Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016














 Σύνοδος του ΝΑΤΟ: προετοιμασία πολέμου


Φασισμός δεν είναι η λογική να σκοτώνεις, είναι κυρίως να σκοτώνεις τη λογική. ( Από σκίτσο του Στάθη) 


Η ΜΑΖΩΞΗ των νατοϊκών καθαρμάτων στη πιο φιλοναζιστική χώρα της Ευρώπης - την Πολωνία - και δίπλα στα σύνορα με την Ρωσία, σηματοδοτεί εξαιρετικά επικίνδυνες εξελίξεις για την Ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη. Η αμερικανική εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, ελέγχεται από το πιο επιθετικό κομμάτι των χρηματοπιστωτικών, πολεμικών και επιχειρηματικών μονοπωλίων της υπερδύναμης, με συνέπεια σωρεία εγκληματικών οικονομικών και στρατιωτικών επεμβάσεων ανά την υφήλιο. Η οξύτατη οικονομική κρίση  του διεθνούς καπιταλισμού, με τα κερδοσκοπικά παιγνίδια των άπληστων τραπεζών μέσω του υπέρμετρου δανεισμού και των παντοειδών παραγώγων, την εξάπλωση της φοροδιαφυγής (νόμιμης μέσω οφσόρ)  των πλουσίων, την κατάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, την εκτίναξη της ανεργίας, την καταλήστευση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, την συρρίκνωση ή και κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων, έχει πλέον παγιοποιηθεί  σε ΗΠΑ και Ευρώπη, φέρνοντας μεγάλα τμήματα των πολιτών τους σε απόγνωση. Ο φόβος για ανεξέλεγκτες λαϊκές εξεγέρσεις που θα σαρώσουν όλες αυτές τις βδέλλες και τα παράσιτα που λυμαίνονται  τον παγκόσμιο πλούτο, έχει θέσει σε συναγερμό τις πολυεθνικές ελίτ των ευρωατλαντικών παγκοσμιοποιητών για την εύρεση τρόπων αποτροπής ενός τέτοιου οδυνηρού ενδεχομένου. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτροπής του ενδιαφέροντος των λαϊκών μαζών από τα καυτά προβλήματα επιβίωσης που τους έχουν δημιουργήσει, είναι η καλλιέργεια φόβου, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ, για την παρουσία  εξωτερικού εχθρού που οι  ίδιες αυτές ελίτ φροντίζουν να κατασκευάζουν. Η τρομακτική δράση των δημιουργημάτων τους, των τζιχαντιστών, λειτούργησε αποτελεσματικά για την αποστολή στρατευμάτων που κατέστρεψαν χώρες από το Αφγανιστάν ως τη Λιβύη και την υποσαχάρια Αφρική, επεμβαίνοντας ως «ελευθερωτές» για να εξάγουν «δημοκρατία» και «ανθρώπινα δικαιώματα», στην ουσία όμως για να πλιατσικολογήσουν τις χώρες που διέλυσαν οι φονιάδες εκπρόσωποί τους. Τώρα όμως που  έχει πάρει χαμπάρι όλος ο κόσμος το βρώμικο παιχνίδι που κάνουν με τους «ένθεους» αποκεφαλιστές, κατασκεύασαν άλλον εχθρό, τη Ρωσία, που δήθεν είναι υπεύθυνη για τα φρικτά γεγονότα στην Ουκρανία που οι ίδιοι οι Νατοϊκοί προκάλεσαν. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο, μέσω των φιλοναζιστών υπουργών Πολωνίας και Ουκρανίας, που ενεργούν ως ανδρείκελα και παπαγαλάκια των αμερικανών, να διατυμπανίζουν ότι «η Ρωσία είναι πιο επικίνδυνος εχθρός από τους τζιχαντιστές» και προς τα εκεί πρέπει να στραφεί η προσοχή της Νατοϊκής συμμορίας. Και τούτο, γιατί είναι πολύ βολικό να μιλούν για την «κακή» Ρωσία που φταίει για όλα, ώστε να δικαιολογούν εύκολα τις απάνθρωπες πολιτικές λιτότητας και απορρύθμισης των πάντων που εφαρμόζουν στους λαούς τους.

ΤΑ ΔΥΟ  τελευταία χρόνια και με πρόσχημα την ένωση (μέσω δημοψηφίσματος) της Κριμαίας με την Ρωσία, η  αμερικανική κυβερνητική μαφία  έχει κυριολεκτικά ξεσαλώσει σε ψεύδη και προβοκατόρικες ενέργειες κατά της Ρωσίας, ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλο εχθρικό κλίμα σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να κατασκευάσουν το γιγαντιαίο  πολιτικό και στρατιωτικό αντιρωσικό μέτωπο που τους χρειάζεται για την τελική επίθεση κατά της Ρωσίας, όπου θα πολεμήσουν βέβαια μέχρι του τελευταίου ευρωπαίου.  Η απώλεια της Κριμαίας για τους αμερικανούς είναι ασυγχώρητη πράξη του Πούτιν, που τους στέρησε όχι μόνο τον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας αλλά και τον ουσιαστικό αποκλεισμό της Ρωσίας από την Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και Αφρική. Σ’ αυτή τους την προσπάθεια οι αμερικανοί έχουν αρωγούς όλα τα κυβερνητικά πιόνια της ΕΕ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, που όμως όταν έρθει η στιγμή λήψης αποφάσεων, στοιχίζονται όλοι πίσω από τους υπερατλαντικούς γκάνγκστερ, όπως έγινε και  στην πρόσφατη Σύνοδο που πραγματοποίησε το Νατοϊκό σκυλολόϊ στη Βαρσοβία. Εκεί, Γερμανοί, Γάλλοι και ο Τσίπρας, δήλωναν παρουσία δημοσιογράφων, ότι «η ευρωπαϊκή ασφάλεια δεν είναι νοητή χωρίς τη Ρωσία». Πίσω όμως από τις κλειστές πόρτες της Συνόδου «ήταν όλοι τους τελείως διαφορετικοί άνθρωποι», όπως δήλωσαν μετά νατοϊκοί αξιωματούχοι. Με άλλα λόγια υπέγραψαν ομόφωνα τα μέτρα κατά της Ρωσίας, εν ονόματι δήθεν της ενότητας, που εκτός από τις υπερβολικές στρατιωτικές συγκεντρώσεις κατά μήκος των συνόρων της, προβλέπουν και εγκατάσταση πυραυλικών και αντιπυραυλικών συστημάτων που παρέχουν στους νατοϊκούς εγκληματίες τη δυνατότητα «πρώτου πλήγματος» για να μην προλάβει να αντιδράσει η Ρωσία.  Άλλωστε στις Συνόδους αυτές που γίνονται κάθε δυο χρόνια και διαρκούν μόνο δυο μέρες, μαζεύονται όλοι οι υποτελείς όχι για να συζητήσουν το περιεχόμενο των χιλιάδων σελίδων που τους πλασάρουν το Πεντάγωνο και η CIA, αλλά για να συνυπογράψουν χωρίς καν να αναγνώσουν  ό, τι τους διατάξει το μεγάλο αφεντικό. Εγκλωβίζονται έτσι σε ένα φαύλο κύκλο κλιμακούμενης στρατιωτικοποίησης κι επιθετικής ρητορικής που τους φέρνει όλο και πιο κοντά σε αναπόφευκτη συγκρουσιακή τροχιά με τη Ρωσία.  Σήμερα από την Ουκρανία, ως τη Μέση Ανατολή και την Αφρική φυσάει γεωπολιτικός λίβας. Η Ρωσία - το μισό δυστυχώς της ΕΣΣΔ- είναι η μόνη δύναμη που αντιστέκεται στις δυνάμεις της παραφροσύνης και του ολέθρου.  Κάνει ό,τι χρειάζεται για να εξασφαλίσει την ύπαρξή της και να αποτρέψει επανάληψη της Χιτλερικής επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» του 1941.  Η πρόταση της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας δεν διαφέρει από την πρόταση που έκανε η Σοβιετική Ένωση, ήδη από το 1954, προς τους Νατοϊκούς τυχοδιώκτες, για δημιουργία  ενός Διεθνούς Συστήματος Ασφαλείας με την ενεργό συμμετοχή όλων των χωρών του πλανήτη. Η πρόταση αυτή και τότε και τώρα απορρίφτηκε για προφανείς λόγους που σχετίζονται με τον προορισμό της νατοϊκής λυκοσυμμαχίας. Και οι λόγοι αρχικά ήταν η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ σήμερα είναι η καταστροφή της Ρωσίας, ο κατακερματισμός της σε κρατίδια και η λεηλασία του μυθώδους πλούτου της. Σ’ αυτόν  τον υπέρ πάντων αγώνα, η σημερινή Ρωσία χρειάζεται τη συμπαράταξη  όλων των λαών της γης κι όχι  ουδετερότητα. Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι επιχειρηματικοί ανταγωνισμοί ήταν και είναι πάντα υπαρκτοί. Εδώ όμως πρόκειται για αγώνα ζωής ή θανάτου για τους λαούς που την εξόντωσή τους, αν επικρατήσουν  οι νατοϊκές δυνάμεις του νεοναζιστικού σκότους, δεν θα έχει σημασία αν την αποδώσουν ή όχι, σε «ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις».  Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα: Που θα  στραφούμε για βοήθεια όταν οι ναζιστικές συμμορίες που θα εξαπολύσει το ΝΑΤΟ για να επικρατήσει, θα βασανίζουν, θα  καταστρέφουν περιουσίες, θα πυρπολούν, θα βιάζουν και θα κόβουν κεφάλια, όπως στην Ουκρανία και στη Συρία;

                                              Κ. Α. Αποστολόπουλος

                                   Δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης          





   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου