Δανειστές και  κοτζαμπάσηδες

Η ΠΟΛΥΠΑΘΗ χώρα μας κινείται για διακόσια σχεδόν χρόνια στον αστερισμό του χρέους.  Ζει πνιγμένη στα χρέη που τις φορτώνουν ξένοι κερδοσκόποι και πλιατσικολόγοι σε συνεργασία με εγχώριους αστούς πολιτικούς απατεώνες, τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες.  Τους δύο τελευταίους αιώνες οι Έλληνες πληρώνουν «αέρα» στους Άγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και Αμερικάνους τοκογλύφους τραπεζίτες, καθώς, ενώ έχουμε πληρώσει  αστρονομικά ποσά  για την αποπληρωμή των υπέρογκων δανείων που μας επέβαλαν, λιγότερο από το 10% αυτών έχει φθάσει τελικά στη χώρα μας. Τα υπόλοιπα τα έφαγαν οι ίδιοι οι δανειστές, τζογάροντας στα χρηματιστήρια, καθώς και τα διεθνή και ντόπια αρπακτικά του μεγάλου κεφαλαίου, που διέλυσαν κυριολεκτικά την πατρίδα μας, φτωχοποιώντας τον λαό της. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η ιστορία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας είναι κυρίως η ιστορία του χρέους της.

 ΑΠΟ ΤΟΝ τρίτο χρόνο (1824) της Επανάστασης του 1821 οι εκπρόσωποι των κοτζαμπάσηδων, των εφοπλιστών και των δεσποτάδων, βγήκαν στη γύρα για δάνεια με δικαιολογία τις ανάγκες χρηματοδότησης του αγώνα εναντίον του Τούρκου κατακτητή. Πήγαν στην Αγγλία,  τη χώρα με την μεγαλύτερη δυνατότητα δανεισμού τότε.  Η αυτοκρατορία, έχοντας υπό την κατοχή της το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, καταλήστευε τις αποικίες της εξασφαλίζοντας  τεράστιο πλούτο και για τους τραπεζίτες, τους χρηματιστές, τους  βιομήχανους και εφοπλιστές της, αλλά, και τεράστια κονδύλια για την συντήρηση ενός πανίσχυρου πολεμικού  στόλου που δρώντας πειρατικά διασφάλιζε την παντοκρατορία της. Οι Κουντουριώτης, Κωλέττης, Μαυροκορδάτος - δηλαδή οι Τσίπρας, Μητσοτάκης, Παπανδρέου της εποχής, έστειλαν στους τοκογλύφους τραπεζίτες του Σίτι δυο «διαπραγματευτές»  αρχιλαμόγια, τον Ι. Ορλάνδο - γαμπρό του Κουντουριώτη και πλοιοκτήτη – και τον Ανδ. Λουριώτη, ένα γιαννιώτη πολιτικάντη,  να συνάψουν δάνειο 800.000 λιρών.  Τελικά το έκλεισαν με ληστρικούς όρους αφού οι τραπεζίτες  κατακράτησαν το 41% της ονομαστικής του αξίας για «επισφάλειες» και με περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια. Όμως, με τις διάφορες κρατήσεις, προκαταβολές τόκων, προμήθειες, φακέλους  κλπ, έμειναν τελικά μόνο 298.000 λίρες που έφθασαν στην Ελλάδα. Την επόμενη χρονιά, τα ίδια λαμόγια, συνομολόγησαν μεγαλύτερο δάνειο 2.000.000 λιρών με τους τραπεζίτες να κατακρατούν το 45% της ονομαστικής του αξίας (δηλαδή 900.000). Οι εγγυήσεις  που δόθηκαν για την αποπληρωμή τους ήταν ίδιες με αυτές που δόθηκαν για τα σύγχρονα μνημόνια: Υποθήκευση όλης της δημόσιας περιουσίας, και όλων των δημοσίων εσόδων. Στη συνέχεια, για διάφορες κρατήσεις, πληρωμή μεσαζόντων, εξαγορά ομολόγων του προηγούμενου δανείου κλπ, ξοδεύτηκαν άλλες 300.000. Ενώ παραγγέλθηκαν στις ΗΠΑ δύο φρεγάτες,  και άλλες 6 στην Αγγλία, από τις οποίες, μόνο 4 άχρηστες έφτασαν, κατόπιν εορτής, στην Ελλάδα.  Αγοράστηκαν επίσης σκάρτα πολεμοφόδια και πληρώθηκαν διάφοροι απατεώνες για να «βοηθήσουν», με συνέπεια να φτάσει στην Ελλάδα ένα ασήμαντο ποσό 190.000 λιρών. Και οι δύο «διαπραγματευτές», για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στους δανειστές και όχι στην πατρίδα τους, αμείφθηκαν πλουσιοπάροχα με πολλές χιλιάδες λίρες από τα δανεικά, όπως συμβαίνει άλλωστε και με τους σύγχρονους «διαπραγματευτές». Το εξοργιστικό όμως είναι, ότι τα δύο ποσά που έφτασαν τελικά στη Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκαν από τη φιλοαγγλική συμμορία Κουντουριώτη-Κωλέττη-Μαυροκορδάτου, για την επικράτησή τους στον εμφύλιο Ρουμελιωτών- Πελοποννησίων που μαινόταν τότε στην Πελοπόννησο και όχι για την αντιμετώπιση των Τούρκων και τις  ανάγκες των εξαθλιωμένων Ελλήνων.   Έτσι οι Άγγλοι εξασφάλισαν από τότε την επιρροή τους στην Ελλάδα, ενισχύοντας ταυτόχρονα και τον πολιτικό τους ρόλο στη Μ. Ανατολή, με βάση την Ελλαδική αποικία τους. Τα δύο δάνεια που συνάφθηκαν για να κάνουν υποτίθεται  ανεξάρτητο κράτος την Ελλάδα (γι αυτό ονομάστηκαν δάνεια Ανεξαρτησίας), τελικά αποτέλεσαν δάνεια στενής εξάρτησης  από τον ξένο παράγοντα, χάλκευσαν δεσμά για μόνιμη υποθήκευση  του μέλλοντος της χώρας μας κι  εξοφλήθηκαν  στα μέσα της δεκαετία του 1970, ύστερα από 150 χρόνια κι όχι 36 όπως είχε συμφωνηθεί. Από τότε μέχρι σήμερα, ακολούθησαν δεκάδες δανεισμοί σε λίρες, φράγκα, δολάρια και ευρώ, με όλο και πιο σκληρούς όρους μέχρι που μας έφτασαν στα μνημόνια, την κορυφαία ληστρική δανειακή σύμβαση στην ιστορία της πατρίδας μας από την οποία είναι άγνωστο πως και πότε θα απαλλαγούμε.  Όμως, η τοξική επίδραση των δύο δανείων της «Ανεξαρτησίας»  στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας, που ας σημειωθεί αποτέλεσαν έκτοτε διεθνές πρότυπο δανεισμού σε βάρος αδύναμων χωρών, υπήρξε διαχρονικά καταστροφική και με σωρευτικότητα που οδήγησε στη χρεοκοπία και στην επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου το 1898.  Ήταν πρώτη  Τρόϊκα για τη χώρα μας, με την δεύτερη να έρχεται το 2010 που έδωσε και το τελικό χτύπημα στη δύσμοιρη χώρα μας.

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ  των μνημονίων τα υπέρογκα δάνεια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, δεν δόθηκαν για να σωθεί από την χρεοκοπία, όπως διατυμπανίζει η συμμορία των δανειστών και οι εγχώριοι εγκάθετοί της, αλλά για να σωθούν οι τράπεζες του ευρωσυστήματος και το ευρώ. Λιγότερο από 5% (χαμηλότερο ποσοστό κι από τα δάνεια της Ανεξαρτησίας)  των κεφαλαίων «διάσωσης»  πήγαν στην Ελληνική οικονομία, που όπως ήταν φυσικό κατέρρευσε, χωρίς μάλιστα εμφύλιο. Η ΕΚΤ, χρησιμοποίησε την νομισματική της πολιτική σαν όπλο κατά της χώρας μας, συμμετέχοντας απροκάλυπτα στη μεταβίβαση κολοσσιαίων ζημιών των Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών στους Έλληνες φορολογούμενους.   Με μυστικές, αδιαφανείς διαδικασίες προέβη, ουσιαστικά, σε σειρά εγκληματικών ενεργειών - με την ανοχή και συνέργεια του αστικού πολιτικού προσωπικού και της εγχώριας ολιγαρχίας - κατά της χώρας μας, απορυθμίζοντας πλήρως την οικονομία της.  Μέσω των δανείων από τον δήθεν «Μηχανισμό Στήριξης», οι ζημίες των τραπεζών πέρασαν κατ’ ευθείαν στον Ελληνικό λαό που πληρώνει ακατάπαυστα για τις βρωμιές των διεθνών απατεώνων του καπιταλισμού. Η ΕΚΤ, ελέγχοντας το τραπεζικό σύστημα μιας χώρας, μπορεί εύκολα να της προκαλέσει οικονομική ασφυξία αν δεν πειθαρχήσει στις εντολές της. Γι αυτό σήμερα δεν χρησιμοποιούν όπλα και σφαίρες  εξ αρχής εναντίον των λαών. Καταστρέφουν την οικονομία μειώνοντας την πίστωση του τραπεζικού τομέα, κλείνοντας τις τράπεζες, υποτιμώντας τις τιμές των ακινήτων, εξαναγκάζοντας σε ανεργία μεγάλο αριθμό εργαζομένων, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις, ωθώντας σε μετανάστευση κλπ. Έτσι δημιουργούν τις προϋποθέσεις παράδοσης και υποταγής στις ορέξεις τους. Στη νεότερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία, οι δανειστές - ληστές, κυριολεκτικά λεηλάτησαν τη χώρα μας, της συμπεριφέρθηκαν πάντα σαν κλέφτες και τοκογλύφοι και ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για τις τραγικές συνθήκες που δημιουργούσαν στο λαό της . Η Ελλάδα, και όχι μόνο, ήταν για τους δανειστές μια ευκαιρία εύκολου πλουτισμού, ενώ το χρέος της  ήταν πάντα μια θηλιά περασμένη στο λαιμό του λαού της. Οι σύγχρονοι Μαυροκορδάτοι του αστικού πολιτικού προσωπικού, (Τσίπρας, Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φώφη, Θοδωράκης κλπ), μαζί με τους σύγχρονους κοτζαμπάσηδες των επιχειρηματικών ομίλων, συμμετέχουν ενεργά στο σφίξιμο αυτής της θηλιάς και συνεπώς εναπόκειται στις λαϊκές δυνάμεις του τόπου να σπάσουν τη θηλιά για να γλυτώσουμε από την ασφυξία που μας καταδίκασαν οι μνημονιακές και φιλοΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, ψηφίζοντας ταξικά σε όλες τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

                                                       Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                        Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης