυεθνικών σε βάρος των λαών και κρατών των οποίων η κυριαρχία τους πλέον εξουδετερώνεται πλήρως, επιβάλλοντας παράλληλα κι έναν εργασιακό μεσαίωνα στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη. Δεν ήταν τυχαία λοιπόν τα Μάαστριχτ, τα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας στην ΕΕ καθώς αυτά προετοίμασαν το έδαφος για ό,τι ζοφερό έρχεται τώρα. Οι Συμφωνίες αυτές,  σαρώνουν κάθε εργασιακό δικαίωμα, κάθε μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας, της πρωτογενούς παραγωγής (ελεύθερη διακίνηση μεταλλαγμένων), της ασφάλειας του περιβάλλοντος, και παραδίδουν βασικές δημόσιες υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η ύδρευση κ.ά στα νύχια επιχειρηματικών ομίλων. Είναι Συμφωνίες για συντονισμένη έφοδο των πολυεθνικών στους λαούς του πλανήτη, οι οποίες θα καθορίζουν με απίστευτες λεπτομέρειες την τραγική καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Και για να είναι σίγουροι πως ουδείς θα τολμήσει να αμφισβητήσει την ισχύ των συμφωνιών, προσδίδουν στις επιχειρήσεις νομική υπόσταση ισοδύναμη με αυτή ενός κράτους. Έτσι θα μπορεί μια επιχείρηση να ενάγει ένα κράτος σε ιδιωτικά δικαστήρια (Διεθνείς Επιτροπές Διαιτησίας) διεκδικώντας αποζημιώσεις για δήθεν διαφυγόντα κέρδη, αν ορισμένες αποφάσεις και πολιτικές του κράτους αυτού πλήξουν τα επιχειρηματικά τους κέρδη.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ λοιπόν, ότι με εντελώς αδιαφανείς και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, το αμερικανικό κι ευρωπαϊκό κεφάλαιο, πάνε να εφαρμόσουν μέτρα πιο απάνθρωπα κι από τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα. Με τον «διάλογο» και την υποχωρητικότητα προς τους κεφαλαιοκράτες, το λαϊκό κίνημα απλά έδωσε παράταση στην εξουσία τους. Τίποτα λοιπόν δεν δεσμεύει το λαϊκό κίνημα να κινηθεί εναντίον τους οργανωμένα και δυναμικά, για να ανατρέψει αυτούς και τις πολιτικές τους, με τον ίδιο βίαιο τρόπο που κινούνται κι εκείνοι εναντίον μας.

ΥΓ. Όταν γράφονταν τούτες οι γραμμές, ήλθε και μια  ευχάριστη είδηση από την Ευρώπη. Το κοινοβούλιο της Βαλλονίας (το μισό του Βελγίου),  δεν συναίνεσε  στην επικύρωση της CETA, και όλα πήγαν πίσω (και ΤΤΙΡ και η ΤΙSΑ)  καθώς η απόφαση έπρεπε να είναι ομόφωνη. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξουν οι βαλλόνοι βουλευτές στις αφόρητες πιέσεις που τους ασκούνται από την ευρωμαφία και το κοπάδι των υποταγμένων συναδέλφων τους. Αποτελούν όμως μοναδικό παράδειγμα αξιοπρεπούς στάσης απέναντι στα αρπακτικά των αγορών, αντίθετα με τους ψευτοσοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες και τους αξιοθρήνητους ψευτοαριστερούς  του Σύριζα που έσπευσαν πρώτοι να συμφωνήσουν με την επικύρωση της εγκληματικής CETA.

   

                                                    Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                         Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης