«Ας κάνουμε τον σταυρό μας να μην είναι ένας ακόμη πόλεμος η συνέπεια ενός ανέμελου αμερικανικού κοινού, της απύθμενης δειλίας των εκπορνευόμενων ΜΜΕ, των διεφθαρμένων ευρωπαίων ανδρεικέλων της Ουάσιγκτον και της απύλωτης ψευδολογίας των εγκληματιών που κυβερνούν τις ΗΠΑ.» ( Πώλ Ρόμπερτς, πρώην υπουργός οικονομικών του Ρήγκαν)
Η ανθρωπότητα πληρώνει εδώ και 25 χρόνια (από το 1990), με βαρύτατο φόρο αίματος, δακρύων και καταστροφών, το τραγικότερο συμβάν της σύγχρονης ιστορίας: Την υπονόμευση και παράδοση, από τις κλίκες Γκορμπατσόφ-Γιέλτσιν, του γιγάντιου σοσιαλιστικού μπλόκ στα σαγόνια του αμερικανικού κι ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Στα 15 χρόνια από τη νατοϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία και τον διαμελισμό της, γίναμε μάρτυρες πολλών ανάλογων επιχειρήσεων στην Ανατολική Ευρώπη (έγχρωμες επαναστάσεις), στην Βόρεια και Κεντρική Αφρική (αραβική άνοιξη), στη Μέση Ανατολή, στη Νότια Αμερική κ.α, με βασικούς πρωταγωνιστές κι υποκινητές πάντα τις ίδιες γνωστές μυστικές υπηρεσίες, εξειδικευμένες ΜΚΟ και σκοτεινά ιδρύματα του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού που στοχεύουν στη λεηλασία του πλούτου όλων των χωρών του πλανήτη. Πρόκειται για υπηρεσίες και οργανώσεις που εργάζονται νυχθημερόν για την προώθηση των συμφερόντων του μεγάλου τραπεζικού κι επιχειρηματικού κεφαλαίου των Δυτικών αρπακτικών, με παράλληλη βελτίωση της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής τους θέσης σε βάρος των ρώσων και κινέζων ανταγωνιστών τους. Η Ουκρανία που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας και σε καθημερινή βάση κονταροχτυπιούνται ρωσικά, ευρωπαϊκά κι αμερικανικά συμφέροντα, βρέθηκε στο στόχαστρο εγκληματικών αμερικανικών ιδρυμάτων και ΜΚΟ καθώς και των μυστικών υπηρεσιών των νατοϊκών χωρών και του Ισραήλ. Με την καλοσχεδιασμένη επίθεση κατά των ρωσικών συμφερόντων- όχι τυχαία-μέσα στους χειμερινούς ολυμπιακούς αγώνες, ανέτρεψαν την δήθεν φιλορωσική κυβέρνηση του ανεκδιήγητου Γιανουκόβιτς κι εγκατέστησαν έναν συρφετό φασιστοειδών που σίγουρα δεν θα μακροημερεύσει. Θα προσθέσει όμως μεγαλύτερη φτώχεια κι εξαθλίωση στον ουκρανικό λαό, σηματοδοτώντας την έναρξη επικίνδυνων εξελίξεων στο διεθνές οικονομικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον. Αυτά όμως δεν μετράνε. Προέχει η «προώθηση της δημοκρατίας» και η «προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», με πολύ…δημοκρατικές ενέργειες από την μεριά αμερικανών κι ευρωπαίων κανιβάλων. Πράγμα που δεν κρύβουν ούτε οι ίδιοι οι αμερικανοί επίσημοι. Ο Μάϊκλ Μακφώλ του Ινστιτούτου Χούβερ, σ’ ένα ξέσπασμα ειλικρίνειας, διαβεβαιώνει ότι σήμερα «η Δημοκρατία είναι μια αμερικανική μηχανορραφία».
Οργάνωση και διαχείριση «επαναστάσεων»
Τα ιδρύματα και οι οργανώσεις που αναμίχθηκαν στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας, χωρίς καμία προσπάθεια να το κρύψουν, είναι τα γνωστά αμερικανικά: USAID, NED, Eurasia Foundation, Freedom House (όλα εξαρτώμενα και χρηματοδοτούμενα από το ΥΠ.ΕΞ και την CIA) και ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος απατεώνας όλων των εποχών, Τζόρτζ Σόρος. Από την πλευρά της ΕΕ, αναμίχθηκαν κυρίως οι νεοναζιστικές Γερμανία και Πολωνία, ενώ σημαντική βοήθεια πρόσφεραν η Τουρκία και το Ισραήλ. Η Τουρκία διέθεσε τα μέσα και το χρήμα για τη μεταφορά Τσετσένων και Τατάρων ισλαμοφασιστών από το μέτωπο της Συρίας, που το σύνθημά τους στην πλατεία του Κιέβου ήταν: «Χτές Δαμασκός, σήμερα Κίεβο». Ενώ το Ισραήλ διέθεσε ικανό αριθμό αξιωματικών των μυστικών υπηρεσιών για την εκπαίδευση και καθοδήγηση των ουκρανικών ναζιστικών ταγμάτων εφόδου στην κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο. Επί πλέον, η USAID πέραν των πολωνικών φασιστικών ΜΚΟ, χρηματοδοτεί και ελέγχει 50 Ρ/Σ και εφημερίδες στη δυτική Ουκρανία που καθημερινά ασκούνται στην αντιρωσική προπαγάνδα, λασπολογούν και διαστρεβλώνουν την σοβιετική περίοδο της χώρας, ενώ παράλληλα εξυμνούν την δράση των ουκρανών ναζιστών που συνεργάστηκαν με τους χιτλερικούς στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Εξυμνούν τα βρωμερά υποκείμενα που, μετά την κατάληψη της Ουκρανίας από τους ναζί, συγκρότησαν μια ολόκληρη μεραρχία- την 14η Waffen SS- η οποία διέπραξε τα πιο στυγερά εγκλήματα σε βάρος του ουκρανικού λαού. Η μέθοδος που ακολουθείται από την CΙΑ για διείσδυση σε ξένη χώρα, περιγράφεται στο βιβλίο του Τζήν Σάρπ «From Dictatorship to Democracy» και αποκαλείται «Διαχείριση επανάστασης». Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή η εκκίνηση της «επανάστασης» πρέπει να γίνεται μέσα από ειρηνικές διαμαρτυρίες που να δημιουργούν όμως «τεχνητή ευαισθητοποίηση» για τα ενδεχομένως υπαρκτά προβλήματα που μπορεί να ταλανίζουν μια χώρα όπως π.χ η Ουκρανία (φτώχεια, ανεργία, διαπλοκή, διαφθορά, ακρίβεια κλπ). Στη συνέχεια εξοργίζουν τον κόσμο με προβοκατόρικα, αναληθή δημοσιεύματα ή κυρίως με μονταρισμένα πλάνα στην ΤV σκηνών άγριας βίας (στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά τέτοια πλάνα που έχουν χρησιμοποιηθεί αυτούσια για διαφορετικές χώρες και σε διαφορετικές χρονιές). Ενώ η τελευταία πράξη του δράματος είναι οι δεκάδες ή και εκατοντάδες δολοφονίες-εκτελέσεις που πραγματοποιούνται από επίλεκτους σκοπευτές των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και αποδίδονται βέβαια στις δυνάμεις του καθεστώτος που, ας σημειωθεί, στην περίπτωση της Ουκρανίας είχε απαγορευτεί να οπλοφορούν. Αυτές οι κατασκευασμένες με μαεστρία ειδήσεις και τα μονταρισμένα βίντεο, διαχέονται σε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου από τα κανάλια της CΙΑ και της αγγλικής ΜΙ6 (CNN, BBC, Ρώϋτερς) παραπληροφορώντας τους λαούς από τη μια, κι από την άλλη τρομοκρατώντας τους για το τι μπορεί να συμβεί και στους ίδιους αν δεν υποταχθούν στις επιλογές των αγορών. Μετά κι απ’ αυτήν την «προετοιμασία» αναλαμβάνουν ειδικά εκπαιδευμένοι ένοπλοι ντόπιοι πράκτορες μαζί με τους εισαγόμενους έμμισθους «μαχητές της ελευθερίας», υπό την καθοδήγηση στελεχών των ξένων μυστικών υπηρεσιών, και με μπροστάρηδες τα ναζιστικά αποβράσματα οδηγούν την εξέγερση προς τα εκεί που θέλουν οι υποκινητές της. Έτσι, κι έχοντας πετύχει την πλήρη παράλυση των κρατικών δομών με τους συνεχείς εκβιασμούς, δωροδοκίες και απειλές προς τους διεφθαρμένους αξιωματούχους, κατάφεραν ν’ αρπάξουν την εξουσία στο Κίεβο οι δικοί τους άνθρωποι, οι νεοναζιστές. Αν η νέα κατάσταση παγιωθεί έστω και στη δυτική Ουκρανία τότε θα υπάρξει σοβαρότατη στρατιωτική απειλή για τη Ρωσία, καθώς με την είσοδο στο ΝΑΤΟ που θα προκαλέσουν τα φασιστοειδή της κυβέρνησης κακοποιών του Κιέβου, θα δοθεί η ευκαιρία στους αμερικανούς να στήσουν τους πυραύλους τους σε απόσταση μόλις 500 χλμ από την Μόσχα. Δηλαδή σε τόσο μικρή απόσταση που θα είναι αδύνατο να αντιδράσει αποτελεσματικά η αντιπυραυλική άμυνα της Ρωσίας σε περίπτωση σύγκρουσης με ΝΑΤΟ. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι μόνον οικονομικό, είναι και στρατιωτικό και υψίστης σημασίας για την ασφάλεια της Ρωσίας. Αναμενόμενη λοιπόν ήταν η αντίδρασή της, με την άμεση παρέμβασή της-προς το παρόν- στην Κριμαία διότι εκεί ναυλοχεί ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας. Στην Ουκρανία, η αντιπολίτευση (και τωρινή ψευτοκυβέρνηση του δυτικού τομέα), ελέγχεται απόλυτα από τους πάμπλουτους ουκρανούς ολιγάρχες του δυτικού τομέα, που έχουν συμφέροντα και συναλλαγές κύρια με την Γερμανία και τις ΗΠΑ, ενώ το κόμμα και η κυβέρνηση Γιανουκόβιτς ελεγχόταν από τους εξίσου πάμπλουτους ολιγάρχες του ανατολικού τομέα που τα συμφέροντά τους ταυτίζονται μ’ αυτά των ρώσων ολιγαρχών. Πρόκειται για τεράστιες συμμορίες των πιο αδίστακτων και γρήγορων αρπακτικών του παλαιού κρατικού μηχανισμού, που κατέκλεψαν και ιδιοποιήθηκαν, με το πρόσχημα της ιδιωτικοποίησης, όλο τον πλούτο και την περιουσία της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Ουκρανίας μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ. Ο ξαφνικός πλουτισμός τους γέμισε με αλαζονεία, απληστία αλλά και ανασφάλεια. Στη προσπάθειά τους να διατηρήσουν και ν’ αυγατίσουν τα κλεμμένα, έφτιαξαν ιδιωτικούς στρατούς κι επιδόθηκαν σ’ ένα άγριο παιχνίδι εκβιασμών, εξαγορών, εκφοβισμών και δολοφονιών που έπνιξε τη χώρα στη διαφθορά, στην εξαθλίωση και στο οποίο ενεπλάκησαν δυναμικά οι ξένοι παράγοντες κι εγκλωβίστηκε δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος του ουκρανικού λαού που βλέπει τη χώρα του να λεηλατείται και να σπαράσσεται χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτε. Οι κακοποιοί της Δύσης έχουν αποκτήσει πλέον την τεχνογνωσία της διείσδυσης σε μια χώρα με σκοπό την αντικατάσταση της κυβέρνησης από φιλοδυτικά ανδρείκελα τα οποία καλούν αμέσως την Παγκόσμια τράπεζα και κυρίως το ΔΝΤ( αυτό έκαναν ήδη στο Κίεβο), ώστε να οργανωθεί η διαρπαγή όλου του πλούτου της χώρας και να μετατραπεί ταχύτατα σε χώρα ζόμπι όπως η δική μας.
Τι μέλλει γενέσθαι
Τελικά το ίδιο «συνεργείο επαγγελματιών δολοφόνων» έχει πάρει εργολαβικά, εδώ και 20 χρόνια, τις επιχειρήσεις επιβολής της Νέας Τάξης σ’ όλες τις περιοχές του πλανήτη, διεκπεραιώνοντας με βία, αίμα και καταστροφή τις εντολές των εκπροσώπων της. Τώρα ήταν η σειρά της Ουκρανίας. Ο Λένιν πρώτος είχε επισημάνει την στρατηγική σημασία της Ουκρανίας λέγοντας ότι «η Ουκρανία είναι το κλειδί της Ευρασίας». Και ο Στάλιν διαβλέποντας τον κίνδυνο που αποτελούσαν για την ασφάλεια της ΕΣΣΔ οι τουρκολάτρες και φιλογερμανοί Τάταροι της Κριμαίας, πολύ σωστά τους εκτόπισε στα βάθη της Σιβηρίας λίγο πριν την χιτλερική εισβολή. Μετά όμως την παλινόρθωση του καπιταλισμού, τους επανέφεραν στην Κριμαία όπου δρουν πλέον σαν μοχλός προώθησης γερμανικών, τουρκικών και αμερικανικών συμφερόντων. Το μεγάλο παιχνίδι για τον έλεγχο της Ευρασίας ή καλύτερα «Η μεγάλη παρτίδα σκάκι», όπως το χαρακτήρισε ο πολωνικής καταγωγής σύμβουλος πολλών αμερικανών προέδρων Ζμπ. Μπρεζίνσκι, όχι μόνο τέλειωσε αλλά τώρα αρχίζει πραγματικά και θα αποτελεί στο εξής την μεγαλύτερη εστία κινδύνου στον πλανήτη. Το χάος βρίσκεται μπροστά μας, κι από ότι φαίνεται δεν έχουμε δει τίποτε ακόμη. Η ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, οδήγησε στην αποχαλίνωση του καπιταλισμού, που εμφάνισε πλέον το πραγματικά απεχθές του πρόσωπο με τη μορφή μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας του χρήματος, της βίας και των όπλων. Οι μαφιόζοι κλεπτοκράτες της Ουάσιγκτον και η ληστρική ΕΕ, παρακολουθούν με δέος την προσπάθεια των ρώσων αστών να οργανώσουν όλες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες υπό το σχήμα της «Ευρασιατικής Ένωσης» (τώρα, Ρωσία-Καζακστάν-Λευκορωσία). Διότι η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα τους αποσπάσει τεράστιο κομμάτι του παγκόσμιου πλούτου υπέρ των ρώσων πλουτοκρατών. Η Ουκρανία είχε θέση παρατηρητή εκεί κι αποφάσισαν να την σταματήσουν και να την στρέψουν προς την ΕΕ, αφού η κατάληψή της αποτελεί προϋπόθεση της δυτικής στρατηγικής επιδίωξης για το πλησίασμα στον τελικό τους στόχο, που είναι η ίδια η Μόσχα, και η ανατροπή του καθεστώτος Πούτιν. Δεν σκοπεύουν να συμβιβαστούν με τίποτα λιγότερο. Αλλά φαίνεται ότι υποτίμησαν την αποφασιστικότητα της Μόσχας να κρατήσει με κάθε τρόπο τις θέσεις της και τώρα απειλούν να της επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις που θα κάνουν πιο ευάλωτη τη ρωσική οικονομία λόγω του υψηλού επιπέδου εμπλοκής της στις διεθνείς αγορές. Με την άθλια όμως οικονομική κατάσταση σε ΗΠΑ, ΕΕ και τα συγκρουόμενα συμφέροντά τους είναι δύσκολο να το επιτύχουν. Ωστόσο, αν προχωρήσουν σ’ αυτή την κατεύθυνση, η κρίση που ζούμε σήμερα θα φαντάζει αστεία μπροστά σ’ αυτό που θα επακολουθήσει. Πάντως, κρίνοντας από το είδος των δυνάμεων που υποστηρίζουν τώρα οι δυτικοί στην Ουκρανία, δεν μένει καμία αμφιβολία για τα εγκληματικά τους σχέδια. Επαναφέρουν τον ναζισμό ξανά στο προσκήνιο, 80 χρόνια μετά το μεσοπόλεμο, σε μια εποχή θανάσιμης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος ώστε να το βγάλει για μια ακόμη φορά από την τραγική του θέση. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι ο καπιταλισμός γίνεται όλο και πιο αδίστακτος κι επικίνδυνος όσο οι κρίσεις του βαθαίνουν. Η Ουκρανία είναι μια μεγάλη χώρα 45 εκατ. κατοίκων, με μορφωμένο και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, με απέραντες εύφορες γεωργικές εκτάσεις, μεγάλη βιομηχανική υποδομή, και τεράστιο σύστημα δικτύων μεταφοράς αερίου, πετρελαίου και ηλεκτρισμού από τη Ρωσία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν οι ρώσοι να παραδώσουν αμαχητί όλα αυτά στα χέρια των κακοποιών της Δύσης για να γεμίσουν τα άδεια ταμεία των χρεωκοπημένων τραπεζών τους, ενώ παράλληλα οι ίδιοι θα υποστούν και οικονομικό στραγγαλισμό και ισχυρό πλήγμα στην άμυνά τους, που θα τους υποχρεώσει σε μια νέα κοστοβόρα κούρσα εξοπλισμών. Οι λαοί της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, δοκίμασαν με τον πλέον οδυνηρό τρόπο τι σημαίνει καπιταλισμός και ποια τα καταστροφικά αποτελέσματα του εναγκαλισμού των χωρών τους με τις διεθνείς αγορές και οργανισμούς του κτηνώδους αυτού συστήματος. Αναπολούν τι έχασαν το 1990 και στη πλειοψηφία τους πιστεύουν ότι η επιστροφή στον σοσιαλισμό, απαλλαγμένο από τα λάθη του παρελθόντος, είναι πια μονόδρομος. Για την επιτυχία όμως αυτής της πορείας, το λαϊκό κίνημα κι εκεί κι εδώ, οφείλει να ξανασκύψει με προσοχή και στο τεχνικό μέρος μιας λαϊκής εξέγερσης στη σύγχρονη εποχή, ώστε να ετοιμαστεί με σιγουριά για καθοριστική σύγκρουση με τους καπιταλιστές. Κατά τα άλλα, ο ευρωλακές υπουργός «εξωτερικών» που ντροπιάζει τη χώρα μας, εκτελώντας εντολή της κυρά Κατίνας Άστον, υποκλίθηκε στον φύρερ του Κιέβου νομιμοποιώντας τα μαύρα κατακάθια που παριστάνουν τώρα την κυβέρνηση της Ουκρανίας.
Κ. Α. Αποστολόπουλος
Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου